juni 2008

doorboorde vuursteen en jaspis

2 juni 2008 01:16:

Beide steentjes lagen afgelopen weken op mijn bureau. Hooguit anderhalve centimeter in doorsnee. Mijn vader gaf fysische geografie, en vandaag kon ik hem vragen welk natuurverschijnsel de gaten in beide stenen veroorzaakt kon hebben. Zijn antwoord was eenvoudig: (‘Ôh, waar heb je die gevonden Jolie?’ In de tuin, tussen het grind.) Beide stenen zijn heel hard. In Jaspis (rechts in beeld) en Vuursteen (links in beeld) ontstaan niet zomaar gaten..... En hij schetste bij welke steensoorten dat wèl het geval was. Bij déze steensoorten —kortom— niet.

Waarschijnlijk zijn deze steentjes dus ooit doorboord door mensen. Maar door wie dan? En wanneer? Ja, nee, ik bedoel niet: wil de dader nu opstaan ;-) Ik weet dat er hier mensen meelezen met archeologische websites. Weet iemand misschien (of zal ik zeggen Missgien ;-)) wáár ik kan navragen wat voor steentjes dit zijn? Kettinkjes uit een oudheid? Of is hier gewoon een hedendaagse mens aan het boren geweest? Op het web kan ik weinig vinden over doorboorde stenen...
[ reacties ]

recht en pro forma

3 juni 2008 23:22:

In Nederland hebben we recht op rechtsgang, wanneer het OM ons verdenkt van een misdrijf. Deze rechtszitting behoort te beginnen binnen de termijn van 110 dagen. Toevallig las ik vandaag in de Volkskrant dat een verdachte die na een jaar werd vrijgesproken, een heel jaar onschuldig in voorarrest heeft kunnen zitten. Zo bleek uit de feiten die het artikel terloops opsomde.

Dat belooft wat voor W., wiens detentie ik beschreef in de Witte Hadji in de polder. W. zit nu al 117 dagen in voorarrest, als ik het aantal dagen sinds 6 februari goed geteld heb. Dat is zeven dagen langer dan wettelijk is toegestaan.

W.'s rechtszitting, die vandaag zou zijn, is gisteren plotseling gewijzigd in een pro forma-zitting. Natuurlijk is het niet niks, betrokken zijn bij de dood van je eigen neef, het kind van je zus. Zoiets moet justitie goed onderzoeken. Maar wat valt er nog te onderzoeken, na 117 dagen?

W. bedankt in elk geval iedereen voor elke sterktewens en elk hart onder de riem. Hij heeft geen internettoegang, maar elke wens die ik ontvang, stuur ik naar hem door.

Wanneer zijn inhoudelijke zitting nu zal zijn, is onbekend. Ik zal er in elk geval naartoe gaan. Wordt vervolgd...
[ reacties ]

auteursrecht en royalties

3 juni 2008 23:22:

Mijn weblog-bestandje opent met een lijstje nog te schrijven stukjes. Nr. 2 op het lijstje kan ik wegstrepen, nu ik op het weblog van Nirvana een stukje las dat over diezelfde vraag gaat :-) Over de vraag waarom schrijvers genoegen moeten nemen met 10% royalties, terwijl —dat was mijn invalshoek— portretschilders kunnen rekenen op een veel groter percentage per verkocht werk. Een schrijver steekt al snel een jaar werk in een boek, een schilder kan een werk in weken afronden.

Nirvana stelt een overheidsrol voor om het probleem op te lossen. Zelf betwijfel ik of dàt de oplossing zou zijn. Nederland kent al de vaste boekenprijs. Het vastgestelde royalty-percentage van 10-12% (de overige 88-90% gaat naar uitgever, boekhandel, drukker en distributeur) voor de auteur is gewoon èrg laag. Minder dan 5000 euro per jaar verdienen aan literair werk, zoals 48% van 240 schrijvers aangaf in een enquête, is gewoon vreemd weinig voor zoveel schrijf- en herschrijfwerk. Misschien moet ik maar eens een bijscholingscurus portretschilderen opzetten voor literatoren. Kunnen ze van leren hoe je 100% royalties voor je werk vraagt ;-)

Lees verder het artikel van Nirvana over de rechten van de auteur.
[ reacties ]

recht en pro forma (2): reconstructie

6 juni 2008 00:36:

Nog meer uitstel van de rechtszitting kon ook de advocate niet zonder meer accepteren, vertelde W. in een telefoongesprek. Hij belde op het moment dat ik net thuiskwam van een bezoek aan De Nieuwe Ooster, waar ik het graf van mijn zus had aangeharkt en meteen langs het graf van W.'s zoon gegaan was: W. bracht immers ook altijd bloemen bij zowel mijn zus als bij zijn zoon, die beide dezelfde dood stierven. Zo hoopte ik W. als ik hem weer zou spreken iets aardigs te kunnen vertellen — en dat moment bleek wonderlijk snel te volgen.

In de pro forma-zitting heeft de advocate bedongen tòch een en ander onder aandacht van de rechter te brengen. De rechter heeft daarop besloten dat er een reconstructie van het gevecht komt waarbij de neef van W. is omgekomen.

W. klonk daar opgelucht over: hij vertrouwt dat hij in een reconstructie kan uitleggen wat er allemaal is voorgevallen. Goede medische begeleiding lijkt me daarbij wel een vereiste, want met o.a. een hartkwaal die eigenlijk een operatie vraagt, is zo'n reconstructie een zware opgave. Niet dat W. zelf zich daar zorgen over maakt, integendeel. Hij vindt het zelfs gepast om tot de reconstructie, eind Augustus, in hechtenis te blijven. Wordt vervolgd.
[ reacties ]

ontvangen en gelezen

8 juni 2008 01:55:

Vandaag ontvangen en meteen uitgelezen. Adembenemend. Alfred Birney, De onschuld van een vis.

Wanneer schrijft je een best verslag van een gelezen boek? Wanneer je, naar adem happend de laatste pagina hebt omgeslagen? Of een week later, als je het boek hebt laten bezinken, vergelijkingen hebt kunnen maken met andere romans in je boekenkast (eh: verhuisdozen ;-))

Al lezend, in de eerste bladzijden al, ontdekte ik verwantschap tussen Birney en Modiano, de franse schrijver van wie zo'n 17 romans en novellen in mijn boekenkast (eh: verhuisdozen) staan. Beide schrijvers hebben een gemengde achtergrond: de vader van Birney —met een rol in deze roman— is afkomstig uit de voormalige oost-indische kolonieën, de vader van Modiano is een egyptisch-joodse fransman. Beide vaders zijn voortdurend onvindbaar, verdwenen, op de vlucht: voor hun verleden, voor de oorlog, het maakt hen ongrijpbaar, gevaarlijk op momenten van aanwezigheid, koud, nietsontziend maar ook exotisch, ànders dan beide moeders: de Vlaamse moeder van Modiano en de Hollandse moeder van Birney.

Beide schrijvers gebruiken omgeving, architectuur, stadsplan en interieur om het verhaal te vertellen, wat een subtiele, indirecte verteltrant oplevert. Elke andere verteltrant was te schokkend, te bombastisch, te direct geraakt. Het verwoestende effect van de vader die martelt vanuit zijn eigen oorlogsverleden laat zich nauwelijks vertellen. Aan medelijden met de opgejaagde vis valt nauwelijks te ontsnappen. En wat de vis meemaakt, is nog maar een fractie van de benauwdheid die de gezinsleden hebben moeten doorstaan.

Waar Frankrijk zijn Modiano lauwert en heruitgeeft, is het kleine Nederland opvallend blasé waar het schrijvers als Birney betreft. Kruispunten in onze geschiedenis, WOII en de emancipatiestrijd in de kolonieën, met alle gevolgen voor Nederlanders —van elke kleur— die daarbij betrokken waren, krijgen nauwelijks aandacht. Terwijl die thema's , zeker vandaag, veel breder herkenbaar zijn. Enfin, een echte inhoudelijke recensie volgt.. ;-)
[ reacties ]

geotagging

8 juni 2008 22:54:

Edwin schreef vandaag een stukje over Geotagging.

Alles wat je daarvoor nodig hebt, is een mobiele telefoon met GPS-ondersteuning. Èn een camera die het tijdstip vastlegt van elke foto — maar welke hedendaagse fotocamera doet dat niet.

Edwin laat op zijn site zien hoe je die foto's vervolgens kunt combineren met Google-Earth. Het resultaat is een aanklikbare route, die toont welke foto's op welke locatie gemaakt zijn.

Mijn optimistische 1984-spirit moest meteen aan de bewondering toevoegen: Over vijftig jaar is dat verplicht, zodat je voortdurend kunt aantonen nergens iets strafbaars te hebben uitgehaald ;-)
[ reacties ]

kappervrije dinsdag: peuterkapsels

10 juni 2008 23:56:

Veel weblogs hebben een wekelijks terugkerende rubriek. Nu ben ik van weinig zaken grootverbruiker. Eigenlijk ben ik alleen grootverbruiker van haarproducten ;-) Naar de kapper ga ik nooit. Mijn zus knipte mijn haar: haar kon je een streep op je trui aanwijzen en zeggen: ‘doe maar die lengte.’ Er is vrijwel geen kleur die ik de afgelopen 25 jaar niet in m'n haar gehad heb, met wisselend succes: kijk Mamma, de heks, heb ik een kind wel eens horen wijzen naar mijn roodzwarte haar ;-) Anti-grijs-verf doe ik ook het liefste zelf, met zo min mogelijk agressief spul. Kortom: genoeg stof voor allerlei haarstukjes ;-) Deze week deel zeven.

Mijn moeder werd vier in de hongerwinter. Omdat ze nog steeds dun babyhaar had, overtuigde iemand mijn oma van het bakerpraatje dat kinderhaar flink gaat groeien zodra je het kind kaalknipt. Dat het léék te werken, had waarschijnlijk meer met het einde van de oorlog te maken dan met de kapperschaar —we hebben nu eenmaal geen liguster op ons hoofd ;-)

Dat mijn moeder sindsdien gelooft dat je van flink knippen dik haar krijgt, is in oude kinderfoto's nog goed te zien. Pas op mijn vijfde had ik mijn moeder eindelijk overtuigd dat ik me met zulk kort jongenshaar de Zwolse meisjes-wc's moest invechten, en ik dus echt echt ècht twee staartjes moest hebben.

Dergelijk kapselleed wil ik mijn eigen kinderen besparen. Ik knip het zoals ze het zelf graag willen hebben: er moet iets in kunnen, speldjes, staartjes, strikjes. Leora wil graag evenlang haar als vriendinnetje Emma. Bij Rosalie kam ik al het haar over haar schoudertjes, en knip ik vervolgens een recht lijntje vlak op nekhoogte. Daarmee blijft het haar vóór iets langer dan in haar nek. Rond haar gezichtje precies lang genoeg voor de gewenste speldjes en staartjes, en in de nek kort genoeg om van die slaap-knopen te voorkomen. En het staat nog best hip ook, al had ze geen zin in poseren ;-)
[ reacties ]

sambal baai?

11 juni 2008 23:07:

Nooit geweten dat niet alle bakjes van de Chinees microwave-proof zijn ;-) Voor de duidelijkheid: dit is geen spiegel-ei, dit was een poging een plastic bakje met witte rijst op te warmen ;-)
[ reacties ]

(niet) samen foto's maken

11 juni 2008 23:07:


De dametjes wilden samen foto's maken..	..maar wie mag vlak voor de lens...	..na de klap toch wat meewarig, of.. schuldbewust..

« Mamma, kun je het fototoestel zo instellen dat hij bieb-bieb-bieb-bieb-bieb doet? »
« Oh, de zelfontspanner, ja hoor.. »
« We gaan samen op de foto... Neehee ROSA, NIET ZO, IK OOK » [klaaap]
« Hee! Zodra jullie gaan slaan— Nee, geef hier de camera— »
« Maaaaamaaaaa.. ik heb pijn hier aauw Leowa heeft— »
« Jij mag NOOIT MEER bij mijn clupje als je zo stom— »
« Maaaaammaaaaa.. ik WIL niet bij Lowa's KUKJE! »
Of zoals Edwin samenvat: zo gaat dat de hele dag en een paar minuten later zitten ze weer gezellig samen te spelen ;-)
[ reacties ]

hoe legaal zijn al die letters?

13 juni 2008 11:53:

Gisteren ben ik de halve dag bezig geweest graven in de tientallen fontmappen op mijn machine. De vraag waaròm ze bestaan was onbelangrijk, nee: ik vroeg me af waar ze vandáán komen.

Sinds 1995 koop ik (mac-) software en regelmatig bevat een pakket eigen fonts. Of download een Acrobat Reader, en hup: daar heb je weer een mapje met fonts. Bij opdrachten krijg je fonts toegestuurd: onze huisstijl. Bedrijven zoals XS4ALL vroeger (Oh? Hebben wij de Univers? ;-)) zijn zeldzaam geworden.

Zo groeit het aantal lettertypen. Ik gooi de fonts regelmatig uit mijn systeem: al was het maar omdat mijn oude Mac G4 traag raakt van teveel ‘geactiveerde lettertypen.’ Bewáren doe ik ze wel, uiteraard in een mapje bij het betreffende document. Denk maar aan herdruk of een gewijzigd adres in een huisstijl. Maar Mac OS X heeft een mind-of-his-own, niets draait meer zonder libraries en op de gekste plekken (subdirectories van open source software) duiken ongebruikte fonts op. Heimwee naar OS 7 — alle fonts in één map, even koffiezetten tijdens de reboot na crash— en fraaie letterboeken in de kast is mij niet vreemd ;-)

Uiteindelijk ben ik 1 font tegengekomen dat ik niet kon plaatsen: de Caslon. Het liefst zou ik de complete Adobe Type Collection kopen. Dan hoef je je nooit meer af te vragen of je het juiste font hebt of waar een aanwezig font ook weer vandaan komt. Nooit meer te zoeken tussen de (vaak butt-ugly) Freeware fonts of je ergens een compleet toepasselijk font kunt vinden. Maarja, die 5760 euro, al jaren het bedrag dat ik onderaan mijn begroting wegstreep ;-] (Fontcollecties zijn wel goedkoper geworden, vroeger streepte ik 20.000 gulden weg ;-})

Nu besluit ik zelden een stukje met een vraag —vragen legt zo'n claim op de lezer, vind ik wel 'ns. Maar voor deze keer: hoe doen anderen dat? Letterboeken voorleggen, opdrachtgever laten kiezen —voor bijvoorbeeld een visitekaartje— en letter bestellen? Zelf iets kiezen uit eigen verzameling en als de klant het font (ook voor zijn PC) wil, het hem zelf laten bestellen? Behelpen met online zoeken naar legale fonts? Open Source Fonts? Rondneuzen-op-eigen-risico, in de darkrooms van de .ru-domeinen?
[ reacties ]

een kleine troost

13 juni 2008 16:19:

Er zijn momenten dat ik de dood de rug wil toekeren.
Terwijl hij overal loert.
Toeslaat op plekken waar ik hem niet verwacht had. Waar hij levens ript, van mensen op wie ik een vorm van hoop gevestigd had.

Verrotschoppen, zou ik hem ook graag, de dood. Door elkaar rammelen, z'n botten breken, die kap van zijn kop trekken en hem vragen waar dat nou voor nodig was.
Adriaan Jaeggi bijvoorbeeld.
Waarom moest die man dood?

Tientallen schrijvers —OK, hun werk— zou ik zó met de dood meegeven. Graag alsjeblieft. Verlos ons van deze papierpulp. Van de zinloze ‘polemieken.’ Geef al die ego's een ereplaatsje naast Jezus en Mohammed —of Lou de Palingboer— maar laat ze alsjeblieft nooit meer een pen of toetsenbord aanraken.

Maar nee. Wie wordt er weggerukt? Adriaan Jaeggi.
Ik ben maar haastig onder de douche gesprongen toen Edwin Jaeggi's dood voorlas, want de tranen liepen over mijn gezicht. En terwijl ik dit schrijf, slik en knipper ik meer dan ik wil toegeven. Natuurlijk, darmkanker komt griezelig dichtbij. Mijn beide ouders kennen het en om mijn schoonvader maak ik me dagelijks zorgen. Die machteloosheid. Hoop smal bekaderd door statistieken. Maar het is méér dan dat persoonlijke—

Jaeggi's werk gaf aanleiding meer te verwachten. Meer romans dan ik al van hem heb gelezen en vooral: meer van zijn geestige kritiek op de literaire cultuur in ons land.

Maar nee. Onze literaire cultuur kan weer gerust doorglibberen.

En wij, ons rest oude woorden. Over de ondoorgrondelijkheid van Zijn Wegen. De Rechtvaardige Rechter. En en.
Liever schopte ik de dood verrot. Dat 'ie er eens niet ongestraft mee wegkwam. Twee kinderen geen vader meer. Had de Hemel meer recht op schokschouderende grappen dan de aarde?

Had Jaeggi erfgenamen? Dichter Benders — noteerde ik, nog vóór ik diens In Memoriam voor Jaeggi had gelezen. Een kleine troost, dat In Memoriam op Loewak.
[ reacties ]

goedgekeurd

14 juni 2008 00:03:

Leora is gisteren bij de schoolarts geweest. Daarna kwam ze thuis met een tekening waar alle testen op te vinden waren. (“Oh wat leuk... Had de juf gevraagd of je de schooldokter kon tekenen?” ‘Nee hoor, dat had ik zelf bedacht.’) Ze was goedgekeurd. In deze foto heb ik Leora's uitleg bij de tekening toegevoegd.
[ reacties ]

kappervrije dinsdag: grijs of oranje ;-)

17 juni 2008 19:32:

Veel weblogs hebben een wekelijks terugkerende rubriek. Nu ben ik van weinig zaken grootverbruiker. Eigenlijk ben ik alleen grootverbruiker van haarproducten ;-) Naar de kapper ga ik nooit. Mijn zus knipte mijn haar: haar kon je een streep op je trui aanwijzen en zeggen: ‘doe maar die lengte.’ Er is vrijwel geen kleur die ik de afgelopen 25 jaar niet in m'n haar gehad heb, met wisselend succes: kijk Mamma, de heks, heb ik een kind wel eens horen wijzen naar mijn roodzwarte haar ;-) Anti-grijs-verf doe ik ook het liefste zelf, met zo min mogelijk agressief spul. Kortom: genoeg stof voor allerlei haarstukjes ;-) Deze week deel acht.

In de begindagen van dit weblog —voorzover ik toen foto's online plaatste— was mijn haarkleur middelbruin. Het grijs heeft de laatste jaren genadeloos toegeslagen, middelbruin bereik ik niet meer met een kleurspoelinkje. Een glad gezicht ook niet meer met maskertje, maar dàt valt gelukkig buiten dit thema ;-) Keihard middelbruin-verven wil ik niet. Al was het maar, omdat ik zo'n uitgroei in vijf tinten lichter gewoon lelijk vind.

De laatste jaren zoek ik een middel dat grijze haren goud kleurt en haar in eigen haarkleur niet aantast -ik schreef het al eens.

Het middel in de foto is Colour Creations Mix Gold 0.33, aangebracht in dit verfschema waarmee ik voorkom dat het opperhaar geel of oranje wordt. De waterstofperoxide kun je weglaten (!) Zelfs zonder de H2O2 kun je je haar er al in een kwartier aardig oranje mee kleuren — voor een avondje best leuk ;-)
[ reacties ]

hoe Edwin een olifant ving

19 juni 2008 00:50:

De conferentie die Edwin afgelopen zaterdag bezocht, werd geopend met het gooien van olifanten. Knuffelolifanten. Edwin wist de allerlaatste olifant te vangen — geen sine cure hoor, tussen de trofeesparende, (al of niet) net vadergeworden code-ridders ;-) Thuis leverde dat natuurlijk scheve gezichten. En waar is MIJN olifant? Nee jongens er waren maar héél weinig olifanten.

In foto twee biedt Rosalie dwingend haar kikker aan als ruilobject. Je kunt je bijna niet voorstellen dat hetzelfde meisje vanavond nog ‘Lief Lowaatje!’ zei toen ze naast haar zusje in bed stapte. Zondag moest Olifant mee —maar met wie, tussen de dametjes in op de achterbank dan maar— Opa een cadeautje brengen op Vaderdag. En mee naar bed natuurlijk. Vandaag slaapt hij alweer gewoon in de speelgoeddoos. Met het andere speelgoed. Het is kortom, helemaal goed gekomen met die ene olifant ;-)
[ reacties ]

kappervrije dinsdag: ook als tent ;-)

24 juni 2008 12:32:

Deze week in de kappervrije dinsdag alleen een kiekje Rosalie maakt een puzzel in de tent, zoals ze zelf riep — een natuurlijke boerka, zou je zo'n ~~kapsel~~kamsel ook kunnen noemen ;-) En ...een vraagje aan Pien: lukt het nog met elke dag twee keer kammen..?
[ reacties ]

de nieuwe kelder is wel ouder

26 juni 2008 00:06:

De keldermuren moeten nog ontdaan worden van flinke lagen schimmel en oude verf voor ik de muren kan verbeteren met stucmortel.

Om te voorkomen dat de dametjes in het keldergat wandelen, zet ik de wanden van de babybox om het gat. Al heb ik niet èlke dag energie voor het gedoe met zo'n schuurmachine, het komt ooit af ;-) Want vervelend werk is het niet, hooguit vies en zwaar. Zo mooi als de oude kelder zal 'ie niet worden, maar dat hoeft ook niet. Schoon is genoeg.
[ reacties ]

misbruik vernietigt levens

27 juni 2008 11:43:

Vandeweek las ik een klein berichtje, dat leidde naar deze herdenkings-website. Het verhaal van een jongen die 23 jaar lang vocht met hetzelfde als .....[ lees verder ]
[ reacties ]