Homepage Jolie


      december

      Rosalie is bij de 100

      4 december 2008 23:14:



      Met stickers plakken voor goede daden, sparen Leora en Rosalie voor cadeautjes. Heeft een van beiden tien stickers, dan krijgen ze allebei een cadeautje. Met de hoeveelheid cadeautjes van de decembermaand, leek het me een goed idee om ze niet elk tien, maar samen honderd stickers te laten sparen. Voor één iets groter cadeau.

      Dat bleek een slecht plan. Tien goede daden kunnen ze overzien, maar honderd? Ze lijken het te hebben opgegeven: de beloning laat te lang op zich wachten.

      Gelukkig had Rosalie daar vandaag iets op gevonden :-) Stralend vroeg ze me: Krijg ik nu de PetjOp? (PetShop) Helaas moest ik haar teleurstellen... Inderdaad, de stickers ráken de 100... Maar toch, het hele rijtje moet vol ;-}
      reacties ]

      moet de mijter weg?

      4 december 2008 23:14:



      Zelf verkeerde ik in de veronderstelling dat Sinterklaas springlevend was — in onze straat hangt of staat Zijn beeldtenis op veel vensterbanken, de Goedheiligman verschijnt dit jaar zelfs weer in de Haagse wijk Transvaal, Amsterdam bezoekt 'ie met Marokkaanse Pieten. Maar recente berichten klinken somberder. [Update:] Dreigbrieven aan scholen, terwijl die al jaren smartie-kleurige Pietjes kennen. Scholen waar de Sint alleen mag worden afgebeeld met een mijter zonder kruis. Het AD wekte even de suggestie dat de Sint zèlfs een kogelwerend vest moest dragen, maar dat bleek slechts over Busschauffeurs te gaan ;-]

      Hoeveel jaar zijn in Nederland uitingen van Katholicisme verboden geweest? Twee eeuwen? Zijn we eindelijk verlost van De Ware Kerk, moeten er opnieuw mensen gaan zeuren over kruizen op mijters. Over kerstbomen en kribbetjes (alsof "èchte christenen" ooit kerstbomen hadden.) Ook Leora heeft van die Gezellige Jehova-getuige-vriendinnetjes, die de klas uitmoeten zodra er iets gebeurt dat met Sinterklaas te maken heeft.

      Wordt zo'n Jehova's-getuige-kind gelukkig van dat de klas uitmoeten? Hoe voelt een streng-islamistische kind zich op de gang? Hoe kunnen we nu ruimhartig begrip hebben voor mensen die hoofddoekjes willen dragen, als we niet eens de lol kunnen inzien van een eeuwenoude liefdadigheids Bisschop?

      Googlend voor dit stukje, trof ik een heerlijke column van Herman Vuijsje over Sinterklaas als pion in een nieuwe godsdienststrijd. Vuijsje besluit daarin met citeren van het weblog Binnenlandsbestuur, met de vraag: Zou het ons toleranter maken als wij elkaars feesten afschaffen?
      reacties ]

      wie heeft dat onooglijke kerstboompje geplant?

      4 december 2008 23:14:



      Eh ja, dat was ik ;-]

      De bloemenkraam bij de begraafplaats, was al bezig met sluiten, maar door mijn vraag wrikte de bloemenman het hangslot weer even van het deurtje. Zodoende was mijn keus beperkt tot een bos bloemen zonder vaas, of een kerstboompje. Model bonzai, bespoten met nepsneeuw en volgehangen met ballen, cadeautjes en een klokje. In een kerstsierpot die je van 200 meter tegemoet schittert, zoeen die absoluut niet kàn op een begraafplaats (en toch zijn er mensen die het doen.) Zonder zijn pot werd 'ie al een stuk beschaafder, bovendien kon ik 'm zo neerzetten dat de kerstversiering alleen zichtbaar is vanaf een denkbeeldig hoofdkussen voor de steen, en niet vanaf het wandelpad.

      Met een prachtige steen zoals het kunstwerk voor de mevrouw die bijna 86 jaar werd, vlakbij mijn zusje's graf, zouden zulke bloemstukvragen minder nijpend zijn. Maargoed, ik zou zelf ook niet geweten hebben dat zoiets moois tot de mogelijkheden behoorde (en was verder ook niet betrokken bij de steenkeuze.)

      In elk geval zal ik de uitgebloeide kerstballen t.z.t. weer verwijderen ;-]
      reacties ]

      Cozzmoss vs Vermeule

      12 december 2008 23:35:



      Nieuws over Copyright & Nieuwe Media. Op 10 december deed de rechter uitspraak in de zaak Cozzmoss vs. Weerspiegeling.nl.

      De rechtbank verwerpt, kort samengevat, een aantal eisen van Cozzmoss, om de gedaagde, Joffrey Vermeule, te veroordelen tot betaling van 365 euro.

      Zo verwerpt de rechter het idee dat van Vermeule verwacht had mogen worden dat hij voldoende kennis in huis heeft over de rechten van intellectueel eigendom en of dat er sprake zou zijn van inbreuk (door gedaagde) te kwader trouw. Ook stelt de rechter dat de NVJ-voorwaarden tussen deze partijen niet van toepassing zijn en er onvoldoende jurisprudentie in dergelijke geschillen is. Ook de door Cozzmoss, alias Nostra Verus, alias Irene van den Berg geëiste bedragen, waaronder 1400 euro schadevergoeding en ruim 4500 proceskosten, wijst de rechter van de hand.

      Daarmee doet de rechter uitspraak zoals ik in stilte gehoopt had. Aan de ene kant moeten journalisten uiteraard betaald worden voor hun schrijfwerk. Aan de andere kant moeten rechtenhebbenden geen buitensporige bedragen eisen.

      Het vonnis is hier te downloaden (pdf) en de website van Joffrey Vermeule is weer online. Gefeliciteerd Joffrey!

      Naschrift: het nieuwsje is ook opgepakt door marketing facts en de stichting Copyright & Nieuwe Media zal maandag a.s. een officiële reactie op het vonnis geven.
      reacties ]

      gezwicht

      12 december 2008 14:34:


      Eindelijk komt het PetShop-pakje van de kast...Rosalie maakte deze foto van het PetShop-biggetje

      Elke dag herhaalde Rosalie het: ik bèn toch bij honderd? Met zo'n blik van: ik begrijp er niets van, je had het beloofd!

      Zo ben ik uiteindelijk gezwicht, de stapels December-cadeaus ('nòg een cadeautje, raakt dat niet onverantwoord') ten spijt. Het was even snikken toen het plastic dierenhokje heel goed ingepakt bleek, met lachwekkende elastiekjes aan deurtjes, maar eenmaal uitgepakt is het blij spelen.

      De stickerspaarkaart kun je hier bekijken, er passen precies stickertjes van de HEMA in de vakjes ;-) Naschrift, idee van Edwin voor bijvoorbeeld de Familie Mack: Hier kun je de stickerspaarkaart downloaden als PDF, en dan een variant waarin je zelf èigen huisregels en taakjes kunt invullen voor de leeftijdgenootjes van Rosalie ;-)
      reacties ]

      de schizofrenie van de bloggerij

      19 december 2008 02:04:



      In elken blog schuilt schizofrenie
      waarover schrijf je
      wel en nie
          vrij naar Piet Paaltjes, Snikken en Glimlachjes

      Hoe nauw nemen blogs het met de werkelijkheid? Kies vrolijke decemberfoto's, en een reclame-achtig beeld ontstaat. Terwijl zich buiten het kader van die foto-uitsnede scènes voltrekken die haaks op het bona-beeld staan.

      Neem onze allerliefste buurvrouw. Gisteren werd ze 84. Maar toen ik die datum een paar maanden geleden in mijn agenda schreef, had het me ondenkbaar geleken dat ze die dag niet thuis, maar compleet verzwakt met acute leukemie in het ziekenhuis zou doorbrengen.

      Vanavond waren buurvrouw P. en ik nog even bij haar op bezoek. Ik was overal op voorbereid: ze zou er slecht uitzien, niet meer aanspreekbaar zijn, moeilijk ademen door een in het ziekenhuis opgelopen longontsteking. Alleen haar familie, daar sprak ze altijd zo liefdevol over.

      Ik was dus niet (niet niet niet niet niet, zei ik al niet?) voorbereid op grapjes over een bril die ze pas in de kist weer nodig zou hebben en opmerkingen als het is niks meer. Dat soort dingen zeg ik hooguit over planten. Zelf kon ze prachtig vertellen, over het geloei van de koeien 's winters in de straat, over de oorlog, haar broer verstopt op een boerderij in de straat, de granaat op nummer 210 en de weggevoerde buren van 203, sprak ze liefdevol over leerlingen (ze was gepensioneerd lerares beeldende vakken) en bracht ze haar positieve visie met een bijna lakonieke humor.

      Zo snel als het leven afgelopen kan zijn.
      Grotesk, grillig — elk woord waarin ik het probeer klinkt al snel als een zin uit Levensbeelden, zedelijke beginselen voor het huisgezin ;-| Ga ik maar weer snel naar bed. Proberen die misplaatste grapjes van de schoonneef van Buurvrouw R. te vergeten.
      reacties ]

      feest

      19 december 2008 02:04:


      Leora heeft een nieuwe trui (en ja die heeft Mama gebreid en Leora bedacht..)....samen kerstkoekjes gebakken voor het schoolfeest, dat werd afgesloten met zingen op het plein.....met vriendinnetje Naomi en Rosalie en de kers(t)taart...

      Wat foto's die ik afgelopen dagen geklikt heb... In de bijschriften is uitleg te lezen, je ziet die als je op de fotootjes klikt.
      reacties ]

      alweer feest

      22 december 2008 15:14:


      Leora leest N.'s uitleg bij het aansteken van de ChanoekiaZe heeft van Naftalie een eigen Chanoekia gekregen en mag hem zelf aansteken (filmpje.)Daar probeert iemand (de volgende ochtend in pyama) de uitkomst van het draaitolletje te beinvloeden ;-)

      Ineens was het weer tijd voor een Chanoeka-feest bij N.

      Tijdens het eten vertelde N. een hilarisch verhaal hoe hij begin december verkleed als Sinterklaas, met zijn broertje als Zwarte Piet door Efrat (lees: een nederzetting, need I say more) liep. Hun bedoeling was bij een klasgenootje uit hun kindertijd aan te bellen. Een Nederlands klasgenootje dus, waarmee ze vroeger samen Sinterklaas vierden. Helaas sliep het klasgenootje, en werd de Oosteuropese man die de deur opende compleet hysterisch. Die belde meteen de politie om deze opzichtige, roodgerokte missionaris van zijn stoep te weren. Gelukkig sprak Sinterklaas hebreeuws en had Zwarte Piet zijn identiteitskaart bij zich. En kon N. na zijn sintvakantie met een tas vol tolletjes en kaarsenhoudertjes terug naar Nederland reizen.

      Leora vond het ook dit jaar weer zo'n prachtig feest, dat ze vanochtend meteen de kaarsen opnieuw wilde aansteken (nee schat, als het donker is) en de liederen wilde zingen (maar die kèn ik niet lieverd.) Gelukkig was YouTube geduldig -en daar bleek naast hanerot halalu en maoz tsur nog veel meer te vinden - ik vrees dat wij nu weken naar dit jongetje moeten kijken ;-)
      reacties ]

      naschrift bij het stukje van de 19e

      22 december 2008 15:14:



      Niet lang na ons afscheid op de avond van de 18e is Buurvrouw R. gestorven, met haar broer (88) en haar nichtjes aan haar bed.

      Ze was zo'n indrukwekkende persoonlijkheid — niet excentriek hoor, gewoon buitengewoon :-) dat haar onverwachte vertrek vráágt om een stukje. Alleen.... het lukt me niet. Zwoegen, woordjes wegstrepen, een andere draai aan een zin geven, de haast in het huishouden weg-ellebogen —maar het sentiment vermijden lukt me niet.

      Er kwamen terwijl ik dit tik, nog vrienden-op-leeftijd aan onze deur, die van niets wisten, en van mij hoorden waarom ze niet opendeed.

      Hier is Buurvrouw R. alvast te beluisteren in het orkest van Wessel Dekker, waarin ze jarenlang mandoline speelde.
      reacties ]

      contrastrijke kerstdagen

      29 december 2008 00:49:


      Het kerstboompje van haar ziekbed ging de 24ste mee - en in de buurt zijn we ook naar het andere graf geweest  Hulp bij de Wenskaarten èn bij het kiezen en inpakken van de cadeaux  Leora's welgemeende Nieuwjaars-tekst op gezamelijk geplakte kaarten 

      Toch hakt het erin, een uitvaart, van iemand van wie je in 20 maanden veel bent gaan houden, op de dag voor kerst.

      Buurvrouw R. kreeg een móóie uitvaart, dat wel. Met mooivertelde, persoonlijke herinneringen van haar Nichtjes, van de piano-/orgelleraar, van Buurvrouw P., van de Dominee —en tenslotte van haar Broer (88.) Uit alle verhalen sprak het beeld dat ook wij van haar hadden gekregen: een allerliefste, wijze vrouw die tegenslag luchtig tegemoet wist te treden, een gezond wantrouwen tegen de bovendanen koesterde en liever creatief of muzikaal bezig was dan dat ze het huis smetvrij hield. Die tot het laatst midden in het leven stond. En eigenlijk nog niet gemist kon worden.

      En alsof het nog niet erg genoeg is en je besef van tijdelijkheid waarschijnlijk genetisch versterkt is ;-) bedenk je je op zo'n moment nog eens èxtra dat zoiets iederéén, ook je ouders, je beste vrienden, je gezin, jezelf kan overkomen. Zal overkomen. En dan mag je hópen dat ze hun 84ste verjaardag bereikt hebben, dat ze maar drie weken ongeneeslijk lijden en een maand voor hun dood nog fietsten. Hun geheugen compleet op een rijtje hadden. In hun eigen huis woonden.

      Enfin, het is duidelijk dat een infuus prozac nog niet genoeg zou zijn geweest om deze sombere gedachten te verjagen ;-)

      Terwijl er toch een feestelijke berg cadeautjes rond el Niño uit Cadiz lagen. Met veel plezier gekozen en ingepakt door de dametjes zelf. Die allebei met de kerstkaartenberg hielpen, Leora met de namen, en Rosalie met versieren van de enveloppen. Als ik er niet meer aan toekom — bezig met iets sulligs als handmatig m'n weblog-archief maken, het bezweren van de dagelijkse rommel of noem maar op ;-) — dan wens ik iedereen vast een Heel Fijn 2009!
      reacties ]


          RSS  php-icon © Jolie, 2002, 2009