Jolies weblog

Vleermuis gered (10 augustus 2020..)

15 september 2021 00:12

Je zou in deze tijd bijna vergeten dat er ook nog àndere gevaarlijke virussen bestaan — tenminste, wij hadden deze zomer (dit stukje stond al een paar maanden ruim een jaar te wachten tot alle crashes opgelost waren ;-)) even niet gedacht aan het bestaan van rabiës, alias hondsdolheid.

Rosalie (naam en foto's met toestemming :-)) zat laat op de avond op haar balkonnetje te lezen en hoorde dat één van de katten iets te pakken had — dat hem kennelijk had gebeten of gepikt.

Snel greep ze de kat in zijn nekvel en pakte het beestje —muis? vogel?— uit de bek van de kat. Als dank beet het meteen in haar vinger, logisch, maar toen het fladderende beest een vleermuis bleek, zijn we tòch even gaan zoeken 'of een vleermuizenbeet kwaad kon'.

Nu blijken vleermuizen in Nederland maar zelden hondsdolheid te hebben. En àls ze het al hebben, is het een andere variant dan (bijvoorbeeld) geïmporteerde huisdieren bij zich kunnen dragen. Toch is het advies om na zo'n beet altijd contact op te nemen met de GGD en je zo snel mogelijk te laten vaccineren.

De vleermuis deden we op verzoek in een kooitje op het balkon, zodat hij onderzocht kon worden of hij ziek was. Gelukkig was zijn gezondheid kennelijk zó goed dat hij 's nachts wist te ontsnappen.

Zo kreeg Rosalie de volgende dag bij de GGD —alle lof voor de vriendelijkheid en efficientie in Bussum— antistoffen rond het bijwondje ingespoten en een rabiës-vaccinatie. In de weken er na volgden herhalingsvaccinaties. Ook kater Buddy kreeg —flink tegen zijn zin— bij de dierenarts vaccinaties.

Inmiddels is het lang genoeg geleden om te kunnen zeggen dat Rosalie en Buddy er niets aan hebben overgehouden. Hoe Louis Pasteur in 1885 een vaccin tegen hondsdolheid ontwikkelde