Homepage Jolie


      februari 2009

      zoektermen en notities

      1 februari 2009 22:57:



      Vaak is mijn computer ingepikt. Leora leest als zesjarige al op AVI-4 niveau (lees: ze is zo'n 14 maanden voor :-)) Die vaardigheid zet ze in zodra ze op zoek gaat naar web-spelletjes. Vervolgens noteert ze alle toetsencombinaties en shortcuts waarmee ze de spelletjes bedient.

      Oh wat gaat dat hard! ik ben tegenwoordig gewoon blij als ze 's nachts uit bed loopt, om naast mijn bed te staan met een opmerking als: Mama is de allerliefste, IK hou het meest van Mama. (En Rosalie houdt van Pappa, toch Rosalie, .....Nee? Neehee? Wat zeg je? Maar we kunnen toch niet allebei het meest van Mamma houden?! Jawel, stil nou, niet Pappa wakker maken, jullie kunnen BEST allebei het meest van Mamma houden.. Enz enz enz. ;-))

      Zolang ik nog 's nachts favoriete beren mag aangeven, kan ik het wel hebben dat mijn computer regelmatig is ingepikt voor Rechtdoor, Terugrijden, Springen en Remenen :-)
      reacties ]

      ambachtelijk

      1 februari 2009 22:57:


      We hadden een ladder nodig om dozen op het vlierinkje te stallen, zo heb ik deze gemaakt Vestje voor buurmeisje Joy van o.a. de wol van Buurvrouw Riek  ...Rosalie pakt het vestje voor Joy in 

      We hadden een ladder nodig om dozen op het vlierinkje te stallen. Een keukentrapje was te klein, en voor zo'n uitschuifladder is ons vlierinkje weer te laag. Gelukkig heb ik mijn vader als voorbeeld, die zich bij zo'n vraagstuk nooit uit het veld liet slaan en het dan ‘gewoon zelf’ maakte: en dan nog heel mooi ook, —ik vermoed dat alleen beeldhouwer Berend Peter daaraan kan tippen.

      Mijn ladder —ik heb me tijdens het werk vaak afgevraagd hoe oh HOE zouden mijn vader en BP dit aanpakken??— is in elk geval een stuk bescheidener :-) het zaagwerk sluit niet overal even naadloos aan, maar alle treden vallen in de zijbalken. Het lastigste was nog het schroefwerk, waar ik eigenlijk niet sterk genoeg voor ben. Nu nog lakken, en we kunnen hem onder het vlieringluik stallen.

      Verder heb ik de broer en schoonzus van Buurvrouw Riek bezocht. Eigenlijk had ik het vestje moeten meenemen wat ik van (o.a.) Rieks wol gebreid heb voor ons Buurmeisje (voor wie Riek altijd een extra Oma is geweest.) Maar ik heb er gewoon niet aan gedacht- het staat ook zo opschepperig :-}

      Zo'n feest om bij die mensen langs te gaan. Het laat zich moeilijk in woorden vatten, je kunt je als mens soms een gewonde ziel voelen: ik waardeerde Riek zo, het was zó prettig om haar te herkennen in haar broer en schoonzus. En evengoed mijn eigen familie te herkennen: Rieks broer heeft eenzelfde grafische achtergrond als mijn vaders vader en had talloze exposities met zijn schilderwerk. Allerliefste mensen; dat ze, ook als 80+ers, nog heel lang gezond mogen blijven.

      Voor de astrologen onder u: ja ja, ik klink als Saturnus transit zeven ;-)) M'n energie is soms wat beperkt maar ik doe wat ik kan ;-)
      reacties ]

      ronkend naamdroppen

      13 februari 2009 13:33:



      Ik mis een belangrijke vaardigheid. Mijn hele leven heb ik opgetrokken met mensen die er niet aan deden. En zodra iemand zich toch verlaagde tot ronkend naamdroppen, werd er besmuikt gelachen: moet je hem horen... Als ik kijk wat die mensen vandaag doen, klasgenootjes van kleuter- of basisschool, dan lees je tussen de regels door dat ze geslaagd zijn, lol in hun werk hebben, en werken met, wat heet, grote namen, internationale namen soms. Of ze begonnen zelf een bedrijf, namen bedrijven over, promoveerden. Maar géén van hen, ook Edwin of mijn ex niet, zal wapperen met grote namen, met de ministeries, universiteiten, televisieomroepen —noem van die opdrachtgevers waarmee te pronken valt. Natuurlijk, ik heb wel eens tegen Edwin en vroeger M. gezegd: je mag best wat meer aan je eigen PR denken, zo'n ministerie mag je best noemen. En dan zag ik die frons van yuk, ik ga echt niet namedroppen, het gaat er om WAT ik gedaan heb en niet VOOR WIE.

      De laatste tijd kom ik steeds meer mensen tegen die het omgekeerde lijken te huldigen: voor wie je werkt, daar draait het allemaal om. Vooral in internetkringen. In profielen lees ik steeds vaker ronkende adjectieven, wàt het werk inhoudt blijft onduidelijk, maar dat het bekroond, beprijsd of veelgelezen is, dat zullen we in elke bijzin en elk bijwoord weten. Letterlijk ‘werkzaam voor Grote Namen’ lees ik, —met daarachter een opsomming van die námen, geen inhoudelijke omschrijving. Hooguit iets als Spreker, Adviseur of Eigenaar.

      Nu kan ik nog redelijk met zulk exotisch gedrag door één deur. OK, het is ergerlijk: elke paar minuten zit je cut the crap, come to the point te denken. Maar gelukkig kan ik het ongeduldige Hm-m, hm-m redelijk bedwingen —net als mijn hand die fast forward-rondjes wil draaien— wanneer iemand gedragen door de wind van z'n superlatieven over z'n Grote Namen surft ;-}

      Het begint er alleen steeds meer op te lijken dat iedereen die zich niet zo gedraagt, gewoon genegeerd wordt. Ronkend naamdroppen, prijzen en bezoekersstatistieken ophoesten, het lijkt een vóórwaarde geworden om serieusgenomen te worden op het Web 2.0. Overigens zo'n term waarvan de helft van wie er mee strooit niet weet wat het inhoudt.

      Ik pieker serieus wel eens over een ander vak. De charme van het web bestond uit het cowboy-achtige, uit de vrijheid, gelijkheid en broederschap. De informatie om de informatie. De kennis om de kennis. Kennis en kunde was het enige waarop ik me hoefde te laten voorstaan. OK, vriendelijkheid en diplomatie telden ook nog mee.

      Nu, in de tijd van het Veelgeroemde Web 2.0, zijn de ‘toonaangevende’ sites en ‘bloggers’ steeds meer bezig superlatieve tekstjes op te leuken met zelfbevlekkende bijvoeglijk naamwoorden.

      Het is dat de leukste (echte) specialisten nog anoniem en bescheiden zijn, anders zou ik overwegen het web vaarwel te zeggen ;-}


      Zakdoekjes: braak kwijl braak, of moet ik tranen laten omdat mijn opvoeding op dit punt gefaald heeft?
      P.S.: de lezer hoeft zich niet aangesproken te voelen hoor, mensen die ronkend naamdroppen lezen (nouja, lezen, bekijken) alleen pretentieuze websites, zeker niet de mijne ;-)
      reacties ]

      koorts

      13 februari 2009 13:33:



      Had eerst Leora een dag of drie koorts, nu heeft Rosalie het. Het heerst ;-/ Gelukkig rent ze inmiddels weer door het huis met Leora en een vriendinnetje dat hier speelt.
      reacties ]

      weblog op mindz

      15 februari 2009 20:14:



      Moi schrijft ook nog een niet-persoonlijke weblog op Mindz.com over Copyright en Nieuwe Media, over (schrijvers en) auteursrechten en dergelijke. Aan mijn eigen linklijstje moet ik 'm nog toevoegen, maar dit is de hoofdpagina van de mindzblog. Ik schrijf 'm vooral om het voor de sCNM relevante nieuws te verzamelen...

      Iémand moet toch, in deze tijd van status en ego-obsessie, zich verlagen tot het nieuws bijhouden ;-]
      reacties ]

      vilten

      15 februari 2009 21:36:



      Vriendin K. had een erg leuk idee om haar verjaardag te vieren: samen met haar vrienden en vriendinnen (èn de acht aanwezige kinderen) vilten. Nu is het moeilijk om iets te bedenken waar zowel kinderen als volwassenen zonder veel oefenen goed in zijn, maar dit was heel geslaagd: zelfs de jongste aanwezige (een meisje van nèt twee jaar) had enorm plezier in het bolletjes wol draaien en in het water dopen. Dat meisje maakte zelfs een armbandje!

      Lezers van Yukiko's weblog zullen misschien niet verbaasd zijn, maar mij leek het vooraf best moeilijk.. :-)

      Volgens AntroVista is er geen vergelijkbare winkel in ons dorp, dus zullen we langs De Zaailing moeten om wol te kopen. We moeten nodig weer 'ns naar Oma Loes (die er vlakbij woont) ;-)
      reacties ]

      schildpadpak

      18 februari 2009 00:04:


      Rosalie erg blij met haar Schildpadpak....Leora wil het pak ook even passen....En na een lange dag... slapen in het schildpadpak

      De dametjes hebben iets opgepikt van carnaval en verkleedfeesten, —waar weet ik niet. Maar ik moest en zou verkleedkleren maken. Een Schildpadpak. Maar we hèbben toch verkleedkleren? Leora heeft zo'n mooi Poezenpak... En al die Prinsessejurken.. De aanhouder won met goede argumenten (‘het Poezenpak is van Leora’) en na twee middagen achter Buurvrouw Riek's naaimachine, met haar stof, garen en biaisband, was het pak klaar!
      reacties ]

      s*ck it, Rodgers - a mini-guide to blogonomics

      21 februari 2009 20:43:





      Today I'll post some free advice to new bloggers and newbie users of social network software. I'll illustrate it with real-life examples of Blogus Horribilis. The reader may decide which lines are tongue-in-cheek. Summary:

      • Put yourself in your readers shoes
      • Make sure your tone of voice matches your message
      • Keep your blog accessible
      • Use your comment moderation features well
      • Get a life

      Put yourself in your readers shoes —what will the reader think, when he gets a jubilant message ...and clicking on it shows nothing but a scolding comment and some incomprehensible excuse? Seriously, what am I supposed to think in a case like that?

      If you want to use your blog as a marketing instrument —like my cousin Andrea Rodgers, the blogger in the example above, is doing— make sure your message is CLEAR. Whether you're turning the other cheek, being sarcastic or referring to another text: make sure your reader knows what you're aiming at.

      Make sure the right tone of voice —humor, joy, anger, sarcasm— speaks from your choice of words. Of course tone of voice will be perceived differently from reader to reader. But when you put yourself in the shoes of your audience, and remember your visitors may be from Japan to Europe, it will be easier to take the edges off words that could be insulting or blunt.

      Make sure your readers know they have to scroll through your webpage (if that is the case.) In other words: Keep your blog accessible. To anyone, except spammers. Rather use CAPTCHA or password-validation than old and inaccurate black-lists. It is obvious why you don't want spam in your blog. But in rare cases, real human beings cannot respond on your bog neither.

      I can, for example, not post any comment to a blog like my cousin's blog. IP-ranges of our internet-provider are listed in some old spam-black-lists. Sending her my (friendly, loyal and on-topic) comments through private e-mail did not help: Her software kept wiping my comments from her blogpages. Some days my comments appeared on her blog, next day my cousin had wiped my words again. Dear readers, in the past seven years I have left thousands of comments on your blogs. Did I ever post anything unkind?

      So, today, everytime my mother asks: Did you reply to Andrea's blog? She emailed me about it... (my mother cannot distinguish mass mail from private mail) I answer: ‘Sorry Mom, it's a waste of time: her blogsoftware blocks me. She never answers my email. And I will not write about her on my own blog..... my blog-readers would never understand: sex, relationship and fashion... Not to mention that name-dropping... Why would my blog link to a page like that?’

      My second to last tip: when you wipe kind and on-topic comments from your blog, make sure you'll wipe the unkind, offending and scolding ones too. Unless ofcourse, you aim trolling and flamewars. If you do not use your comment moderation features appropriate, you will confuse your audience. Inconsistent moderation will attract trolls. Read all about trolls on this excellent page for blog newbies.

      Finally, and this sounds easier than it is: get a life.

      And no, I am not being sarcastic.... ;-) The audience likes to read REAL stories, advice or whatever you are selling through your blog. You should not have time to focus on one scolding blog-comment and create incomprehensible excuses for it and posting a jubilant message a zillion times through any piece of social network software to anyone you have ever known in the whole wide world.

      I can imagine the reader is somewhat curious to read the blog that has been inspiring to write this mini-guide. You can find the daughter of my mothers sister, my cousin Andrea, through Google. You can even respond to her page, but I bet she wipes your words. Unless of course —isn't it ironic— you tell her to s**k it.
      I rest my case.

      reacties and comments ]

      je hebt van die dingen, die doen het licht wel uit

      23 februari 2009 23:30:



      Deze weblog bestaat voornamelijk voor mijn vader en een handvol lezers. En, heel belangrijk.. voor de vrienden en vriendinnen van mijn zus, die, zoals vandaag, soms na 20 jaar contact opnemen. Van wie ik dan weer dingen hoor, die, hoe klein ook, nieuw voor me zijn.

      Als die redenen er niet waren, trok ik de stekker eruit. Want ‘bloggen’ an sich is een hopeloos commercieel verschijnsel geworden. Strategisch en innovatief gebruik van blogging, twitter, social networking en what have you.

      Elke dag levert dit zogenaamde social bookmarking en document sharing —lees: gehypte mass-mail berichten van verre familieleden en forwards van hele verre vrienden— me bergen aan spam. Gelukkig filtert XS4ALL zo'n 300 spamberichten per dag weg.

      Over blijft het roze-poedel geouwehoer van mensen die je In Real Life kent en weet dat ze anders zijn dan ze zich op het web voordoen. Het is een totale hype aan het worden. Doen alsof je Iemand bent. Desnoods met behulp van een expert die je voor 800 euro per dag —vriendenprijsje— uitlegt hoe je twitter gebruikt —en die verder ook geen idee heeft hoe het web in elkaar steekt of wat de oorsprong ervan is.

      Het is aan mij niet besteed —misschien ben ik een vreselijke calvinist, of ben ik gewoon domweg overtuigd dat ik al iemand ben zònder doen alsof ;-))

      Zonder gekheid, ik heb het eigenlijk verschrikkelijk gehad met het web. Er zijn mensen die niet doen alsof, die WYSIWYG zijn, zoals Marinalog of Suus. Niet te vergeten Mack en Alfred, de Achilles en Odysseus —OK, tegen het blozen zeg ik: Peppi en Kokkie— van het onopgeschmückte bloggen ;-) Maar het aantal gebakken lucht blogs neemt schrikbarend toe. En dan heb ik het nog niet eens over de misinterpretaties van mensen die er wèl toe doen.... :-( Als die paar redenen die ik in de eerste regel van dit stukje noemde er niet waren, hield ik het voor gezien :-/

      Konden we maar een Schaduwweb oprichten. Een soort Underworld. Waar elk Zombie-proces rücksichtsloss een kill-signaal kreeg en een verbod op loos gejubel heerste. Ho: Wat hoor ik daar in mijn oortje? UFO234333333333Nauta===+\\ : Ground ctrl to Major Tom eh... Madame Jolie xxxxxxxxxxxxxxxxxxx
      ;-)))
      reacties ]

      papierscheppen met kinderen

      24 februari 2009 21:45:


      Eerst meng je de papierpulp... (Filmpje) Leora vertelt hoe je papier maakt..  ...het handgeschepte papier na dagenlang drogen.. 

      Een goeie tip van Terrence, die meldde 'ns dat je bij het Kruidvat een minipapierfabriek kon kopen. Dat was in november — de doos is inmiddels uitverkocht en ook Terrence' berichtje is hier niet meer te vinden. Overigens kun je ook met eenvoudiger middelen zelf papier maken.

      Inmiddels zijn wij een stapeltje handgeschept papier rijker, en een paar kleine filmpjes waarin Leora uitlegt hoe je papier maakt. Een stuk duidelijker dan bijgeleverde handleiding in Hongkonees Babelfish-Dutch ;-)

      Leora vertelt: Eerst maak je papierpap..... (Filmpje AVI, 30 sec.) en die moet je heel goed mixen en laten weken... (Filmpje AVI, 30 sec.) Zodra er genoeg papierpulp gelijkmatig op de zeef ligt kun je de zeef droogdeppen ... (Filmpje AVI, 30 sec.) en zodra het droog genoeg is, kun je de zeef loshalen en het vel papier in de pers leggen ... (Filmpje AVI, 30 sec.) Je kunt velletjes papier in allerlei vormen scheppen ... (Filmpje AVI, 30 sec.) en een driejarige kun je gerust ook laten sponzen... (Filmpje AVI, 30 sec.)

      Nog een paar tips: Sommige soorten oud papier lossen nauwelijks op, daar kun je gebruik van maken: de oranje vlokken in het eindresultaat zijn afkomstig van de nieuwe ING-giro-enveloppen. Wat erg goed oplost is WC-papier, dat kun je eventueel door de pulp mengen als je papierpap te grof blijft. Het drogen duurt erg lang.. Er zat te weinig vilt bij de pers, wij hebben lapjes geknipt - van stof die meteen een weefpatroon in het papier achterlaat.

      Tenslotte nog 2 seconden Schildpad- en Hondenpak. Een per ongeluk gemaakt filmpje, toen ik eigenlijk een foto voor de broer en schoonzus van Buurvrouw R. wilde maken, om hen per post te laten zien wat ik van de stof en met R.'s naaimachine had gemaakt. Enfin.
      reacties ]


          RSS  php-icon © Jolie, 2002, 2009