juli 2006

rompkabinet

1 Juli 2006 21:33:

Wat een gotspe, Balkenende stuurt aan op rompkabinet. Liever dóór met een minister die nationaal en internationaal elke geloofwaardigheid kwijt is en zich ook nog verlaagt tot politieke chantage, dan nieuwe verkiezingen. Rompkabinet. Ik heb daar geen vrolijke associaties bij.
[ reacties ]

op twee plaatsen tegelijk zijn

1 Juli 2006 21:32:

Al onze vrienden en familieleden weten het: zodra je een kind hebt, wordt je nogal vaak geacht ergens te zijn. Kind alleen in bad laten, weglopen van de commode, dingen die niet kùnnen. Om een lang verhaal kort te maken: ik sta tussen vijf en zes op, werk de héle dag, geef desondanks héle leuke betaalde opdrachten aan anderen (!), besteed elke vrije minuut waarin geen kind huilt of gilt (Anna-Maria is mijn getuige want die kwam hier vandeweek nog even langs en werd geconfronteerd met stevig babyhuilen) aan het onderhouden van sociale contacten: elk logje of mailtje dat ik kan beantwoorden doe ik, —waarbij ik aanteken dat een wens in een blog plaatsen sneller is dan een persoonlijke mail of brief, omdat ik daar langer serieus over nadenk— elke dag ben minimaal 12 x 20 minuten bezig met borstvoeding (dus ook lezen,) 8 x 10 minuten bezig met van of naar school lopen.

Dagelijks eindigt de dag met een waslijst van dingen die niet af zijn. Op die lijst staan gewoonlijk onderaan dingen voor mij persoonlijk: mijn kleren wassen, mijn haar verven. Bovenaan staat post en telefoon waaraan ik die dag niet toekwam. Elke dag overzie ik die lijst in machteloosheid, de minuten tikken voort en ik weet al hoeveel tijd naar school lopen zal kosten, kleertjes wassen, bedden verschonen, banaantje voeren en stofzuigen en hoeveel tijd er zal overblijven voor mensen die op een blijk van vriendschap wachten. Soms is dat gewoon ...geen. Hoe erg ik dat ook vind en of ik dat nu keer op keer herhaal of niet (op een gegeven moment gaat het nergens meer over dan over de drukte..)

En dan tòch nog... krijg ik klachten van mensen die ik zeer waardeer, van wie ik veel houd: We horen zo weinig van je... Met een ondertoon van: het zal wel persoonlijk zijn... (Nou nee: als er namelijk iets persoonlijks ís, dan hóórt u dat wel van mij...;-))

Doe ik vervolgens veel moeite om uit te leggen hoe erg ik het vind dat mensen zo denken en dat het echt heel druk is, kinderen hebben en creatief werk doen —ik had natuurlijk óók kunnen linken naar Yukiko, Polderzilver of mevrouw Mack ;-) en dan hoor ik daarna niets meer. Uitleg kennelijk niet aanvaardbaar. Of niet aangekomen (want dat weet je nooit met mail i.t.t. een blog.)

Natuurlijk: het is een luxeprobleem. Er zijn nog mensen die iets van me willen horen ;-) Maar deze manier is wel heel zonde van de tijd! Alleen al de tijd die in dit stukje zit... Al die emails die beginnen met sorry + uitleg.

Laten we alsjeblieft met z'n allen onze tijd niet meer op die manier verdoen..
[ reacties ]

mooie jeugd

3 Juli 2006 19:11:

‘Jij hebt zo'n mooie jeugd gehad, daar kan niets tegenop,’ zei Edwin een keer. Dat zegt niets over mijn jeugd ;-) Hoe àndere mensen ertegenaan kijken, bewijst de agressie die me wel eens bereikt uit mijn familiekring, vorige week ook weer. Ik was zo dom geweest ‘ja’ te antwoorden of ik een van die miljoen debielen was die een manuscript in elkaar flansten dat boek moest heten en die Bergboek rijk maakten. Het laatste ben ik niet van plan, maar het eerste, jahoor.

Klaarblijkelijk hebben andere mensen een héél ander beeld van mijn jeugd dan ik ooit schetste aan Edwin, anders neem je woorden als vuile was en schadeclaim niet in de mond. Vooropgesteld: ik lach erom, zoveel heb ik wel geleerd ;-]

Ik geloof ook niet dat boeken bestaan uit vuile was. Dat interesseert niemand. Bovendien laten personen zich niet vertalen naar personages. Zo'n boek wordt een boek over een thema. Hoofdrolspelers hebben zoveel gemeenschappelijke trekken als haalbaar is —en meer niet. Decors zijn functioneel, en anders laat je (ik) ze weg.

Een antwoord op de vraag waarom iemand onontkoombaar ongelukkig wordt kan zijn, denk ik vandaag, omdat hij (zij) weinig voorbeelden heeft gehad van gelukkige mensen. Ouders, ben ik gaan denken, zouden zich omwille van hun kinderen moeten richten op zelf gelukkig zijn, zo gelukkig als maar mogelijk. ‘Net doen alsof’ is funest. Dus Worshippende Bhagwanezen die Elk Ongeluk Wegglimmen hoeven we niet te worden.

Ondertussen ligt deze gedachte ook wel eens als een Catch 22 op mijn maag ;-) Mijn verdriet en de vraag hoe het zo ver heeft kunnen komen (dat mijn zus er niet meer is) heeft mij een diep besef bezorgd dat het van levensbelang is hoe ouders met het leven omgaan. Ondertussen maakt diezelfde vraag het me ook wel eens moeilijk om als het fuifnummer dat ik had willen zijn, door het leven te gaan.

Toch keer ik steeds weer terug: omwille van onze kinderen moeten we zelf alles doen om gelukkig te zijn: dáár maken we hen het meest gelukkig mee. Ik hoop maar dat mijn kinderen later kunnen zeggen: ze was wel vaak bezig, maar gelukkig heeft ze ons laten zien wat het is om te geníéten van de dingen die je doet. Ik hoop het maar... ;-]
[ reacties ]

hoe zoekmachines zoeken

4 Juli 2006 20:44:


"PageRank 0:" site onbekend bij Google....	Of ondanks prachtige links ziet Google alleen Nedstat-tekst...

Aanleiding voor dit stukje is de Wijn- & wijnproeverij-site van een vriend, die een PageRank van 0 heeft. Zijn site is goed leesbaar voor Google. Toch levert zelfs een zoek-opdracht gericht op een letterlijke tekst op zijn site geen hits.

Toevallig zag ik vandaag ook dat Google op de site van Claar alleen de woorden “Nedstat Basic” wilde lezen, terwijl Claar's site een griezelig natuurgetrouw verslag bevat van contact met de instantie die de uitkeringen in het onderwijs beheert. Naar Claars site verwijzen veel webpagina's, Bieslog schreef al een jaar geleden over haar site. Een ruimhartige PageRank zou je dan verwachten. Maarnee, Google denkt dat haar site over Nedstat gaat en Claar krijgt een PageRank van 3.

Hoe kan dat?!

Google gebruikt naar eigen zeggen meer dan 100 factoren om te bepalen welke zoekresultaten bovenaan in het .... [lees verder]
[ reacties ]

hap krijt

4 Juli 2006 11:01:


Rosalie tekent om zich heen..	..en neemt nog eens een hapje ;-)

Naast de plek waar 's middags het badje stond oefent Rosalie met stoepkrijt. Een kalktekort zal ze voorlopig niet hebben ;-)
[ reacties ]

ik heet geen wawa

5 Juli 2006 23:06:

Wawa noemt Rosalie Leora :-) Leora vindt daar niets schattigs en vertederends aan. En kan erg boos reageren ik heet geen wawa! Het is Le-o-ha! Tijdens de lunch is het gelukt iets van de dagelijkse Wawa-conversatie te filmen met het fototoestelletje. Rosalie heeft hier net haar eigen brood op de grond gegooid en wil graag Leora's aandacht, want een stukje van haar brood. Gelukkig heeft Leora hier redelijk wat geduld om haar naam voor te zeggen... [AVI, 8,2 MB]
[ reacties ]

balen

5 Juli 2006 22:53:

De reactie-pagina heb ik jammergenoeg moeten uitschakelen: dit domein wordt overstelpt door comment-spam, en ik moet er nog iets op vinden, ik denk aan zo'n optelsommetje als M(ar)ion heeft. Of aan het systeem van Ochrid's blog (maar dat moet dan op deze server mogen van de BOFH ;) en het moet me lukken mijn weblogdesign erin te zetten.) Ik hoop hoe dan ook snel van de comment spam flood af te zijn.
[ reacties ]

reactiepagina weer up

6 Juli 2006 10:15:

Arme Edwin, komt ’ie thuis, wacht hem een berg vragen over spambots op de reactie-pagina. De eerste oplossing werd binnen vijf minuten ingehaald door lullige spam. Vandaar dat ik 'm vanochtend met één van de tijdelijke tips op sixapart weer online zet. Enfin, zonde van de tijd. Waarom zijn er toch zoveel egoisten die met hun spamscripts het web verpesten.

Oh en omdat ik toch bezig was met 'n massive global replace heb ik maar meteen alle target=_blank-tags (=Open Link In Nieuw Venster) verwijderd, die ik tegen de usability-wetten had toegevoegd voor bezoekers van Web-log.nl ;-) Nu Web-log.nl zelf ook de regels van Zeldman c.s. volgt, ga ik ervanuit dat iedereen eraan gewend is ;-) Toch?
[ reacties ]

kleuter adv-dag

7 Juli 2006 23:03:


Esther vond een kwast tussen het speelgoed..	..en Leora vond verven ook een goed idee

Toevallig hadden de juffen van zowel Esthers school als Leora's school een adv-dag. Zo hebben de nichtjes vandaag samen doosjes geknipt en geplakt, boekjes voorgelezen, puzzels gelegd, met de trein gespeeld, de kat door het huis gedragen, een doos waterijsjes gegeten, met De Baby geknuffeld, chocopasta gegeten (zie wang), in de kelder tussen dozen en meubelen rondgeklommen, gedanst op Leora's favoriet Ice Cream Man, melige kleuterfilmpjes gemaakt met het fototoestel, en geverfd, onder andere ;-)
[ reacties ]

tijdsverspilling

11 Juli 2006 10:07:

Daar heb ik zo'n hekel aan, het schoonmaken van de buggywieltjes, grr.. je kunt ook niet eens meer collegamoeders groeten zonder naar de stoep te kijken.
[ reacties ]

toch Volkert?

11 Juli 2006 10:06:

Heeft Volkert milieuambtenaar Van der Werken vermoord? Faalde Justitie? Ooit riep ik dat HP/DeTijd een prachtig artikel over het falen van justitieel onderzoek naar Volkert als seriemoordenaar had laten liggen. Edwin stuurde me net drie links over de onopgeloste moord op Van der Werken, want ik had het hele bericht gemist dat de Telegraaf uit een geheim rapport van de Nationale Recherche citeerde over deze zaak. Daarin is te lezen hoe de huisbaas van Volkert verklaart in 1996 een vuurwapen gevonden te hebben in de studentenwoning van Volkert. De rapportpassages verhalen —correct— ook van mogelijke àndere verdachten. In de Volkskrant schreef Menno van Dongen over het uitgelekte politierapport en Elsevier brengt het nieuws met een reconstructie van de moord.

Toch vermoed ik dat Justitie deze zaak niet zal heropenen, niet alleen uit cynische gedachten over Justitie, maar ook omdat, zoals het raport besluit, er teveel andere niet-falsifieerbare hypothesen zijn. Jammer. Konden ze, net als in CSI ;-) nog maar het DNA van de ter plekke gevonden sigarettepeuk onderzoeken.
[ reacties ]

speeltuin

13 Juli 2006 14:10:


Heel interessant, met Adam's kleine broertje op zo'n motorfietsje..	..maar een kusje??

Leora is erg gesteld op haar klasgenootje Omar. Natuurlijk, ze speelt ook dagelijks met vriendinnetjes Bobbie, Naomi, Alysia en Grace, maar sinds Omars moeder heeft gezegd dat ze een keer mag komen spelen, vraagt ze elke dag: “Wanneer mag ik bij Omar spelen, zijn moeder heeft gezegd dat het mocht..?” Omdat Leora eigenlijk nogal verlegen is, had ik met Omar's moeder afgesproken dat we samen naar de speeltuin zouden gaan.

Gelukkig troffen we gisteren prachtig weer, en ging ook de moeder van klasgenootje Adam met haar drie zoontjes mee naar de speeltuin. De interessante discussies over Amsterdamse jongeren zou ik graag citeren — maar bewaar ik voor een ander stukje. Ook Rosalie heeft zich vermaakt; in deze speeltuin staan allerlei wagentjes en fietsjes: zulk speelgoed op wielen vindt Rosalie erg interessant. Zeker nu ze een paar wankele meters kan lopen...

De enige foto waarin Rosalie omkeek bij het duwen..

Leora is consequent: gisteren in de speeltuin gespeeld, dus vandaag mag ik bij Omar thuis spelen.... Na drie kwartier “Vandaag mag ik naar Omar, wanneer gaan we naar Omar?”-aanhoren, heb ik in de straat om de hoek aangebeld en afgesproken dat Leora vanmiddag bij hen thuis zal spelen. Zelf speelde ik op die leeftijd ook bij buurkinderen, maar het blijft spannend: al is de weg naar huis heel kort bij plotselinge heimwee.
[ reacties ]

vriendenboek

15 Juli 2006 18:54:

De eerste rage die Leora meemaakt: Het Vriendenboek. In haar klas geven alle kleutertjes elkaar hun Vriendenboekje mee. Het gesprek bij de deur van het klaslokaal begint alsvolgt: (Bobbie:) “Oh Leora! Ik heb mijn vriendenboek nèt aan [naam] gegeven!” Vervolgens ontvangt Leora het vriendenboek van Grace, om dat thuis te mogen beplakken en invullen. Heel interessant, vooral de vraag verliefd op? ;-) Die beantwoorden de meeste kleuters met “Mamma” — net als Leora :-) Een goede nummer twee bleek Hakan — een schattig jongetje inderdaad, al zien bijna alle kleuters er in mijn ogen uit als poppeschattig-knappe kinderen.

Bij gebrek aan winkels op loopafstand, heb ik het vriendenboekje dat in mijn kast lag — ooit gekocht voor een kind dat te oud bleek — beplakt met Barbie-plaatjes en glim-papier, zodat Leora de laatste dagen voor de schoolvakantie ook aan haar eerste rage kan meedoen.
[ reacties ]

klimmen, klom, gevallen

16 Juli 2006 06:23:

Gisterenavond zouden wij naar Marina's Verjaardagsfeest gaan. Sterker nog: wij waren er ;-) Al was de weg ernaartoe een soort wandelende Woody Allen-film met Zoekgeraakte Afstandsbediening: Uit! Uit!

Een uur voor vertrek viel Rosalie met haar wenkbrauw op de rand van de Rietveldstoel. Ze was met Leora met haar favoriete klimstoel en een berg kussens aan het dollen. Een flinke winkelhaak, van zo'n 12 mm x 6 mm, die behoorlijk bloedde, was het gevolg.

We hebben het even aangekeken, bleef het bloeden? (Viel gelukkig mee.) Was het een erg wijkend wondje? Moesten we de lokale equivalent van 100%Mike (bestaat niet) gaan zoeken op de Eerste Hulp en het scheurtje laten hechten? Met Eerste Hulp-verhalen met meer details dan deze van Anna-Maria in het hoofd, leek me dat een onnodig trauma voor Rosalie.

Een vriendin van Marina die huisarts is, was gelukkig zo lief een zwaluwstaart-verbandje op de snee in Rosa's voorhoofd te plakken. Wel was dat en het gegil van Rosalie zó'n schokkend aanblik voor Leora, dat het arme kind prompt haar aardbeien over Marina's prachtige mediterane tuintegelvloer uitbraakte.

Leora had immers in de auto al gevraagd: Mamma, jouw zusje is dood hè.. (waarbij ik dacht, ohjee, waar gaat dit naartoe....? Wat zielig voor het arme kind dat ze daaraan denkt...) Om even later met een bedrukte blik op Rosalie te vragen:“Mamma, ze gaat toch niet dood?” Kortom: geen dingen voor een kleuter.

We zijn na een klein uurtje weer naar huis gegaan. Net toen de tuinfakkels werden aangestoken. We hebben jammergenoeg heel leuke gesprekken gemist of niet afgemaakt... Voor Rosalie en Leora was het geen overbodige luxe: Rosalie heeft de hele weg naar huis gehuild en Leora geslapen.

Thuis probeerde Rosalie meteen weer uit een stoeltje op een krukje te klimmen, verleerd is ze het spel echt nog niet. Hopelijk leert ze snel klimmen zonder vallen. Of ...zou ik de favoriete klimstoel in de kelder moeten zetten en haar voorlopig alleen op de berg kussens laten klimmen?
[ reacties ]

breezer ananas

19 Juli 2006 13:47:

Mijn drie Amsterdammers doen een dansje...

‘Wat is dit voor geweldige camp piraat? Is dit Radio Octaaf??’ riep ik toen Edwin Giel Beelen draait Toppertje [Mp3-geluidsfile 9,2 MB] [ook te vinden op de website van de VARA] afspeelde. Volgens Edwin is het dan ook gewoon echt, tenminste, twee Amsterdamse jongens die de smaak te pakken hadden op Koninginnedag en geen studentengrap zoals Anna-Maria zich laatst afvroeg. Mijn drie Amsterdammers zijn helemaal weg van Toppertje [filmpje 30 sec. AVI 6,7 MB.]

Dit was een van de stukjes die sinds zaterdag was blijven liggen, twee andere staan hieronder.
[ reacties ]

klim-update

19 Juli 2006 13:47:

Rosalie blijft klimmen

Aan de valpartij heeft Rosalie geen angst overgehouden. Klimmen is nog steeds het eerste dat ze ook vanochtend deed [filmpje 30 sec. AVI 5,1 MB]. Net als vanaf de stoel Nee-zeggen [filmpje 30 sec. AVI 4,9 MB]. In de keuken klimt ze een wankel stoeltje op [filmpje 30 sec. AVI 4,8 MB] en weer af, let op de giechel aan het eind [filmpje 30 sec. AVI 5,4 MB]. Leora heeft zelfs nog een seconde weten te filmen van Rosalie die door Mamma uit het wasrek [filmpje 1 sec. AVI 550 KB] gehaald wordt, waar ze ook was ingeklommen... :-)
[ reacties ]

afscheid en architectuur

19 Juli 2006 13:46:

Er waren tijden dat ik toch heel stoer was. Nu heb ik al moeite met de gedachte dat de vakantie vandaag begint, en stel dat we een groter huis vinden met minder Woning-Corporatie-ellende, en we dan al die vriendelijke mensen als Juf Rosalie (..zo heet Leora's juf echt) en Leora's perfect gebalanceerde school moeten missen... :-| Bij de gedachte aan afscheid brandt mijn keel al. Konden we ons huidige huis maar kopen, dan waren we van de Corporatie af. En mochten we armoede als de afwasgeiser vervangen door een douchegeiser en een extra slaapkamer in de kelder bouwen.

Maarja, de Corporatie wil de huizen in deze toestand houden. En als het even kan originele zinken en houten Amsterdamse School-ornamenten van de gevels verwijderen. Dan vertrekken de kansrijke bewoners en kun je de rest een renovatie door de strot duwen. Waarna je de woningen voor het driedubbele van de WOZ-waarde kunt verkopen of verhuren.

Gelukkig ontving ik terwijl ik dit schreef (wat een tijdsverspillend werk al die brieven!) bericht van Bureau Monumenten en Archeologie. De Status van onze woningen als Beschermd Stadsgezicht is nog niet effectief. Maar wèl beoogd. Daarom gelden al wel restricties bij renovatie en mogen details niet zomaar verwijderd worden, integendeel. We wachten het af en kijken verder...
[ reacties ]

opruiming

20 Juli 2006 11:52:


Hoogopgestapelde spullen..	..gelukkig heb ik hulp!

Hooggeëerd bezoek is altijd een goede reden om de rondslingerende spullen op te ruimen... (in kasten die we bij ruimtegebrek niet hebben; maar goed, dozen zijn ook geduldig ;-}) Na Anna-Maria was er niemand meer op bezoek geweest en in drie weken kun je een hoop stapelen. Laat ik meteen van het moment gebruik maken om de box op te ruimen. En wat is Rosalie handig [filmpje 8 sec. AVI 1,9 MB] met het imbussleuteltje ;-)! Tenminste, dat vind ik, aan het eind van het filmpje gaat ze huilen omdat het niet lukt... Net als Leora op die leeftijd.
Het bezoek adviseren we om toch maar niet met de bus te komen, gezien dit bedenkelijke bericht ;-]
[ reacties ]

jam

21 Juli 2006 11:06:


Leora roert in de pan..	..met haar eerste zwartebessenjam

Leora heeft de bessen zèlf van de struikjes geplukt, de takken vol mieren trotserend. En dat was helemaal haar eigen idee. Daarna heeft ze de bessen zelf gewassen en in de pan gedaan. De oogst was zo klein dat de jam op het laagste pitje al snel caramelliseerde en wat begon aan te branden. Maar dit halve potje is in elk geval Leora's eerste echte eigen bessenjam :-)
[ reacties ]

in goede staat van onderhoud

23 Juli 2006 00:08:


Hier ontbreekt ‘een stukje verkoopstyling’	Maar aan DE-koffiebonnen geen gebrek ;-}

Vandeweek bezichtigden wij een huis, ik zal voor de privacy van de eigenaars niet zeggen waar of in welke straat. Het had een prachtig geveltje, een —voor die prijs en buurt— diepe tuin, een ruime plattegrond en wel vier slaapkamers.

De woorden “in goede staat van onderhoud” hebben nieuwe betekenis gekregen. Bij het stucwerk in de gang dacht ik nog: ‘ohwell, als je dat extreme relief witschildert, denk je hooguit nog aan een Bistrootje uit 1975.’ Toen ik het ‘ingebouwde’ donkerbruine wandmeubel zag, en de inbouwspots in het gammele plafond dacht ik ‘Oké, iets meer breekwerk dan was te voorzien in de foto.’ Bij elke drempel die we overstapten kwamen er nieuwe dingen bij. Loshangende deurkrukken en sluitmechanieken. Betimmering die net niet aansloot en kierde. Lekkagekringen onder de wasmachineaansluiting. Plastic schrootjes. Materialen in de meest uiteenlopende tinten “wit” of gebarsten grofpleister op hardboard. In elke kamer weer nieuwe vreselijk achenebbische “inbouwkasten.”

Die sporen van jarenlang geklus met twee linkerhanden waren nog niet genoeg. Het moest erger. Deze bewoners waren niet vertrokken, maar plotseling verdampt. Gereedschappen, Douwe Egberts-spaarbonnetjes, reusachtige kinderkamerborduurwerken waar zelfs mijn Oma minimaal een jaar dag en nacht aan gewerkt zou hebben, foto's van de kleinkinderen, de hele familiestamboom compleet met lovende gedichten over ouderliefde: deze bewoners hadden hun hele leven achtergelaten. Een leven in achenebbische Blokker-lijstjes, koperkleurig Zeeman-plastic, verrookt, verstoft, geelgeworden plakband op naaldprinterpapier.

Alsof we daar niet genoeg vuilniszakken mee konden vullen, hadden ze nog een complete vliering tot de nok vol achtergelaten met alles tussen herinnering en huisvuil. Net als de kelder. En de schuur. Getuigen van een onbegrijpelijk huwelijk. Na vijfendertig jaar ineens ondraaglijk geworden, tot alleen een echtscheiding nog optie was —ik moest het vragen anders zou ik gezocht hebben naar de kogelgaten in het stuc— al was het gemeentelijk grofvuil bellen waarschijnlijk even effectief geweest.

En dan was er nog het enige zijraam. Dat keek uit op de vier panden van de tachtigjarige buurman, die zijn levenswerk gemaakt had in het verzamelen van zoveel mogelijk schroot op zijn binnenplaats. Achja. Zo binnen, zo buiten ;-]

Ik zie maar één mogelijkheid om zoiets te kopen. Berekenen wat de opknapkosten zullen zijn, dat bedrag van de vraagprijs aftrekken en het resterende bedrag als bod uit te brengen. Woningen waarbij de makelaar meldt “woning dient aangepast te worden aan de eisen van deze tijd” zijn immers ook al snel een halve ton euro goedkoper. Hoewel ik me inmiddels afvraag wat voor bouwvallen achter die woorden schuilen.

Zoals Edwin zei, genoeg jargon voor een nieuwe Bender-Blender ;-) De Ma-ke-lizer zeg maar: voer in dat verrookte hol en uw wervende makelaarstekst rolt eruit.
P.S. toch lof voor de makelaar die ons rondleidde, met milde ironie is het beslist een leuk huis. Ik ben dan ook nog steeds weg van de gevel, de klimroos en de plattegrond ;-)

[ reacties — noem svp geen plaatsnaam of straat ivm privacy ]

modder

24 Juli 2006 00:41:


Na regen zijn de slakken blij	En de babies ook :-)

Leora maakte gisteren 10 foto's van een slak, die na de regenbui tevoorschijn kwam. Helaas waren ze allemaal vaag. Jammer, het was een grappig zelfbedacht idee.

De tuin is na de hoosbui van gisteren de hele dag modderig gebleven. Ook Rosalie heeft daar geen moeite mee, integendeel, zowel gefilmd van veilige afstand blijft ze doorscheppen [filmpje 30 sec. AVI 9,2 MB], als van dichtbij [filmpje 30 sec. AVI 9,1 MB] Let vooral op die apevoetjes die de emmer willen omklemmen :-) Ze moest zo huilen, zó huilen toen ze 's avonds naar binnen moest...
[ reacties ]

zonden overdenken

27 Juli 2006 00:02:


's ochtends met de verfdoos	het resultaat

Op de trap kun je rustig je zonden overdenken, tenminste, wij gebruiken de trap als alternatief voor het strafstoeltje (want stoeltjes, daar klimt Rosalie op en die valt er mee om ;-})

Zo vroeg Leora vandaag mijn hulp bij het maken van een trap voor vriend X. Vriend X had Leora hartig toegesproken vanwege het gooien met stenen. Leora vond dat niet zij een hartig woordje had verdiend vanwege het stenen-gooien, nee, vriend X mocht op de trap zijn daden overdenken. Dat mag ik, tussen haakjes, óók erg vaak van Leora ;-) Al is het soms wat lastig, ik hoop toch dat ze zo overtuigd van zichzelf blijft.

Met de kwast [filmpje 30 sec. AVI 5 MB] heeft ze de trap-met-vriend-X gekleurd. Vriend X beschikt gelukkig over een groot gevoel voor humor en heeft de plaat met gepaste trots in ontvangst genomen :-)
[ reacties ]

burengeruzie

27 Juli 2006 14:21:

Wat doe je als je weet (en hoort) dat je buurvrouw zo nu en dan inelkaar geslagen wordt? Ik had de vraag hier al een paar keer willen stellen. Vanochtend zag ik het object van mijn haat: de buurjongen die mij 's nachts vaak wakkerhoudt met zijn gescheld in het Engels met zijn dikke Poolse accent.

Meneer begon natuurlijk meteen alles te ontkennen, toen ik hem aansprak vanaf het balkon, tegen een toepasselijk decor van onweerswolken. Hij had zelfs het lef te beweren dat ik hem vals beschuldigde, en by the way, dat ik eruit uitzag als the devil, -met mijn helaas onuitroeibare vuurschietogen op zulke momenten. Luister, nogmaals, ik heb genoeg gehoord, ik heb het alle buren gevraagd en iedereen zegt hetzelfde: jij mishandelt je vrouw. I am simply asking you to stop doing so. That is all. (En wat kan ik een afgrijselijk bekakt Brits accent opzetten als ik kwaad ben.) Hoe vaak heb ik mezelf wel niet herhaald. Een aantal buren dat ook getuige was geweest kwam het gelukkig ook bevestigen, zelfs degene die het slaan gezien had.

Is mijn energie (geloof me, dit kost me een wasteil aan cortisol, net als luisteren naar dat (verbale) geweld trouwens) nu welbesteed? Of kun je gewoon beter verhuizen als je buurvrouw het nodig vindt om een keertje of achthonderd per ruzie “you cannot smack my head!” te gillen? Ik heb haar zo vierkant uitgelachen toen ze dat ontkende: “Dan was je wel heel erg stoned dat nu vergeten bent.”

Het “gesprek” wist ik af te sluiten met haar erkenning dat ik kwaad ben uit bezorgdheid om haar (al waren er 's nachts wel eens momenten dat ik dacht: vermoord elkaar nu maar, dan is het hier misschien stil.)

Maar ik vrees dat ze er niet naar handelt. Zegt u het maar eerlijk: dit is zonde van mijn energie. Dit gaat pas over als er duizenden vliegen tegen het buurraam bonzen.
[ reacties ]

1 x wassen

28 Juli 2006 09:28:

Camp vond Edwin, om met een Microsoft Explorer 4 “The Best of the Web, the Best of the PC” naar zijn werk te gaan. Met dit weer moet zo'n T-shirt na een dag in de was. Keurig op 40º gewassen, binnenstebuiten, zelfs binnenstebuiten op het wasrek gehangen. Het etiket reflecteerde, maar daar was zichtbaar dat Fruit of the Loom zelfs de droogtrommel toestond.
Afijn. De grote 4, de wereldbol, de blauwgetinte e, de hele opdruk is verdwenen: er is na 1 x wassen weinig over van dit schitterende camp-shirt. Een schot voor open doel natuurlijk: <fluister> het zou toch niet kenmerkend voor Microsoft-producten zijn?</fluister> ;-)
[ reacties ]

catsthatlooklike...

29 Juli 2006 18:48:

Links naar sites waarover anderen al schreven, neem ik normaal liever niet op. Maar deze catsthatlooklikehitler is wel heel grappig... :-)
[ reacties ]

tafelvoetbalspel

30 Juli 2006 20:32:


Rosalie mag ook meedoen..	..en begrijpt het met het voetbalspel meteen

Zo'n tafelvoetbalspel, bedacht Leora, zoals ze op Anna-Maria's feest gezien had, kun je ook zelf maken. Met krijt op de tuintafel. Zo begrepen wij pas toen we vroegen naar de strepen op de tuintafel. De -oranje- bal komt van de Lijsterbes bij het tuinterrasje, en het elftal wordt gevormd door een Playmobiel-riddertje en de Zuster uit de dokterstas.

Dat het tafelvoetbalspel [filmpje 30 sec. AVI 5,7 MB] gefilmd is, komt door Rosalie :-) Ik wilde de lippenstift die Rosalie in een onbewaakt moment op haar wangen gestift had fotograferen, maar zodra ik haar op tafel zette, drukte Leora haar een ‘voetballer’ in haar handen.... Ohja, in het filmpje is de invloed van Leora's klasgenootjes —spelllletje— ;-| op haar accent goed te horen.
[ reacties ]