maart 2009

grijze donderdag

12 maart 2009 17:59

Vandaag was de verjaardag van mijn zusje geweest. Misschien volgt hier nog een gastblog.. In elk geval wil ik een link plaatsen naar het In Memoriam dat mijn vader maakte. En ik wil iedereen, mijn ouders (vader, mijn moeder leest niet graag weblogs) en familie sterkte wensen!
[ reacties ]

berg cadeaux

16 maart 2009 23:03

Ja, ik weet het, het is heel erg verboden om kado's —of was het nu kadoos, cadeaus of cadeau's— met een x te schrijven;-) Maar juist omdat ik onvoldoende vrije tijd heb om na te zoeken wat de hedendaagse voorkeurspelling is, schrijf ik het gewoon zoals ik het op de lagere school bij Dhr. Verschut geleerd heb: cadeaux. Sorry Juffrouw van Geel ;-)
Mocht die spelling destijds nog correct geweest zijn, —achteraf denk ik wel eens dat Verschut les gaf volgens de spelling-Marchant van 1934 ;-) dan is de leeftijd die ik heb bereikt bij deze berg cadeaux, vast te benaderen ;-)

Enfin. Op mijn verjaardag —4 maart, die ik niet eens vierde— heb ik dus een *berg* cadeaux gekregen... Zelfs via de post! Allerliefst!

Bij het maken van de foto, viel het op dat de cadeautjes qua kleurstelling erg goed bij elkaar passen. Terwijl het geen voorwerpen zijn die allemaal in eenzelfde jaar zijn vormgegeven. Zo had ik bijv. expliciet gevraagd om het originele memoryspel (de vaste lezer weet hoeveel sentimentele waarde ik hecht aan speelgoed waarmee mijn zusje en ik vroeger bij Oma in huis speelden ;-)) Grappig toeval dat de kleuren daarvan in de andere cadeautjes terugkwamen.

Over kleurstellingen gesproken, hier is een (ingezoomd) glimpje van het werk te zien waar ik nu aan bezig ben. Ik moet echt mijn volslagen verouderde portfolio-pagina updaten, want ik kan nu niet eens verwijzen naar m'n andere werk, waarmee deze illustratiestijl verwantschap heeft.
Nahja.
Tijdgebrek.
Net zoiets als twaalf dagen na je verjaardag nog vertellen dat je een berg cadeautjes hebt gehad ;-)
[ reacties ]

leergeld

19 maart 2009 00:32

De opdracht die ik in het laatste logje noemde, is uitgelopen op een teleurstelling. Om een lang verhaal kort te maken: ik heb de stekker eruitgetrokken. En dat viel me zwaar.

De opdrachtgeefster —namen even niet online— wilde voor een bedrag uit het laagste marktsegment een hoeveelheid werk uit het hoogste marktsegment. Om het naar concrete uren en bedragen te vertalen: voor een bedrag dat een stucadoor verdient in twee dagen stuccen, kon ik een hoeveelheid werk doen waaraan een gerenommeerd grafisch webreclame-bureau minstens twee weken bezig is.

Natuurlijk: ik ben oliedom dat ik dan denk: Oh, zùlke aardige enthousiaste mensen, laat ik een poging wagen. Dom, dom dom! Edwin had al meteen bedenkingen. Met name bij het bedrag en het tijdspad: een email-Nieuwsbrief maken kan alleen al qua code dagen werk zijn, als je wilt dat het in alle mailsoftware werkt èn ook nog een leuke, flitsende opmaak heeft. En dan heb je het nog niet eens over het design-onderdeel: je verdiepen in de vraag wat verkoopt vandaag, het bekijken van minstens 200 bestaande Nieuwsbrieven (done that), bepalen hoeveel kilobytes haalbaar is en met welke designstijlen je dat het gemakkelijkste bereikt (done that), de mood-boards maken of bestuderen enzovoort, enzovoort, enzovoort. Maar om die mood-boards even als voorbeeld te nemen: die waren er niet... “Eh, ja, nee, die zijn er niet.. maar daar hebben we jou voor hoor!” Ja serieus, voor dat bedrag?? Get real..

Als het nu gewoon soepel gegaan was: schets maken, schets op één hooguit twee punten bijstellen, uitwerken in HTML en klaar is kees, dan zou ik geen moment wroeging gehad hebben dat ik ‘de markt aan het verpesten was door zoiets aan te nemen.’ Maar na de eerste schets kreeg ik de vraag of ik nog meer, geheel andere, schetsen kon maken. Argument: mijn schets, zie hierboven, was veel te somber....

Meer schetsen? Natuurlijk, dat kan.
Maar niet tegen dit bedrag.
En Nee, ik ben niet gevoelig voor het argument dat er ‘ook een vormgever bestaat die het voor nòg minder kan,’ (lees: minder dan dat stucadoorsloon.)
Prima: vraag het dáár maar. (Vast iemand die werkt zonder legale software.)

Ik weet het, het is mij wezensvreemd, zeker als het om aardige mensen gaat, maar ik heb een punt achter het hele project gezet.

Toevallig zei een wijs persoon me laatst:
‘Je moet goed kijken naar wat mensen DOEN.
Wat mensen ZIJN is zo vaag, daar ligt zoveel ruimte voor macht & onmacht - nee hoor: je moet kijken naar wat ze DOEN (en eventueel LATEN).’

De lezer denkt misschien, kind, maak er niet zoveel woorden aan vuil, je staat volkomen in je recht ;-) Ja, ik bespreek het zo uitgebreid, omdat het in m'n familiegenen zit om nogal somber te worden van dit soort situaties. Om het te zien als falen en teleurstellen, als iets wat ik had moeten voorkómen... Normaal zou ik er gewoon, tanden op elkaar, aan doorgewerkt hebben. Stoppen of doorwerken, het zou allebei tot verdriet -bij een ander, bij mij- geleid hebben. Het schuldgevoel-gen zou zich gemanifesteerd hebben.

Nu duizelen op mijn netvlies zo nu en dan de vriendelijke gezichten van de opdrachtgeefsters, afgewisseld met het besef van de inzet waarmee ik aan deze opdracht gewerkt heb.
Werk waarvoor ik géén factuur stuur.
Want die twee dagen stucadoorsloon zijn dan het leergeld dat ik betaal: het gaat erom wat mensen DOEN (of laten), niet om hun aardige voorkomen... (En ik hoor de lezer al vragen... Wat is ‘aardig’!!??) ;-)
[ reacties ]

installation in progress :-)

21 maart 2009 14:55

Op dit moment ben ik mijn oude machine aan het vervangen.. het allernieuwste model workstation is donderdag bezorgd :-) Het zal wel even duren voor alle software weer op de machine staat... Ook zoiets waarvan ik dacht dat het eenvoudiger zou worden: vroeger kreeg je 8 diskettes, die je één voor één moest laden. Serienummer overnemen van het juiste stickertje —soms een keer of drie als de 1 (één) en de l (onderkast el) en de I (hoofdletter i) niet van elkaar te onderscheiden waren. En uiteindelijk draaide Photoshop.

Tegenwoordig —mensen die tegenwoordig zeggen, beginnen echt oud te worden ;-) — zijn de flopjes dan vervangen door DVD's. Toch verloopt het installatie-proces nog niet echt sneller. De software-paketten zijn gegroeid, evenredig met de opslagcapaciteit en disksnelheid: tijdwinst: nul. En de serienummer-typografie is nog steeds even slecht. Edwin en ik hebben al zitten schateren bij alle pogingen om 1, l en I van elkaar te onderscheiden: u heeft een verkeerd serienummer ingetypt.

Enfin, u hoort van mij. Als dit verschijnt, dan betekent dat de BBedit en Cyberduck draaien ;-)
[ reacties ]

zandverstuiving

23 maart 2009 00:42:

De eerste kiekjes bewerkt in de nieuwe Photoshop CS4..	..bewerkt is een groot woord; alleen kleurcurve en resolutie is iets bijgesteld	Zandverstuiving goois natuurreservaat Postiljon

Gisteren vierde R., vriend-en-klasgenootje-sinds de 3e klas lagere school, zijn verjaardag. Hij is onlangs van Delft naar een van de Gooise dorpjes verhuisd. Dat is mooi: hoe meer vrienden bij ons in de buurt komen wonen hoe beter ;-) Het vriendelijke vijftiger-jaren-straatje waar R. nu woont, ligt vlakbij een natuurgebied. Dat bracht ons vandaag op het idee om daar een wandeling te maken. Eigenlijk wil ik daar eens naartoe met mijn vader, die vanuit zijn vak mooi kan vertellen over de ontstaansgeschiedenis van deze gebieden. Voor de hoofdstedelijke lezers: zo'n wandeling is echt niet verweg, slechts een kilometer of 30 —al kan ik me voorstellen dat de hoofdstedeling geen zand meer kan zien, maar dat terzijde ;-}
[ reacties ]

en nog wat kiekjes

25 maart 2009 22:03:

Als je onze foto's bekijkt, zou je denken dat de dametjes nooit TV-kijken of computerspelletjes spelen.. Dat valt reuze mee (of tegen ;-)) Want ook dat doen ze vrijwel dagelijks. Alleen vallen daar nauwelijks leuke foto's van te maken ;-) De kiekjes zijn aanklikbaar: dan verschijnt onderschrift en een grotere versie van elk fotootje. Het onderschrift is trouwens ook te lezen wanneer je met de muis over de afbeelding beweegt.
[ reacties ]

eerst opruimen dan iets leuks doen

29 maart 2009 22:27:

Het moeilijkste deel van opvoeden, vind ik tot nu toe de dametjes leren opruimen. Iets waar ik over 10 jaar vast om zal lachen, maar dat terzijde ;-) Met een hoop overredingskracht willen de dametjes wel eens opruimen. Evengoed eindigt dat vaak met een boos Kind A, omdat Kind B alles weer op de grond gooit -in dit filmpje is het toevallig Rosalie, maar omgekeerd komt evenvaak voor. Beloven dat ze na het opruimen iets leuks mogen doen -een vogelhuisje verven bijvoorbeeld- wil ze nog wel 'ns verleiden om het opruimtaakje af te maken.

Zelf foto's maken is ook een leuke beloning -hier stond de camera nog op filmpje toen Rosalie mocht fotograferen. Net als natuurlijk de stickerspaarkaart. Al ga ik voor opruimen een aparte stickerspaarkaart maken. Dat maakt het belang misschien duidelijk.

En als ik dan tòch aan het filmpjes-uploaden ben, nog een filmpje van Edwin die zit te werken. Aan zijn bijna spreekwoordelijk geworden CMS ;-) Zou het ooit afkomen? Retorische vraag hoor ;-| Gelukkig.... is het werk dat minder troep achterlaat dan vogelhuisjes-verven of klussen in het huis ;-)
[ reacties ]

  © Jolie, 2002, 2009