april

oerpompoen en de pijngrens

3 April 2007 16:15:

“Niet zo staren...” verzuchtte hij eens met een gepijnigd gezicht. Ik had mijn blik gefixeerd op een weerspiegeling in het armatuur en was me van geen kwaad bewust. Overspannen, was mijn conclusie geweest: bij een tandarts hoort de patient een gepijnigd gezicht te trekken, niet de tandarts. Edwin zei wel eens: zoek toch een andere. Maar het was hem vergeven: Ritzen had net al die faculteiten Tandheelkunde gesloten, en in mijn vriendenkring schreef men daar verontruste artikelen over. Een reusachtig tandartsentekort, daartoe zou Ritzen leiden. Conclusie: mijn tandarts was gewoon een vroeg slachtoffer.

De brug links in de foto was zijn werk. Mooi werk, ik was er echt blij mee. Daarbij ging wel eerst een element verloren aan abcessen (‘Hmm, nee, ik zie niets op de rontgenfoto’) en liep ik maanden met ondraaglijke pijn.

Tegenwoordig kan ik dat niet meer, doorlopen met ondraaglijke pijn. Sinds ik weet waartoe mijn genen in staat zijn, vraag ik me af boven welke pijngrens een mens iets geks gaat doen. OK, ik ben anders dan mijn zus en ik ben geen huisarts. Maar toch. Pijn jaagt me meer angst aan dan een paar jaar geleden. Ik deins niet terug voor griezelige kaakchirurgie (zoals de lezer weet ;)) maar dan moet er wel een realistische kans zijn dat ik niet maanden met kiespijn tot in mijn oogkas blijf lopen.

Kortom: ik ben vandaag weer ontzettend blij dat mijn goede oude tandarts is verhuisd en zijn opvolgster [Hulde!] het beeldhouwwerkje heeft durven extraheren. Wieweet kan ik binnenkort weer gewoon mijn favoriete oerpompoen-brood eten :-)
[ reacties ]

geen pap of poeder

4 April 2007 20:15:

Zouden de tandproblemen met de langdurige borstvoeding te maken kunnen hebben? OK, onze grootmoeders kregen een kind of tien en de mijne had toen dat aantal uit huis ging, al haar tanden nog. Maar Rosalie is heel erg gehecht aan de “bop”. Ze raakt compleet overstuur als ik haar favoriete drankje wat wil uitstellen. Toch wil ik het proberen, want wieweet ondermijnt het de conditie van mijn tanden.. Een heel gevecht, zoals in het filmpje [AVI 3,8 MB] te zien is :-}
[ reacties ]

dichtwerk

4 April 2007 20:14:

De pagina met dichtwerk online zetten, daarover heb ik lang getwijfeld. Ook omdat ik familieleden geen beelden wil opdringen die hen pijn kunnen doen. Aan de andere kant is het ook een meeleven, herdenken. Vandaar nu na een half jaar, toch online.
[ reacties ]

energie

8 April 2007 12:34:

Zorrie, ik ben er nog niet helemaal overheen :-} Misschien heb ik mijn andere wang overbelast toen ik niet op het kunstwerkje kon kauwen, of misschien is het gewoon toeval en waren er al meer problemen.

Vandaag trouw naar een verjaardag, maar ik moet het verder even rustig aandoen: mijn andere wang is jammergenoeg nog niet van de ibuprofen af :-((
[ reacties ]

kikkebil

8 April 2007 12:36:

Dacht ik even een filmpje te maken van twee meisjes die paaseitjes verfden, werd het ineens een heel ander filmpje [AVI 5,9 MB] ;-)
[ reacties ]

googel

10 April 2007 22:55:

Wat heeft Noach in zijn hand? Het duurde een hele tijd voor ik verstond wat Rosalie bij het poppetje bleef roepen: Googelhand [AVI 5,3 MB] U begrijpt natuurlijk: naast die googel draagt hij ook nog een kok ;-) Verder modder ik door, hopelijk helpt een kuur (arme Fien ook welbekend ;-}) en zo niet dan schaf ik onverbiddelijk een fles jenever aan om de tijd door te komen tot e.e.a. wel zichtbaar raakt op de röntgenfoto en als dàt niet werkt dan leen ik die tang van Fronz ;-} want zoals het er nu voorstaat, dringt de pijn zich voortdurend op, elk moment van de dag. En ja, natuurlijk blijf ik kijken naar de mooie dingen, zoals de onverstaanbare googeland van Noach, en Rosalie die hier ondertussen schaterend zit te genieten van haar eigen Kik-im-bil-filmpje ;-)
[ reacties ]

hoofdweg 6

12 April 2007 01:07:

Modiano las ik al toen alles nog gewoon was, in de zin van zoals het altijd geweest was. Toen ik eigenlijk nog geen reden had om boeken te lezen die gaan over niets dan het zoeken-zelf: vinden beperkt zich bij Modiano meestal tot enkele flarden.

Nu ik 17 -jammergenoeg niet alle- romans van Modiano gelezen heb en heel wat molaren kwijt ben, beginnen zelfs mijn dromen op een Modiano-plot te lijken.

Zo heb ik mijn acht overgrootouders op één na niet gekend, maar eergisteren dwaalde ik door hun vroegere huis. In mijn droom tenminste. Mijn ouders moeten er allebei gelogeerd hebben, maar het interieur komt nooit in hun verhalen voor, en de verhalen over die overgrootouders zijn schaars. Trefwoorden ken ik, als gevoel voor humor, liefde voor lekker eten in weerwil van diabetes, hekel aan huishouden (daar kwam gelukkig personeel voor) en lopen op tuinlaarzen. Ook het verhaal van de zoon van de compagnon van mijn overgrootvader die er in de oorlog een glas cognac proost om te vieren dat zijn ondergedoken vader aan een aanslag ontsnapt is, bevat te weinig details om een filmisch beeld te vormen. En het huis waar ze woonden, naast het huis van mijn grootouders, kenden wij vooral als het huis ‘van de huisarts met wel twee zoons aan de heroïne’ —waar mijn zusje en ik vaak met afschuw over fluisterden als we geluid uit de aangrenzende tuin hoorden.

En wat zag ik, toen ik door het huis dwaalde in mijn droom? Briefjes naast spiegels en wastafels, boodschappenlijstjes, bewaarde ansichtkaarten, notities, foto's, knipsels, in doosjes en dozen, mijn overgrootmoeder —die ik nooit gekend heb— kwam tot leven in al die achtergebleven snippers. Achter elke deurpost van elk vertrek, kon ze opduiken, heel natuurlijk.

Ach en dan word je wakker bij de vraag wat je uit het huis wilt meenemen, en realiseer je je —zoals dagelijks— dat je zelfs je eigen ouders te weinig bezoekt, te weinig steun biedt, te weinig... Dus wat zit je daar nou, te snuffelen door de privéspullen van je overgrootouders?

Zoals ik zei: een compleet Modiano-plot. Zoeken, machteloos zoeken, terwijl het vinden zich tot enkele flarden beperkt.
[ reacties ]

bistro

12 April 2007 01:07:

Klokslag vijf uur rende ik naar de deur: de bel.
«Huh, we hadden toch half acht afgesproken?»
«Dag Jolie» negeerde mijn schoonzuster en haar aanhang mijn vraag.
«E. zei echt half acht...» wees ik verontschuldigend naar de emmers met dweilen en moppen met lange stokken. Mijn schoonzuster rolde met haar ogen, vijf uur Jolie en plofte op een bank.
«Je zou een bistro moeten beginnen... Of zijn ze niet eetbaar?» knikte ze misprijzend naar het aquarium vol kleurige kreeften, vissen en tweelingschelpen.
«Niet eetbaar», mopte ik snel de vloer terwijl ik alle speelgoed in een doos verzamelde.
Al snel zat het hele gezelschap aan lange tafels, klaar voor de maaltijd, en iedereen sloot zijn ogen voor ...het gebed. Tijd om verbaasd te zijn over deze radicale karakterverandering, kreeg ik niet.

Als enige met mijn ogen nog open, zag ik nog net hoe een jochie van een jaar of vijf, aanhang, mijn oranje-zwart gestreepte huiskrab, die zojuist nog vrolijk tegen het glas van zijn terrarium had geklommen, de pootjes uittrok.

«G'd-Dom-Me Laat Dat Vuile Dierenbeul!» gaf ik het verwende mormel een luide klap op zijn vingers.
Ogenblikkelijk opende het hele gezelschap de ogen...
Ik ook, en werd wakker.
Laat ik maar niet psychologiseren, over zo'n kleurrijk nachtelijk avontuur ;-)
[ reacties ]

yuk, ze doen het weer!

13 April 2007 17:29:

Mij best wat de buren in bed doen (op het vloerkleed, balkon, dak of waardanook) maar...

Puh-lease, mag het gebruikte latex gewoon in de vuilnisbak? Ja, ja, ik ben blij dat u het object niet in de plee geworpen heeft, anders hadden we straks nog een verstopt riool gehad —u begrijpt wel, onze wc-rat stikt erin met alle gevolgen van dien. Onze tuintafel begint al op gatenkaas te lijken, dankzij de brandende joints en andere rookwaren die u uit uw raam werpt. Moet het terrasje er nu ook nog uit gaan zien als een afwerkplek?

Eén voordeel, als we eenmaal verhuisd zijn zal ik dit aspect van onze weelderig bloeiende zestig vierkante meter tuin niet missen ;-]
[ reacties ]

poesje mauw

13 April 2007 17:29:

Juist toen ik terugkwam met het cameraatje, was Rosalie van fietsduwen overgeschakeld op Poesje-Mauw zingen [AVI 4,9 MB] — ik zou anders niet geprobeerd hebben het te filmen, niet alleen omdat dreumessen snel afgeleid [AVI 4,6 MB] zijn, maar ook omdat het Dorus Poessie Mauw fragment uit mijn eigen peutertijd het enige TV-fragment was dat destijds ei-ei-ei-eindeloos herhaald werd, jaar in, jaar uit: altijd weer dat arme kind en die joelende zaal ;-)
[ reacties ]

fiets met echte zijwieltjes

14 April 2007 16:42:

Kijk Mamma, ik kan al op straat fietsen...	...en ik wil binnenkort maarbuiten Mamma..

Nichtje Esthers àndere Opa (dus niet mijn vader, maar zijn naamgenoot) kwam bij ons langs om het fietsje dat nichtje Esther ontgroeid is te brengen. Niet alleen Leora leert snel fietsen, ook Rosalie wil dat dolgraag leren. Grappig detail is dat we Esther (waarschijnlijk, de resolutie is wat laag) ooit met dat fietsje op een Funda-buurtfoto zagen staan. Trouwens, in de ‘nieuwe Funda’ is die foto niet meer op te vragen.
[ reacties ]

alle tips zijn welkom: hoe voorkom ik dit.....?

15 April 2007 17:34:

Wat is het verschil tussen ontsluitingsweeën en een ontstoken kies? Tussen ontsluitingsweeën zit telkens een minuut pauze.

Lieve lezer, ik ben een vreselijk overgevoelig meisje (OK OK, oud meisje, maar dat is onze hele generatie: oude meisjes, oude jongens ;-)) Mijn zenuwstelsel is waarschijnlijk zó fijnmazig en voorzien van een extreem grote hoeveelheid schakelcellen, synapsen en dendrieten, dat ik een afstervende kies al waarneem voor het proces op de röntgenfoto zichtbaar is.

Ik kan je verzekeren: het is een nachtmerrie om zo waarnemend te zijn. Hadden mijn ouders maar meer kinderen gekregen, dan had ik nu nog steeds iemand tegen wie ik kon zeggen dat ik het ook heb ;-|

De hele nacht heb ik wakkergelegen en mijn hoofd kon niet meer lezen of denken dan kiespijn. De zon kwam op, de koolmezen, merels en duiven werden wakker. Net als bij een bevalling was elke andere focus onmogelijk, alleen pijn. Niets hielp, paracetamol, ibuprofen, zelfs dat glas jenever (terwijl Rosalie water dronk) niets kreeg de top uit de pijn in mijn onderkaak.

Uteindelijk heb ik vanochtendvroeg de weekenddienst gebeld, en na nog zes lange uren wachten is de kies behandeld. Weer was er op de foto nauwelijks iets te zien: maar bij openboren bleek de kies gewoon al afstervend. Ach, wat val ik de lezer lastig met vreeeeselijke verhalen :-(

Maar lieve lezer, vertel, HOE komt dit toch? Waarom luistert men wel naar röntgenfoto's en niet naar mijn woorden? (En dit is standaard hoor: je wil niet wéten hoe laat bij mij de vroedvrouw kwam ondat ze niet aan mijn stem kon horen dat ik pijn had.... Maar dat ZEI ik toch?? Is de inhoud van mijn woorden dan niet duidelijk genoeg?) En hoe kom ik hieraan, nou: eraf... Waarom is de ene onsteking nog niet afgerond of de volgende steekt alweer de kop op? Dinsdag ga ik het vragen aan de huisarts.

Mij hoor je in elk geval n.o.o.i.t. meer juichen dat een tandartsbehandeling geslaagd is. Ja: zodra ik geen tanden en kiezen meer heb waarschijnlijk ;-}}}
[ reacties ]

Felipe

16 April 2007 22:59:

Vanmiddag belde een vriendin. Ze dineerde met familie van Felipe, en ze vroeg hoe goed ik Felipe's naaste vrienden kende. Felipe was 10, 11 jaar geleden mijn baas — groot woord voor zo'n aimabele, intelligente jongen. En zijn vrienden waren mijn collega's.

Felipe's Tante vertelde dat het niet zo goed gaat met Felipe. Ik noem geen details, maar lees je dit toevallig als vriend of vriendin van Felipe, en zie je kans om iets voor hem te doen... Doe het — de tranen sprongen in m'n ogen van het verhaal van de Tante. In een interview met de Volkskrant vertelde Felipe zelf al dat hij MS heeft, een grillige ziekte weet ik uit mijn familie. Natuurlijk kan het zijn dat Felipe bewust voor stilte heeft gekozen: zware belasting en drukte kan iemands conditie nog verder verslechteren.

Stuur hem desnoods een lief kaartje, een cadeautje — voor die excollega's en vrienden die zijn adres hebben — ik heb dat overigens niet...

[Update:] Hij zit niet te verpieteren in een ziekenhuis, zoals ik de indruk kreeg, en is bereikbaar via zijn vrouw, dus dat is goed nieuws. Felipe zelf vindt dat het naar omstandigheden goed met hem gaat. (Zijn onverwoestbaar positieve instelling is bekend.) Hou er in alles rekening mee dat mensen met MS erg kwetsbaar zijn voor overbelasting... In dit stukje heb ik verder expres geen achternamen genoemd, om het niet-googlebaar te houden.
[ reacties ]

anecdote

17 April 2007 14:50:

Vanochtend wandelde ik met Rosalie naar de huisarts. Ze heeft een kleine cyste op haar wang. Niets ernstigs. Het consultatiebureau had gevraagd de huisarts er naar te laten kijken.

Na een tijdje praten bleek de huisarts die toevallig dienst had, gewerkt te hebben in de praktijk van mijn zus. Ze had Petra niet gekend, maar na haar dood haar praktijk waargenomen. Ze vertelde, zomaar, ongevraagd, dat de patienten haar erg gemist hadden, erg ontdaan waren, en dat ze keer op keer heel positieve verhalen over haar persoon en betrokkenheid had gehoord.

Dat ik deze anecdote noteer, is omdat ik nù nog mensen tegenkom die haar gekend hebben, die uit de eerste hand verhalen hebben gehoord. Later, als haar kinderen alledrie volwassen zijn, zullen zulke verhalen veel schaarser geraakt zijn. Wieweet kunnen ze het dan in een vergeelde kopie van deze site nog eens nalezen. Vandaar (ik wilde het eigenlijk op een aparte bladzijde zetten, maar waar dan en welke) :-}
[ reacties ]

uitbreidingen op webontwikkelaar.nl

18 April 2007 19:51:

Hoe maak je met Bryce een 3D fantasy landschap? vroeg cursist R. (15) en hoe kun je de zogenaamde Googlability van je site vergroten? Met die twee artikelen heb ik webontwikkelaar.nl vandaag uitgebreid.

Helaas is het contentmanagementssysteem voor die site nog niet klaar, dus elk menuutje was hand-HTML-werk, ik waande me weer in het vorig millennium ;-} Er is nu ook iets geks met een horizontaal scrollbalkje. Enfin, ik zal u er niet mee vermoeien: dat mag Edwin opknappen, het is zijn css-code tenslotte ;-)))
[ reacties ]

server-migratie, zeg maar gewoon: uit de lucht

19 April 2007 23:47:

Morgen (20/4) zullen al onze domeinen onbereikbaar zijn, dus ook de weblog van Edwin en van mij. Edwin zal de machine waar alles op draait namelijk verhuizen van de ene colocation-provider naar de andere.

Het kan zijn dat we een uur onbereikbaar zijn, maar... bij de laatste verhuizing van jolie.nl, zes jaar geleden, was m'n domein veel langer uit de lucht, door allerlei fouten van de nieuwe host... (ik heb het altijd al gezegd: je bent een rund, als je met Vuurwerk stunt ;-))) Op m'n 1995-webpage zal ik ook wel een berichtje zetten, die verhuist nl. niet ;-)
[ reacties ]

weer up!

20 April 2007 16:09:

De machine draait weer, op zijn nieuwe locatie. Als alle DNSen geupdate zijn (bij sommige providers duurt dat langer dan bij andere) kunnen alle bezoekers de pagina's weer opvragen.

Het enige? dat nog niet werkt is webDAV, dus ik kan even geen foto's toevoegen......;-}
[ reacties ]

een spannende afspraak voor Leora

22 April 2007 22:59:

Van klasgenootjes hoorde Leora enge verhalen over voortanden die allevier getrokken moesten worden vanwege de limonade en vierjarigen die al met pijnklachten naar de tandarts moesten. Het werd kortom, tijd om haar te laten zien dat goed poetsen loont en de tandarts niet eng is. Maar om een kind daarvoor van school te laten verzuimen?

TPAmsterdam heeft op zaterdag èn op woensdag- en donderdagavond spreekuur op afspraak. Een superidee voor schoolgaande kinderen. Leora had er al eens mogen kijken, op knopjes drukken en zich zelfs laten optillen door de assistente (iedereen die Leora kent weet bijna niemand dat ongestraft kan ;-)) dus ik had er alle vertrouwen in dat ze er geen beangstigende ervaring zou opdoen. Spannend vond ze het wel, en de hele week heeft ze het aan ie-der-een verteld: ik ga zaterdag naar de tandarts!

Ze heeft het consult en de poetstest met vlag en wimpel doorstaan. Ik hoop dat ze haar hele leven even blinkend witte tanden als Edwin en Opa Agustin zal houden.

Tandartsenpraktijk Amsterdam, Esplanade de Meer 2, op het oude Ajax-terrein te Amsterdam, prima bereikbaar met tram 9, ruime parkeergelegenheid aanwezig.
[ reacties ]

ook naar school!?

23 April 2007 23:07:

Rosalie heeft zelf laarsjes aangetrokken en wil met haar bordje met brood ook naar school...	Leora mogen brèngen, dat is al een hele troost...

‘Ook naa goo!’ roept Rosalie 's ochtends. Dan trekt ze zelf haar laarsjes aan (favoriet schoeisel) en rent met haar bordje achter Leora aan. ‘Kom, wij gaan naar buiten,’ probeer ik dan, haar af te leiden met de achteruin. ‘Nee, die buiten!’ wijst ze dan huilend naar de voordeur. (Het zijn van die scenes die ik me ook herinner uit de voortuinen van Zwolle en Groningen, waar ik het kind was dat wèl naar school ging en mijn zusje niet. Zelfs haar tekeningen aan de juf laten zien hielp niet. Maar afijn, dat terzijde.) Als Rosalie vroeg genoeg wakker is, mag ze mee Leora naar school brengen. Dan is het leed al een heel stuk kleiner :-)
[ reacties ]

hi ha hypotheek

25 April 2007 18:03:

Eindelijk kregen we vandaag het bericht: onze hypotheek is rond! Na de sleuteloverdracht, kunnen we gaan opknappen. (Yes! Daar kijk ik naar uit!) Het nieuws kwam uiteindelijk zo onverwacht, we hebben niet eens iets mousserends in huis ;-)
[ reacties ]

zonnebril

25 April 2007 17:54:

Alfred had zo'n zonnig nummer van The Kinks op zijn site (dat nog steeds in mijn hoofd zit sinds ik het beluisterde, ook omdat Leora telkens uit de tuin riep: Dat muziekje nog een keer Mamma!) en dat me deed denken aan de reuzegrote zonnenbrillen die we als kind hadden. Ik vond er nog één in de kelder, mèt origineel etui ;-)
[ reacties ]

waarom staat er een appel op de banaan?

27 April 2007 18:50:

Tja, dat zou ik ook niet weten..... ;-)
[ reacties ]

  © Jolie, 2002, 2009