april 2008

kappervrije dinsdag

1 april 2008 00:03:

Veel weblogs hebben een wekelijks terugkerende rubriek. Nu ben ik van weinig zaken grootverbruiker. Eigenlijk ben ik alleen grootverbruiker van haarproducten ;-) Naar de kapper ga ik nooit. Mijn zus knipte mijn haar: haar kon je een streep op je trui aanwijzen en zeggen: ‘doe maar die lengte.’ Er is vrijwel geen kleur die ik de afgelopen 25 jaar niet in m'n haar gehad heb, met wisselend succes: kijk Mamma, de heks, heb ik een kind wel eens horen wijzen naar mijn roodzwarte haar ;-) Anti-grijs-verf doe ik ook het liefste zelf, met zo min mogelijk agressief spul. Kortom: genoeg stof voor allerlei haarstukjes ;-) Deze week deel één.

‘Kammen en ontknopen’ is de absolute basis voor lang haar. Zo vaak hoor ik mensen zeggen: ‘mijn haar splijt, ik heb altijd dooie punten, ik kan het ècht niet laten groeien, hoe graag ik het ook zou willen..’ Inderdaad, haren splijten niet alleen door te veel verven of permanenten. Lang haar slijt op je kleding. Van sjaals en synthetische truien raakt het extra statisch en in de knoop. Kam je het dan niet snel genoeg uit, met een zachte, niet beschadigende borstel, dan zal je haar inderdaad splijten en afbreken.

Ook wassen maakt lang haar droog. En droog haar raakt verschrikkelijk in de knoop, breekt af bij het kammen. Crèmespoeling is het enige antwoord daartegen. Gek genoeg werkt één van de goedkoopste ontwarrings-middelen het beste: Palmolive crèmespoeling. Als ze dáárvan de samenstelling ooit veranderen, zit ik letterlijk met m'n handen in het haar: andere middelen werken gewoon veel minder goed. (Nee nee, ik word hier niet voor betaald, het is puur ervaring ;-})

De truuk is...: kam je haar onder de douche, terwijl de crèmespoeling nog in je haar zit. Je zult zien dat je haar veel langer dode-punt-vrij zal blijven — dus meer lengte bereikt — zodra je met deze basics begint.

Het bewijs... Op de vorige school van Leora was een overblijf-oma met evenlang haar als ik. Een geboren Amsterdam-noordse. Ik vroeg haar eens naar haar haar, hoe ze dat toch zo lang hield op haar leeftijd. Ze was een beetje verlegen over het antwoord: het bleek armoede te zijn. Ze had geen geld voor de kapper. Alleen kammen, vlechten en iets goedkoops als henna kon ze zich permiteren.

Kortom: Kappers? Eerst knippen ze je haar af en dan smeren ze je voor 1200 euri extensies aan ;-)
[ reacties ]

nòg meer 1 april?

1 april 2008 11:22:

Huh, wat staat er vandaag op www.hope.net van (?) Obama, een bericht van vermeende hackers? Hier meer discussie over de (vermeende?) Obama-hack. Het zal wel snel als 1-april-grap ontmaskerd worden, want al schijnt www.hope.net op posters en brochures van Obama te staan, het is onduidelijk of het wel de officiele Obama-site is, en... gezien deze Wiki-pagina ook naar hope.net verwijst, kan het gemakkelijk een oud(?) domein van Hackers On Planet Earth zijn..
[ reacties ]

wordt De Hond gepiepeld door Ernest L.?

2 april 2008 00:02:

Als een goedbedoelende grootvader zijn eigen neef kan ombrengen in een seniorenwoninkje, is het evengoed mogelijk dat een fiscaal-juridisch adviseur zijn cliente doodsteekt.

Ik geef het meteen toe: deze redenering neigt naar reductio ad absurdum ;-) Maar ik zou het niet beweren, als ik me niet al vaker zou hebben afgevraagd of Ernest L. De Hond piepelt.

Maurice de Hond is een vriendelijke, sympathieke man. Voorzover ik hem ken hoor, twaalf jaar geleden ik maakte alleen een website voor hem. Zeer begaafd en intelligent was mijn indruk. Enfin.

Iets vreemds, dat ik hoogbegaafden, gepromoveerden of andere buitengewone IQbezitters vaker heb zien doen, is dat ze zelf soms absoluut niet doorhebben dat ze gepiepeld worden. Het talent dat ze bezitten om een eigen richting te kiezen, lijkt hen te kunnen verblinden voor sociaal gevaar. Oplichters, wetenschappelijke fraudeurs, lapzwanzen of mooipraters doen bij hen niet meteen de alarmbellen rinkelen.

Ik kan er helemaal naast zitten, maar als ik die lijn doortrek, kan De Hond heel goed in het ootje genomen zijn door Ernest Louwes. Maurice rechtsvaardigheidsgevoel is zo groot, dat hij gevoelig is voor vasthouden in een gevecht tegen onrecht.

Natuurlijk deed politie bizar slecht onderzoek in de Deventer moordzaak. Maurice heeft helemaal gelijk als hij stelt dat er crisis in de Rechtstaat bestaat.

Maar dat alles pleit Louwes nog niet vrij. Louwes heeft geen sluitende verklaring voor zijn DNA op de slachtofferblouse of in het nagelvuil (dat als DNA-type bovendien ontlastend is voor de Klusjesman.) Evenmin voor zijn GSM-gegevens van die avond.

Ik hoop dat De Hond snel weer aan zichzelf en zijn èigen welzijn gaat denken. Fouten toegeven is misschien wel het moeilijkste dat er is: op een gegeven moment raakt je gevoel van eigenwaarde verweven met een eerder gemaakte inschatting. Dan moet je je nog kunnen afvragen: wat ben ik aan het redden? De Hond hoeft niets te redden, althans, zijn energie om te pleiten voor verbeteringen van de Rechtsstaat is lovenswaardig. Maar laat Louwes even een paar jaar zijn eigen kastanjes uit het vuur halen.
[ reacties ]

weg met de welstandscommissie

3 april 2008 12:28:

Een paar jaar geleden was er in de hoofdstad ophef over een paars huis. Ik sprong meteen op mijn fiets, want zoiets wilde ik zien. Aan mijn vakantie als vijfjarige, had ik herinneringen overgehouden aan pastelkleurige huizen, zelfs blauw met witte stippen herinnerde ik me uit Basel. Teleurgesteld trof ik een vaag-lila geveltje, dat nauwelijks afstak tegen het stucwerk van de buren.

Op elke willekeurige route door Amsterdam kun je honderden zwartgeverfde gevels tellen. De welstandscommissie zal er geen nacht minder om slapen. Nee, maar dan zo'n steenroze huis in de Saenredamstraat! Schande! Hoe durfden die mensen na het zandstralen van hun gevel de kleurkaart naast het baksteen te houden!

Gelukkig hebben we alerte ambtenaren, welstandscommissies en is de Raad van State zó deskundig dat zij rapporten van architect Van Erven Dorens en van planoloog prof. dr. M.A. Hajer naast zich neer kan leggen. Want stel je voor zeg, Holland zou maar even vrolijk worden als de buurlanden of de overzeese gebieden!
[ reacties ]

is het poppenhuis al klaar mamma?

7 april 2008 23:50:

Voorlopig nog lang niet, maar dat maakt de dametjes niets uit :-) Zodra de verf een beetje droog is, vallen ze het kastje weer aan. Het kastje —eiken fineer, compleet met notities van de timmerman— heb ik een jaar of 18 geleden bij de vuilnis gevonden en witgespoten. Mijn eerste en laatste experiment met de spuitbus, herinner ik me. De wolk van verfdamp zette zich overal vast en de verf wist tòch nog zakkers achter te laten. Mijn plan was het kastje zo snel mogelijk te retourneren naar de vuilnis, maar het bleek erg handig en onverwoestbaar. Het schuurwerk deed me denken aan het corrigeren van een langgeleden gemaakte fout ;-)

Toen Leora vorige week enthousiast vertelde over het Poppenhuis van de Juf en vroeg naar mijn kleine sierpoppenhuisje (dat eigenlijk niet voor spelen geschikt is) dacht ik, laat ik van het kastje ook een poppenhuis maken... Het idee werd met groot enthousiasme onthaald ;-) Nu hoor ik elke ochtend WAT heb je gisterenavond geverfd Mamma!? ;-)
[ reacties ]

kappervrije dinsdag

8 april 2008 11:59:

Veel weblogs hebben een wekelijks terugkerende rubriek. Nu ben ik van weinig zaken grootverbruiker. Eigenlijk ben ik alleen grootverbruiker van haarproducten ;-) Naar de kapper ga ik nooit. Mijn zus knipte mijn haar: haar kon je een streep op je trui aanwijzen en zeggen: ‘doe maar die lengte.’ Er is vrijwel geen kleur die ik de afgelopen 25 jaar niet in m'n haar gehad heb, met wisselend succes: kijk Mamma, de heks, heb ik een kind wel eens horen wijzen naar mijn roodzwarte haar ;-) Anti-grijs-verf doe ik ook het liefste zelf, met zo min mogelijk agressief spul. Kortom: genoeg stof voor allerlei haarstukjes ;-) Deze week deel twee.

Op zoek naar haarverzorgingsproducten, vind je vaak de handigste middelen bij de kleine winkeltjes. De tcb hair-conditioner links in beeld, kun je goed gebruiken om je haar mee te verzorgen terwijl je het verft. Van de conditioner breng je een paar vingertoppen aan op de punten — die je toch zelden hoeft te verven. Na de inwerkinsgtijd van de verf, spoel je meteen de conditioner uit. Uiteraard kun je het ook zònder je haar te verven een uur laten intrekken en uitspoelen ;-) Op zich hoeft uitspoelen zelfs niet bij deze conditioner. Het is nauwelijks geparfumeerd en bevat veel lanoline —natuurlijk wolvet, dat de conditie van haar en huid kan herstellen— en parafine. Het geeft daardoor niet alleen glans en gezondheid, maar ook een beetje een wet look.

Jammergenoeg is het Pakistaanse winkeltje waar ik het in Amsterdam kon kopen verdwenen: op het adres in de Linnaeusstraat zit nu Grote Beer Speelgoed. Op de site van leverancier TCB staat Coming Soon. Daarom gebruik ik tussendoor ook nog maar Gliss Kur repair spray: een soort tcb-conditioner in homeopathische verdunning ;-) en ...gewoon te koop bij de Supermarkt. Hoe makkelijker lang haar te kammen is, des te minder het breekt. En met haar in een goede conditie hoef je minder vaak naar de kapper ;-)
[ reacties ]

schuitje varen, teentje drinken

10 april 23:16:

Rosalie beleeft het eigen woordjes-stadium. Zoals Leora het af en toe verzucht “Oh wat is ze toch Schàttig!”

Een achterzak heet een billenzak en het grootste limonadeglaasje een Glaas. Bovendien kan het niet gèk genoeg rijmen of (voor haar...) ongerijmd klinken. Dan kan ze zelf in complete meligheid vervallen, met zo'n half overslaande babylach.

Zo hield ik van de week een kledingstuk omhoog en zei: “snel, zo wordt mijn arm lam...” Rosalie rolde om van de pret: “La-hamp? Je arm is toch geen làmp Mamma....!” Letterlijk rollen over de vloer van de lach dus ;-)

Het liedje Schuitje Varen Theetje Drinken gaat niet over een theetje, nee: over een teentje (ze stopt ook een teen in haar mond als illustratie). Het is maar dat u het weet ;-)
[ reacties ]

hoe internet en journalistiek in 15 jaar tegenover elkaar zijn komen te staan, een raadsel

13 april 2008 00:16:

De boosheid die ik heb zien langskomen als reactie op de discussie heeft me de laatste dagen nogal verbaasd.

Het lijkt mensen te ontgaan dat niemand op fairblogging.ning.com pleit voor auteursrechtschending, plagiaat of diefstal van inkomsten. Ik moet er zèlf ook niet aan denken dat iemand mijn werk steelt om aan te verdienen. Maar zodra je een genuanceerd standpunt zoekt(!) over de ...strafproporties, zit je in de beklaagdenbank. Dan heet nuance die je zoekt laster.

Dames en heren journaille, u staat misschien wettelijk in uw recht: u mag persoontjes die —mèt toestemming— gehandeld hebben uitknijpen omdat deze toestemming volgens de wet onwettig was.

Maar wat mankeert u, dat het niet uw eer te na is om u zo op te stellen?

Bovendien heeft het journaille last van een slecht geheugen. Een aantal jaren geleden was het nog een éér en een gunst als iemand je artikel op het web publiceerde. Webspace was duur. Traffic was duur. Het vereiste kennis die weinig mensen hadden. Mensen stonden te dringen met hun persberichten en artikelen: webmasters kregen véél meer aangeleverd dan ze óóit konden plaatsen. Vragen of iets online mocht, leverde steevast “Graag!” en nooit een afwijzing. Dàt was althans het geval vóór de intrede van de “weblog.”

Zo is er op het web een cultuur ingeslopen van: als ik hieruit citeer etc, dan maak ik iemand blij. En natuurlijk: iets zònder toestemming compleet overnemen is fout.

Maar waar lag het omslagpunt? Bij de opkomst van de betaalbare weblog? De gewone Jan, Kees en Gert die gingen bloggen? De krant lazen (!) en eruit citeerden?

Terwijl journalisten zeuren dat steeds minder mensen hun kranten lezen, maken ze het mensen het leven zuur die in al hun enthousiasme een van hun stukjes citeren. Citeren op een medium waarvoor het citaatrecht nauwelijks geldt —het internet— en waar zijzelf een paar jaar geleden nog stonden te bonzen om enig gehoor te vinden.

Als ik al die namen lees die nu zo hoog van de toren blazen dat fatsoen ver te zoeken is op dat anarchistische internet krijg ik zin om in mijn oude mail te gaan zoeken. Of ik nog onfatsoenlijke of anarchistische teksten kan terugvinden.

Als we het toch over fatsoen hebben: is de manier waarop Cozzmoss, tegenwoordig NostraVerus, ANGO behandeld heeft fatsoenlijk te noemen?

Het meest veelzeggend zijn misschien wel de namen die je niet tegenkomt in dit soort gekke claims. Zo heb ik nooit een claim gezien voor de scan van het oer-artikel over internet “Het werelddeel dat nog van niemand is — 1 mei 1993” op de 5 jaar internet in Nederland-site van mijn werkgever destijds. Dankzij die tekst kwam in 1993 de internet-interesse razendsnel op gang. Binnen een dag had de eerste Nederlandse provider 500 klanten — zo gold het artikel lang als het startschot voor het publieke internet.

U begrijpt mijn verbijstering.

Hoe het internet en de journalistiek hand in hand begonnen is, en in 15 jaar tegenover elkaar is komen te staan, is mij een raadsel.
[ reacties ]

my religion is very simple, my religion is kindness

13 april 2008 00:16:

Wie haat, woede of frustratie in zich draagt, kan niet werkelijk gelukkig worden — las ik vandaag in een interview met de Dalai Lama. Het was het allerlaatste artikel dat ik nog niet gelezen had in DeTijd van deze week. Het allerlaatste, want ik had geen zin in gezweef. Maar er stond geen zweverig woord in, integendeel: het was een opluchting, zoveel nuchtere wijsheid en nadruk op vriendelijkheid. Een nadruk die ik, als ik eerlijk ben in mezelf ook vaak aantref, en soms bevecht: in onze maatschappij is vechten voor je eigen belang een noodzakelijk kwaad. Dat het niet altijd hoeft— en geloof me, ook ik kan me woedend maken over allerlei zaken— was een opluchting.

Het artikel knip ik uit en stuur ik naar.... Nirvana? Interesse? (Je weet vast alles al dat er in staat..)
[ reacties ]

lang gekoesterde wens

14 april 2008 00:21:

In de tijd dat ik lesmateriaal moest bestellen, nam ik de catalogi vaak mee naar huis... Niet om over verf te lezen, nee: om de factsheets van de keramiekovens te bestuderen ;-) Ze waren altijd te duur, of niet plaatsbaar op mijn (destijds verouderde) stoppenkast (2x 110 Volt geschakeld naar 220.) Vandaag heb ik er een gekocht. Tweedehands, van geld dat ik van m'n ouders voor m'n verjaardag kreeg. Op de foto alleen het ovendeurtje. De oven zelf staat nog in de auto, er was geen buur thuis om te helpen met tillen ;-)
[ reacties ]

voor Suus

14 april 2008 00:21:

Fotootje voor Suus: hij bestaat, al bevat ie nog maar 2 boeken ;-) Zie ook het gesprekje op de babbelpagina over boeken ;-)
[ reacties ]

op z'n plaats en brief met een datum

16 april 2008 11:18:

Oops, kappervrije dinsdag was alweer voorbij voor het haarstukje klaar was ;-) Ik beperk me even tot een snapshot van de nieuwe plaats van de oude keramiek-oven. Is 'ie niet prachtig met die zilverblauwe hamerslag? Helemaal mijn smaak en dan heb ik 'm niet eens om z'n uiterlijk gekocht ;-)

Ook ontving ik opnieuw een brief met daarin, naast verhalen over mijn zus in haar rol als huisarts, de datum voor de zitting. Uit de woorden Witte Hadji (die ik zelf toevallig óók al als titel gebruikte) is op te maken waarover het gaat. Eigenlijk zouden we een soort van steuncomité voor deze grootvader, die zijn schuld niet ontkent, moeten vormen. Hij en zijn familie hebben al zoveel verlies geleden. Zelf ga ik als het even kan op 3 juni naar de zitting.
[ reacties ]

alles wat gratis is, wordt verpest

20 april 2008 14:52:

Hoe komt het toch dat plannen altijd groter zijn dan de kostbare ruimte in de agenda, hoe klein en weinig ambitieus ik die voornementjes ook maak.

Ik ben toegekomen aan het terugschrijven van één brief, het ophangen van een string Bloemetjeslampen langs de —inmiddels ook passende— jalouzieën en het vervangen van de vodjes waarop Leora elke dag naar school ging. Het zijn nu dezelfde schoenen als Emma geworden, maar dan zilver in plaats van blauw: waarschijnlijk binnen een maand ook vodjes ;-] Rosalie kreeg ook schoenen: met haar babymaatje 21 heeft ze maar zelden nieuwe schoenen nodig: dit is haar eerste niet geërfde paar leren schoentjes.

Verder.... (kom ik nèrgens aantoe omdat ik niet kan voorkomen dat de discussie ontspoort en) .....zou ik iedereen die de Claimcultuur van Cozzmoss wil bestrijden, adviseren dit artikel van Felipe te lezen: ten onder gaan in [..] intriges, en flamewars. Of ik me er zelf nu eens VROEG uit terugtrek, blijf als joker, of stilletjes wegga, laat ik daar niets over zeggen ;-) De trollen gaan tòch wel mee.

Ik weet wèl dat al een maand voor dato vast gaan roepen dat iets nooit iets zal worden ook gegarandeerd betekent dat het nooit iets zal worden: in een maand kun je een hoop rechtbreien, maar nog véél meer stuktrekken. Het maakt niet uit: de claimcultuur blijft tòch wel groeien dus óóit komt een tegenbeweging ook wel op gang.

Eigenlijk zou ik die onsterfelijke opmerking van Chefren moeten inlijsten en boven mijn bureau hangen: Alles wat gratis is, wordt verpest. En er zijn nog wel wat mensen boven wiens bureau 'ie ook past, Edwin, Arnoud, Coen en vele anderen ;-)

Dames en heren, u kunt mijn kennis voortaan inhuren voor uw initiatieven. Alleen voor site-ideeën van Alfred maak ik nog een uitzondering ;-)
[ reacties ]

ananas, 16 maanden later

20 april 2008 17:28:

Herinnert u zich deze nog? Het verbaasde me dat de linkerfoto alweer zestien maanden oud is: ik zou gezworen hebben dat ik het stekje hooguit een jaar geleden geplant heb. Inmiddels kwamen de worteltjes van de Ananas-plant aan de onderkant uit het bloempotje. Heb ik 'm vandaag verpot: grotere pot, meer aarde. Wat lees ik: Plant altijd in een krappe pot houden. Right. Zonde van het werk dus. Al staat er niet bij waarom. Zou 'ie een grotere pot niet overleven? Groeien ze in de vrije natuur ook alleen in kleine potjes?

Over zestien maanden meer, hoop ik ;-)
[ reacties ]

kappervrije dinsdag: welke borstel?

22 april 2008 00:54:

Veel weblogs hebben een wekelijks terugkerende rubriek. Nu ben ik van weinig zaken grootverbruiker. Eigenlijk ben ik alleen grootverbruiker van haarproducten ;-) Naar de kapper ga ik nooit. Mijn zus knipte mijn haar: haar kon je een streep op je trui aanwijzen en zeggen: ‘doe maar die lengte.’ Er is vrijwel geen kleur die ik de afgelopen 25 jaar niet in m'n haar gehad heb, met wisselend succes: kijk Mamma, de heks, heb ik een kind wel eens horen wijzen naar mijn roodzwarte haar ;-) Anti-grijs-verf doe ik ook het liefste zelf, met zo min mogelijk agressief spul. Kortom: genoeg stof voor allerlei haarstukjes ;-) Deze week deel drie.

De haarverf die ik voor deze week gefotografeerd had, laat ik even staan. Want ....dit stukje is speciaal voor Pien, de dochter van Fien.

Als je je haar wil laten groeien, is ook de haarborstel die je kiest belangrijk. Plastic haarborstels kun je beter alleen onder de douche gebruiken, om je haar uit te kammen terwijl er nog crèmespoeling in zit. Want het plastic van de haarborstels heeft vaak kleine beschadigingen, die werken als weerhaakjes. En zo beschadigen die weerhaakjes je haar. Dat klinkt als een kleinigheidje, maar als er èlke dag haren afbreken, wordt je vlecht na een tijdje steeds dunner: en móet je wel naar de kapper.

Borstels van varkenshaar, net als borstels met stalen pennen, hebben dat probleem niet. Daarmee kun je alle knopen uit je haar kammen, zònder het te beschadigen of breken.

De roze borstel op de foto, kocht ik eens voor een gulden op de Dappermarkt. Dom dom dom dat ik er niet meteen 5 kocht! Want wáár vind je zo'n sterke, varkensharen borstel? (Nooit meer ergens gezien.) De stalen borstel is gewoon van de HEMA. Prima tegen knopen, vooral als de oppervlakkige knopen er al uit gehaald zijn met een zachtere borstel.

Welke borstel je ook kiest: hou altijd het haar dat je kamt of borstelt vast, in een vuist. En kam alléén het deel, dat a.h.w uit de vuist steekt. Zo zal borstelen minder snel pijn doen en minder haren uit je hoofd trekken.

Ook met de föhn moet je zuinig zijn, om je haar te laten groeien. Neem een föhn zonder borstelstuk of kam, diffuser of straightener. Zoals die van mijn Oma uit de 70ies:-) Want die borstelstukken e.d. zijn weer van plastic en breken je haar. Of ze trekken haren uit je hoofd, terwijl je het föhnt. Haren zijn extra kwetsbaar als je net hebt gedouched of gezwommen, dus alleen crèmespoeling en warmte is voldoende.

Je denkt misschien: is dat alles, wat ik moet doen om lang haar te krijgen? Ja, helaas: lang haar is meer láten dan doen... Hoewel: het zal nog een hele opgave zijn om een mooie borstel van stevig varkenshaar te vinden ;-)
[ reacties ]

puur toeval, zou het?

22 april 2008 13:27:

Edje, je kent je kracht niet, roep ik vaak als speelgoed de geest geeft (‘Maar... ik draaide alléén de schroefjes vast....?’) of iemand in dit huishouden bij een liefhebbend schouderkneepje auw roept.

Zo wil het toeval dat gisteren twee boormachines spontaan, enkele minuten na elkaar bezweken op het boren van ‘een tunneltje voor de ethernetkabel’. OK, beide machines (die van mij en die van Edwin zelf) stamden uit het eind van de jaren tachtig. Of boormachines nu precies 18 jaar en zeven maanden meegaan, zullen we vanmiddag zien: als de nieuwe boormachine begint aan het tunneltje voor de ethernetkabel ;-)

Naschrift: morgen beginnen we met Boormachine nr. 4... Nr. 3 begaf het zodra Edwin de boorkop eropdraaide, ik verdenk nu de boorkop... ;-)
[ reacties ]

internet door het riool (ja echt)

23 april 2008 23:03:

Het raadsel van de massale boormachine-verwoesting is opgelost ;-) Achter de keldermuur liep een extra bocht van de ...rioolpijp. Antiek, maar niet ongebruikt: de keukenafvoer komt er op uit ;-}

En nu dus ook ..de ethernet-kabel. Die kruist de rioolpijp, de gaten heeft Edwin weer dichtgemetseld.

Achja, internet is al zó vaak een riool genoemd ;-)
[ reacties ]

kappervrije dinsdag: haaruitval

29 april 2008 13:18:

Veel weblogs hebben een wekelijks terugkerende rubriek. Nu ben ik van weinig zaken grootverbruiker. Eigenlijk ben ik alleen grootverbruiker van haarproducten ;-) Naar de kapper ga ik nooit. Mijn zus knipte mijn haar: haar kon je een streep op je trui aanwijzen en zeggen: ‘doe maar die lengte.’ Er is vrijwel geen kleur die ik de afgelopen 25 jaar niet in m'n haar gehad heb, met wisselend succes: kijk Mamma, de heks, heb ik een kind wel eens horen wijzen naar mijn roodzwarte haar ;-) Anti-grijs-verf doe ik ook het liefste zelf, met zo min mogelijk agressief spul. Kortom: genoeg stof voor allerlei haarstukjes ;-) Deze week deel vier.

Haaruitval schijnt wetenschappelijk nog niet helemaal doorgrond te zijn. Soms zijn er duidelijke oorzaken als infecties, maar het exactie verband tussen hormoonwisselingen en haaruitval is nog niet helemaal bekend.

Zèlf heb ik er al heel snel last van: zwangerschap, een medicijnkuur — ooit heeft zelfs een stofzuiger het begeven op mijn plukken haar :-) Daardoor heb ik in elk geval een antwoord op de vraag die Yukiko stelde in de reacties: “hoe deed jij dat in die periodes van haaruitval, zo'n vier maanden na de bevalling? Bij de andere bevallingen liet ik in die tijd zo'n 20 cm van mijn haar knippen, zodat het er weer vol uitzag, maar dat wil ik nu dus niet.” Dat heb ik precies zo gedaan, behalve... Na mijn laatste zwangerschap. Terwijl ik toen (zie foto linksboven) dunne, vlassige inhammen in mijn haar had gekregen.

Of het wáár is weet ik niet...: het schijnt dat je tijdens zwangerschap mìnder haren verliest dan de gebruikelijke 50-100 haren per dag. Zodat de haren die in de maanden na een zwangerschap uitvallen, die haren zijn, die je in die negen maanden verloren zou hebben als je niet zwanger geweest zou zijn. Misschien een zoethouder, misschien logisch: uiteindelijk zou je per saldo evenveel haar verliezen. Het komt in elk geval schrikbarend over, omdat het er zoveel tegelijk zijn (en dan ook nog eens lànge haren die veel meer opvallen.)

Mijn ervaring is dat er op dunne plekken nieuw haar terugkwam. Zonder dure middeltjes (waarvan de werking nauwelijks bewezen is.) Na een half jaar was mijn hoofdhuid ook op de slapen weer onder mijn haar verdwenen :-) Bijknippen heb ik ook niet gedaan, en inmiddels is er niets meer van te zien. Lang haar is altijd een samenstelling van haren van allerlei lengten: omdat een men nu eenmaal 50-100 haren per dag verliest, en elke nieuwe haar een jaar nodig heeft om weer een lengte van 12 centimeter te bereiken. Dus, ik zou het gewoon even aankijken Yukiko, ik hóóp dat je over een half jaar hetzelfde kan zeggen als ik: “eigenlijk zie je er niets meer van..”:-)
[ reacties ]

roze boven

30 april 2008 22:43:

Naar de Vrijmarkt had Leora dagenlang uigekeken. Zodra ze de leukste kleertjes van Anna gekocht had (die ze thuis meteen aantrok, al was het nog een maatje te groot) stortte ze zich op het uitgestalde speelgoed. Plastic hondjes, een zeepaardje, een dansend poesje in een glazen bal, een fietsende Ernie voor Rosalie — de lijst is nog lang niet compleet. En dan hebben die lastige ouders nog heel vaak nee staan schudden.

Gelukkig vordert het roze boven: muur en kast op Leora's kamer. Vanmiddag heb ik het kast-interieur in elkaar gezet —ik heb een eigen variant gemecano'd met IKEA's Omar: een kast met zes poten in plaats van vier, met een maat die precies in de kast past. Fotootje kan ik niet maken, omdat een tevreden meisje met al haar schattige vrijmarkt-spulletjes in haar eigen kamer is gaan slapen :-)
[ reacties ]

  © Jolie, 2002, 2009