Homepage Jolie


      ...


      terrastuin


      zij schuilt daar
      achter elke struik
      wuiven kruinen haar gewicht
      gras verbergt haar
      halssnoer
      uit duizend madelieven

      daar kondigt geen
      kindergil haar keer
      verraadt stilte haar
      sterven
      haastige woonwijk
      wortelt in haar as



      gordijn


      een douchegordijn
      kocht ik omdat jij
      ons bezoeken zou
      het oude grauw
      vervangen
      totdat de telefoon
      vertelde dat je
      wegbleef

      voorgoed
      hangt ongezien
      aan uitgescheurde ringen
      mijn mozaiek
      in zeepaanslag
      en witte waterkringen

      de vouw
      nog altijd scherp
      als gisteren
      het cellofaan
      ontpropt en
      knisperglimmend
      jouw dood
      nog
      ongedaan



      brief aan mijn zusje

      Je kent hem wel
      de oude reus bracht rozen

      Eerst alleen
      voor jou en elke week

      Met jouw recept
      op zak, het handschrift
      van een kind
      dat levens redde

      Het zijne zeker
      want je maakte
      ruzie met zijn internist

      Zo vertelt hij
      graag opnieuw
      en ik
      weet hoe dat
      geklonken heeft


      Je kent hem wel
      je oude reus bracht rozen

      Eerst voor jou alleen en
      na een jaar ook
      voor zijn zoon

      Die ken je vast want hij
      koos
      dezelfde methode
      die hem doodde

      Hij weet dat niet ik
      heb het hem maar
      nooit verteld
      want jij zijn held
      hij houdt zich doof
      zodra ik me
      verspreek


      Je vraagt me na
      een lange week

      Waar is de oude reus
      de lange man die rozen bracht
      en altijd aan je
      woorden dacht

      Ik had hem zoveel
      meer gegund
      een nieuw epoche
      een lentepunt

      Oh Petra
      ik denk dat hij daar in
      onze geboorteplaats
      vastzit tot zijn dood




      uit de nacht


      in mijn droom was ze er nog, aan de andere kant van een bos;
      dat was geheim, ze belde stiekem;
      erg kwetsbaar, dat hoorde ik meteen;
      blij verrast wilde ik haar opzoeken;
      daar in de verte, onveranderd, even blond geknipt en blauwe ogen;
      maar dat mocht niet, belde een boze zielekneep haar na;
      ze deed daar therapie met uitblijvend resultaat;
      heus, ze zou het zo weer doen;
      zag ik haar rennend, ze speelde paard achter de bomen;

      mij restte wachten op haar knipoog



      vissen

      Baby Petra net geboren
      Petra net geboren, met de zuster
      [meer oude tekeningen over 12 maart 1967 ]


      Alle vissen
      die ik vind
      in laden kasten kelders
      gekocht
      voor jou
      mijn sterrebeeld
      mijn sterrebeeld
      jij winterkind

      zilver, kralen
      keramiek
      de portugese
      vis die lacht
      je hebt hem in een
      plastic tas
      gebroken en
      teruggebracht


      (Jij was geen lachende vis.
      Ik ook niet.
      Niet meer.
      Soms
      stort ik schelpen
      op je graf.)



      herfst


      prille winterweduwe
      berijdt haar grijze
      herfstbruid
      zingt zich voor de kerk uit
      haar langbeschaduwd
      benenpaar

      nachtvorst Kronos
      slikt ze rauw
      zoet zomerkind uit eigen zaad
      verhult
      hoe vaak zij hem verraadt
      haar spring gesprongen
      lentevrouw



      (kus de vloer)



      drietand

      vergroeide pruik
      die altijd en eeuwig
      als een bureaucratisch breiwerk
      van uitverplozen analyse in
      recht en averechtse dwangbevelen
      voor mijn ogen hangt
      slijmerige slierten religieus zeewier

      mis verstand en ongegrond zijn
      zinloos gravend delvend naar
      ontkenning en onderspit

      - Jolie, oktober 1986




      zwijgen

      [datum bekend]


      Jarenlang heeft zij gewacht
      haar gang vertraagd
      geen recht kunnen bekennen
      nu zij gehuld in zilverdraad
      en tandeloos
      geen teken van een
      toekomst ziet
      zwijg jij haar weg
      jij
      verdraagt
      enkel uitersten




      tel


      tel elke
      zegening
      zoals de dominees
      zeggen
      tellen tel
      tot in de hel en
      voorbij
      de kap van de beul

      tel elke
      zegening
      tel ze
      tel
      tel oneindig
      verdwaalde schapen aan mijn
      eeuwig maanloze
      nacht



      zuurstof

      8 Okt 2003 16:18:


      blind en berooid
      bevecht ik mijn zoutwatervallende
      woede
      jij
      hebt geen wimper bewogen