Petra had lang ditzelfde lijstje en deze zelfde foto naast haar bed staan. Haar fotolijstje was donkergroen. Het verdriet dat wij hadden over de scheiding van onze ouders was groot. Als ik beweer dat Petra's verdriet nog groter was dan het mijne, overdrijf ik waarschijnlijk niet. Deze foto, in dit lijstje, symboliseert de herinnering daaraan en onze gesprekken daarover. Ik was ouder, en rationaliseerde meer weg dan Petra, door mezelf (en mijn zus) voor te houden hoe erg de ruzies waren. Meer nog dan ik was Petra ervan overtuigd, dat er mèt ruzies meer evenwicht in ons gezin was, dan zònder Papa. Ook later, als volwassene herhaalde Petra deze stelling. Niet als verwijt, aan onze ouders. Het is een constatering. Waarom zou onze werkelijkheid, onze ervaring, altijd schipbreuk moeten lijden ten faveure van de huwelijksproblemen van een ander? Wij hielden gewoon van allebei onze ouders. |
In Memoriam Petra
In Memoriam mijn Zusje Petra Dijkman - van der Klis