april 2006
01 April 2006 01:04:
Ooit wilden we bij een van de providers waar ik werkte (prehistorie, vorig millenium) een 1-april-grap. Het moest wèl duidelijk zijn dat het een GRAP was. Een vriendelijke foutmelding bijvoorbeeld, die ZO nep was, dat het er dik bovenop lag. Dus geen ‘404-we zijn vandaag uit de lucht’ of ‘BSOD, herinstalleert u uw PC.’ Zo haalde ik één plaatje uit een Mac-programmaatje [23 KB, Mac Classic]. Als het al ergens op leek, dan leek het op een Windows 3.0-foutmelding, uit 1990. Destijds al ingehaald door drie compleet nieuwe Windows-versies.
Het plaatje zou maar een paar seconden op de homepage verschijnen en dan weer de gebruikelijke homepage laten zien. We —de jongen van de storingsberichten en ik— verwachtten dus veel Ha Ha Ha, dachten jullie WERKELIJK dat ik daar in zou trappen-berichten. En die kregen we. Maar... ;-/ er zaten er ook een paar tussen van mensen die zich helemaal gek gezocht hadden naar de oorzaak van die langsflitsende foutmelding. Al leek hun systeem niet op Windows 3.0, ze namen het toch serieus. Een enkeling was zelfs heel erg kwaad. Ik had die enkelingen graag gegund dat ze meteen hadden gezien dat het nep was. Aan de andere kant.... een 1-april-grap is natuurlijk pas leuk als er iemand intrapt.
Ik ben benieuwd wat ik vandaag allemaal tegenkom... ;-)
[ reacties ]
02 April 2006 14:32:
| |
vóór de kam | na de kam |
Edwin, die het altijd te druk heeft om zijn portfolio bij te werken, doet sinds kort ook iets voor een radio omroep. Nee, televisie omroep moet ik zeggen.
Nu zeg ik al járen elke ochtend dat mijn hele vriendenkring een moord zou doen voor zijn kapsel, met name Maarten van P. natuurlijk. Nù voeg ik daar elke ochtend aan toe, dat ook de Hele Vrijzinnig Protestantse een moord zou doen voor dat kapsel. *Als* ze het kapsel te zien zouden krijgen natuurlijk. Helaas is dat niet het geval. Zodra Edwin de onderste traptrede heeft bereikt, het opstart-geluid van zijn computer klinkt (het donsje! ik laat de mijne altijd AAN! ;-)) steekt het prethoofd zijn kapsel onder de kraan, om het vervolgens verwoed plat te kammen. Hoe váák ik al niet zonder make-up, in een joggingbroek en met ongekamd haar naar de voordeur heb gemoeten om de postbode te woord te staan, omdat MIJNHEER zijn haar nog niet gekamd had..... U wilt het niet weten!
Vandaar dat ik met veel bieden en soebatten EINDELIJK deze foto heb kunnen maken (inzoomoptie was verboden) om Edwin's kapselimago (volledig goedgekeurd door de katholiek-iberische helft van zijn familie ;-)) iets op te vijzelen naar het ‘niveau’ (vooral letterlijk ;-)) van de Vrijzinnig Protestantse.
[ reacties ]
02 April 2006 00:52:
Net als bij Anna-Maria (die chauffeur! ik krabte ook even achter mijn oor ;-)) en Renésmurf (zou stoppen met zijn zaterdag-fotolog, ben ik vierkant ingetuind ;-)) zag ik bij Slashdot een 1-april-grap.
Slashdot is een site met nieuwsjes voor al wat programmeert & systeembeheert: nerds, geeks, kortom: jongens. Op Edwins monitor zag ik dat zijn vertrouwde groene site roze was en ik wist meteen..... 1 april. Het was wel héél leuk gedaan. Met allemaal gillerige roze berichtjes, veel te veel uitroeptekens, OMG's (‘Oh My God’) en smileys als: Vergeet de Draken!!! We willen nu Ponies!!! en Nieuw! Draadloze Verlengkabels! LOL!!! Allemaal onder het mom van: Slashdot wil het meisjeslezersaandeel (‘1,7%’ ) vergroten.
[ reacties ]
02 April 2006 00:37:
Het stelt niet veel voor, maar de logfile van de reactiepagina werd erg groot. De reactiepagina toont weliswaar alleen de laatste paarhonderd reacties, maar slaat de andere wel op. Zodoende heb ik de reacties van 2004-2005 in een archiefpagina gezet. Het lijkt nog het meest op een IRC-Chatlog.
Verder is het wachten nog steeds tot Edwin een moment tijd vindt om een reactiescript voor zijn server te maken...
Jolie vandaag: ‘Als ik nu gewoon HTML aanzet in mijn reactiepagina. Zodat iedereen z'n eigen link zèlf kan toevoegen...’
Edwin: ‘Nee, dan krijg je ook meteen scripts.. en bots die scripts posten...’
Jolie: ‘Achwelnee... en dat zie ik toch meteen?’
Edwin: ‘Ja, dan moet je het in de gaten houden...’
Jolie: ‘Mwah, dat gaat toch vanzelf, ik léés het toch?’
Edwin: ‘Neehoor, ik wil het niet...’
Het is niet erg hoor... Integendeel. Het betekent dat Edwin een agenda vol leuke opdrachten heeft. Maar voor iemand die bij Versatel colocate, zijn het krasse maatregelen ;-)) Kortom, we wachten nog even op het Echte Reactiescript ;-))
[ reacties ]
04 April 2006 10:55:
Het pand hiernaast wordt deze week gerenoveerd, en dat zullen we weten ook. Onze vloer trilt, hier klinkt een hevig gebonk, geklop of gekraak, het geluid van drilboren en slopers.
Rosalie slaapt —even afkloppen, want ze is al een paar keer hardhuilend wakkergeworden.
Ik ben ook wel benieuwd wat ze van de woning gaan maken. Of ze van deze vier kamers over 52 m2 nu twee kamers aan het maken zijn, of één, en zo ja, hoe. Wat ze er ook van maken, het betekent een overwinning voor de Bewonerscommissie: de corporatie begint pas aan de renovatie zodra de bewoners zèlf vertrekken, per woning, ...en niet woonbloksgewijs.
En daar... huilt Rosalie weer. Het arme kind!
[ reacties ]
05 April 2006 16:18:
Ergens in mijn vriendenkring klinkt een daverende lach bij deze titel ;-) Want vaak bespreken we de idealen van de vorige generatie, waarin wij als kind nog meer geloofden dan die generatie zelf. En hoe ze vandaag door een sinistere realiteit zijn ingehaald.
De verhalen die de hoofdpersonen in het eerste boek van Douglas Coupland Generation X elkaar vertellen, doen me dan ook denken aan de reisverhalen van onze familie Schlep, en hebben uiteindelijk dezelfde boodschap, “Oh Pulieze, Get A Grip!” Termen als Bambificatie. Ze hadden verzonnen kunnen zijn door een bekende ;-) En afhankelijk van degene die de boventoon in de dialoog voert, staat de roman vol met hilarische relnichterige superlatieven.
Kortom: het boek is origineel, brutaal, vlijmscherp en zo ..liefdevol over al die kleine mensjes van al die generaties die zo hun BEST zitten te doen — en waarvoor eigenlijk? Helemaal nergens voor. Toen ik het gisteren uit had, ben ik gewoon weer bij bladzijde één begonnen.
Dankje Hendrik! (Categorie: Jolie bespreekt haar verjaardagsbibliotheek ;-)
[ reacties ]
06 April 2006 16:25:
Mijn eerste schooldag kan ik me nog herinneren. Achterop de fiets bij mijn moeder, reed ik naar school, een laag gebouw met veel ramen. Ik herinner me dat ik naar mijn lichtblauwe broek keek, zelfgemaakt door mijn moeder. In het lokaal hadden ze een paar kleine, lage karretjes waarin je zelf kon zitten en rijden, het mooiste speelgoed van die dag. En er was een jongetje met een haze(n)lip en grijze ogen, dat zich vasthield aan een wandrek en met niemand speelde. Verstaanbaar praten kon hij ook nog niet. Een vreemde gewaarwording. Woorden als spannend, saai en vreugdeloos, zou ik er achteraf aan verbinden, hoewel ze te sterk zijn om de lading te dekken. Het was best een leuke kleuterschool. Vooral het spelen met water, klei en stroken papier vond ik leuk, net als het spelen in de schooltuin. Vriendinnetje Anna, en vriendjes Ebo en Frans.
Ik had Leora zo goed als ging voorbereid op haar eerste schooldag. Montere verhalen voorgelezen waarin schooltjes voorkwamen. Wat foto's laten zien van mezelf als juf in een klas met ‘hele grote kinderen.’ ;-) Een stripverhaal met kleuterklasje. En verder niet tevaak zeggen ‘(overover-) morgen naar school hè?’
Het ging vanmiddag dan ook een uurtje goed. Even overal kijken, buitenspelen in de zandbak ging ook prima. Daarna heeft ze staan huilen bij de deur :-} Vanaf dat moment leek ze iemand die zich afvroeg: ‘Wat DOE ik hier in godsnaam’ zei de juf. Voor een kind dat nooit naar een crèche is geweest, heeft ze het heel goed gedaan vond ze. En hoe vond Leora (die in de school nauwelijks een woord zei) het zelf?
“Ik vond het een béétje leuk.”
Volgende week weer twee proefmiddagen voor onze driejarige.
[ reacties ]
09 April 2006 20:50:
| |
Rook uit zolderraam | verbrand beddegoed |
Edwin liet vanmiddag kat Zip naar binnen en rook een brandlucht. Rookwolken kwamen uit een dakraam. Edwin rende naar die straat om de bewoners te waarschuwen. Ondertussen toetste ik 112 en zag ik de ruit breken, daar schrok ik nog het meest van. De brandweer hoorden Leora en ik binnen een paar minuten al aankomen.
Nu heb ik niet de hele actie staan kijken, maar zag wel hoe brandweermannen het brandende beddengoed op straat gooiden. Dat heeft vast veel extra waterschade voorkomen. Eén van de bewoners zat een tijdje op straat op de grond, uit voorzorg was de wagen voor ademklachten ook gekomen. Uiteindelijk heeft gelukkig niemand letsel opgelopen.
Uit het dakraam hangen nu zwarte rafels gordijn.
[ reacties ]
09 April 2006 15:59:
| |
Rosalie voor het eerst in een winkelwagentje.. | .. allebei in een eigen winkelwagentje zelfs ;-) |
Gisteren zou ik naar Artis gaan, met een kennisje en kinderen, maar onweer en regen wijzigden de agenda. In plaats daarvan, gingen we cadeautjes brengen op D.'s verjaardag, die dit jaar zes werd. Dat was heel gezellig, en werd zodoende veel later dan we gepland hadden. Gelukkig was er nog één supermarkt laat open.
[ reacties ]
10 April 2006 18:30:
| |
Met rookmelder en spagetti... | ...Wat geeft m'n grote zus me *nu*? |
De meest gehoorde woorden van vandaag:
“Maar wij hebben een hhrookmelder hè.. ”
Jahoor, een brandblusser en drie rookmelders.
“Mag ik de hhrookmelder zien?”
Jahoor, maar alleen de losse die op een batterij wacht.
“OK... Is dit de battehhij?”
En “ Mag ik Baby Waterpokken In Bad zien? IK WIL BABY WA-”
[ reacties ]
11 April 2006 10:46:
Sinds zondag zijn de logs van Smile en Renesmurf voor mij onbereikbaar. Beide hebben een domein bij —zo te zien— Flexweb. Zelf hebben Smile en Smurf geen probleem om hun weblog te bereiken. Toch krijg ik via onze UPC-lijn thuis alleen een “connectie-failure” :-/
Voor de meelezende BOFHs (Mark?) staat hier m'n traceroute. En Lieve Lezende Ladies, ik wil even geen You Are Losing Me horen ;-))) Hier kunt u alles lezen over domeinnamen en hun IPadressen ;-)
[ reacties ]
12 April 2006 21:55:
een mooie troll is niet lelijk ;-)Ik ben dol op trollen. Zo jeuken mijn handen om te typen dat Reve voornamelijk oubollig rukproza schreef. Maarja, het is niet gepast. De man is nog niet begraven. Inderdaad. Dat is ook al jaren het enige dat eraan ontbrak ;-)
Hoe boosaardig zoiets ook klinkt, een echte troll is het niet. Ik moet hooguit lachen om al die weblogs die over elkaar heenbuitelen om in overtreffende trap hun aandacht voor de dood van Reve te betuigen. Het werk van Reve is vooral geschikt om Donner mee om de oren te slaan, hem eraan te herinneren dat niemand terug wil naar het grauwe bestaan van vlak na de oorlog.
Nee, dan zou ik liever een socioloog aan het werk zetten. Niet voor Reve, nee, Reve is dood. Om onderzoek te doen naar groepsgedrag. Wat bindt en splijt op internet. Waarom sommigen napraten en anderen trollen. Onderzoek naar het benadrukken welke smaak je bezit. Of naar de vraag waarom juist onvriendelijke mensen door de velen van ons met alle egards behandeld worden. Maargoed, ik ben geen socioloog. Ik hou gewoon van een fijne troll op z'n tijd ;-)
[ reacties ]
12 April 2006 21:54:
Rosalie speelt met de knikkerbaanMijn zwager vertelde voor mijn vader een audio-brief gemaakt te hebben. Goed idee dacht ik, ik zet een microfoon aan en vraag Leora hoe haar tweede schooldag was. Leuk voor Oma en Opa. Maar Leora praat niet graag op commando. Na een paar sociaal wenselijke antwoorden [WAV, 640 KB] begon ze dus al snel “Ik Wil Baby Waterpok! [WAV, 400 KB]” te brullen ;-) Dat is dan ook verreweg het leukste audio-fragmentje geworden —inzet is deze foto van baby Hans.
Voor alle familie vandaag dus alleen een filmpje van Rosalie [AVI, 5 MB].
[ reacties ]
14 April 2006 12:57:
Van de Amsterdamse webcam-affaire, waarin een studentenwoning met webcams gefilmd werd, had ik tot vandaag niet gehoord. Wie de camera's en de computers liet draaien, is nog steeds onduidelijk, meldt Het Parool.
Zo'n zinnetje maakt me ongerust. Justitie kan met het IP-adres van de computers toch vrij eenvoudig de klantgegevens bij de internetaansluiting achterhalen? Ik denk wel eens: politie en justitie mógen steeds meer, maar kùnnen het niet :-| Technisch gesproken ligt hier een schone taak voor mijn voormalige collega's. Of ze die moreel gesproken op zich zouden willen nemen, is een ander verhaal ;-]
[ reacties ]
15 April 2006 11:42:
Leora heeft een Boek ontdektAls kind las ik alles wat los en vast zat. Dus ook alle enigzins geschikte boeken op de planken van mijn grootouders [zeven slaapkamers met boekenplank.] Zo heb ik de allerleukste tot meest vreselijke boeken gelezen. Van Tom Sawyer (leuk!), Karl May, biografieën van Michiel de Ruyter, Snuf de Hond, het verzamelde werk van Cor Bruijn tot aan Levensbeelden, zedelijke beginselen voor het huisgezin.
Die laatste was leuk, omdat mijn moeder daar als kind commentaar in de kantlijn had geschreven, “Snik Snik, alweer een dooie” en meer ironisch commentaar dat elke stichtelijke boodschap te niet deed.
Tussen al die oude kaften was Duveltjes uit een doosje, uit 1974 een opvallend modern boek. Inmiddels heeft Leora dat boek ook ontdekt. Hoe modern het vandaag is merk ik dagelijks met voorlezen. Woonboten vol Hippies met Lange Gewaden. Grote Zorgen om Vies Water. Een meester in plaats van een juf op de kleuterschool. Verhalen over kinderen die elkaars intieme delen bewonderen. Vaders met lang haar en een snor, en buren die brommen “Je kunt tegenwoordig het verschil tussen mannen en vrouwen niet meer zien.”
Opvallend, dacht ik gisteren, hoe een boek vol actuele verhalen in dertig jaar een sprookjesboek kan worden, dat vandaag niemand meer zou uitgeven.
[ reacties ]
18 April 2006 17:15:
Iedereen kent ze, de vage kritiek zonder onderbouwing. De appels en peren, de wolpraters, de wandelgangroddel en de vergaderingen met een even passieve sfeer als een poolse landdag, waar men besluiten neemt die tevoren al vastlagen.
Nirvana leende me laatst dit boekje Hoe vang ik een rat? Hij had gelijk, het is grappig en heel informatief. Een boekje om voor elke vergadering even in te kijken, zeker als je geneigd bent goed van vertrouwen te zijn of bij vage kritiek al gemakkelijk met een invulling komt, in plaats van de vraag te stellen: U heeft daar ongetwijfeld concrete voorbeelden van?
[ reacties ]
18 April 2006 17:14:
In de kelder staat behalve de webcam, ook de machine die ons internetverkeer regelt, de router. Zo'n router stuurt digitaal bezoek naar de juiste computer: Aha, u komt voor de webcam, die kant uit graag. Deze router deelt daarnaast ook adressen uit. En dat doet hij, volslagen onnodig, elke paar dagen opnieuw.
Vervolgens stuurt hij doodleuk browserbezoek voor de webcam, naar het oude adres van de webcam. Ik hoor het u denken: waardeloze router. Ja, voor een webcam wel ;-) Nu heb ik de machine van de keldercam nu een statisch IP-adres gegeven. Waarschijnlijk is de cam zo beter bereikbaar. De cam blijft een geintje natuurlijk, maar als het ding down is, stuur gerust een berichtje.
[ reacties ]
19 April 2006 00:01:
‘Oh kijk, ze hebben weer licht...’ zei Leora toen ze vanavond uit het keukenraam keek. Inderdaad, achter het raam waar de brand was, hing nu een TL-balk scheef onder het plafond. Overdag zien we er werkhandschoenen en emmers in de vensterbank: het is met name Leora die een paar keer per dag de bezigheden opsomt en ze relateert aan de rook op die dag.
Even meelevend begon ze over Esther en David, haar nichtje en neefjes: ‘Die hèbben geen Mama hè?’ Nu vertel ik nooit over mijn zus als ‘de Mama van Esther’. In de kleurpplaatbrieven komt ook geen Mama voor. Petra kent ze weer wel, van foto's of verhaaltjes over oude poppen. Het antwoord, dat ze inderdaad geen Mama hadden maar dat Petra de Mama van Esther en David en Jonathan was, bracht ze in verband met een slaapliedje over blauwe luchten en sterretjes van goud: dáár woont dus de Mama van Esther.. Niet dat ze met dat idee helemaal gerustgesteld was. Ik moest op dat moment even weg naar een huilende Rosalie, en vond een huilende Leora onder de dekens: ‘ik was hier helemaal alleen en dacht waar is Mama nou ineens...’
Misschien dat ik bij het huis om de hoek aanbel, als de zolder weer helemaal gewit is, en vraag of Leora daar mag kijken. Om haar te laten zien dat je sommige rampen echt kunt oplossen.
[ reacties ]
20 April 2006 16:46:
Ik schilder een paarsei, Papa, waar is de paars?Leora verzint eigen omschrijvingen voor alledaagse dingen. Een lijstje:
— Leora: Ik schilder een paarsei, Papa, waar is de paars?
— Leora's mouw zit binnenstebuiten: “Mijn mouw is ingestort”
— De browser-locatiebalk: Kijk Mama, ik heb LeoraJoliePo op het vensterbankje getypt....
— Leora, wat wil je later worden? “Groter.”
En in de categorie kleuterwoordgrapjes:
— Leora zegt niet meer Papa, Mama je moet ophouden, nee, ze zegt nu: “je moet je broek ophouden”
— En zeg ik ‘ogenblikje,’ dan krijg ik als antwoord “Nee mama, het is ogenworstje hahahahaha.. ”
[ reacties ]
20 April 2006 16:45:
Vanochtend heb ik flink geGoogled: het leek me dat iederéén dit al zou bespreken... ;-) Maar ik trof het boek van Ies Vuijsje in niemands blog. De Volkskrant vatte het zo samen: Zowel joden als niet-joden wisten al in een vroeg stadium van de Tweede Wereldoorlog dat de joodse bevolking de dood wachtte in de concentratiekampen.
Tijdens het maken van de website voor het International Auschwitz Committee heb ik me dat ook regelmatig zitten afvragen: hoe hou je zo'n doodsfabriek geheim? Dan las ik, hoe getuigenverslagen [nare tekst + foto's] meldden dat zij die medegevangenen informeerden over de naderende dood levend gecremeerd [zie <73>] werden. Daartegenover stond de passage over de vergassings-kiepauto's van Arnoni. In die passage betogen de personages dat zoiets wreeds als een vergassings-kiepauto onmogelijk kan bestaan. Maar het bericht had hen weldegelijk kunnen bereiken. Ook stond me een herdenkingsboek bij van Het Parool, met knipsels die onomwonden melding maken van de massamoord. Dat iedereen zijn hoofd in het zand stak, moest dus haast wel het geval zijn.
Vuijsje stelt vandaag in de Volkskrant dat Loe de Jong het al-vroeg-bekend-zijn van de massamoord heeft weggemanipuleerd in zijn geschiedschrijving na de oorlog. Een stevige beschuldiging. Ik wil De Jong niet goedpraten, integendeel. Maar ik denk dat we het vandaag nog allemaal doen. Verdonk stuurt als ze even de kans krijgt ook homo's en christenen naar Iran. En zo kunnen we allemaal wel zaken opnoemen waarbij we onze ogen sluiten..
[ reacties ]
21 April 2006 23:21:
Even tussendoor... voor Solaris SCO-unix Mack hèt bewijs dat ik echt —dus niet 1-aprilgrappend— bezig ben met het PHP-en van een extra subjectsregel. Hier het bewijs dat mij de eenvoudigste chmod-permissie ontbreekt ;-) ...èn tenslotte het bewijs dat het mij niet foutloos afgaat.... ;-) Foutje bleek een ACCOLAADETJE!
Met andere woorden..... Vanaf *nu* heeft de reactiepagina een automatische subjectsregel... Bugs enzo: meld ze gerust.
[ reacties ]
22 April 2006 16:22:
Zing nooit gekke liedjes voor een kind. Ook niet als ze met een kinderziektetje zijn thuisgekomen uit school en je wilt ze een beetje opfleuren. Want voor je het weet ...moet je de hele dag Lily The Pink zingen... ;-) Een liedje over de kleinste vinger pink, volgens Leora. Zing ik weer vrolijk verder... tenminste, het bepèrkte stuk dat ik ken van de Lily The Pink-lyrics ;-)
[ reacties ]
23 April 2006 17:43:
Het is ons ten strengste verboden een vreemde taal te spreken. Zodra ik Amsterdams, Twents of Vlaams immiteer kan ik rekenen op een woedende brul van Leora: NIET ENGELS PRATEN! Nu Leora heeft weer een boek in de boekenkast gevonden. Een franse vertaling van Richard Scarry's The Three Billy Goats Gruff. Als alle Richard Scarry-boeken is het onweerstaanbaar leuk getekend. Een boek kortom, waarmee ik een beetje voorzichtig was (met Leora is dat meteen was want die leest boeken stuk ;-)) omdat m'n Opa die vroeger 'ns voor me heeft meegenomen op een van z'n reizen.
Het aardige is, dat ik bij het voorlezen van dit boek mijn akelig slechte frans mag oefenen, met instemming van Leora ;-) Want de Croquemitaine (vertaal dat maar 'ns — ‘boeman’ zei mijn moeder vroeger) mag in het frans tegen de Dapp're Bokjes roepen:
« Qui passe sur mon pont? Je vais monter et te manger! »
Klaarblijkelijk zijn boze wolven en boemannen extra afschrikwekkend zodra ze frans spreken ;-)
[ reacties ]
23 April 2006 17:42:
Het ligt al weken op m'n bureau, het artikel, Volkskrant 31 maart 06 over het boek van Thomas Joiner, Why people die by suicide. Ik heb geaarzeld erover te schrijven, stel dat ik bij nabestaanden wonden openhaal. Het gevaar van elke verklaring, elke analyse is immers het hernieuwde schuldgevoel.
Joiner deed als therapeut, wetenschapper èn nabestaande onderzoek naar de factoren die bepalen of een suicide slaagt of niet. Zijn studie onderscheidt daarin drie kenmerken: the feeling of being a burden on loved ones; the sense of isolation; and, chillingly, the learned ability to hurt oneself. Die samenvattende conclusie —zelfmoord als proces van jaren oefening— vond ik schokkend. Deze theorie snijdt hout, dat besef je meteen, veel meer dan goedbedoelende boekjes die pleiten voor hekken bij springplekken[*].
Ik weet hoe m.o.e.i.l.i.j.k. het is om iemand die overtuigd is een complete ramp, een last, een mislukking, een gehaat prul, een niemand te zijn te overtuigen van ...de werkelijkheid. En ik weet nù pas hoe zwaar valse schijn kan wegen. We houden nu op met praten want dan voel ik me weer een mislukking en ik ben nu juist zo gelukkig. Ik ben helemaal geslaagd ik ben een superarts en en en. Ik wist ook hoe de pogingen zich opstapelden, jaren achter elkaar. En juist dat laatste, is het terrein van de therapeut. Die hoort de pogingen en het risico ervan te kennen. Die kan aanspreken als professional. Als ik het probéérde, dan verbrak het gesprek met: je vindt mij toch geen patient?!
Na dit boek van Thomas Joiner, kunnen ook de therapeuten in elk geval niet meer zeggen: wij wisten het niet. Wij dachten schreeuwtje om aandacht. Vanaf nu mag de poging een verontrustend leerproces heten.
[ reacties ]
24 April 2006 12:23:
Slecht nieuws in Het Parool. Marc schrijft over dit voorval dat hij de verontwaardiging van GS deelt. Ik ook.
Cohen en Leers beweerden vorige week nog in de Volkskrant dat het allemaal aan de witte bevolking lag, die Marokkanen gedwongen zou hebben klompendans te doen. En ik zag onze moeders voor me, één en al behulpzaamheid aan de Turkse en Marokkaanse buren, één en al respect voor de andere cultuur. Cohen is een klap in het gezicht van onze ouders en van al onze eigen inspanningen. Cohen is de vuist in het gezicht van Ebru Umar. Omdat hij het weigert op te nemen voor alle Amsterdammers.
Ebru! Go Girl! Blijf Schrijven!
[ reacties ]
24 April 2006 11:43:
Om te voorkomen dat het deuntje in in je hoofd raakt, kan het geluid uit bij het bekijken van het Leora's Lily the P.-dansje, AVI, 4.8 MB ;-) Er is ook een filmpje waarin Rosalie, liggend op een barbie-trui van Leora, ‘hatsjoe’ heel grappig vindt, AVI, 5.4 MB en in de laatste seconden zelf nadoet.
[ reacties ]
26 April 2006 14:51:
‘Oh kijk, ze hebben een poes...!’ Leora houdt het huis waar de brand was nog steeds in de gaten. En inderdaad, in de verte zijn een paar pixels poes —zoals Edwin het noemde ;-) te ontwaren. Het opknapwerk is nog niet afgerond, dus ik zal er nog niet met haar aanbellen.
[ reacties ]
26 April 2006 14:42:
Als iemand me zou vertellen “Ruim tachtig woorden per zin, vocabulaire uit de antieke scheepsbouw en vooroorlogse accountancy” zou ik niet meteen aan een bestseller of meesterwerk denken. Toch is De nieuwe man van Rosenboom een meeslepend verhaal over een Groninger scheepsbouwer, een man die maar joviaal blijft tegen zijn zelfbenoemde schoonzoon en steeds dieper verstrikt raakt in blinde obsessie.
Een boek waarvan ik wil weten waarom ik het prachtig vind en opsommend niet tot een conclusie kom: normaal vind ik zinnen van Sallustiaanse lengte en bewuste archaïsering door in onbruik geraakte woorden afraders. Misschien is het het geconcentreerde —één lokatie, weinig personages, nergens overbodige uitleg of overbodig drama— dat tegenwicht biedt. Ik weet het niet. In elk geval: prachtig boek.
En u denkt misschien: waar haalt ze nu al die leestijd vandaan? Eigenlijk nergens ;-] ik lees vaak maar wat als ik wakkerlig of naast een slechtslapend kind waak.
[ reacties ]
26 April 2006 14:40:
Als Armando een weblog had gehad (gelukkig niet want hij zou vast weinig anders meer produceren ;-)) dan zou die vast ultrakorte verhalen als in zijn bundel De haperende schepping bevatten. Dit boek is heel geschikt om telkens weg te leggen, sterker: het is zonde om het achter elkaar uit te lezen. De verhalen, decors en figuren zijn ontdaan van persoonlijke eigenschappen, wat de verhalen een mythische, ik vond soms zelfs bijbelse, klank geeft. De onverwachte wendingen en melancholische klemtoon van Armando deden me vaak denken aan poëzie. Is deze man niet een beetje ondergewaardeerd?
Dankje Bart! (Categorie: Jolie bespreekt haar verjaardagsbibliotheek ;-)
[ reacties ]
27 April 2006 16:56:
Morgen is de kleinste baby op deze foto jarig. Nu had ik de foto al beloofd te scannen. Het blonde kindje rechtsonderin, mijn moeder, lijkt hier precies op E., het dochtertje van mijn zus. De zus van mijn zwager (volgt u het nog ;-)) wilde die gelijkenis graag ook zien.
Leora zag overigens een heel andere gelijkenis, dat is Oma Hilda ;-) Het is dus mijn Oma met haar drie oudste kinderen.
[ reacties ]
29 April 2006 18:58:
| |
Leora kocht.... | ..en Jolie kocht ook wat |
Jarenlang dacht ik dat de vrijmarkt iets typisch Amsterdams was. In de dorpen en stedelijke buitenwijken waar ik eerder woonde, kende men op koninginnedag een programma. Dat begon vaak een toespraak van de Burgemeester, die voor de gelegenheid zijn ketting droeg, Majorettes en ongemakkelijk Hoempageluid en eindigde met een Braderie, een soort markt waarvan ik jaren heb gedacht dat het iets met Broderie — een soort kant — te maken moest hebben. Want zo spraken de meeste inwoners het woord uit ;-) Meestal hielden we het al snel voor gezien, en keken we bij mijn Oma naar het defilé.
Vandaag zijn we blij dat deze buurt nog een ouderwetse vrijmarkt kent. Weinig commercie, veel buurtgenoten met oude rommel op de stoep, en het begrip programma kennen ze in deze stad niet ;-) We hebben Leora een muntje gegeven en ons vermaakt met haar verbazing: je kiest zelf een wiebelhondje uit, geeft je muntje, en dan krijg je er één terug. Dan koop je een piep-olifantje, en krijg je twee muntjes terug. Uiteindelijk had ze er víer teruggekregen, en was er een kinderachtige dame met wie ze nog lang moest onderhandelen over (wijzen naar, want Leora durft niet tegen vreemden te praten) de auto die ze op het oog had, voor die 40 cent in plaats van 50.
De letterbak vonden we bij een prullebak, achtergelaten door mensen die de donkere wolken vast niet vertrouwden. Het is een echte, zoeen als mijn vaders vader gebruikte, compleet met notities van de drukker, waar de ligaturen gelegen hebben, en waar de letters met accent.
[ reacties ]
29 April 2006 17:57:
De afbeeldingen openen nu zwevend boven de pagina, zodra je ze aanklikt. Het is een klein javascriptje, lightbox dat dat effect aanstuurt. Klik hier op deze link om een voorbeeld van het effect te zien. Het leuke van lightbox is, dat je het heel eenvoudig zelf kunt opnemen in je eigen website —als je toegang hebt tot de code van je site, that is. Alle uitleg staat op de lightbox-website.
[ reacties ]