Homepage Jolie


      mei 2006

      broodbakmix

      01 Mei 2006 17:19:



      Leora poseert met gekke bekken bij de broodjes, die nog op de hete oven liggen

      Bij De Dirk was het brood uitverkocht, zo kwam ik op het idee de broodbakmix van Desimo uit Leeuwarden te proberen. Heel geslaagd produkt, Leora is al aan haar tweede (!) warme broodje bezig. Deze mix is in de supermarkt te herkennen aan de rustieke bruine zak ;-)
      reacties ]

      vijltje [2]

      01 Mei 2006 15:04:

      Ik twijfel een beetje of ik de lezer nu zal lastigvallen met het vijltje, dat vorige maand achterbleef in mijn kaak, iets dat wel vaker gebeurt, ook bij tandartsen met moderne technieken.

      Laat ik het zo samenvatten, we leven in een Fantastisch Derdewereldland. Vandaar dat het nog weken zal duren voor het vijltje —of de hele kies— eruit is. U begrijpt natuurlijk dat dat het resultaat is van veel heen en weer gebel, gemail maar bovenal een Fantastische Specialiste met een Geweldig Gevoel Voor Logica en Contradictie. Van die vrouwen die woorden vol onaardigheden over emancipatie en positieve discriminatie op mijn tong doen verschijnen. Ik slik ze maar weer in. Heel vitaminerijk. Mocht het kreng er eindelijk uit zijn, de behandeling geslaagd (of de kies verloren) dan zal ik de röntgenfoto uploaden. Gewoon voor de gezelligheid ;-)
      reacties ]

      typen

      02 Mei 2006 13:36:


      Aandachtig bestudeert ze het scherm....en typt de uitgekozen woorden  

      Leora is al een tijdje geïnteresseerd in typen. Niet om op te scheppen hoor, deze generatie is gewoon snel met het onderzoeken van de relatie tussen woorden en letters. Zo'n magisch toetsenbord heeft daar invloed op, volgens mij. Alles wat je met pen op papier typt is namelijk ook getypt, —het is maar dat u het weet ;-)
      Regelmatig duikt Po in allerlei vensters op en als Leora even de kans krijgt, typt ze mijn reactieveld vol met losse woorden. Dat een ander dat ook ‘in zijn venster’ —zoals Leora het noemt— kan zien, kan ze nauwelijks bevatten: het is immers al een wonder dat PBSkids.org al zowel in de achterkamer als in de huiskamer ‘in het venster kan staan.’ Zo hou ik haar typwerk altijd in het oog. Ik zie al PO-berichten verschijnen bij Baby Waterpok ;-) Laatst bekeek ze de zwanen en vissen met bekken van Jan, en bedacht dat ze daar iets mocht typen aan de hand van Mijn Groot Dierenboek.

      Een hele verrassing dat daar vanochtend LEORA te lezen was! Ze moest bijna huilen dat haar dierenboek weg was, want HOE kon ze nu iets bij die foto's typen? Leora kiest nu namelijk een woordje aan de hand van een voorbeeld, tekst met foto, om dat met veel aandacht over te typen, met twee vingers al...
      Zolang ze geen belastingformulieren of reclamefolders als voorbeeld kiest vind ik het héél leuk ;-)
      Dankje voor de foto's Jan!
      reacties ]

      bestuurscrisis Meldpunt Kinderporno

      03 Mei 2006 20:17:

      Volgens Vroom [..] wordt Alex de Joode als bestuurder gewipt (sic)” meldt de Volkskrant vanochtend over de bestuurscrisis bij het Meldpunt Kinderporno, waarin een Mede-oprichter de site van het Meldpunt uit de lucht haalde.
      Het zal de meeste lezers niets zeggen. Who the hell is ...? Of: Waarom zo'n zwaar middel? Dat laatste verbaasde mij ook zéér. Kinderporno-melders verwees hij naar het Meldpunt Cybercrime, maar die site lijdt aan klantonvriendelijkheid en zal melders afschrikken.

      Alex de Joode —net vader— en zijn teksten ken ik als gewetensvol. Geef Alex een Sophokleïsche keuze: Wetboeken enerzijds versus Hogere Rede anderzijds, en hij zal die keuze niet lichtzinnig maken. Dat zoiemand zo'n zwaar middel kiest, —site uit de lucht halen— zegt mij wel dat er iets goed mis is. Maar zo'n zwaar middel kan gemakkelijk terug boemerangen.

      Het Meldpunt is inmiddels back in business op een ander domein, gehost bij XS4ALL sinds 2 mei. Verraaiers, denk ik dan, Alex was één van jullie trouwste onbezoldigde medewerkers op terreinen die juridisch lastig lagen. Een aanbod tot onafhankelijke bemiddeling in de bestuurscrisis was chic geweest.

      Mij geeft het een vreemde smaak dat een sponsor van dit Meldpunt nu ook als bestuurder aantreedt tegen de zin van één van de drie bestuurdsleden. Ik ben heel benieuwd naar uitleg en verantwoording.
      reacties ]

      sla-kom

      06 Mei 2006 10:11:


       Na het eten speelt Rosa nog met de sla-kom...

      Rosalie keek zo glunderend verbaasd van “Oh Mama mag dat ECHT?” toen ik de sla-kom binnen haar handbereik op het kinderstoelblad zette. Ze pakt graag kleine stukjes sla, om ze weer uit te spugen trouwens. Het illustreert voor mijn gevoel ook hoe verschillend kinderen zijn. Leora had op die leeftijd al een gezonde assertieve houding van: Maar natuurlijk mag ik met een pan, bord, sla-kom spelen, wie zijn jullie eigenlijk om mij dat te verbieden? Leora heeft geleerd om “Mag ik...?” te vragen. Rosalie moet dat óók leren, maar vanuit een ander beginpunt, denk ik ;-)
      reacties ]

      stoepkrijt

      06 Mei 2006 10:10:


      Daar wordt een stoep versierd.....met een oplettende Leora lukt het Rosalie ook  


      reacties ]

      het blijft onvoorstelbaar

      06 Mei 2006 10:09:

      Hoe een politieke moord in Nederland kon gebeuren.
      reacties ]

      bestuurscrisis discussie

      06 Mei 2006 10:08:

      Bij Webwereld is een interessante discussie te lezen over de bestuurscrisis Meldpunt Kinderporno. Van de kant van het Meldpunt zelf, volgde nog geen opheldering over de aanstelling van Vroom.

      Meldpunten zijn instellingen om het publiek te helpen bij een aangifte. Overheidsinstellingen hebben een te hoge drempel. Het aantreffen van kinderporno leidt —terecht— tot zeer emotionele reacties bij degene die het aantreft. Internet-providers ontvangen —al of niet terecht— zeer emotionele mail over aangetroffen foto's. Ik ken de brieven van het publiek en ik ken de foto's. Internet-providers hebben een punt nodig waarnaartoe ze kunnen doorverwijzen: een provider beheert immers een miniem deel van het internet. Het Meldpunt van Justitie is zó klantonvriendelijk, daar zullen alleen die-hard-melders zich door de formulier-brei worstelen.

      Publiek, Justitie èn Internet-providers hebben baat bij een goed functionerend Meldpunt. Dit Meldpunt wordt onder andere gefinancieerd uit publieke middelen. Uitleg en verantwoording over het aanstellen van een bestuurder die door een deel van het bestuur niet capabel geacht wordt, lijkt me een redelijk verzoek.
      reacties ]

      waarom het OLVG een wachtlijst heeft en het BovenIJ niet

      08 Mei 2006 12:17:

      Lees dit vooral niet met allergie voor medische babbel.

      Ik heb een sociale handicap: ben opgevoed met extreme beleefdheidsvormen. Als ik het u-woord gebruik, of voorzichtig een woord uitspreek dat beleefd bedoeld is, dan wordt dat, zeker in Amsterdam, regelmatig als ironisch opgevat: zo beleefd zijn de omgangsnormen hier niet.
      En denkt u nu niet dat ik dit ironisch bedoel ;-|

      Vanochtend liep ik de behandelkamer van de kaakchirurg binnen. Lichtverbaasd keek ik naar de wand met apparatuur en instrumentaria die mij aanstaarde. Aan de telefoon was me nadrukkelijk verteld: consult. Echt heus: alleen een gesprek, helaas, dat doen we ook bij hevige klachten zo. Mopperend bekeek de kaakchirurg de röntgenfoto's. Ik ben een leek, ik heb geen idee wat er te mopperen viel. En ja, het is ook best moeilijk praten tegen een rug. Ik probeerde beleefd mijn tandarts te verontschuldigen: zijn vrouw was die dag bevallen, misschien zag de verwijsbrief....

      Enfin, alles wat ik zei viel verkeerd. Mijn compliment over de degelijke verdoving werd onthaald met ‘hoe bedoelt u!?’

      Oh wacht, de lezer begrijpt natuurlijk niet waar die verdoving ineens vandaan kwam. ‘We kunnen de behandeling ook nu doen’ zei de kaakchirurg onverwacht. ‘Welke behandeling?’ zei ik verbaasd (maar met stille hoop dat ik dan ook binnenkort van de kiespijn af zou zijn.) Verbaasd was ik wel, want hij had immers nèt betoogd dat het vijltje in de kies zou blijven, een niet compleet geslaagde wortelkanaalbehandeling waarschijnlijk het probleem was, en dat de kies trekken zonde en te vroeg was. Als ik het góed samenvat: vergeet niet dat ik een leek ben...

      ‘De apicale curretage’ antwoordde de kaakchirurg geërgerd, ‘zoals uw tandarts voorstelt. ’ Die term had ik nog niet eerder gehoord: apex resectie, had mijn tandarts opgeschreven. Ik zal dus wel verbaasd gekeken hebben, ondanks mijn opvoeding met de extreme beleefdheidsvormen.
      ‘Is goed..’ stamelde ik. Zo gezegd zo gedaan. Vat ik even een slachtpartij van een kwartier samen, waarbij de boor onder mijn kies op mijn kaakbot stond, meneer vol chagrijn mopperde dat ik mijn hoofd niet stil genoeg hield en hij ‘vlak bij een enorme zenuwbundel stond te boren wat niet verantwoord was als ik mijn hoofd niet stil hield’— Maar beste M., heeft u zelf wel eens gevoeld welk een druk zo'n trillende boor op een kaakbot uitoefent? Heeft u wel eens gevoeld hoeveel pijn het doet, boren in een ontstoken gebied? Probeert u het zelf eens: doodstil liggen, en dan ook nog op een stoel die niet bedoeld is voor uw lengte, waarin uw rug de leuning niet geheel raakt.

      Kortom. Het enige waarmee ik oprecht blij ben, is met de opmerking: ‘er was een ontsteking, die heeft u goed opgemerkt.’ Helaas moet ik nog een keer naar het BovenIJ-ziekenhuis terug om de hechtingen te laten verwijderen.
      Na de behandeling had zelfs de assisterende arts weinig zin om iets uit te leggen, vroeg ze me te wàchten op een kaartje, wat een ander weer niet begreep die me kwam pressen om weg te gaan: ‘Wat doet u hier nog mevrouw van der K.??’
      Uw vriendelijkheid zij alle mensen bekend - Filippenzen 4:5 dacht ik, maar in plaats daarvan zei ik knikkend als een Japans schoolmeisje: Die mevrouw vroeg mij hier te wachten...
      Bij zoveel onvriendelijkheid spookt er vaak een sneltrein aan plastisch-chirugische opties door mijn hoofd: als ik mijn voorhoofdsrimpel laat wegwerken, altijd glimlach-tuitende Angelina-Jolie-lippen laat spuiten, mijn wenkbrauwen tot een steevastverbaasde boog laat optrekken, zou ik dàn in staat zijn vriendelijke reacties op te roepen? :-(

      Ik begrijp nu waarom er een reusachtige wachtlijst is bij andere kaakchirurgen in de regio. Als ik ooit nog een kaakchirurgische behandeling moet afspreken, dan ga ik naar kaakchirurgie van het OLVG waar vriendelijke mensen werken. Ik had vorige week ook gewoon de VU moeten bellen, maar wilde niet teveel van Edwins werktijd afsnoepen: de VU is al snel een uur reistijd dus extra kinderoppastijd waarin Edwins opdrachtgever, de VPRO, op hem zit te wachten.

      En wat voor behandeling ik vandaag gehad heb: ik kan het u niet vertellen. Of die slaagt, of ik nu, na vier maanden kiespijn van de pijn zal afzijn? Ik heb geen idee. Niet alleen de uitleg, ook het groene hygienische doek, dat men in het OLVG gebruikt, ontbrak.
      Af en toe ben ik toch *zo* jaloers op mensen met namaak-tanden!
      reacties ]

      fietsje

      09 Mei 2006 09:10:


      Rosalie kan zelf in het bakje van de fiets klimmen....en vind het prachtig om zo rond te rijden  

      In het filmpje [6,6MB AVI want anders kan de linux-oma het niet bekijken] is te horen hoe Rosalie achterop het fietsje Vroeoeoemmmm zegt, net zoals ze doet wanneer ze met een autootje(!) speelt.
      Trouwens, Marina zal het fietsje vast herkennen als de driewieler waarop haar dametjes een paar jaar geleden rondreden.
      reacties ]

      aftellen

      10 Mei 2006 15:31:


       Nog drie dagen... Elke ochtend rent Leora naar de aftelplaat en krast één vinger weg

      Leora's aftelplaat hangt in de WC. Dat leek me dat een mooie plek, om de confrontatie met haar naderende verjaardag tot vaste momenten te beperken. Het relaas van Yukiko's evenoude kleuter had me op het idee gebracht niet te vaak aan de naderende verjaardag te herinneren. [Serverproblemen bij Web-log.nl verhinderen me een directe link naar Yukiko's feestverslag te maken.]
      Een mooie aftelplaat is het niet, zeker niet voor iemand die een opleiding volgde met het woord academie erin ;-] Maar binnenkort komt er een tweede naast: dan mag Leora aftellen voor Rosalie.

      Dat laatste doe ik, omdat Leora regelmatig boos is op aandacht die Rosalie krijgt. Op deze manier is Leora zèlf betrokken bij de naderende verjaardag van Rosalie en is de klap straks minder groot dat met name Rosalie die dag cadeau's zal krijgen.
      reacties ]

      aftellen [2]

      12 Mei 2006 23:41:


       De muts met de 4 staat klaar...


      Ik las eens dat mensen die hun huis liever opgeruimd tonen, wat introvert en op-privacy-gesteld zijn. En dat mensen die het niet zoveel kan schelen, meer extravert zijn. Na een hele dag opruimen en boenen geloof ik het meteen. Schoonmaken is immers zinloos werk: je streeft naar iets wat je niet ziet. Stof zie je. Vuil en spinrag onthult schoonmaakfrequentie. Streepsporen in haastig zeemwerk herken je ook. Maar in een schoon huis valt niets op. Schoonmaken is streven naar onzichtbaarheid. Opruimen evengoed: een rondslingerende brief of bankafschrift is niet iets waarbij licht-introverte mensen zich prettig voelen. Kortom, ik geloof wel in die theorie ;-)
      Niet alleen het huis is klaar. Ook de muts is opgeknapt en voorzien van een vier. De tas met cadeaux staat te wachten. Het gebroken handvat is veelzeggend ;-) Als de bezoekers nu alleen nog even doen alsof ze blind zijn voor de kaak-blauwe plek (en die niet aanzien voor iets anders, want nee zo zijn we niet getrouwd ;-)) kan ik gerust uitkijken naar Leora's verjaardag morgen...
      reacties ]

      actie

      15 Mei 2006 19:18:


      Uitpakken in actie......taart voor Leora  


      9u05: rondrennen, ravage in vuilniszak proppen, miljoen tandenstokers oprapen (ik kan er een paar naast zitten ;-)) stofzuigen, tien minuten Volkskrant doorbladeren, column over Hirsi Ali lezen (van Arie Elshout, die het moedig voor Hirsi Ali opnam, inmiddels weer achterhaald door het vertrek van Hirsi Ali,) moederdag-inpakmaterialen opruimen, was draaien en opvouwen (drie machines,) huilende baby troosten en voeden, enquête van Peil.nl invullen (alweer Hirsi Ali,) lunchen tijdens zeventien spelletjes Van Appel naar Peer met Leora, vijf dozen doorkijken, twee brieven van mijn zus gevonden, inclusief kladversies van brieven aan mijn zus (zeer lieve brieven zeg ik erbij voor de fundi's in de familie,) batterij zoeken voor robot-radio, kind voor de tweede keer uit school halen, Van Appel naar Peer uitspelen, papje maken, kind naar bed brengen, afwassen, kind in bad stoppen, deze zin typen....

      En me bedenken dat ik helemaal niets nieuws te melden heb... ;-) OK, ik bèn nog aan een allernieuwste opdracht bezig en ben in m'n nopjes over de ontwerpschets —al zeg ik het zelf. Èn ik vraag me elk uur van de dag wel af hoe ik nu volgende week weer naar De Beul Van Noord moet. (Iemand goed in vechtsporten??) En hoe het nu met die arme G. gaat, wier man na tien jaar ineens met haar vriendin weg is. En en en.
      En of ik ergens een moment tijd heb om mijn linklijstje hiernaast te lezen ;-)
      reacties ]

      blamage

      16 Mei 2006 21:30:

      Dat Verdonk een nationale schandvlek is was bekend. Dat Zembla ‘onthult’ wat hier al drie jaar op de boekenplank staat verbaast me (jammer dat ik geen VARA-gids meer heb, want dan had ik hem nu mooi kunnen opzeggen ;-)) Maar dat dit land zo hypocriet is dat er geen plaats is voor iemand die onomwonden opkomt voor vrouwenrechten, en ik zo al zonder checken (ik bedoel is er IEMAND die dat langdradige libelle-gebabbel van voormalig feministe Meulenbelt wel door haar strot krijgt??) drie sites kan noemen die niet rouwig om deze dolksteek van Verdonk zijn, vind ik verbijsterend.
      reacties ]

      verder

      16 Mei 2006 21:30:

      Haar broer Rob droeg altijd dertig buttons op zijn bordeaurode bakkersjasje, hij was het heldere klasgenootje dat de indruk maakte de wereld oprecht te zullen verbeteren.

      Toen ik destijds hoorde dat uitgerekend hij een doodssprong had gemaakt, zat ik aan de bank genageld van angst. Als zo'n positief ingestelde jongen.. Hoe moet het dan... Vandaag luisterde ik naar het verhaal van deze zus, twintig jaar later.

      Hoe scherp staan de beelden me dan meteen weer voor ogen. Niet alleen mijn eigen zus toen en toen en nu, maar ook deze broer, dat gezicht, dat jasje, die buttons, dat kortgeknipte kapsel, die positieve blosjes en dat rustig-rationeelscherpe debat.

      Verder,’ het boek dat Anne Polet, aanvankelijk als psychologie-scriptie over het onderwerp schreef, is nu ook te vinden bij Bol.com.
      reacties ]

      ketting

      17 Mei 2006 17:18:


      Een ketting... hoe doe je die om?  Zo misschien....? Wat is ie mooi...!  

      Of het is voorbehouden aan meisjesbabies kan ik niet beoordelen. En natuurlijk, babies vinden ook afstandsbedieningen, telefoontjes en alles met knopjes en lampjes mooi. Maar als je ziet hoe verlekkerd babies naar sieraden kijken, zou je zweren dat oog voor glinsterende kralenpracht aangeboren is :-)
      reacties ]

      1 jaar

      18 Mei 2006 22:29:

      Baby Hans —u kende hem al van Leora's “baby waterpok”-uitroepen— vierde vandaag zijn eerste verjaardag in het ziekenhuis. Zijn ouders, Mack en Mevrouw Mack, kunnen vast een beterschapswens gebruiken..
      reacties ]

      wetten met terugwerkende kracht?

      18 Mei 2006 11:19:

      Wat ik niet kan vinden is het moment waarop een wet in Nederland in werking treedt. Bij mijn weten is de wet waarmee Verdonk Hirsi Ali het Nederlanderschap ontnam, gemaakt door Job Cohen, in werking getreden in 2002 en door Verdonk aangescherpt. Waarom geldt deze wetsaanscherping ook voor een (halve)naam opgegeven in 1992 of 1997? Stel dat we besluiten dat we moord voortaan weer met de doodstraf bestraffen, krijgen dan alle moordenaars in Nederlandse cellen de doodstraf? Wee het land waar de wet boven het recht gaat, citeerde mijn moeder gisteren iemand wiens naam ik vergeten ben.

      Je hoeft geen fan van Hirsi Ali te zijn, om Hirsi Ali te kunnen vergelijken met de oudere generatie feministes. Vrouwen die ik net het stof van de rug geblazen heb, ooit uitgegeven door Feministische Uitgeverij Sara. Bladerend zie ik zo al veel Verdomme's en andere spierballentaal. Polariserend. Provocerend. Veel woede en bombarie. Mannenhaat en manminachting. Dezelfde mensen die destijds zo lovend waren over On Strike Against God vinden nu de taal van Hirsi Ali beledigend voor bepaalde bevolkinsggroepen of religies. Wij wonen in de buurt van dat veldje, daar moeten heel wat hypocriet-geraakte kaftjes van Feministische Uitgeverij Sara kunnen branden.

      Verdonk besprak in 2004 met Ebru Umar haar Open Brief aan Hirsi Ali, waarin Umar ook de naam Magan vermeldde. Vreemd dat Verdonk een ànder verwijt dat zij liegt. Verdonk mag dat waarschijnlijk wèl, op basis van een wetsvoorstel dat ze in de toekomst zal indienen, zodat dit Verdonkwetje met terugwerkende kracht ook vandaag geldt.
      reacties ]

      even tekenen voor een schoon geweten

      19 Mei 2006 14:56:

      Er valt een en ander op te merken aan de formulering, whatelseisnew, familie Zakholi Naif ontbreekt bijvoorbeeld. Het is bovendien ironisch dat men de tekst van Voormalig Feministe & Hirsi-Haatster Meulenbelt “De Schaamte Voorbij” koos. Maar what the heck, het goede doel telt: we moeten elke Petitie tegen Verdonks rigiditeit tekenen, vind ik. Zelfs als 'ie bedacht is door de Verdonkkloontjes van de Afdeling Krommunicatie. Zet u over uw weerzin heen, braakbakjes hier af te halen en teken het roodwitblauwe kreng.

      Zolang u maar niet denkt dat we daarna weer gerust kunnen gaan slapen.
      reacties ]

      van appel naar peer en meer bordspel

      20 Mei 2006 09:04:



      Leora is helemaal weg van het spel Van Appel naar Peer. Een soort ganzebord met kleur en fruitplaatjes, we moeten het spel al gauw vijf keer per dag spelen.
      Leora's andere ontdekte spel is Wat is het? Prachtig vormgegeven —anders en mooier dan op de foto achter de link. Helaas ontbreekt de handleiding bij dit spel en kan ik niet achterhalen wat we met de pion moeten. We kunnen het natuurlijk alleen spelen als kaartjes-raad-spel ;-) Edwin probeert eerst de Ravensburger-service waar je ontbrekende spelregels kunt opvragen. Ik ben benieuwd...
      reacties ]

      jarige

      21 Mei 2006 00:10:


       Rosalie zelf op de stoel geklommen

      Ze zegt nog alleen Die(s), Mama, Ja, Nee, Aai en Poef, wat nog niet altijd hetzelfde betekent als wij eronder verstaan ;-) Het ene moment is ze nog net een baby, een paar seconden later weer een trots dreumesje. En ze mag vandaag haar eerste verjaardagscadeautjes uitpakken!
      reacties ]

      even naar Rop kijken vanavond :-)

      24 Mei 2006 18:14:



      Op Nederland 1 vanavond om 22u50 Profiel: Rop Gonggrijp - Iedereen op internet, herhaling 25 mei 2006 15u20 of via uitzendinggemist.nl. Ik had er graag een serieuzer stukje over geschreven, maar visite enzo.

      Eén kleine anecdote dan... Na een personeelsfeestje heeft mijn zus het nog járen over Rop gehad: Jolie heeft een collega... die kale jongen, die zomaar allerlei bèdverhalen begon te vertellen... ja echt, over z'n seksleven hoor... (Stelt u zich Petra daarbij voor met een hooglijk verbaasd gezicht ;-))
      reacties ]

      bbl

      26 Mei 2006 21:36:

      Waar blijft ze nu, denkt u natuurlijk. Een vistitekaartje voor het Goede Doel (nee niet die band ;-)) en een bakplaat broodjes voor een gezellige lunch is vandaag het enige dat uit mijn handen kwam, naast het alledaagse en een foto's-van-eigen-werk-site. Eerst alle blogs uit het lijstje hiernaast lezen en wieweet daarna nog iets schrijven... ;-)
      reacties ]

      stroomstoring

      29 Mei 2006 15:01:

      Als ik de voordeur open, hoor ik de UPS —de Uninterruptible Power Supply— piepen als een vrachtwagen die achteruit rijdt. Met een klap op een lichtknop —geen respons dus geen electriciteit— haast ik me naar de computers om ze uit te zetten. U hoort mij vast al mopperen: Geen stroom, geen internet! Alsof ik niets te doen heb!
      Inmiddels kan ik de klokken weer gelijkzetten: de storing is verholpen. Gelukkig bewaar ik mijn bestanden regelmatig, anders was onderstaande passage -first draft- verdwenen geweest:

      Aan de achterzijde van het huis lag een terrasje, op het Zuidwesten, ingeklemd tussen de L-vormige achterkamer en de bijkeuken. Een steile trap leidde van het terrasje naar de lagergelegen haardhoutopslagplaats en fietsenstalling. Naadloos liep de trapleuning door in het open hekwerk dat het terrasje afschermde van de lagergelegen tuin. Even naadloos ging het hekwerk over in de reling van de gallerij die rond de garage lag en toegang bood tot de bijkeukendeur.

      Het terrasje was betegeld met grillig leisteen, een van de tegels lag iets lager. Het regenwater dat daar altijd achterbleef had een pyriet-spoor in het leisteen doen roesten.

      Het geluid van zware rollenglijder waarover de glaswand aan het terrasje openschoof verbrak de ochtendstilte. Vogels vlogen op uit hun waterbasin boven de onregelmatige tegel. [...]

      Het geoefende oog van de lezer begrijpt meteen wat dit is :-) Dit zijn de jaren 0-18. Na de jaren 18-36 in zo'n 125.000 woorden, heb ik de moed gevonden om alle flashbacks daarin los te knippen, en die even chronologisch als fictief uit te werken. Fictief, want elke beschrijving, zelfs als die waargebeurde zaken bevat, raakt fictief, daarover hoeven we ons geen illusie te maken.

      Nu nog tijd... En niet teveel stroomstoringen en slapeloze babies ;-) Naschrift: wat een grap, deze stroomstoring haalde Nu.nl
      reacties ]

      (niet alleen) voor de wijnliefhebber

      30 Mei 2006 19:57:



      Laatst las ik gênante anecdotes in de weblog van een boekverkoopster over de gekste vragen die klanten in boekwinkels stellen, wanneer ze iemand een boek cadeau willen doen.
      Dergelijke vragen kun je jezelf (en de boekverkoper ;-)) besparen door bij het volgende feest-waarbij-je-je-wildzoekt-naar-iets-hartelijks meteen dit elegante boekje te laten inpakken: Vloeibare Liefde van Hans Melissen.

      Ook in dit boekje verhaalt de schrijver over uiteenlopende wijnavonturen. Anders dan in Chateau Poeha waar het decor vaak wijnreizen betreft, zijn deze verhalen iets persoonlijker. De lezer leert zijdelings ook de sfeer in het ouderlijk huis kennen, de sfeer bij vrienden thuis, de studententijd. Net als de betekenis van wijn —zeg nooit tegen een Française dat een Australische wijn kan tippen aan een Franse— bijvoorbeeld. Dit en de humor, soms zelfspot, èn het feit dat je al lezend een hoop opsteekt over verschillende wijnen, maakt dit tot een zeer sympathiek boekje.
      reacties ]

      ‘radicale vernieuwing’

      31 Mei 2006 17:51:



      De lachebekjes van de Volkskrant openden vandaag een nieuwe website. Een goed moment om weer eens te proberen om als abonnee in het gedeelte voor abonnees te komen.

      Wees gerust: abonnees hebben nog steeds géén toegang tot het gedeelte voor abonnees. Daar is nog steeds een CODE uit een Welkomsbrief voor nodig. Maar ik ben al zo lang abonnee, ik heb geen Welkomsbrief. En met de registratie die je online kunt aanvragen, kun je ook bij ontelbare pogingen alleen een nieuwsmailservice aanvragen. De Volkskrantsite blijft een briljant staaltje van staaltje van web-usability, maar om het nu ‘radicaal vernieuwd’ te noemen...
      Wat zal ik doen? ’m Opzeggen?
      reacties ]


          RSS  php-icon © Jolie, 2002, 2006