22 juni 2008 23:55:
Vandaag las ik een klein berichtje, dat leidde naar deze herdenkings-website. Het verhaal van een jongen die 23 jaar vocht met hetzelfde als waarmee mijn zusje 22 jaar vocht: ernstige depressies als gevolg van misbruik. Het zal de oude lezers van deze site misschien klinken als vinyl met een barst ;-} en de nieuwe lezers zullen het nauwelijks kunnen terugvinden: telkens als ik erover schreef, hoe verhuld ook, kreeg ik weer bezorgde berichtjes: kan die school waar Petra zat nu niet....? ‘Neehoor, niet zolang nergens námen staan.’ Maar toch wiste ik zo'n stukje vaak weer. (Terwijl ouders met hun kind op ‘die school’ —ik noem geen namen— toch best graag meer informatie zouden willen, vermoed ik.)
Het verhaal van Jeroen, dat ik vandaag las, wijst opnieuw op het belang van het aanpakken van dat soort mannen. Aanpakken begint bij het vertellen van de gevolgen voor de slachtoffers.
Dat slachtoffers van misbruik hun levenlang kampen met depressies, is ook vanuit wetenschappelijk oogpunt bekend: Thomas Joiner e.a. publiceerde in 2007 zijn onderzoek: Childhood physical and sexual abuse and lifetime number of suicide attempts : A persistent and theoretically important relationship.
Petra zelf zei vanuit haar rol als huisarts, dat seksueel misbruik voor jongens nòg verwoestender is dan voor meisjes. Beelden als zelfstandigheid, kracht, initiatiefnemen vormen voor jongens een groter deel van hun zelfbeeld dan voor meisjes. Meisjes zijn bovendien fysiek minder goed in staat tot zelfverdediging, en daardoor meer bedacht op het gevaar slachtoffer te raken. Gebeurt iets waarop je bedacht was, dan is de klap net even minder groot dan voor een jongen, voor wie het slachtofferschap juist zijn zelfbeeld van zelfstandigheid, kracht, initiatiefnemen verwoest. Als ik haar woorden goed samenvat, zoveel jaren na dit gesprek — over één van haar vrienden die ook slachtoffer was.
In de weken voor haar dood was Petra op twee gebieden met het thema bezig: op medisch vlak zocht ze naar een verband tussen hypofysestoornissen en misbruik —ze had zelf een hypofyseziekte. Bovendien bereidde ze een civiele zaak tegen de dader voor. Omdat ze zo strijdbaar leek... Het verhaal is bekend :-| Valse wimpers en ogenschaduw, zo vatte een droom het eens samen.
Misbruik vernietigt levens. Laten we er alert op zijn, blijven. Hulpverleners die te maken hebben met suicidepogingen zouden de aanbevelingen in het boek van Thomas Joiner moeten lezen. Hetzelfde geldt voor leraren, jongerenwerkers en iedereen die kennis heeft van doodswensen of van ongepaste relaties. De wens om dood te gaan, kan heel goed een gevolg zijn van vreselijke trauma's, waarvoor professionele hulp, die ook na jaren paraat blijft, noodzakelijk is.
En ja, dan het aanpakken van die kerels nog... Ouders van deze éne school: u kunt gerust zijn, tenzij het kabinet de pensioensleeftijd plotseling verhoogt, moet deze man dit jaar met pensioen... Zijn taken draagt hij over aan het leger collega's, dat hem jarenlang, ondanks meerdere slachtoffers, de hand boven het hoofd hield. Geruststellend, nietwaar ;-/
Praktische informatie voor slachtoffers is o.a. op deze site te vinden.
[ reacties ] [ terug naar weblog ]