|
|
|
[ reacties ] | ||||||||||||||||||||||||||
|
 |
maart 2005sneeuw!02 Mar 2005 23:07:
‘jij moppie!’03 Mar 2005 14:06:Het heeft even geduurd voor we wisten waar Leora het vandaan had, maar we zijn erachter: Leora praat Opa Agustin na wanneer ze “(hai hai..) jij moppie!” [Geluidsbestand WAV] zegt - tegen popjes of beren... :-) De uitroep opnemen was een aardig klusje, want peuters praten natuurlijk niet op commando. Dus zijn de uitroepen ‘Jij Moppie!’ en ‘Kaatje!’(Schatje!) op een onopvallend moment met een klein cameraatje gefilmd:  In het donker dus ;-) Met wat After Effects is er iets contour in beeld [Quicktime, 3 seconden] gekomen, maar het gelúidsspoor blijft natuurlijk het leukste: Leora: “Hai hai...” Jolie: “Hai Hai...” Leora: “Jij moppie!” [Geluidsbestand WAV] doerian05 Mar 2005 16:03:Achnee, wat lees ik nu in de weblog van Adriaan Jaeggi. Ondanks het frisse juryrapport gaat de uitreiking van de eerste Doerian niet door. Ik was net zo gecharmeerd van het initiatief. Je kent het vast wel, je hebt een roman of wat voor titel dan ook uit, of weggelegd omdat het dramatisch ongeloofwaardig, lezer-belerend, slechtgeschreven of lelijk vertaald is, blijkt het boek genomineerd voor een prijs. Voor een literatuurprijs — geen prijs voor beste marketing strategie of best grafisch ontwerp. De ene keer twijfel ik aan m'n eigen smaak, en de andere keer aan de deskundigheid van de jury. Met het initiatief voor de Gouden Doerian las ik eindelijk eens iets anders dan de superlatieven van allerlei juryleden over haastig op de markt gesmeten boeken. Maarnee, het feest mocht niet doorgaan. De Gouden Doerian-jury zwichtte voor protest — van uitgerekend die mensen die zich voorheen op hun kritische kijk lieten voorstaan. Jammer. Liever schelden dan debatteren — de dubbele verjaardag05 Mar 2005 01:08: Inderdaad, ik had vandaag (4 maart) een stukje willen schrijven dat ik even oud was geworden als Subterranean Homesick Blues van Dylan ;-) Nu ben ik daar niet aan toe gekomen, laat staan aan doorfilosoferen over één van die thema's, want... het werd een spannende dag met nieuws, speculaties, wachten, ijsberen en nieuws over Leora's Jongste Neefje:  We hebben Baby Mateo en z'n ouders vanmiddag bezocht in het ziekenhuis, gelukkig maken Marlous en Mateo het goed. De website van Marlous en Mark, met gastenboek en baby-fotoalbum (het laatste nu nog niet up) lusten katten rozijnen?06 Mar 2005 20:05:Leora is niet altijd even vriendelijk tegen Zip. Toch zijn haar meeste acties die Zip de stuipen op het kattenlijf jagen heel vriendelijk bedoeld. Zoals deze. Ik snapte er niets van toen ze het me kwam vertellen. “Tiptje dijntjes kêkéfah... Tip dijntjes étâh.”  Pas later zag ik het bakje kattenvoer en begreep ik het cryptische zinnetje. Het leek me vreselijk vies. Uiteindelijk dacht Zip daar zelf anders over, want de 2e lading kattenvoer met rozijnen heeft 'ie braaf opgegeten.... Hij liever dan ik ;-) dag disk06 Mar 2005 16:09:"...brrrrak er weerrrr een snaarrrrr van zijn viool," zou mijn Opa een zekere J.J. van der Schuit geïmiteerd hebben. Want — kggg-kgggg-kggg — daar ging weer een harddisk. Deze keer een IBM die het een krappe 4 jaar in deze Mac uithield. Niets bijzonders: veel Mac's worden geleverd met IBM-schijven. Gelukkig is alles tot en met gisterenavond gebackupt. Alleen moet ik nu al mijn Classic software herinstalleren, net als Classic zelf :-( Een waslijst aan software. Daarvoor koop ik eerst een nieuwe disk. Tot m'n verbazing bleek OS X te betrappen op onlogica:  Het Mac OS suggereert dat je het automatische starten van Classic kunt uitzetten —gewoon het vinkje weghalen— maar... die optie is hardnekkig greyed out. Tja. Apple's GUI-guru, Jef Raskin is véél te vroeg overleden ;-( Alle e-mail, die ook op de disk stond, is teruggeplaatst. Alleen had ik voor vandaag een boel leukere plannen. E-mail beàntwoorden bijv. :-| lang leve eudora07 Mar 2005 17:36:Ik heb het dankzij de diskcrash één dag ook voor E-mail-lezen geprobeerd: Thunderbird for Mac. Dus lieve PC-gebruikers, dit stukje gaat over dezelfde Thunderbird waarover u zo lyrisch bent ;-)) Thunderbird's trage starten, een minuut ondanks anderhalve Gig geheugen, kon ik nog best voor lief nemen. Net als Thunderbird's mailfolders in een bizarre sub-sub-sub-sub-submap in een Preferences Library, al maakt het backuppen een slagje lastiger...:  ..en al krijg je als Macgebruiker dan een licht on-ergonomische frons ;-) Zeker als je denkt aan Eudora's mailboxen, die logisch in de directory Documenten willen staan:  Ook de Wizzard (hoest, proest) waarmee ik de helft van de email-instellingen kon regelen, om vervolgens de andere helft handmatig te moeten doen, kon ik nog voor lief nemen. Al had ik dan wel zware heimwee naar de Eudora-Settings-humor...:  ..en naar het Eudora gemak. Al was het maar het gemak van de Afwezigheid van de Voortdurende Slideshow, die Thunderbird tussen elke instellingsaanpassing toont. Of naar alle opties die PC-gebruikers van Thunderbird wèl kennen: Edwin liep bij al mijn vragen naar zijn PC, en zei: "..Ja, dàt kan in de Windows-versie wèl." Afijn, met flink wat pijn in mijn arm van alle ineffeciente instellingswijzigingen en gegraaf in submenu's, opende ik vanochtend mijn Thunderbird. En vond... een lege inbox, die zich sinds zaterdagavond toch nog aardig gevuld had, en bepaald niet alleen met spam... AAAARRRRGGGHHH$#@^&*:  Zo heb ik Thunderbird weer verbannen naar het Rijk van Usenet en RSS. En de nieuwste Eudora gedownload. Halleluja. Perfect programma. En een kleine tien jaar gewenning. Ook wat waard ;-) Eudora downloaden depressie gewenst07 Mar 2005 17:05:“Geef een succesvol aapje een allerlaagste positie in de groep, en meet vervolgens het serotoninepeil in zijn hersens: het is dan drastisch gedaald.” Zo heeft mijn zus keer op keer verteld over de onderlinge wisselwerking tussen gedrag en hersenchemie. Ze heeft een tijdje overwogen om psychiater te worden, maar het specialisme viel haar toen ze op een onderzoeksplek werkte, zwaar. Toen ze uiteindelijk een opleidingsplaats als huisarts kreeg, bleef het vakgebied psychiatrie haar boeien.  Ik ben een groot tegenstander van ‘Pimmen’ — “Pim zou gezegd hebben...” — maar in dit geval weet ik het zeker: Petra zou furieus geweest zijn over de hetzerige draai die Netwerk gisteren aan oud nieuws over serotonine reuptake blockers gaf: oud nieuws dat de farmaceutische industrie een florisanter beeld schetst dan realistisch. Zie ook: hetzelfde nieuws, juni 2003, maar dan onderbouwd. Ondertussen hebben duizenden mensen dagelijks baat bij een antidepressivum, zouden in hun werk of relaties niet goed functioneren zonder. Zouden hele avonden boven krant of televisie zitten huilen, zouden niet weten wat te kiezen in winkels, zich laten leiden door gevoel van angst, schaamte, vermeende minderwaardigheid, zouden hele dagen in bed blijven of de voorkeur geven aan zelfmedicatie van alcohol en nicotine boven omgang met het alledaagse leed van het moderne leven. En hebben er een scala aan nare bijwerkingen voor over om een karige vorm van verlichting te bereiken. Dàt was een interessant item geweest, maar Netwerk heeft maling aan die cijfers. Want interessanter nieuws dat Sint Janskruid even goed werkt als Seroxat, zie ook PubMed ID 15708844, draait Netwerk om tot: “Als Sint Janskruid even goed werkt als Seroxat, dan... werkt Seroxat niet.” Natuurlijk. Er is altijd wel een psychiater te vinden die zo'n redenering in ruil voor 15 minutes of fame wil herhalen. Zoek daar als Netwerk-redactie wat oude artikelen bij en je hebt een hijgerig kwartiertje compleet. Ondertussen zitten die duizenden die gewoon aan een hardcore depressie lijden thuis voor de TV, in de wetenschap dat ze in de toekomst nòg meer vooroordelen tegen hun ziekte zullen tegenkomen: “Oh, u gebruikt een SSRI/tetra-/tricyclisch antidepressivum. Placebowerking hè.. Het zit tussen de oren.. Maar dat zat het altijd al hè, Haha..” Daar valt weinig tegen in te brengen, want alleen het omgekeerde licht gezien hebben doet genuanceerd denken. Soms.... kun je dus weinig meer doen dan redacties als die van Netwerk een fixe depressie toewensen. [ Just for the record: schrijver dezes gebruikt geen SSRI-, tetra- of tricyclisch antidepressivum, maar kent voldoende persoonlijke verhalen uit de eerste hand om een mening te durven hebben. ] burp09 Mar 2005 23:10:Een hopeloze klus, dat herinstalleren van Classic, classic software, fonts en systeemextensies. ‘Gelukkig’ heb ik wel drie dozen met systeemsoftware (nodig):  Op de achtergrond Leora die met een zaklantaarn in een doos met schroeven schijnt... Ze doet Edwin na die bij het verwisselen van harddisken op de schroeven in de computerkast schijnt ;-) Anyway, bij gebrek aan tijd voor meer dan gezoek op Backup-CDroms, een link naar Benders laatste gedicht, ‘Oma’.. Maar vergeet vooral niet ook ‘Hooi, zegt ze’ te lezen... ‘Oma’ @ kannibaal.nl 80-ies kapsels en snorren10 Mar 2005 23:16:Dagelijks probeer ik een uurtje te fietsen op de hometrainer, iets wat meestal wel lukt. Zeker als ik een tv-film kan vinden die boeiend genoeg is om m'n aandacht van het fietsklokje weg te houden. Als je op de tv-gids afgaat, is dat zelden het geval ;-) Gelukkig is er wel eens een verschil tussen het oordeel van de TV-gids —"saaie film"— en m'n eigen indruk.  Zo bleek vanavond achter de matig beoordeelde tv-film 'The Investigation' een heel interessante thriller te schuilen. De film vertelt het waargebeurde verhaal van een canadese seriemoordenaar, die dankzij blunderend justitieel onderzoek nog zeven meer moorden kan plegen, dan hij al gepleegd had op het moment dat de eerste lokale agenten hem in het vizier kregen. Op zich al een bloedstollend en —helaas— universeel gegeven, waar naar mijn smaak geen CSI-achtige blikken in het ontplofte inwendige van allerlei slachtoffers bij nodig waren om het spannender te maken. De 80-ies kapsels en snorren waren al weerzinwekkend genoeg ;-) The Investigation, tv-film, Canada, 2002 wens11 Mar 2005 22:21: Voor S. omdat we hopen dat haar vader snel weer uit het ziekenhuis is. Kaartje voor S.. jaardag12 Mar 2005 00:41: Vissen getrouwd met een BOFH......... ;-)13 Mar 2005 18:50:Met het gevaar dat ik de lezers wegjaag... een stamp-stukje over het leed dat webserver heet. Of-eh, zie de kop bij dit stukje ;-)  Eigenlijk is het heel simpel. Het Mac besturingssysteem accepteert bepaalde naamgeving niet. Geen probleem... als ik het bestand kon uploaden en een nieuwe naam kon geven. Maar.... dat laatste kan de enige upload-software die aan Edwins beveiligings-eisen voldoet weer niet. De tekst van bepaalde bestanden met vi aanpassen — vi!! vi!!! alsof eenvoudige nederige mensen niet alleen met joe of pico kunnen werken... ;-) maar die staan weer niet op de server... — afijn, met vi aanpassen mag wel... zolang ik in vi maar niet de opdracht ‘save’ geef... De permissies op de server veranderen, en vervolgens de inhoud aanpassen, daarvoor heb ík weer geen permissies van de BOFH... Het gevolg.. die arme Edwin mag zeer regelmatig bestandsnamen wijzigen ;-) Edwin: Welnee, ik lijk niet eens op een BOFH.... (Moi: NEE, dàt moest er nog eens bijkomen ;-)) new age held15 Mar 2005 23:40:Een jaar of vijftien, zestien geleden, hoorde ik op conservatorium-feestjes regelmatig hoe Duitse jongeren dachten over WOII, en merkte ik hoe ze vervuld waren van schaamtegevoel over dat verleden en gebukt gingen onder de behoefte te bewijzen anders te zijn dan eventuele voorvaderen. In die tijd noteerde ik in m'n dagboek hoe zorgwekkend ik dat vond — en daar bedoel ik overigens geen moment sympatie voor extreem rechts mee.  Vandaag las ik een knipsel uit Trouw dat me aan die conservatorium-feestjes deed terugdenken. Een of andere New-age-‘therapeut’ weet misbruik te maken van de buts in het Duitse volks-ego. De deuk die niet alleen WOII zelf heeft achtergelaten, maar ook het jarenlang overladen van een generatie die geen enkele schuld aan WOII heeft, met Besef Wel Hoe Fout Wij Zijn. De conservatorium-studenten, meestal met gymnasium-achtergrond, leken daar in elk geval zó diep van doordrongen, dat elke licht-relativerende vraag van mijn kant ‘Hitler beloofde toch werk en welvaart, daar kunnen mensen toch ingestonken zijn?’ diep geschokt van de hand gewezen werd. Sympathiek, diep sympathiek, maar echt, ik noteerde daar sombere voorspellingen bij in m'n dagboek :-} Vroeg of laat wreekt zoiets zich, zie WOI, en gaan mensen die zo'n krenking niet aankunnen of het rechtvaardigheidsgevoel missen, compleet het tegenovergestelde beweren of de beweringen van de nazi's herhalen. En ja hoor, daar komt dagblad Trouw met Hellinger op de proppen. Eigenlijk verbaast het me niet eens dat deze flirt met Hitler uit de new-age-hoek komt: als je dat fenomeen even bestudeert kom je al snel onfrisse gedachten tegen over vermeende wilsafhankelijkheid van het lot en... trek de lijn maar even door: ‘Jahoor, het was éigen keuze, van hele vermoorde bevolkingsgroepen’ zo redeneert New Age al snel, maar ook oude ‘goden’ als Jung zijn te betrappen op racisme. Wilt u bewijzen, kom gerust eens in mijn boeken bladeren ;-] For the record: Crowley c.s. heb ik weggegooid. Welhaast radio-actief van slechtheid en seksisme dat boek ;-} Afijn. Meer over Hellinger en zijn sympathie voor Hitler 20º16 Mar 2005 23:24:Mja, zodra de bladeren zijn weggebezemd, de matten geveegd zijn, spinrag uit alle kozijnen is, het ramen zemen klaar is, de was hangt, de vuilniszak is vervangen, het tuinmeubilair is ontdaan van vogelpoep...  ...is de zon net achter de daken gezakt, en resteert de vraag "dag schat, wil jij ook thee? ik wilde net de krant in de tuin gaan lezen.." Ohwell, morgen weer mooi weer, toch? bryce & strata19 Mar 2005 22:47:Strata, uitgever van 3D-tekensoftware Strata 3D, neemt landschapsrenderer Bryce op in haar Connected Partner Program, zo meldde Strata gisteren in een persbericht. Goed nieuws, voor beide programma's heb ik een licentie en ik erger me al jaren aan de beperkte mogelijkheid tot bestandsuitwisseling onderling. Het schaalmodel van deze Flash-tuin bijvoorbeeld is met beide programma's gemaakt...  ...het landschap met Bryce en de architectuur met Strata. De delen combineren was onmogelijk zonder bijv. verlies van textures. Ook zijn de bloem-borders in bovenstaand voorbeeld leeg: het 3D-model werd hopeloos traag bij toevoeging van elk detail, en om alleen het hoogteverschil in de tuin te maken, had ik al 13 terrains nodig :-} Ik hoop wèl dat Strata vasthoudt aan haar eigen interface. Die is veel beter, transparanter, begrijpelijker en toegankelijker dan die van Bryce. De interface van Bryce is, hoe overgedesigned ook, een drama, waarbij ik tèlkens weer de manual moet pakken om de werking van buttons en labs te achterhalen. Strata 3D zit daarentegen zo logisch in elkaar, dat je er eigenlijk zonder manual meteen mee aan de slag kunt. En als je het eenmaal geleerd hebt, haal je het programma ook moeiteloos weer uit de kast, al heb je er maanden niet mee gewerkt... Helaas kun je dat van Bryce niet zeggen. Is mijn ervaring dan ;-) Strata's persbericht over samenwerking met Bryce broer19 Mar 2005 22:34:Eén zwaluw maakt nog geen zomer maar één mens kan een hoop verschil maken —mag ik het spreekwoord daarmee uitbreiden ;-) Zo kwam ik vandaag ‘het jongste broertje’ van mijn Oma tegen.  Nu is mijn Oma al meer dan tien jaar geleden overleden — ze had vast veel ouder kunnen worden als ze geen brandwondenslachtoffer was geweest. En hoewel haar jongste broer de jongste niet meer is, ik herkende hem wèl meteen — en zag ook meteen in allerlei kleurige herinneringen voor me hoe zijn gezin (met dochtertjes van mijn leeftijd) woonde. Hij haalde een oud verhaal op, hoe zíjn moeder mij vroeger nog brieven schreef... Of ik dat nog wist. ‘Zeker, :-)’ zei ik, ‘sterker nog, ik heb gisterennacht nog van haar gedroomd!’ Eigenlijk had ik er best bij kunnen vertellen dat ik droomde dat mijn Overgrootoma me twee sjaals (‘van haarzelf’) stuurde..  ...een zwarte en een rode. Dat laatste zou voor iemand van haar geboortejaar (1888) heel opmerkelijk zijn geweest. Zwart, als kleur voor soberheid en vroomheid droeg ze wel, maar rood zou voor haar de kleur van het socialisme geweest zijn. Dat zou ze In Real Life zeker niet gedragen hebben. Afijn, zo zijn dromen ;-) Voor mij was het een you made my day-ervaring om daar zomaar Oma's ‘broertje’ te zien staan. Zo kwiek, met zo'n opgewekte glimlach, verhalen en alledaagse bezigheden. Net alsof je ook een beetje je Oma terugziet. Heel ontroerend. fysiek onwel19 Mar 2005 22:22: Wanneer mensen die betrokken zijn geweest bij geweld, mijn persoonlijke levensfeer binnenstappen, hetzij door een handdruk of een uitroep Heej Hallow Hoe is het ermee? raak ik fysiek onwel. De kamer draait voor mijn ogen en mijn adem wordt afgesneden. Als volwassene verwacht je niet met geweld, blauwe plekken, uit een ruimte verwijderd te worden. Zodra de ene mens ten aanzien van een andere mens die verwachting bijstelt, heeft dat traumatische gevolgen. Onze wet kent dan ook allerlei artikelen die de lichamelijke integriteit waarborgen en geweldsmiddelen slechts toestaan aan bepaalde ambtenaren. De lezer zal het volslagen bizar vinden om dit allemaal nog uit te leggen, ieder mens zou na zoiets hooguit verwachten dat een eerste zin begon met ‘Sorry dat ik niet wist van de uitnodiging..’ of ‘Het spijt me dat..’ of ‘ik las onlangs een stuk van Sophokles ..’ of ‘Sorry... dat ik zo'n vreselijk beperkt vertrouwen in je had eh heb’ of desnoods ‘Het spijt me dat ik nooit zelf heb leren nadenken..’ of ‘Goedmaken kan niet meer, maar mijn verontschuldigen voor het feit dat ik je voor altijd de ruimte heb ontnomen om een afspraak na te komen.’ Je kunt als pleger eeuwig doorgaan de ander ‘gebrek aan vergevingsgezindheid’ te verwijten. Je kunt ook iets dat méér voor de hand ligt zeggen dan Heej Hallow Hoe —etc. Helaas zijn mensen die dat zèlf niet zien, ook niet bij te sturen door ze een etiquetteboek cadeau te doen. En zullen ze wellicht... gemakkelijk in hun eigengerechtigd gewelddadige herhaling vallen. Catch 22. eigenwijs19 Mar 2005 00:42:Zo komt onze kleine ondernemer aan die indianenstrepen op haar gezicht...
...en zo ontdekt ze per ongeluk de 'dual-boot'-optie in de oudste laptop, om vervolgens héél verbaasd te doen dat er geen Robbie-Konijn-ikoon op het bureaublad staat. Gelukkig heeft Leora veel zelfkennis ;-) want toen ik vandaag uitlegde dat het vies is om je hand in de WC te steken, riep ze "Eigebijs!" Een woord dat ze vaak hoort als ze iets tòch wil doen wat niet mag.. ;-)
20 Mar 2005 12:52: | ||||||||||||||||||||||||
|
 |  |
| 
 © Jolie, 2002, 2006 |
