november
1 November 2006 02:03:
Smile schreef het laatst ook al, sommige dingen zijn onlogbaar.
Liever had ik geschreven over het gebrek aan fatsoen, de huichelachtigheid, het schaamteloze gebrek aan eergevoel, waarmee sommige mensen pronken alsof het pauweveren van twee meter zijn. Terwijl ze de naam van een kwetsbare groep vertegenwoordigen. En laat ik daar maar meteen ophouden: anders wordt het te herkenbaar.
Van die dingen die me te veel aangrijpen. (Je trekt het je te veel aan!) Zaken met een geschiedenis van een jaar of tien, waarover je keer op keer in allerlei gezelschap gefluister hoort. Waar men wanbeheer goedpraat met stellingen die aan de schildpad van Zeno doen denken. En zodra het minder klassiek raakt, wel aan die van de andere Zenon ;-/ Zaken die onze illustere webjournalisten de oortjes van het hoofd zouden branden. Niet omdat ze een topzwaar rechtvaardigvaardigheidsgevoel hebben, maar gewoon, omdat ze net als gieren, steeds kleinere kringetjes boven een inzakkend karkas draaien.
Daarom hou ik het bij een anoniem en cryptisch flashje vandaag. Rosalie vindt het prachtig, die muis (miauw!) en Oh (schater!) dat schetengeluid. Sorry dat het verder onbegrijpelijk blijft ;-]
[ reacties ]
2 November 2006 19:55:
‘Hij ziet er een beetje gek uit... Hij lijkt op een baby!’ merkte Leora (4) gisteren op toen ze Ronald Koeman in een sport-journaal zag. Wij hadden nog niet eerder met die blik naar Koeman gekeken, maar verhip... ik kon haar moeilijk ongelijk geven ;-)
[ reacties ]
3 November 2006 11:32:
In de foto is het te zien: de uitslag heeft even op zich laten wachten ;-) Maar vandaag is het dan eindelijk bekend gemaakt: Fronz heeft de foto-wedstrijd Lente in het Bezuidenhout 2006 gewonnen. Eén van zijn foto's, met de Jan van Riebeekstraat, de Witte Anna en bloesems kreeg de eerste prijs. Hopelijk is je voet snel genezen Fronz, dan kun je weer op pad!
[ reacties ]
4 November 2006 15:43:
Alles dat je kunt branden, drinken, lezen, smeren of spuiten (— haarlak hoor ;-)) roep ik meestal als antwoord op het woord verlanglijstje. Zo ben ik sinds mijn verjaardag in het bezit van drie tubes scrub-crème. Iets met grove korrels en brede beloften, die me altijd doen denken aan de Abrikozenpit-crème die Eugène ooit had aangeschaft.
Het was de tijd van de Val van de Muur en Eugène zag het weer helemaal zitten. Stoppen met roken (en drinken en kant-en-klaar maaltijden.) Een winkelwagen vol leeg glas ingeruild voor Tomatensap en Abrikozenpit-crème.
Ik herinner me nog mijn gedachte tegenover zijn lyrische verhaal over een Supergladde Huid, terwijl ik mijn blik onttrok aan de vroeg-grofgeworden poriën in zijn gezicht: als je zo doorleeft háál je de dertig niet eens Eugène, Abrikozenpit of geen Abrikozenpit. Maar ik was maar een toevallige huisgenoot, wie was ik om hem, de geslaagde journalist van Veronica-blad die wij zo bewonderden om zijn lef met vrouwen, werkgevers en manuscripten, toe te preken. En hij hàd toch net een pak tomatensap opengemaakt?
Inmiddels is het alweer negen jaar geleden dat hij overleed aan een fatale combinatie van alcohol en antidepressiva — op een feest, dus of het gepland was werd nooit duidelijk.
Zijn naam komt nog een paar schamele keren voor in de Internet Movie Database onder interviewtjes met soapsterren-van-vroeger. En in mijn gedachten dus, wanneer ik de grofkorrelige resten scrub-crème van de douchewand probeer te spoelen. Gezien de hoeveelheid scrub-crème die hier staat, zal dat nog wel even zo blijven ;-)
[ reacties ]
6 November 2006 19:50:
De nieuwste clip van Jam'n'Ar is hier met Groot Enthousiasme [AVI, 5 MB] ontvangen ;-) Jammie was niet alleen een bekende van E. uit het vorige logje, Jammie en Arie waren vooral oud-collega's van sommige lezers ...en waar het geheugen u in de steek laat, moeten woorden als #perron0 of stropd^h^h^h — nee, laat ik nu geen oude koeien opduiken ;-) Jam'n'Ar zijn met de tijd meegegaan.. Ze hebben nu zelfs een Myspace-pagina ;-) Genoeg geplaagd... Hier is de nieuwste clip.
[ reacties ]
7 November 2006 22:47:
In het alledaags spraakgebruik heet hij Sem Braas, maar eigenlijk luidt zijn naam Gesus Sem Braços. Hij is niet zo beroemd als Vênus Sem Braços, maar door Rosalie in elk geval minstens zo geliefd.
Ik vond hem ooit in een dorpje in Zuid-Portugal, waar de enige winkelstraat een tweedehands-winkeltje rijk was. Het kerststalfiguurtje wist ogenblikkelijk mijn hart te stelen, maar de eigenaresse wilde er geen geld voor hebben. Sem Braços! wuifde ze. Voor mijn hersenen de vertaling hadden geconstrueerd had ik al nadrukkelijk geld op de toonbank neergelegd. Hoofdschuddend —Sem Braços— pakte ze het figuurtje in.
Soms zit Rosalie op de bank, te wijzen naar de boekenkast —waar Sem Braas zijn vaste plek heeft— steeds grotere tranen biggelen over haar gezicht —want we verstaan het gebrabbel dat eindigt op pôp niet.. Soms wijst ze Edwin een weg door het huis, tot ze bij de boekenkast is: Geef me Sem Braas!
Gisteren was Sem Braas dan zijn hoofd kwijt. Gebroken op een oude barst. Pijn, weet Rosalie dan. Hij was te repareren, maar voortaan blijft hij op zijn plek in de kast, hoe hard Rosalie ook naar hem wijst ;-)
[ reacties ]
9 November 2006 23:39:
Bij Yukiko waren ze ook al te zien, de Sint Maarten-lampions. Leora werd de spanning gisteren bijna teveel: het lampionstokje dat we in opdracht van haar school kochten, kon ze niet uit handen geven.
Een paar snapshots van Leora's lichtletters met trage sluitertijden en Rosalie die het zwaaiende lichtje probeert te volgen. Inmiddels is het lampje op school, voor de tocht van morgen met de zelfgemaakte lampion.
[ reacties ]
11 November 2006 15:46:
Daar wordt nog een herfststukje gemaakt met bladeren uit het park. Jammergenoeg heb je wel een statief en een superlens nodig om vast te leggen hoe mooi de zon weerkaatst in de ruiten aan de overzijde en vervolgens door het blad schijnt.
[ reacties ]
13 November 2006 18:01:
| |
Die groene waas is ...schimmel | De staat van de kastjes drie jaar geleden... |
Gisteren wilde ik voor Marlous' verjaardag een rok van een delicaat stofje uit de kast pakken. Die draag ik niet heel vaak (de laatste foto van moi in een rok, oh ijdeltuiterij is alweer ruim een jaar oud) maar ik was mijn kastinhoud regelmatig. Ik schrok dus behoorlijk toen een schimmelgeur me tegemoet kwam. Wat bleek? Mijn kast grens aan de muur waar de Corporatie onlangs een douche in de buurwoning heeft gebouwd. Het vocht is daar doorgeslagen. Stapels kleren zijn nat geworden.
Inmiddels zijn we 24 uur en bergen wasgoed verder. Alles wat droog en schoon is, breng ik naar de kelder (er vanuitgaand dat het daar droogblijft, wat je nooit weet met een huis als de Wet van Murphy.) Iedereen met zinnig verstand heeft al geopperd dat ik de beschimmelde kleding bewaar als bewijsmateriaal: maar ik ben te allergisch en te eigenwijs ;-} Het allerergste, een rok en een jurk heb ik weggegooid: op mijn 14e heb ik een tijdje asthma-medicijnen gebruikt tegen allergie, en dat wilde ik graag bij op m'n 14e houden ;-))
Het is zo zonde van de tijd en energie. Tussen de weinigslapende kinderen hou ik nauwelijks tijd over, en nu moet ik die weer gaan inzetten om nòg meer te woekeren met de schaarse ruimte in dit volslagen armoedige huis. (Een héle kast missen, dat is een paar procent ruimte op 52 M2...!)
En als je ziet hoe bouwvallig de keukenkastjes waren in januari 2005 en hoe bouwvallig ze nu zijn, kun je wel uitrekenen dat de foto's van de kastjes die helemaal van de muur gevallen zijn, hier óók nog wel eens zullen verschijnen... ;-} Haast ik me weer verder..
[ reacties ]
13 November 2006 17:58:
| | |
Leora en haar jongste neefje Mikah, vol aandacht voor elkaar | Marlous de jarige en José | Mijn knappe man en de vriend(inn)en van Marlous en Mark |
Foto's van het feestje van Marlous gisteren :-)
[ reacties ]
14 November 2006 16:54:
Het werd hoog tijd om de borrelpraat stemwijzer aan te passen aan de partijen en lijsttrekkers die meedoen aan de Tweede Kamerverkiezingen van 22 november a.s. ;-) Nu slechts twee vragen voor één stemadvies! Invullen kan ook in de kroeg, al is deze het best leesbaar, have fun ;-)!
[ reacties ]
16 November 2006 23:21:
Internet heeft nieuwe dimensies aan vriendschap en contact toegevoegd. Een open deur misschien - maar op deze deur hangt wèl een WC-kalender ;-) En op die kalender bevinden zich niet alleen namen van mensen die we via internet kennen, maar ook van een jarige die we alleen digitaal kennen. Zo'n zeven jaar alweer, als ik het goed heb. De foto is expres een beetje blur, de jarige wil vast niet aan iedereen vertellen dat zij jarig is.
In elk geval, jarige: een heel fijne en bijzondere dag morgen en nog vele gelukkige en gezonde jaren!
[ reacties ]
18 November 2006 23:45:
Vandeweek belde ik mijn huisarts, die ik gelukkig ruim drie jaar niet had hoeven bezoeken: bleek mijn verzekeraar hem in 2005 te hebben gemeld dat ik was verhuisd de Staatsliedenbuurt. (Dat mocht ik willen. Maar dat terzijde.)
Bij mijn weten mag alleen de patient-zelf zich uitschrijven, maar de huidige regelgeving is zo complex, ik ben de draad kwijt.
Bovendien is mijn huisarts heel keurig: die declareert de vergoeding niet meer bij de Zorgverzekeraar zodra hij zo'n melding krijgt.
Klein onderzoekje leert dat àndere huisartsenpraktijken dat heel anders doen. Die declareren voor zoveel mogelijk patienten, ook voor verhuisde spookpatienten die geen nieuw adres hebben doorgegeven. Omdat de Verzekeraar de eerst-declarerende huisarts de premie uitkeert, zitten deze praktijken elk kwartaal een paar minuten voor aanvang van de kalenderdag in de aanslag om hun digitale declaraties te verzenden. Ziet u het voor zich? Uw huisarts in een digitale declaratie-war?
Door die Eerst-komt-eerst-maalt-instelling van de Verzekeraars, vist de huisarts waar de patient wèrkelijk ingeschreven staat, achter het net. Op zich natuurlijk allemaal de taak van de patient: zich correct inschrijven bij de juiste huisarts, en van de huisarts zelf: spookpatienten zo snel mogelijk uit het actieve bestand halen.
Maar wat dan in mijn geval, waar de Verzekeraar doodleuk een melding stuurt dat ik naar een andere praktijk verhuisd zou zijn? De Verzekeraar kan zelfs gemakkelijk verdienen aan dat soort geintjes: zodra géén huisarts de vergoeding decaleert, blijft het geld in hun zak.
Ik geloof nooit dat mijn situatie zo uniek is: daarom schrijf ik er een stukje over. Hoe zeker bent u dat uw huisarts van uw Verzekeraar de vergoeding ontvangt die hem of haar toekomt..?
[ reacties ]
19 November 2006 00:31:
Gelukkig is Rosalie er snel overheengekomen dat ze niet meer met Sem Braas mag spelen... Ze heeft zich de pop van mijn bureau toegeëigend (een Koninginnedag-tweedehandsje, ooit door Leora alsvolgt gefotografeerd :-)) Dat is beter dan Sem Braas breken of met Leora ruzieën om andere poppen. Nu zegt ze de hele dag: Mij mij pop! Op weg naar school Leora halen, naar de winkel en natuurlijk gaat 'ie mee naar bed.
[ reacties ]
20 November 2006 23:56:
| | |
Leora schildert net zo lang tot er 12 schilderijen aan de slingers hangen... | ...en Rosalie vindt het prachtig | Hoezo, eerst je kleren uit voor je in bad stapt?? |
| | |
Leora wil feest-zonnetjes op haar wangen... | ...en Rosalie en Mamma mogen niet achterblijven... | ...Waar blijft die jarige Pappa nou....? We eten vast alle chips op hoor..! |
Die was bezig met overwerken, en kreeg tenslotte een echte lederen voetbal om samen met de dametjes (die er misschien nog wel blijer mee waren ;-)) een balletje te kunnen trappen..
[ reacties ]
22 November 2006 18:19:
Mooi is anders ;-) maar deze zullen in elk geval niet meer van de muur vallen...
[ reacties ]
22 November 2006 20:56:
Bij frisbee, denk ik altijd snoepschep en dat komt door Tyz, eenz werkzaam bij XS4ALL :-) Om de zelfde reden denk ik bij de display van een koffiezetapparaat aan Ol1v3r ;-) Evenzo zijn appeltaart, XS4ALL en ‘gelieve de BOFH/programmeur te voederen met ~’ aan elkaar gekoppeld ;-)
Dus ja, wat kun je programmeurs nu beter voorzetten dan appeltaart? (OK, afgezien van een jute-zak vol snoep met een frisbee of een koffiezetapparaat-met-display ;-)) Een keuken vol zaagsel en boorstof was een mooi excuus om naar de supermarkt te gaan en daar taartjes in te slaan voor Edwins collega's. Het meisje van onze favoriete Turkse Spar gaf Leora er twee bekers bij. Chocomelk met appeltaart: dat hoort eigenlijk ook bijelkaar... Morgen nog een keer terug om voor onszelf ook zo'n taartje te halen ;-)
[ reacties ]
24 November 2006 18:49:
Zouden melodietjes soms de oervorm van spraak zijn? In kindergebrabbel zijn toonhoogte-verschillen in eerste instantie herkenbaarder dan klanken. Het lukt Rosalie soms om de klankjes “Mama, kô maah bij mij-ij!” achter elkaar te zetten, maar meestal brabbelt ze iets dat erop lijkt, met de intonatie [AVI, 4,1 MB] van kom nou hie-hier!
Op dezelfde manier immiteert Leora Engels. Hier ‘leest ze voor’ met een Britse intonatie [AVI, 5 MB], maar echte woorden ontbreken eigenlijk.
In het volgende filmpje klinken wel echte woorden: ik had Leora wijsgemaakt dat Engels eigenlijk een soort Nederlands is met een ander accent: hand is hend, land is lend, etcetera ;-)) Grappig genoeg hoor je meteen wèlk accent: dat van de Derbyshire dametjes in de straten van de East-Midlands. Ook daar is “hello” is geen “helleu” maar “’alloo” [AVI, 3,9 MB, eerste beelden zijn donker om onopvallend op te nemen] — en spreekt men met een kenmerkend Brits melodietje ;-)
[ reacties ]
25 November 2006 19:26:
Hij leek een beetje op Woody Allen, maar dan de minder knappe variant (pun intended ;-)) en zij was beeldschoon. En je zag in één oogopslag dat ze dat zelf niet wist. Als mijn naam Char was geweest, had ik beweerd dat ze Eliane heette, of Judy. In elk geval sprak ze me in het Engels aan voor het rek met Paracetamol en APC bij het Kruidvat. Amerikaanse toeristen, dacht ik.
Of ik wist waar de Predictor-test lag. U begrijpt het: ik zie eruit als iemand die weet waar die ligt ;-)
Natuurlijk, daar, wees ik.
Well actually.... —ze keek een beetje gegeneerd en waar was haar New Yorkse accent nu ineens— verkopen ze geen morning after pillen hier?
Uh, nee... zocht ik naar het woord voor Apotheek. Of weet je wat, herinnerde ik me Petra's huisartsen-verhalen, je kunt ook twee keer twee gewone anticonceptiepillen nemen. Ja, dat wist ze, maar die had ze óók niet... lachte ze ongemakkelijk.
En de Etos? vroeg Woody Allen. Het was niet grappig bedoeld zag ik, de gelijkenis bleef beperkt tot het uiterlijk. Terwijl ik hèm nog een keer uitlegde dat ze het beste de adressen in de etalage van de Apotheek konden lezen, trok zij in een schaduw van gêne aan zijn arm. Ik probeerde me géén voorstelling te maken van het tafereel van die nacht en wenste hun een hele goede vakantie verder.
Ze had mijn beste vriendin kunnen zijn. En had ik haar dan die man uit het hoofd gepraat? Ik weet het niet. De keuze van een beste vriendin respecteer je. En kennelijk wist ze zelf ook dat dit niet de beste keuze was...
P.S.: ik ben bang dat ik ze tòch verkeerd heb doorverwezen naar de Apotheek, omdat de Norlevo-pagina meldt dat het middel wèl bij de drogist te koop zou moeten zijn...
[ reacties ]
27 November 2006 00:11:
Dan kunnen Oma en Opa de kapstok zien, is Leora's fiat voor deze foto. Ze vond —terecht— dat we hem maar eerst moesten ophangen. Maar ze heeft er telkens met zoveel aandacht aan zitten werken, ze mag er best trots op zijn. En als Edwin geen tijd heeft om pluggen in de muur te draaien doe ik het wel: in de winter komen we altijd jassenhaakjes te kort. Op deze foto is de kapstok duidelijker in beeld. Op de achtergrond is de communicatie met de Goedheiligman te zien: lijstjes, tekeningen en een knipsel voor Sinterklaas hangen op de tussendeur. Oh en voor ik het vergeet... :-) zoals in veel foto's heeft L. hier zelf haar kleertjes gekozen en dichtgeknoopt... Naar school gaat ze natuurlijk niet met een schattig scheefgeknoopt truitje binnenstebuiten.
[ reacties ]
30 November 2006 16:44:
Gisteren wilde ik de persoon waarop Egbert losjes gebaseerd is nog feliciteren met zijn verjaardag, maar helaas was het gisteren al weer héél snel vandaag..
[ reacties ]
30 November 2006 16:44:
Mama, ik heb vreselijke stinkvoeten, beweerde Leora vanmiddag. Ze wilde namelijk net zo'n lekker voetenbadje als Papa.
Dat wil ik ook wel, dacht Rosalie.... ;-)
[ reacties ]