hoe Cozzmoss alias NostraVerus, i.s.m. De Gier Stam, gebruik maakt van de NVJ-voorwaarden en het auteursrecht
5 november 2007 11:14:
Artsen in Nederland zijn beschermd tegen schadeclaims. Ongestraft kunnen zij 1700 mensen het leven benemen met medische fouten. Dat zijn meer doden dan in het verkeer of als gevolg van moord of zelfmoord. In een uitzonderlijk geval legt een Tuchtcollege een berisping of schorsing op. Raakt u uw kind, broer of ouder kwijt door een slordige arts, dan krijgt u geen cent smartengeld. Rechters waken voor amerikaanse toestanden.
Hoe anders is de bescherming van de betaalde journalist tegen de thuisscribent. Let wel: de betáálde journalist.
Citeert een thuisscribent op zijn weblog een artikel, zonder tekstingrepen, met bronvermelding, en... mèt formele toestemming van de krant die het artikel plaatste (zoals ANGO had) dan kan de thuisscribent (lifelogger etc: iedereen die geen geld verdient met zijn site) jaren na dato nog een claim ontvangen.
Een claim zoals CiNNeR uitlegt volgens de NVJ-leveringsvoorwaarden van drie maal het overeengekomen honorarium. Deze leveringsvoorwaarden sluiten dus alle teksten uit waarvoor géén honorarium is ontvangen (driemaal nul blijft nul) en hebben geen wettelijke basis: het zijn puur afspraken voor NVJ-leden. De rechter houdt het laatste woord.
In theorie. Want in praktijk gebruiken geldhongerige bureaux deze ‘leveringsvoorwaarden’ om thuisscribenten te intimideren en geld af te troggelen.
In de zaak van gehandicaptenorganisatie ANGO, bestond de claim die Cozzmoss oplegde niet eens 3 maal het honorarium volgens de NVJ-leveringsvoorwaarden. — Waarvan de auteurs van Cozzmoss overigens niet eens lid zijn, aldus marketingfacts.nl. — Cozzmoss had het honorarium ook nog eens met 4 vermenigvuldigd, omdat BNdestem 350,- euro zou hebben betaald voor een reeks van 4 artikelen, waarvan ANGO er één —met toestemming van BNdestem— heeft gepubliceerd op haar site.
Natuurlijk streven bureaux als Cozzmoss niet naar het laten voorkomen van zo'n zaak. Want een rechter zou kijken naar de áárd van de auteursrechtschending en het doel dat de thuisscribent nastreefde met het citeren van het artikel (mèt toestemming van de krant, zoals in het geval van Ango-DenBosch.) Een rechter zou kortom: ook kijken naar de beperkingen van het Auteursrecht en Fair Use-policy.
Net zoals ieder weldenkend mens mèt een hart doet wanneer hij een briefje ontvangt ‘ik heb je stuk over Jan Marijnissen / Strata 3D / procmailrc / you name it gequote.’
Hartelijk dank voor je enthousiasme, is ook een optie, dames Karin de Mik en Irene van den Berg.
Nu de rechter er niet aan te pas is gekomen, is CiNNeR onrecht aangedaan. CiNNeR kan dan wel het auteursrecht hebben geschonden door te citeren met bronvermelding, daaruit volgt niet noodzakelijk dat de particuliere claim die haar is opgelegd rechtsgeldig of rechtvaardig is.
Het wordt hoog tijd dat ook burgers evengoed als journalisten en artsen bij wet beschermd zijn tegen dit soort Amerikaanse Toestanden.
[ reacties ]
6 november 2007 0:42:
CiNNeRs onsjieke claim roept herinneringen aan potsierlijk buitenproportionele acties uit de oertijd van Internet op. (Een fan van de teksten van Radikal was ik destijds, in 1996, niet. Sterker nog, ik zou nooit iets lezen dat verkoopt in het Fort van Sjakoo, sinds ik daar heel beroerde teksten heb zien liggen. Maar om nu alle pagina's van alle klanten van een hele provider — waar ik destijds werkte — ontoegankelijk te maken voor het gehele Duitse Internet? Die zaak toonde nog jaren later hoe ontoereikend hedendaagse wetgeving is voor Internetvraagstukken.)
Enfin. Ik ben zo blij dat zoveel mensen meeleven met CiNNeRs claim en zoveel bloggers het belang van het auteursrechtvraagstuk inzien. De dames van Cozzmoss zullen voortaan bij Google bekend zijn. Goed voor hun reputatie.
Lees meer over deze naar chantage en afpersing ruikende praktijken bij:
Cinner
Leibele
Hannah
Marie-José Klaver
Marketingfacts
Petra Meisje van de Slijterij
Coen Jacobs
Michel van Helden
Henk Blanken
Jeroen Mirck
Pitchit.nl
Pascal Summer
Kletskous
Madbello
Bert Boerland
Derek Does
MedBlog
Releases4u.net
About Blanc
NuJij
Bladzijde2.nl
ANGO
Of op de Blog van Cozzmoss van den Berg zelf, waar, ik citeer: op onbegrip en boze reacties stuiten, iets [is] wat daarbij hoort.... maar boze èn minder boze reacties wèl verwijderd worden.
Het zal nog wel jaren duren voor web-wetgeving rechtvaardig is...
[ reacties ]
7 november 2007 00:04:
Zou het wijsheid zijn om een programma als Kassa, Opgelicht of Business-news-radio's "Juridische zaken" eens naar Cozzmoss versus ANGO en CiNNeR te laten kijken?
[ Geplaatst op de website van Petra de Boevere ]
Voor de goede orde: niet omdat ik kopieer, illegale software draai of iets in die geest, integendeel zelfs, JUIST omdat ik het auteursrecht en het (correct) aanpakken van schenders daarvan serieus neem. Van den Berg bezorgt de web-werkers geen goede naam.
Ik werk nu al bijna 12 jaar in betaalde, en vaak ook vaste, dienst voor internetbedrijven. Het is altijd opboksen tegen het imago "dat scripten, Photoshoppen kan m'n neefje ook" en "jullie verdienen geld met *niets*" en "ohja, jullie weten zeker wel waar je dat haalt (knipoog knipoog)."
Prima hoor, wij ontlenen er priveeplezier aan om al onze software en muziek te betalen, net zoals andere mensen òns betalen voor de producten die wij ontwikkelen: wij mogen die eerste steen werpen, zeg maar.
Dan komt er zo'n kind als Irene van den Berg, met haar advocate De Gier, en gaat als een blinde mol "boete's uitdelen." Alsof zij Rechter is.
Sinds wanneer mogen particulieren boetes uitdelen?
En bestraft zij (als onbevoegde) echte daders? Rekent ze af met mensen die werkelijke schade aanrichten op het web?
Ik dacht het niet.
Ik werk al jaren voor allerlei ideele opdrachtgevers die proberen allerlei cybercriminaliteit te verminderen, het web een betere plaats te maken, toegang voor iedereen, zonder aanzien, zonder hindernissen. Ik heb alles gezien, letterlijk, van kinderporno-met-lijkvlekken tot racisme en warez alias illegale software. Auteursrechtschendingen (ik heb er nog wel ns privé tegen opgetreden, heel makkelijk blijkt het gewoonlijk.) Plagiaat. Kopietjes van logootjes, buttons, publicatie van priveecorrespondentie: het kruimelwerk.
Kortom: richt Mevrouw van den Berg zich op *iets* dat de bestrijding van een van mijn opdrachtgevers behoeft?
NEE.
Sterker nog, Mevrouw van den Berg richt zich op mensen die zonder persoonlijk gewin de toegang tot het web, tot specifiek nieuws voor een heldere doelgroep, voor anderen proberen te verbeteren. En daar zelfs eigen financiele middelen in steken.
Door Mevrouw van den Berg krijgen wij volgende week vragen als "Ohja, internet, jullie verdienen geld met niets. Beetje mensen lastigvallen. Oplichting."
Ik ben niet tegen het aanpakken van misstanden op het web. Integendeel. Ik zou, bij behoefte daaraan, zo in dienst treden van de AIVD. Geef mij mailheaders, apache-logs, ik herleid de herkomst. Of, ik vertel anderen hoe ze dat kunnen doen. Photoshop-filteruitleg? geen probleem. Ik zou zo in dienst treden van elk INTEGER advocatenkantoor dat mensen die werkelijk slachtoffers maken op het web wil aanpakken.
Maar wat kom ik tegen? Mevrouw van den Berg. Die een kamikaze tegen onschuldigen begint.
Ga weg Mevrouw van den Berg, biedt je excuus aan. Stort dat geld terug. Ga een cursus doen, bijscholen, in therapie, en kom, als je het niet laten kunt, onder een andere naam terug.
Het auteursrecht is niet ontwikkeld voor antigeesten als jij, maar voor mensen die niet willen dat ànderen GELD VERDIENEN met jouw werk.
Je bezorgt het vak een foute naam.
En ik zou heel graag van Kassa, Opgelicht of Business-news-radio's "Juridische zaken" horen of het wel kàn wat je doet. Natuurlijk: jij mag jezelf een slechte reputatie bezorgen - maar, mag jij dat ook doen met mensen als CiNNeR en organisaties als ANGO.
Was getekend,
Jolie van der Klis
[ reacties ]
7 november 2007 22:43:
Stelling:
Auteursrechtschendingen, die inkomen ontnemen aan illustratoren, fotografen, ontwerpers, programmeurs, journalisten en schrijvers, kunnen effectiever worden aangepakt wanneer we de wet zodanig wijzigen, dat er een helder onderscheid ontstaat tussen integraal citeren voor educatief en non-profit-gebruik, en citeren voor geldelijk gewin.
Bijvoorbeeld: een begrafenisondernemer die een couplet uit een dichtwerk citeert om er zijn folder, reclame of website mee te verfraaien, moet de dichter betalen voor het gebruik van het gedicht.
Terwijl: Een non-profit blindensite die een krantenartikel over netvliestransplantatie geschikt maakt voor een brailleregel, zou gevrijwaard moeten zijn van claims.
Met deze stelling sluit ik me aan bij het betoog van Mr. Chr. A. Alberdingk Thijm, om het Amerikaanse fair use beginsel op te nemen in het Nederlandse auteursrecht. In deze publicatie, ‘Fair use: het auteursrechtelijk evenwicht hersteld’, Informatierecht/AMI 1998-9, p. 145-154, voorspelt hij: ‘De kritiek op het auteursrecht zal tot een ongekende hoogte stijgen. De discrepantie tussen hetgeen rechtens toegestaan is en hetgeen in de ‘gewone wereld’ als rechtens geoorloofd wordt geacht zal steeds verder toenemen. Hierdoor zal het auteursrecht te kampen krijgen met een almaar groeiend legitimatieprobleem.’
Overigens heb ik medelijden met de meisjes Karin en Irene. Ben je argeloos en tegoedertrouw bezig de wereld te verbeteren, flagrant onrecht te bestrijden, en dan valt de halve weblogwereld over je heen. Dat moet angstwekkend overkomen. Zeker als je weinig begrijpt van internet of blogwereld, niet ziet dat je samen in het zelfde schuitje zit, en ook nog eens begaafd bent met een gezonde dosis zelfmedelijden.
Ik reageer in geen geval meer op iets dat de dames schrijven: straks hebben ze nog RSI van al het reacties verwijderen. Laten we de discussie maar loskoppelen van dat cyberincassobureautje.
[ reacties ]