juni

Sophie @ EverydayCitizen

1 Juni 2007 00:36:

EverydayCitizen.com is een blog waar verschillende auteurs posten over social, economic, human and environmental conditions. Ook mijn nichtje Sophie — u kent haar al omdat ik eerder schreef dat Leora als twee druppels water op haar kan lijken — schrijft voor deze weblog. Haar laatste bijdrage gaat over Foodstamps, de vooroordelen ertegen en de 35 miljoen Amerikanen die beneden de armoedegrens leven. Kortom, een interessante blog die ik zal toevoegen aan mijn linklijst.
[ reacties ]

vorderingen

4 Juni 2007 19:46:

Met de drilboor lukt het Edwin de tegeltjes van de muur te bikken	Leora en Rosalie hebben plezier met de nieuwe zandbak

Met deze hoeveelheid pijn is het best moeilijk hard werken, al heb ik evengoed staan voegen, vullen, vegen en sjouwen in ons Nieuwe Huis. Ik had me erop verheugd, en dan wil ik mijn plezier niet laten vergallen door een kloppende kaak (laat staan alles aan Edwin overlaten.)

Maar ik moet zeggen dat het een hele opgave is, en ik geen dag zonder maximale dosis pijnstillers doorkom. Gelukkig zijn we ook in Het Huis zover gevorderd als we maximaal haalbaar achtten.
[ reacties ]

hardnekkig

4 Juni 2007 19:46:

Helemaal zelf zette Rosalie een krukje bij de deur naar de trap, klom op het krukje, opende de trapdeur, en kroop huilend de woorden “Boooorst Boooorst!” de trap op.

Dat is de scène die voorafging aan dit filmpje. Waarin Rosalie (nog steeds) compleet overstuur raakt van het feit dat ze nog maar 2 à 3 keer (in plaats van 12) per dag de door haar zo vurig gewenste borstvoeding krijgt :-| Aan het eind van het filmpje zie je hoe ze snikkend op een hoekje van het bed gaat liggen. Met zo'n wrede, neezeggende Mamma wil ze niets meer te maken hebben ;-|

Ondertussen is mijn laatstgetrokken kies ook hardnekkig pijnlijk. De laatstgetrokken kies is de kies die in oktober is behandeld door de kaakchirurg, 46 heette 'ie officieel. Ik heb 'm laten trekken omdat alles tussen wortelkanaalbehandeling, kroon en apexresectie de laatste zes jaar niet wilde helpen. Eindelijk is het zweren van vorige week over, maar..... mijn kaakbot ligt bloot en de pijn is nog steeds niet te harden.... (foto alleen voor mensen met medische fascinatie/beroep.)

Ik weet niet meer wat ik ermee moet. Woensdag heb ik nog een afspraak voor controle bij de tandarts, maar ik vrees wel eens dat tandartsen mensen zijn die andere mensen met hevige pijn weer naar huis sturen onder het mom van “niets te zien op de röntgenfoto.” Met déze kies heb ik dat zes jaar geleden in elk geval ervaren.

Duim alsjeblieft voor me dat mijn nieuwe tandartspraktijk een mogelijkheid ziet om dit pijnlijke gat te dichten. Doorsturen naar de kaakchirurg, hechten, antibiotica —ik noem maar wat ik als leek kan bedenken. Want ik ben blij dat deze horrorkies eruit is (dat had ik eerder moeten doen, dat had me vast veel gescheeld) maar onderhand zou ik de schikgodinnen persóónlijk dankbaar zijn als ze de wijsheid konden opbrengen mij te verlossen van dit hardnekkige tandendrama.

Tips en adviezen van (ervarings-)deskundigen zijn zeer welkom ;-}!
[ reacties ]

kusje voor de beer

7 Juni 2007 11:33:

Een klein filmpje om te laten zien dat het niet alleen kommer en kwel is tussen de driftbuien van Rosalie die-nog-steeds-niet-graag-uit-een-kopje-drinkt. In dit filmpje geeft ze een beertje een kusje.

Ondertussen vraag ik me wel af wat nu eigenlijk slechter is voor een kind. Als ik het opnieuw zou kunnen doen, zou ik zodra de kraamverzorgster de deur uit is (want die krijgen extra punten als ze iemand weten over te halen tot volledige borstvoeding en daar valt nauwelijks discussie mee te voeren) een flesje tevoorschijn toveren en de kleine elke dag vast aan het flesje laten wennen. (Iets waaraan zowel L. als R. een vreselijke hekel hadden: flesjes. Ook met gekolfde melk erin.) Want zo'n drama met een elke dag hevig snikkend en boos kind, dat elke soort van ander drinken, in welke vorm dan ook aangeboden wegslaat, dat kan gewoon óók niet goed zijn. En dan heb ik het nog niet eens over de tijd die een mens eraan kwijt is: al gauw vijf à zes uur per dag, en dat al ruim twee jaar. Nee, dan kunnen de WHO en Unicef wel aanraden om borstvoeding twee jaar vol te houden: het zou leuk zijn als ze er dan ook bij uitleggen hoe je een kind na al die tijd probleemloos kunt leren ook iets anders te drinken. En hoe je voorkomt dat je roofbouw pleegt op de moeder. Maar ach, dàt is natuurlijk helemaal geen issue voor de borstvoedingsmafia. Sorry als ik cynisch klink ;-) maar het verbaast me zeer dat we in deze zogenaamd geëmancipeerde tijd alleen antwoorden kunnen vinden in de trant van “als je peuter overstuur raakt van minder borstvoeding, geef hem dan gewoon nog een paar maanden lànger borstvoeding.”

Nee, in deze tijd is emancipatie zoek. Er zijn alleen nog wat vrouwen die extremen promoten, zoals Heleen Mees en daar tegenover Beatrijs Smulders, maar de gulden middenweg heeft geen handvat. Helaas. En Rosalie zal nog wel lang die paar keer per dag moedermelk houden, want hoe je ermee stopt legt zelfs Heleen Mees niet uit ;-)
[ reacties ]

cabrio

7 Juni 2007 11:34:

Mamma gaan we naar die man met dat blauwe haar kijken?	Leora en Rosalie in de kindermercedes bij V&D

Dat kind dat u vanmiddag Auto pele! hoorde brullen in een straal rond V&D, dat was Rosalie. Ze had daar een kindermercedes (wie verzint zoiets) gezien en daar m.o.e.s.t. ze in zitten.

Rosalie is namelijk heel dol op auto's. Leora koos sandalen bij het Kruidvat, Rosalie koos een dinkytoy. Thuis was ze alleen overtuigd dat 'ie stuk was: ‘Edtin! Tuk! Kapop!’ Want het was een cabrio, en die heeft alleen een voorruit, maar de rest van het dak ontbreekt...

In de supermarkt vroeg Leora telkens of we daarna naar de man met het blauwe haar zouden gaan kijken. Gelukkig stond Sergio in zijn clownspak nog ballonnen te modelleren toen we alle boodschappen ingepakt hadden. Uiteindelijk vond Leora het best eng, al werd de ballon dan een prachtige paarse pony..
[ reacties ]

tuin-teek

8 Juni 2007 14:35:

Zo'n groene jungle is een feest, maar kent wel bewoners die zich graag in je huid nestelen en leegzuigen, nouja: als ze even de kans krijgen. Deze heb ik uit Rosalie's rug weten te halen. Gelukkig in z'n geheel, want teken kunnen ziekten als Lyme overbrengen.
[ reacties ]

handicap

8 Juni 2007 14:35:

Een van mijn handicaps heet Rechtvaardigheidsgevoel. Waar andere mensen last hebben van Maagzuur of Migraine, speelt bij mij mijn topzwaar Rechtvaardigheidsgevoel op. Lastig. Ik heb het al wel een béétje afgeleerd — jaren van autogene training waren daarvoor nodig. Fietsen en bushokjes bijvoorbeeld, bescherm ik niet meer tegen vandalen. Gevonden geld en boodschappen lever ik nog in bij de caissière, althans gisteren nog wel.

Op het web weet ik me in te houden. De flamewars op Usenet en DB.NL waren heel leerzaam daarin. Maarja, soms jeuken mijn vingers. Moet ik mijn handen aan mijn bureaustoel binden. Zoals die keer dat de weblog van mijn Verjaardagsgenoot Pasula ergens werd afgezeken. Gelukkig weet ik mezelf dan nog nèt vermanend toe te spreken: wie ben ik dat ik me daarmee zou moeten bemoeien? En wie is zo'n afzeiker in vredesnaam? Helemaal niemand.

Het wordt lastiger, tenminste: voor mij met mijn Handicap, als de afzeikers-in-kwestie mensen zijn die je anderszins waardeert. Want wat doe je dan —als je zo'n Misvormd Rechtvaardigheidsgevoel hebt— zet je dan een linkje met een term als ‘kinderachtig’ of ‘gaap’ plus uitroepteken? Krijg je accuut medelijden met de afgezekenen die je in het stukje meent te herkennen? (of juist niet want het is gewoon wáár voor al die mensen die maar een cursus volgen?) Zoek je met een vergrootglas en een bouwschijnwerper naar een greintje humor? Schrijf je er iets over — met het gevaar dat de verkeerde mensen zich erin herkennen —want het zijn altijd mensen mèt rechtvaardigheidsgevoel die zich iets aantrekken-maar-niet-deden en mensen zònder die het toch geen ruk kan schelen: catch 22.

Ik doe maar eens helemaal niets van dat alles.

Mijn eigen weblog hou ik graag vrij van denigrerende termen. (OK, voor Anja Meulenbelt en Geert Wilders maak ik graag een uitzondering.)

Lurkers ken ik dus niet, alleen lezers. Likkers, contactadvertentieloggers en welke termen anderen ook verzinnen om hun lezers en loggenoten mee aan te duiden.... Dat is geen schrijven meer dames, dat is de apenrots.

Zo, meer woorden maak ik er niet aan vuil. Want net als dat naar-beneden-duwen en omhoog-vlooien op de apenrots, vreet ook mijn handicap energie ;-)
[ reacties ]

Eucalypta stelt een rhetorische vraag

11 Juni 2007 13:17:

Dames, waarom zo boos, getuige je reacties op mijn log-entry? Verwacht NietLief fluwelen handschoentjes bij anderen, terwijl ze zelf de kattekrab aantrekt? Of zit er gewoon iets in: 1 keer was leuk, maar het genre bij gebrek aan betere onderwerpen doorvoeren haalde het niveau van de niet-vivameisjes-weblog naar beneden?

Leven en laten leven: laat iedereen zo loggen en reageren als zhij zelf wil. Het plezier in een ander belachelijkmaken, raakt al snel op. OK, genoeggezeurd, zoals ik al zei: mijn rechtvaardigheidsgevoel heeft buitensporige proporties.
[ reacties ]

vorderingen [2]

11 Juni 2007 13:17:

Waarin Neef Jonathan (Bijna 11) een muurtje beslecht en Edwin een Betonnen Zitkuil-Leefrand vermorzelt.

Een deel van de overloop was dichtgetimmerd als kast.. .	De man-met-het-breekijzer en de nijptang heeft het hardboard aan de binnenkant los!	Ja! Het muurtje is weg... Nu het Geheime Compartiment in het plafond nog...
Jawel, daar is ook het Plafondkastje met Verborgen Pianoscharnier (vol woestuitstekende spijkers) verdwenen!	Van het traphekje ontbreekt 1 onderdeel.. Zodra we het hebben, moet 'ie hier komen	Jonathan maakte een foto van zijn tante op de ladder naar de vide in het achterhuis
Jonathan had graag even met de 11 kilo-drilboor gewerkt maar Edwin vond het te gevaarlijk... Dit is de echte foto, die hierboven is geënsceneerd :-)	Even wat vuurwerk bij het doorslijpen van de betonbewapening...	..en tenslotte rest er niets van het Noeste Seventies Element dan brokken puin

[ reacties ]

mayday mayday

14 Juni 2007 01:23:

Boy oh boy, lieve lezers, duim voor mij.

Niet omdat ik in herhaling verval :-( Maar omdat het eind van het drama nog niet in zicht is.

Morgen ga ik naar een Second-Opinion-tandarts met de vraag: Mijn tandarts vindt deze kiezen ‘gezonde kiezen.’ (Daar ben ik op zich blij om natuurlijk.) Toch heb ik er zó waanzinnig veel pijn in en om, dat mijn huisarts me Tramadol durft voor te schrijven. En ik, zodra het even uitgewerkt is, de pijn als een helse boomerang terug heb. Welke therapie zou u als pijnbestrijding in dit geval voorstellen?

Natuurlijk sta ik morgenochtend met een mond vol tanden. Spreekwoordelijk dan, want ik ben ze voor meer dan de helft kwijt. En beaamt de Second-Opinion-tandarts vol lof: ‘gezonde kiezen. OK, u heeft wat amalgaam-kometen in uw kaak van de apex-resecties. U kunt niet tegen warm en koud.... U heeft overbelaste kiezen, omdat u er zo weinig heeft, maar ook dat... Ach.. veroorzaakt geen pijn. U heeft een afgeslepen gekroonde kies, ofwel: grote vulling, dichtbij de zenuw... U heeft elders een beknelde zenuw. Uw lymfeklieren doen pijn.... Maar ....uw tandarts heeft gelijk. Niets aan doen. En die pijn.. Ach ja.. Waar zou die toch vandaan komen? Heeft u al Reiki, autogene training, meditatie, yoga en zelfhypnose geprobeerd? (Oh ja? U meent het.) Wij weten het ook niet. Misschien kunt u nog wat alcohol*) (*ibuprofen, naproxen, paracetamol, acetylsalicylzuur (aankruisen wat van toepassing is) combineren met uw pijnstillers. (Oh doet u dat al?) Werkt altijd. (Toch. Niet dan? OK, ik chargeer: tandartsen zeggen dit soort dingen nog nèt niet.) Wij zien u graag terug bij de volgende controle ....’

Kortom: dat was leuk geweest op momenten dat er (vijftien, twintig jaar geleden) nog wèl iets aan te doen was.

Misschien is het tijd om tegen mijn huidige tandarts te zeggen: ‘Ohja, gezonde kiezen? Vanwaar dan die pijn? Weet u dat niet? Dan ben ik hier aan het verkeerde adres. Want ik heb pijn. Nu al vijf maanden. Megareuzehelse pijn.’ En mijn tandartspraktijk: schatten als zijn zijn, zullen het ogenblikkelijk beamen: jahoor, je bent bij ons aan het verkeerde adres! Daaaaaag!

Maar ik wil niet aan het verkeerde adres zijn. Ik wil begrijpen, begrip, oorzaak vinden, oplossing zoeken, een einde aan de pijn maken. Of het nu met eigen kiezen, plaatje of implantaten is: mij maakt het niet uit. Als deze helse, kloppende, totale horror- zenuwpijn maar ergens ophoudt.

Dus als U als lezer, die éne Britse / Ierse vakantietandarts nog kent, die kiezen trok terwijl u verbijsterd het woord rootcanaltreatment fluisterde.. Zijn adres is welkom. Net als elk adres van iedere in welk opzicht dan ook ‘alternatieve’ tandarts die begrip voor me zou kunnen hebben.

Rosalie ondertussen, is nu 20 uur per dag overstuur, omdat ik van de huisarts een antihormoon heb gekregen om de borstvoeding nu 100% stil te leggen: elke vorm van uitputting is nu te veel. En Rosalie zou, zoals Margarita hier al terecht opperde, blijven zoeken naar de neegrens als ze dagelijks nog ‘een beetje’ borst kreeg.

Alles mag in deze tijd. Piercings, tatoeages, botox, vulvaplastiek, euthanasie, abortus, terminale sedatie. Maar wil je van je kiespijn af.....? Dan krijg je ineens met de tandarts te maken. Dus kortom, elke overlevingstip is welkom :-|
[ reacties ]

tweede mening - en ..afscheid :-|

14 Juni 2007 20:42:

Boy oh boy (om Alfred nogmaals te parafraseren ;-)) Wat een dag. De oorzaak van deze pijn is ontdekt, en ...verholpen(!) De Tramadol (!) heb ik niet meer (!) hoeven innemen.

Ondertussen voel ik me alsof ik een vriend heb verloren :-|

Ik hou niet van afscheid. Zeker niet van mensen die ik waardeer. Maar mijn Tandartspraktijk heeft gelijk. Ik had -droevig- zelfs al voorspeld dat dit hun reactie zou zijn:

Mijn Tandarts heeft de stekker uit mijn dossier getrokken ‘wegens gebleken gebrek aan vertrouwen.’ Dat is dapper. Want het is waar. Mijn vertrouwen is gedaald, toen keer op keer bleek dat ..zij geen vertrouwen in mijn woorden hadden als ik zei: Jongens, de pijn is opgelopen tot te grote hoogte. (En zij ..ook nog eens uiting gaven aan een fors gebrek aan onderling vertrouwen binnen de praktijk zelf. —Kan niet in detail treden, dat is onkies.)

Begrip heb ik wel voor dat gebrek aan vertrouwen in mijn woorden, hoor. Helder druk ik me kennelijk niet uit. Want als ik bij een bevalling zeg dat ik "weeën" heb, of "het hoofd voel"... — dan is er géén verloskundige die mij gelooft. Heb ik ervaren. Dan zeggen ze ook: ‘Mevrouw sterkte komende uren, we komen nog wel eens langs.’ (Terwijl dat hoofd dan wèl ineens zichtbaar blijkt te zijn.) Ik praat gewoon te bescheiden. Dat gekke meisje dat nog is geboren met achttiende-eeuwse beleefdheidsgebaren als kniebuiginkjes? Dat ben ik :-|

Wel voel ik me nu plotseling.. een soort Besmet Dossier :-( Altijd ben ik trouw naar de halfjaarlijkse controles gegaan, tot de ziekte van pfeiffer, had ik zelfs geen gaatjes of vullingen. Altijd heb ik eerst doorgezwoegd met pijn, tot het ècht niet meer ging. Altijd betaalde ik mijn rekeningen terstond, ook bij deze laatste praktijk.

Maar nu..... :-( Nu ben ik ineens in de hoek van de royementen, de hoek van de Wanbetalers, Aanstellers, Somatiseerders en Simulanten beland. De mensen waar je de stekker uit trekt :-(( Terwijl ik maar 1 x per drie-en-een-half jaar naar de huisarts ga. Terwijl ik altijd positief probeerde te blijven. Appeltaart meenam, toen ik dacht (meende, hóópte) dat het leed voorbij was.

Hoe ik nu een Tandarts, Implantoloog of Kaakchirurg vind die de onaffe behandelingen kan afmaken, weet ik niet. De praktijk waar ik de Second Opinion liet doen, zei niet te weten of ze daartoe de middelen in huis hebben... Onder voorbehoud dat ze graag loyaal wilden blijven naar mijn eigen Tandartspraktijk, hebben ze alleen...... het acute probleem in mijn kaak willen oplossen —op mijn uitdrukkelijk verzoek. Want ...bij mijn Tandarts kon ik alleen langskomen voor een verwijsbrief waarmee ik nog minimaal (!) twee (!) weken (!) zou moeten rondlopen met helse pijn.

Nu bijna vier jaar na haar dood, leer ik nog iets van mijn lieve zus : zij gaf me nadrukkelijk het nummer I can't make you love me cadeau. En ja, dat is waar: ik moet ophouden met die gekke inspanningen. Mezelf, mijn pijn, wegcijferen, om geloofwaadiger, acceptabeler, liever, of geliefder te zijn. Als de liefde van één kant komt, is het: wegwezen. Zelfs als het iets zakelijks is als een Tandartsenpraktijk :-|

Nooit zal ik van mijn Extandarts antwoord krijgen, op mijn inspanningen om de Second Opinion samen te vatten. (Mijn voorspellingen komen helaas bijna altijd uit ;-})

Daarom plaats ik de brief hier. Dan heeft misschien nog iemand (lezer in nood ooit??) er iets aan. Kosten: 387,10 euro (en bij die rekening heb ik zelfs het idee dat sommige dingen niet in de rekening terug te vinden zijn...) Het verslag en mijn afscheidsbrief:

Oh Wacht... Voor ik die Brief plaats heb ik nog 1 vraag aan mijn Extandartsen...: ‘Stel nu, Lieve Jongemensen, dat ik géén Simulant, Somatiseerder, Aansteller of Hallucinant was (en ik heb vandaag gehoord dat eigenlijk niet voorkomt al kan elke emotie pijn versterken of verminderen) Stel nu, dat ik geen Simulant was... Geen Somatiseerder ...Hoe, denk je, hoe ongelukkig, in de steek gelaten, afgewezen, zou ik mij, afgelopen maanden, keer op keer, weer opnieuw, gevoeld hebben, toen jullie mijn pijn afwezen...? En ik was aangewezen op noodtandarts en maar blijven bellen?

Niemand zal ooit mijn vraag beantwoorden. Muisstil zal het blijven, onder hen die ik zo waardeerde :-|

Hoi I., Vanochtend heb ik niet alles van de 'second opinion' kunnen doorgeven aan P., ook omdat ik niet goed de woorden kon vinden door de pijn. -de implantaten zijn keurig en goed genezen (daarvoor lof van de implantoloog.) -het gat rechtsonder kan tzt wellicht het beste worden opgevuld met een brug. -de acute, hevige pijnklacht was waarschijnlijk afkomstig een acute ontsteking in de rechterbovenkies. (Uitgebreide testen wezen naar een ontsteking aan de kies. Bij openboren kwam daar vanmiddag troep uit en vocht omhoog via de kanalen.) -het kan maanden duren voor zo'n klacht goed zichtbaar is in een rontgenfoto, en vaak is de pijn dan al afgenomen (om tenslotte terug te komen.) -het komt vaker voor dat patienten een "pechjaar" hebben met hun gebit. -een sinuslift is volgens de implantoloog misschien niet mogelijk, hij twijfelde over de slaagkans bij het zien van de overzichtsfoto. -kaakchirurgie als apexresecties heeft maar een slaagkans van 25-50%: het was niet zo heel gek dat een kies als die xx rechtsonder zo pijnlijk bleef. Kaakchirurgen komen terug op het idee van nut van zulke behandelingen. Ik begreep in elk geval, dat het voor elke tandarts vaak heel erg zoeken en vaak ook twijfelen is. Geen enkele tandarts wil de verkeerde kies behandelen. Tot zover mijn -beloofde- verslag van de second opinion. Ik betreur het dat ik meer vertrouwen had in jullie Praktijk, dan jullie hadden in mijn woorden. Het gebrek aan vertrouwen heeft J. doen besluiten mijn dossier door te verwijzen naar een andere Praktijk. Die Praktijk moet ik nog zoeken, want deze Praktijk twijfelt of de geplaatste implantaten van het type zijn waarvoor zij gereedschappen hebben. Goed, dat is mijn zorg. Dank voor alle zorg, Met vriendelijke groet, J. E. van der K.

En ik? ik wens mijn Xpraktijk Alle Geluk toe.

[ reacties ]

weeksluiting

16 Juni 2007 9:40:

Leora vindt het altijd prachtig als ik naar haar Weeksluiting kom. Officieel mag het niet, anders zouden er teveel ouders komen, meent de school. Maar ze gedogen elke week een handvol ouders als meezingers en -klappers.

Leora zong deze week (haar klas heeft niet elke week Weeksluiting) "Tsjoep zegt de vlieger." Het filmpje is even kort als het liedje ;-) En de foto is wat bewogen. Je kunt het fotootje ook als klassefoto zien. V. l.n.r.: Lucas, Chanell, Marouscha, Leora, Abdallah, Bailey, Nick, Jaques, Jarrell, [..] , Colin, Dylan, Danny (?), Adam (?) Priscilla, [..] Lorraine, [..] [..] en net buiten beeld in het lichtblauw: Naomi; ervoor met de microfoon: Juf Rosalie Kohlmeijer.

Jammer om zo'n leuk klasje (gegroeid van 9 naar 24 kinderen) te moeten verlaten. Maar Leora heeft haar Nieuwe School bezocht en was zo enthousiast dat ze meteen wilde blijven ;-)
[ reacties ]

plaatje voor Jeroen

16 Juni 2007 8:04:

Mama, gingen jij vroeger ook jumpen? Vroeg Leora gisteren.
Jahoor, zei ik, met Jeroen in Mazzo. Alleen toen noemden ze het nog pogoën.
En omdat ik Jeroen gisterenavond nog zou bellen (maar daar niet aantoekwam omdat het booooooooooorst-volume te lang luid door het huis klonk ;-]) zo'n ouderwets-GEWELDIG dansplaatje uit Mazzo: The Passenger van Iggy Pop and The Stooges, een plaatje dat door de Wave/Punk-generaties stukgedraaid werd in de jaren tachtig. En als ik toch bezig ben ook nog eentje uit het Armageddon: en wel dat andere briljante Jump-nummer van The Stooges: Wanna be your dog.

En by the way, vergeet natuurlijk niet Jeroens nieuwste, enige echte eerste eigen website te bekijken :-)
[ reacties ]

brief

17 Juni 2007 15:14:

Sh*t man, liever besteed ik tijd aan het lezen van mijn linklijst. Of natuurlijk ons huis, maar ik moet het rustig aandoen vanwege de pijnlijke lymfeklieren onder de behandelde kaak.

Maar zo'n krankzinnige verwikkeling vraagt om een Protest-brief. Sla 'm gerust over hoor! Hij is te lang en —inmiddels— te compleet om leuk te zijn. Maar ik moet deze nare situatie tenslotte oplossen: ik zie hen daartoe zelf geen initiatief nemen. Ja, klopt helemaal gelijk: Zonde van mijn energie! (Maar wat moet ik dan..?) (En waarom kunnen ze niet gewoon Sorry zeggen?)
[ reacties ]

woorden spreken luider dan beeld

18 Juni 2007 12:38:

In de Volkskrant vandaag een verslag van een aanslag in Kabul.

Twaalf jaar geleden waren zulke getuigenverslagen schaars. En zou de VK het artikel ontluisterd hebben met foto's, zoals die uit vrmlg Joegoslavie: ‘mand vol afgehakte hoofden’, of een ‘prachtige vrouw, alleen dood en de gehele linkerhelft van haar gezicht missend’ of ‘bus met lijken uit het raam hangend’ (zeven kolomen, full color.)

De tekst van zo'n artikel zou vervolgens niets melden over de afgebeelde mensen. De mening van de Franse President, de plannen van de VN, de reactie van de nederlandse minister van Defensie, dat soort belangijke informatie bevatte het begeleidende artikel destijds.

Dan spreekt deze reportage onder de kop "8u10, een hoofd rolt voorbij" mij meer aan. De mening van ministers ken ik onderhand wel —al mag die er best bij, als voetnoot. En aan gruwelijke foto's die nog jaren mijn dromen lastigvallen, van mensen wier verhaal ik nergens heb kunnen teruglezen, heb ik zo'n hekel gekregen dat ik destijds de Volkskrant opgezegd heb —tot de kopfoto's vermenselijkt waren. (Nu moeten ze alléén die 78 errors per artikel in hun internetversie nog even oplossen ;-))

Zo, nu de overige kranten van afgelopen week ;-)
[ reacties ]

godsgeschenk

18 Juni 2007 11:01:

Wat een Godsgeschenk trouwens, om de dag zonder pijnstillers te kunnen beginnen. Koffie durf ik nog niet wàrm te drinken, maar dat komt ook wel weer :-)
[ reacties ]

supermarktserie

19 Juni 2007 11:29:

Leora had gisteren het cameraatje meegesneakt, de supermarkt in. Ze had daar een leuke serie gemaakt — al had ik bij de ingang nog geroepen: alleen foto's maken als je een Dief of Sinterklaas ziet (omdat ik me een beetje schaamde voor een vijfjarige die winkelend publiek kiekt.) Maar haar serie werd heel leuk.

«Neem Flickr» zei Edwin toen ik (m)opperde dat het teveel tijd zou gaan kosten om er met mijn oude Photoshop's Web Photo Gallery een leuk Album van te maken. Jammergenoeg bleek Flickr veel omslachtiger (voor mij dan hoor, zelfs met het handige tooltje) en kostte het me al met al vier uur om Leora's supermarktserie in de goede volgorde etc. online te krijgen. Maargoed, het is gelukt... Pffffffffwww :-)
[ reacties ]

het geheim

20 Juni 2007 23:31:

Op mijn veertiende vertelde een vriendje 'ns dat hij Verliefd was op het Klasgenootje Dat In Het Ziekenhuis lag. Of ik dat vooral Geheim wilde houden. Vanaf dat moment, als ik het meisje kaal en mank door de gang zag lopen, drukte het Geheim als een versteende cyste op mijn maag.

Nu, jaren later, vraag ik me nog wel eens af waarom ik me destijds zo strict aan mijn ‘geheimplicht’ heb gehouden. Misschien had het zelfs wel veel voor het revaliderende meisje betekend, dat er een klasgenootje verliefd op haar was.

Vandaag heb ik een geheim om zeep geholpen. Een met alle eigenschappen om als steen aan mijn nek te blijven hangen. Zo'n geheim dat niet te checken is zonder slachtoffers te maken èn bijvoorbaat al een aantal relaties op scherp heeft gezet. (Denk bijvoorbeeld Vriendin A. vertelt dat Vriendin B. vreemdgaat met de Man van Vriendin C, die weer van niets weet en.., maar dan op zakelijk niveau (ik heb nl. geen vreemdgaande vriendinnen, geloof ik ;-))

Ik ben benieuwd hoe het uitpakt. De slachtoffers betreur ik bij voorbaat — maarja, om nu zelf het slachtoffer te zijn (worden, blijven, lijken, blijken, schijnen, heten, dunken, voorkomen.) Nee sorry.

(Verder blijf ik zweren bij betrouwbaarheid hoor ;-))
[ reacties ]

zowaar, het gaat vooruit bij tnt post

21 Juni 2007 00:29:

prachtige kaart van Anna-Maria van een soort lang-haar-wedstrijd...	poststempel van *gisterenavond* bezorgd verjaardagscadeau.....

Gisterenavond bonkte er een pakket op de deurmat. Nu is er normaal geen postbezorging bij ons 's avonds. Dus of TNT bezorgt nu ook 's avonds. OF het was een verre buur die verkeerd bezorgde post alsnog langsbracht. Want het bleek... een VERJAARDAGSCADEAU voor Leora en Rosalie, gepost op TIEN MEI dit jaar. Wij zijn natuurlijk vreselijk blij met de enige boeken (L. en R. zijn er meteen uit voorgelezen....) EN met de prachtige kaart van Anna-Maria! (Poststempel onleesbaar.) De bedankjes gaan morgen de deur uit! (ik ziet me hier voor te stellen hoe de cadeautjesverstuurster zich *5 weken* heeft afgevraagd of het cadeautje bezorgd was....) We hebben hier al een paar keer excuses van de PTT TPG TNT ontvangen voor het zoekraken van post, zelfs live aan de deur — er zit vooruitgang in: dit is tenminste aangekomen ;-)
[ reacties ]

regenachtig bezoek

22 Juni 2007 14:07:

Naarbinnen gewandeld door het raam	Toch nog niet genoeg regen voor de Wisteria?

Bij regenachtig weer komen de slakken tevoorschijn vanonder de bladeren in de tuin. Deze wist het zelfs te presteren tegen de muur op te klimmen, door het kiertje in het keukenraam te glippen en Leora's oude tandenborstel te bestijgen.

Vochttekort kan dus eigenlijk niet de reden zijn waarom onze Blauwe Regen plotseling dor geworden is. Misschien is hij toe aan verhuizing: ik heb hem twee jaar geleden met (opengeknipte) pot en al in de grond geplaatst, omdat de Woningcorporatie met het plan schermde alle bewoners uit te plaatsen. Misschien is die krappe pot hem dit jaar teveel geworden. Ik moet hem maar snel verplanten naar ons nieuwe huis, misschien kan dat 'm nog redden.
[ reacties ]

regenachtig bezoek [2]

27 Juni 2007 13:02:

Kijke Nak! Kijke Nak! riep Rosalie in de gang...	De druif zag er (ook al) zo beroerd uit, dat ik het risico heb genomen en hem heb verhuisd.. Maar kent iemand die bladziekte?

Dit slakje had zelfs de gang bereikt. Of.. hij is van de vuilniszak afgevallen bij het wegbrengen van de zakken. Dat kan ook. In elk geval is het slakje vriendelijk maar beslist weer teruggebracht naar de tuin.

De dorgeworden Blauwe Regen (zie vorige stukje) bleek compleet overleden toen ik z'n pot uitgroef: de stam knapte en bleek inwendig verrot en beschimmeld. Ohwell. Het tuincentrum verkoopt ze vast nog. Andere planten heb ik wel verhuisd afgelopen weekend. De Chaenomeles uit m'n Oma's tuin, de Hortensia van R. en S en wat andere planten als Rozen en Lavendel (die het bij mij nooit doet, trouwens.) En de druif. Niet omdat ie er zo geweldig bijstond, maar juist omdat z'n blad er ZO slecht uitzag, dat ik dacht: dat risico neem ik. Kent iemand deze gekke druivenziekte?

(Meer plaatjes volgen, maar ik ben een beetje moe.)
[ reacties ]

uitdeel-verhuisjes [2]

28 Juni 2007 15:16:

Leora krijgt een prachtig afscheidsboek, met allemaal foto's en werkjes	Leora gaat rond met het uitdeel-dorpje

Leora krijgt een prachtig afscheidsboek, waar de Juf allemaal vrolijke foto's in geplakt heeft, en werkjes die Leora maakte. Dan mag ze een cadeautje uitzoeken alsof ze jarig is, en vervolgens de klas rondgaan om de doos met uitdeel-huisjes aan iedereen te laten zien. Niet dat dit Leora's laatste schooldag is, die valt pas volgende week woensdag, maar door alle drukte aan het einde van het schooljaar, kon ze haar afscheid het beste vandaag vieren.
Tijdens het uitdelen zelf, moet iedereen z'n ogen dichthouden, tot Leora en haar Hulpdames iedereen een huisje gegeven heeft. Pas dan mag iedereen het rozijnendoosje openmaken... Ik hoop enorm dat Leora met evenveel plezier naar haar nieuwe school zal gaan, en we daar ook zulke leuke contacten met ouders en leerkrachten zullen hebben.

U begrijpt het wel, ik ben hier niet zo voor geschikt, mijn hersenen krijgen daar een spontaan en accuut gebrek aan fluoxetine (of enig ander om het even welk middel) van — zegmaar omgekeerd evenredig aan het traanvocht in mijn ogen ;-}
[ reacties ]

uitdeel-verhuisjes [1]

28 Juni 2007 13:15:

Leora kleurt de huisjes...	..en zo ziet de doos met het dorpje er tenslotte uit

Van afscheid is moeilijk iets leuks te maken. Toen ik zelf op mijn vijfde verhuisde van Zwolle naar Nijmegen, deelde ik mandarijntjes in groen crèpepapier uit. Het werd er niet echt leuker op. Ik was dan ook onaangenaam verrast toen ons plan om in deze buurt te blijven wonen, door de Woningcorporatie om zeep geholpen werd. Want verhuizingen, nieuwe klasgenootjes, andere buurt, wilden we Leora besparen. Nu het toch niet anders kan, proberen we er maar iets van te maken. Iets feestelijks om op school uit te delen, in elk geval.

De uitdeel-huisjes worden geknipt, geplakt [filmpje 4,3 MB, AVI] en gekleurd... Foto's van het uitdelen volgen vast later vandaag..
[ reacties ]

voortuintje

28 Juni 2007 12:31:

En waar zijn die eerste uitgegraven planten terecht gekomen? Vijf in het voortuintje en twee op het binnenplaatsje.
[ reacties ]

wat doet de pauselijke tweekleur daar?

28 Juni 2007 12:31:

Wat zou dat zijn, vroegen we ons af, toen we de Pauselijke Tweekleur zagen wapperen, afgelopen zondag op weg naar ons huis. Het bleek de Sint Jansprocessie. Toch gerustellend, zo dichtbij een dorpje te komen wonen waar men al 1114 jaar jaarlijks een soort van Stille Tocht organiseert.
[ reacties ]

voor de jarige

29 Juni 2007 17:26:

De jarige van vandaag woont helemaal in Zeeland: mijn vader. Jammergenoeg dicteert de afstand en de hoeveelheid werk dat we niet even bij hem op de koffie kunnen :-| Vandaar dat ik zelf maar even langs de bakker ben gegaan.
En... (langs de huisarts “u moet duidelijker grenzen aangeven tegenover uw tandarts” en) ..langs de vuurwaterwinkel. Omdat er maar bar weinig helpt tegen die beknelde zenuw. Eerst was 'ie gewoon verdoofd en alleen pijnlijk bij kou. Ik had daar hoopgevende dingen over gelezen, dus dacht: ik kijk het even aan.

Nu doet deze zenuw elke dag gekker. Allerlei oneigenlijke sensaties als pijnlijke vrieskou, tintelende naalden en brand stuurt 'ie door. Alsof mijn zenuw gehackt is door kaakjihadi's die een DoS-attack met fake-berichten “Kououou!” “Braaaaand!” “Naaaaalden!” en: “U kunt niet meer stilzitten van de pijn!”uitvoeren.

Gelukkig had de jarige van vandaag een goede kennis bij het ACTA. En die adviseert met klem om dáár iemand naar zo'n beknelde zenuw te laten kijken. (Is er licht aan het eind van de tunnel? Staan er planeten verkeerd? Hoe meld ik me bij mijn tandarts voor een verwijsbrief, *paniek*! Moet ik me al bij Yomanda melden? Hoe zeg ik miljoen weesgegroetjes? Voodoo anyone? OK, geen paniek: ....éérst het ACTA dusch.)

Kortom: wat ben ik vandaag dubbel blij met de verjaardag van mijn vader :-)
[ reacties ]

  © Jolie, 2002, 2009