juli 2008
post
1 juli 2008 10:56:
De toon blijft nog even serieus in dit blog, wat vast ook komt doordat mijn Schoonvader gisteren weer onverwacht is opgenomen in het Ziekenhuis. De Kleenex-aandeelhouders hebben daar weer goed aan verdiend, heel wat lagen make-up heb ik weggesnoten — niet voor mezelf maar om de gedachte aan zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen.
Vanochtend vond ik een allerliefste brief van een klasgenootje van Eugène, ooit huisgenootje, zie foto hierboven. Ik hoop dat ik hem mag toevoegen aan de verhalen op Eugène's pagina. Mag ik tenslotte iedereen nogmaals oproepen gewoon tachtig te worden?
[ reacties ]
operatie klok
4 juli 2008 13:37:
Bij het inpakken van de verhuisdozen heb ik de LittlePony-klok laten vallen. Dom dom dom. Bij het uitpakken vond ik een relatiegeschenkje uit het Ritzentijdperk. Het uurwerkje uit het Ritzenklokje overzetten leverde niets op: de wijzers vertikken het nog steeds.
Edwin stelt voor om zijn reclameklokje te slopen, maar dàt klokje vindt de rest van het huis véél te schattig (en handig) om te slopen. Met een Blokker-klokje van een euro is de Pony-klok ook vast wel weer aan de praat te krijgen.
[ reacties ]
operatie kast
7 juli 2008 12:50:
 |  |
Beide foto's zijn van vrijwel hetzelfde standpunt genomen. Links —genomen in maart, vlak na de laatste lading dozen uit het oude huis— zijn meer dan twintig dozen te tellen. Rechts is het resultaat van veel op en neer rijden naar Kringloop en Crailoo.
Mijn applaus galmde nog na, toen we aankwamen bij de Praxis. Daar had ik vorige week een kast gezien. Een gewone grenen kast. Sjiekere of simpeler kasten had deze Bouwmarkt ook. Keuze genoeg leek me, om mijn aandeel in de overgebleven dozen ;-} tot een minimum terug te brengen.
Rekenfoutje. Mijn Lief ontpopte zich als een kopie van mijn ex (wat overigens niet verwonderlijk is met zijn ascendant in exact dezelfde graad, de twintigste van tweeling, zoals overigens ook mijn zus en jongste dochtertje hebben ;-)) Maar dat terzijde. De Kast Was Niet Goed Genoeg. Ook het goedkope model was te achenebbisch en het dure model eveneens. Grenen! Mijn Lief wees nog nèt niet naar zijn huig, zoals ik zijn voorganger vaak heb zien doen. Mijn pleidooi over de maten, het materiaal, de handige schuifdeuren — alles aan dovemansoren.
Nee, Wij Hadden Nog Niet Alle Alternatieven Onderzocht. Wij dus via Apeldoorn naar Amersfoort (dames: ik verzeker u, relaties-verbreken is zinloos, de eigewijzigheden van Man A heeft Man B ook en als het even kan in het kwadraat.) Bij De Zweed bleek de oeverloze keuzeruimte vies tegen te vallen. Fineer, plastic, geen schuifdeuren maar deurtjes die in de showroom al uit hun scharniertjes hingen, lichtinvalbeperkende afmetingen, enzovoort.
Zo togen wij de volgende dag naar de Praxis Megastore. Daar zouden ze vast...... Daar bleek... het hele model grenen-schuifdeur niet in het assortiment. Ook niet iets wat er op leek. Zelfs modelletje achenebbisch verkocht men niet.
Deze kast komt er wel hoor. Na zes jaar wil ik nu de spullen van de éénvoorlaatste verhuizing kunnen uitpakken. Maar ik denk maar even niet aan alle àndere kasten die we nog moeten aanschaffen ;-}
[ reacties ]
chocolade-koekjes
10 juli 2008 22:52:
 |  |
Het is vakantie... Maaaaamaaaaa, gaan we.....? klinkt het dus vaak. Ook slaat de verveling zo nu en dan toe, zeker op regenachtige dagen als deze. Met het chocolade-koekjesdeeg waren de dametjes weer even zoet, letterlijk, hun gezichtjes en kleertjes ;-)
[ reacties ]
klok (2)
11 juli 2008 12:51:
 |  |
Met een IKEA-klokje van 75 cent (links in beeld) was de kapotte Pony-klok wèl te repareren. Zoals is te zien aan de bewogen secondenwijzer.
Een verschrikkelijk banale vergelijking: ....werkte het in Ziekenhuizen maar even makkelijk: haperend lichaamsdeel? Even naar de meubelwinkel, schroef schroef schroef en.... Wel Thuis! Weinig is minder waar. Op dit moment zit ik me pijn in mijn rug te stressen over mijn Schoonvader, die op dit moment geopereerd wordt. Ik ben zelfs bang dat hij de operatie niet overleeft, zo slecht gaat het met hem :-| Als de operatie slaagt, hangt zijn leven af van zijn eigen kracht — en gelukkig was die altijd groot. Maar ik had zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen meer tijd met hem gegund.
[ update: ] Opa Agustin heeft de tweede operatie ook doorstaan, alleen konden ook nu lang niet alle tumoren weggehaald worden...
[ reacties ]
glitterbol
14 juli 2008 23:41:
 |  |
De dametjes hadden er dagen naar uitgekeken: hèt moment dat ze genoeg stickers gespaard hadden om die bij Mamma in te ruilen voor een Glitterbol-pakket.
De bol maken, bleek best moeilijk. Vijf-plus was terecht vijf-plus: elfjes overtrekken op plastic krimpfolie bleek veel te vergen van Rosalie's driejarige kleur- en voorstellingsvermogen. Terwijl Leora ook alle restjes nog voltekende met hartjes en beestjes, die ze wilde laten meezweven tussen de glitters in het water.
De dametjes zijn zelf in elk geval blij met het eindresultaat.. Wie ook zo'n Glitterbol wil maken, kan zoeken naar deze verpakking in de speelgoedwinkel.
[ reacties ]
afscheid
26 juli 2008 01:23:
De levensverwachting, drie maanden, die mijn Schoonvader, Opa Agustin had gekregen toen zijn operatie geslaagd leek, hebben de Schikgodinnen hem ontnomen.
Dagelijks reizen we op en neer naar zijn sterfbed. Anders dan hij had gehoopt, toch in het ziekenhuis.
Opa is een sterke man, een stoere man, geboren in de oudste stad van Europa, “Goed” zegt hij tegen de dokter als die vraagt hoe het met hem gaat (en hij verrekt van de pijn door de tumoren die geen plek in zijn lichaam ongemoeid hebben gelaten.)
Vanavond was hij bijna onbereikbaar, alleen op pijn reageerde hij nog, er liep een traan over zijn gezicht.
Heb ik hem genoeg bedankt, voor de lieve Opa die hij altijd was voor mijn kinderen?
Ik ga nog maar niet slapen, want ik wacht op telefoon.
Opa is een sterke man, een stoere man. Misschien brengen we hem morgen nog een scheerapparaat en nieuwe T-shirts. Misschien ook niet. (Ik denk van niet. Ik vrees van niet. Ik hoop van niet want ik gun hem zoveel lijden niet. En toch hoop ik het weer wel, hoop ik op een wonder. Breng onze Opa terug.)
Leora: Je hoeft niet te huilen: ik kan in mijn dromen toch nog met hem praten Mamma.. en..: Hij is vast heel benieuwd hoe het in de hemel is, en wie hij daar allemaal tegenkomt...
We zullen hem verschrikkelijk missen.
[ reacties ]
27 juli 2008 13:07:
| ||||
[ van Edwin voor zijn vader ] [ reacties ]
laatste eer
29 juli 2008 20:49:
In ons bijkeukentje hangen nog altijd de brillen van Opa Agustin en Oma Loes. Alsof ze zo samen kunnen komen binnenwandelen. Vorig jaar verzetten ze samen bergen werk, legden parket, bouwden kamertjes, schilderden en hielpen met het keukenblok.
Werkkleding wilde Oma niet terug, toen Opa plotseling een ernstige ziekte bleek te hebben. Ik heb ze nog lang laten hangen.
Maar de brillen wilde ik niet weghalen. Dat maakte het te definitief. Alsof ik de hoop op beterschap zou weghalen.
Als ik nu langs de brillen loop, breekt mijn hart. Laat ze maar hangen, als een soort laatste eer.
Het officiële afscheid is aanstaande vrijdag, om 11uur45 in Westgaarde.
[ reacties ]
© 
