Homepage Jolie


      januari 2009

      nieuwjaar met echt ijs

      2 januari 2009 00:34:


      Het uitzicht over de stad bij Jeroen was prachtig (al moest ik de mobiel-foto ophalen in Photoshop)  De volgende dag was het ijs dik genoeg, en maakte ik snel even houten schaatsjes voor Rosalie...  ...zodat we allemaal konden schaatsen bij Anna's Hoeve 

      Het vuurwerk was prachtig te zien vanuit het huis van Jeroen, die vanuit de Tsaar Peter-buurt uitzicht over de oude stad èn de nieuwe woonwijken heeft. Op weg naar Amsterdam waren de dametjes nog eens geïnstrueerd om Jeroen's kat niet net als onze Zip te behandelen (‘Mag ik dan met Jeroens Aquarium, mamma?’) zodat poesschriktvankind-scènes uitbleven ;-) En de vissen in het Aquarium zijn, voor de goede orde, van plastic ;-)

      Het ijs bij Anna's Hoeve leek vandaag beschaatsbaar. Snel heb ik van vier latjes glissers gemaakt: we hebben maar 1 paar kinderschaatsjes in huis. De plankjes met veters erdoor bleven beter zitten dan ik had verwacht en het gaf Rosalie het idee dat ze ook echt kon meedoen. Haar eerste reactie op het ijs is te horen en te zien in dit filmpje. Hoe Edwin geen rolschaatsen aanheeft maar wel een dansje doet en Leora voortduwt, Rosalie rondklost, Mamma een vallend kindje omhooghelpt, Leora steeds handiger beweegt en Rosalie een stuk ijs vindt terwijl Leora met Mamma schaatst is te zien in de kleine filmpjes... Nu maar hopen dat de Global Warming wil meevallen, zodat we niet vijftien jaar hoeven wachten op het volgende natuurijs ;-}
      reacties ]

      hengelspel

      4 januari 2009 18:07:



      Niet op het ijs vandaag, met die dooi. Tijd om te hengelen met Rosalie ;-)
      reacties ]

      d2 autofietsslot ijsvrij

      6 januari 2009 16:02:



      Reddeloos stukgevroren, was het slot waarvoor ik dit flesje d2 autoslot ijsvrij ooit kocht. Ruim twintig jaar geleden was dat, en destijds moest ik een smid met slijptol en aggregaat huren, om mijn fiets los te krijgen. Ja, dat waren nog eens sloten: molybdeenstaal. Door geen junk stuk te krijgen. Ook niet door behulpzame agenten die over hun mobilofoon een wagen met nòg grotere betonschaar opriepen. Maargoed, dat waren de jaren tachtig, de jaren van de elfstedentochten en bevroren zeep in je haar ;-)

      Gelukkig had ik mijn goede voornemen nr2: —àlles maar dan ook werkelijk àlles weggooien— nog niet uitgevoerd ;-) Anders had ik het flesje nóóit teruggevonden. (Of wel, maar dan zou ik één overbodig geacht spulletje bewaard hebben ;-))

      Het toverwatertje werkte deze keer wel: na 25 minuten wrikken sprong het slot los. Toch voelde ik me maar wat stom: wie komt er nu met zóiets twintig minuten te laat...
      reacties ]

      erfenis

      12 januari 2009 00:25:


      De Poppen die Leora kreeg na haar briefje "Lieve Nigjes, mogen mijn zusje en ik een pop in de vorm van een beer die Buurvrouw Riek zelf maakte? " Vakliteratuur: ze was van 1924, dus met pensioen voor ik begon, ze bleef een collega..  ...En tenslotte het object dat ze op haar sterfbed noteerde als Voor Jolie.. 

      Een heel enkele keer moet ik iets nazoeken in mijn weblog, en lees ik een oud logje terug. Al snel denk ik dan: Goeie, moest ik daar nou om wakkerliggen?

      Ook vannacht spookte er zo'n tafereel door mijn hoofd. Voor mijn ogen zag ik nog steeds de wagens vol vuilniszakken, vol toekomstplannen en herinneringen van onze buurvrouw, af en aanrijden, op weg naar afvalstation Crailoo. Twee dagen werk, en haar verblijf van ruim 70 jaar in de woning naast de onze, is uitgewist, compleet uitgewist.

      Vanochtend noteerde ik deze woorden en ik zou er gemakkelijk duizend aan kunnen toevoegen. In gedachten kan ik me zelfs voorstellen hoe ik met mijn vuisten op de muur bonk, in verbijstering hoe zoiets mogelijk is: twee dagen, nog geen zestien uur, en een heel leven uitgewist. Geen kinderen, geen nabestaanden die een aandenken wilden, alleen één broer, buurvrouw P. en ik. En Leora, die na de eerste ontruimdag in tranen vroeg of ze alsjeblieft de zelfgemaakte beer van Buurvrouw R. mocht hebben. Waarmee Rosalie en zij mochten spelen als we samen thee dronken. Die nu mee naar bed mag.

      Maar meer moet ik niet zeggen, en bonken op de muur zal ik hooguit om haar foto op te hangen. Gedachten en bedenkingen moet ik gewoon voor me houden. Uit respect voor mevrouw R. en haar familie. Zelf zou ze ongetwijfeld gezegd hebben: Het zijn maar spùllen hoor lieve kind.

      In de foto's zijn spulletjes te zien waarmee we nog vaak aan haar zullen denken.
      reacties ]

      zelfrokende rookzuil

      14 januari 2009 22:57:



      Hier staat iets in de hens— denk ik regelmatig als ik een perron op wandel. Blijkt het gewoon (gewoon?) de rookpaal te zijn. Het lijkt me toch sterk dat meetapparatuur meer uitstoot van polluenten (stank etc ;-)) zou waarnemen op een perron waar de peukjes gewoon uitgetrapt tussen de stoeptegels liggen.

      Ik kan het niet vinden, maar zou de rookzuil een typisch Nederlands verschijnsel zijn?
      reacties ]

      vriendschap, muziek en handwerken

      19 januari 2009 16:19:



          reacties ]  [ permanente link ]

          HMD

          20 januari 2009 22:06:


          Gisteren zocht ik bronnen bij Riek's verslag over haar buurman uit de oorlogstijd. Nu mag ik mezelf best ‘bovengemiddeld op de hoogte’ van de omvang van de holocaust noemen: voor werk heb ik me er ooit in verdiept. Toch voel ik me vaak weer ontredderd en rubberbenig, wanneer ik de feiten op een rij zie. Alsof ik ergens, diep in de kosmos van de menselijke ziel over de Kwade Genius ben gestruikeld, alsof ik elke schaduw in mijn ooghoek in de gaten moet houden. Alsof ik een oceaan van onpeilbaar diep ongeneeslijk verdriet in de ziel van de mensheid raakte. Hoe mensen het kunnen verzinnen om 160-180 mensen in een ruimte van 4 bij 4 meter te proppen met het doel ze te vergassen, nadat ze tickets hadden gekregen om hun bagage later te reclaimen. Hoe van 34.313 mensen na 19 treinreizen en een verblijf van nog geen dag, slechts 18 mensen overleven.

          Laten we bij de Holocaust Memorial Day van deze week ook maar denken aan de dingen die sindsdien ten goede veranderd zijn. Maar wat dan precies.... vroeg ik me af. In elk geval is de burgerlijke gehoorzaamheid afgenomen. (Wat Piet Hein Donner daar ook van vinden mag.) We hebben nu Verdragen, meer openheid, inspraak, persvrijheid, een Kafkabrigade, een Europees Hof, Amnesty, minder religie en verzuiling (hoewel.) Echt veel méér dingen die ten goede veranderd zijn, kon ik me niet bedenken. Ik zie ze vast over het hoofd ;-)

          Aanvulling van Edwin: Veel betere en snellere communicatie-middelen waar ook burgers toegang toe hebben. Maar het is maar net welk etiket je erop plakt, voegt hij eraan toe: ondertussen zijn er wèl weer honderdduizenden burgerslachtoffers in Irak gevallen, om maar een voorbeeld te noemen.
          reacties ]

          weblog Couprietje

          21 januari 2009 21:47:



          Wij werden net gebeld door Edwins moeder, dat zij een weblog had gelezen die haar erg ontroerde. Ze wilde graag een reactie schrijven, en had er eigenlijk geen woorden voor. Het is het verhaal van Couprietje, over haar drie kinderen waaronder het zoontje dat niet volwassen zou worden. Het zal sommige mensen vast te zwaar lezen zijn, maar ik wilde toch, mede namens Edwins moeder :-) the spotlights richten op Couprietjes weblog.
          reacties ]

          new design

          22 januari 2009 00:49:



          Tijd voor nieuwe vormgeving. Dacht ik al maanden. Maar er liggen altijd dingen met een hogere prioriteit. Nu had ik de scans van de verknipte kranten al gemaakt in, eh, 1909 zegt mijn antieke Mac, maar dat is de stroomstoring ;-)) Met die knipsel-scans kon ik vandaag in korte tijd een nieuwe hoofdpagina BBeditten. Als site stelt het niet veel voor: alle subpagina's hebben nog hun eigen oude vormgeving en de oude home bestaat ook nog. Eigenlijk is het gewoon een nieuw kaftje om mijn site.
          reacties ]


              RSS  php-icon © Jolie, 2002, 2009