potlood

[ reacties ]



Jolie's weblog

archief:

december 2009
november 2009
oktober 2009
september 2009
augustus 2009
juli 2009
juni 2009
mei 2009
april 2009
maart 2009
februari 2009
januari 2009
december 2008
november 2008
oktober 2008
september 2008
augustus 2008
juli 2008
juni 2008
mei 2008
april 2008
maart 2008
februari 2008
januari 2008
december 2007
november 2007
oktober 2007
september 2007
augustus 2007
juli 2007
juni 2007
mei 2007
april 2007
maart 2007
februari 2007
januari 2007
december 2006
november 2006
oktober 2006
september 2006
augustus 2006
juli 2006
juni 2006
mei 2006
april 2006
maart 2006
februari 2006
januari 2006
december 2005
november 2005
oktober 2005
september 2005
augustus 2005
juli 2005
juni 2005
mei 2005
april 2005
maart 2005
februari 2005
januari 2005
december 2004
november 2004
oktober 2004
september 2004
augustus 2004
juli 2004
juni 2004
mei 2004
april 2004
maart 2004
februari 2004
januari 2004
december 2003
november 2003
oktober 2003
I.M. 11 oktober
september 2003
augustus 2003
juli 2003
juni 2003
mei 2003
april 2003
verhuizing 2003
december 2002
november 2002
oktober 2002
septestber 2002

november 2005

borstel

01 Nov 2005 21:22:
Maanden na een zwangerschap kunnen ze nog uitvallen, de haren die —zo beweert men—verminderd uitvielen tijdens een zwangerschap. Natuurlijk, er zijn ergere kwalen - maar ik blijf het onprettig vinden. De vorige keer werd het zelfs zichtbaar: van die armoedige stekels, terugkerend uitgevallen haar. Met mijn haarlengte (een meter ;-)) duurt het ook zo lang voor dat weer bijgegroeid is :-| Genoeg gezeurd. Nu we het toch over borstels hebben, de Navelborstel, kende u die al?
HaarborstelNavelborstel © Leora ;-)


ziekjes

02 Nov 2005 23:14:

En de verf van het serviesje was nog maar net droog, of Leora viel in slaap en werd wakker met 39° koorts. Met een paracetamol zakt het gelukkig, even duimen dat onze schat snel weer beter is..

ideetje pakken

02 Nov 2005 15:32:
Onze heldin beschildert een serviesje

Toegegeven, ik had zelf gewoon zin om iets leuks te doen. Leora is er ‘officieel’ nog iets te klein voor, maar het serviesje lag al een jaar te branden in de kelder. Leuk HEMA-product: beschilder je eigen kinderserviesje. Wat een plezier!

Zegt Leora: ‘Mama gaat even een ideetje pakken uit de kelder...’ Haha. Ik heb kennelijk zo vaak ‘Mama heeft een leuk ideetje, wacht even, ik haal iets uit de kelder’ gezegd. Het valt me weer reuze mee: ik vind nu wel eens dat ik te weinig tijd heb om leuke dingen met Leora te doen. Terwijl dat zo belangrijk is met een baby in huis.

praatjes

03 Nov 2005 21:45:
Po aan het denkbeeldig limonade infuus

[ Even voor evt. ongeruste grootouders: ] Ze heeft alweer praatjes hoor, hier met Po aan het denkbeeldig limonade infuus ;-) Vergeet ook de sokken die Po draagt niet...
Inmiddels hoor ik zelfs protest uit het slaapkamertje. Tekenen van beterschap :-)

straatongeluk

05 Nov 2005 20:23:
Leora zag een ongeluk

Met Leora bracht ik aan het eind van de middag even een bloemetje bij de 83-jarige dame om de hoek. Op weg naar huis hoorden we geroep en het geluid van een naderende politie-wagen. We spraken een jongetje uit onze straat aan, die vertelde dat een van zijn kameraadjes bij een spelletje de straat op gerend was, en was geschept door een auto. Er stonden gelukkig al mensen om het gewonde jongetje heen en hij bleek nog met hen in gesprek te kunnen blijven. De ambulance arriveerde erg snel en geroutineerd werd het kind naar het ziekenhuis gebracht.
Leora is er al een paar keer over begonnen vanavond, heeft 'ie pijn, ging hij in de ziekenauto, was hij de straat opgerend, had hij niet gekeken? Op dit moment roept ze Niet Tiebelen! - kennelijk geldt er een nieuw woord voor typen vandaag ;-] En ik moet maar weer snel met haar TV-kijken en babbelen. Niet dat ik vind dat je als ouder op zoiets moet blijven terugkomen: alleen als een kind erover begint, en dan vooral geruststellend: jou overkomt dat niet, want jij kijkt voor je oversteekt —zoiets.

tijd

07 Nov 2005 23:23:
quick & dirty pagina in Quark Xpress

Van die dagen waarop je zelfs geen tijd hebt om te zeggen dat je geen tijd hebt ;-} Typte ik een uur geleden. Twee lijsten had ik misschien beter kunnen typen, één met een opsomming van klussen, en één met dingen die blijven liggen, maar het zou zo oninteressant voor de lezer kunnen worden.

Interessanter is het nieuwe huisdier van Fien; het arme huisdier van Geertrude; de slimme oplichtersreclame-doorberekening van Mack; de komende Beth Hart-foto's van Peng; de promovendus van Bart; de gezondheidstestjes (nee uitslagen natuurlijk) van de veelreizende familie S.; de uitslag van de gedichtenwedstrijd waarvoor Yukiko jureerde; nouja, het meeste staat wel achter de links hiernaast ;-)

no claim

08 Nov 2005 11:09:
Mensen die wekelijks op consult komen met schimmelnagels noemde m'n zus een groot probleem voor de huisarts. Reclamespotjes en tv-shows wakkeren vragen aan, en mensen besluiten weer in de wachtkamer te gaan zitten. ‘Je kunt aan de wachtkamer zien wat er de vorige avond op TV was’ zei mijn eigen huisarts eens. Zelf ben ik al ruim twee jaar niet bij een huisarts geweest. Ik ben gelukkig a) gezond en b) denk ik niet bij elke tv-show ‘dat heb ik ook’!

De huisarts is het enige gebied waarop je als ‘klant’ nog een kleine vorm van keuze hebt: laat je je opjutten door medicijnreclames en tv-shows? Op alle andere terreinen heb je geen keuze. Word je overduidelijk ziek, dan zit er maar 1 ding op: naar een (huis-)arts.

Zo viel vanochtend een brief van mijn ziektekostenverzekeraar op de mat: u hebt in januari (de goedkoopste maar geïndiceerde) prenatale screening laten doen èn u bent naar de kaakchirurg geweest. Helaas pindakaas: voor u geen no claim-korting dit jaar. Prima hoor... En ik besefte me meteen weer hoe oneerlijk dit kabinetsverzinsel is. Medische zaken waarin je géén keuze hebt, doen je je no claim-korting verliezen, maar zodra je wèl een keuze hebt, de huisarts, telt die niet mee.

Feitelijk heeft het kabinet niet meer gedaan dan een tolpoortje bij de ingang van de poliklinieken zetten. Verkapte tariefsverhoging, meer is het niet.

kattekots

08 Nov 2005 15:53:
geen foto ;-)

Wij hebben geen plinten, tenminste, de latjes staan sinds het leggen van onze vloeren in de kelder. En zo'n Corporatie die zodra het huurcontract droog is de bewoners alweer uit een heel woonblok wil hebben, stimuleert niet echt om elk verhuisklusje af te maken.

Met een vloer vol kieren, raakt kattekots regelmatig tussen vloer en muur.... Toen ik die vanochtend stond weg te pulken met een bos watenstaafjes — laten zitten leek me een slecht plan, al schreeuwde Rosalie moord en brand uit aandachtsgebrek — bedacht ik me dat het ons woongerief ten goede zou komen om op strategische plekken toch wat van die plinten te plaatsen.

Maar omdat ik weet hoe elk kwartiertje op de dag bezet is, hoe er weinig tijd overblijft voor ontspanning, heb ik deze strategische plek maar opgevuld met in chloor gedrenkt wc-papier ;-} Wieweet blijft Zip er zelfs zo ver uit de buurt dat hij voortaan niet meer in deze kier kotst....

reclame

08 Nov 2005 15:53:

Van het weekend las ik — wat laat — de Van Gogh-bijlage van de Volkskrant. Op de achterzijde daarvan spotte ik een advertentie die leek te refereren naar de uitroepen van de vijanden van Van Gogh. Slecht gecast, dacht ik bij de aanblik van zoveel hompen vlees, nog afgezien van de islamitische lezer van de bijlage. Altijd leuk om te lezen dat een ander zoiets ook is opgevallen, zie de weblog van Adriaan Jaeggi.

koptelefoon

10 Nov 2005 10:42:
Leora met koptelefoon

Als Papa een koptelefoon opdoet, dan moet Leora dat ook! Toch? Ze trekt wel een heel gek gezicht voor de foto, en bij de volgende afdruk was de accu van het cameraatje leeg ;-) Op het prikbord achter Leora hangt een nieuw knipseltje, deze keer een stuk van Van Aartsen —niet bepaald mijn favoriete VVDer— in de Volkskrant, waarin hij betoogt dat wetsartikelen 131, 132 en 137 afdoende zijn om terrorisme te bestrijden.

geen lampions

11 Nov 2005 11:14:
Sint Maarten 2003, de lamp van Oma Loes maakt indruk

Wij laten de lampions vanavond helaas voorbij gaan. Op zich is dat niet zó erg, nu mogen we alle snoepjes zelf opeten ;-] De reden is minder vrolijk, de moeder van een goede vriend is plotseling overleden, vanavond is de condoleance-bijeenkomst.
Als Leora een lamp had gemaakt en liedjes had geoefend, zoals kleuters hier doen, dan had ik een andere oplossing bedacht. Al moet ik bekennen dat het dilemma —kinderliedjes zingen versus condoleren— in mijn hoofd blijft spoken.

discontinued

10 Nov 2005 10:56:

Bij sommige web-opdrachten hoort fotomateriaal. Specifieke sfeerfoto's, die opdrachtgevers graag in de website-interface willen opnemen. Dan kun je niet aankomen met typografie alleen.

De eerste aanzet voor zo'n website maak ik in Photoshop en LiveMotion. Daarmee voorkom ik dat ik allemaal rollover buttons zit te slicen en code moet debuggen voor een plaat waarvan de opdrachtgever zegt: “nou nee, dat is net de verkeerde sfeer.”

Zoals het gaat met old habits, je blijft ze uit de kast trekken ;-) Toen deze LiveMotion in 2002 op de markt kwam, heb ik het pakket onderzocht voor mijn werkgever, of een cursus zou lonen. Hoe graag ik die ook schrijf, ik heb het afgeraden met het argument: dit pakket zal niet verkopen voor er een goede update komt: het zit vol onlogica. Een voorbeeld: selecteer en kopieer een transparant object, na plakken of exporteren is de transparantie verdwenen. Weg! Foetsie! Maar de update kwam niet. Sterker nog Adobe verklaarde het in 2003 alweer tot discontinued software. Inmiddels heeft Adobe Macromedia overgenomen, en zo Flash gekocht. Het ‘vergelijkbare’ pakket van Macromedia. Ik kan met Flash —met de oude versie waarvoor ik een licentie heb— zelfs beter werken dan met LiveMotion. Alleen.... LiveMotion kan beter dan Flash overweg met fotomateriaal uit Photoshop. En daar was het allemaal om begonnen :-)

Het ultieme ontwerppakket bestaat volgens mij gewoon niet. Of... Adobe zou LiveMotion als extra tabbladenset aan Photoshop moeten toevoegen.

klappar pingvin

12 Nov 2005 23:17:

Jolie: Oh kijk wat een leuke Tux
Edwin: Leuk cadeau voor Peng...
Jolie: Je haalt me de woorden uit de mond...

Aldus genoteerd in een zweedse meubelketen, bij de klappar pingvin ;-)

vier kinderen

12 Nov 2005 18:12:
Daar stonden ze. Vier kinderen op een rijtje. Hun vader gearmd met zijn oudste dochter. Op de laatste verjaardag had hij nog geleken op de reus die ik altijd gekend had, nu leek hij een andere man, met een ander gezicht en andere ogen.

Niet ouder, nee, hij leek misschien nog wel meer op zijn zoon, zoals ik die voor me zag tweeëndertig jaar geleden, met zijn tekenschrift in zijn hand. Die ernstige blik: Vandaag moeten we moeten tekenen.... Schrijf je het op? Ik was nieuw in die klas, en we raakten tot elkaar veroordeeld. Zonder elkaar waren we ongetwijfeld arrogante betweters geworden, nu was er altijd iemand die dezelfde moeiteloos hoge cijfers over zich hoorde afroepen. Al is R. met zijn theoretische natuurkunde uiteindelijk ver boven me uitgestegen. Ver boven iedereen, en vooral: zonder dat zelf door te hebben.

Op mijn verjaardagen klampen gasten me vaak aan Wat hééft die jongen! Hij probeert me nu al vijf kwartier uit te leggen dat licht een golfje en een deeltje is! Alsof hij niet ziet dat ik.. Klopt, dat ziet hij niet. Zeg ik dan altijd. Vast een vorm van autisme, hij denkt dat iedereen snapt wat hij snapt. Een compliment hoor! Zo gaat dat, je vrienden fluisteren de diagnose al achter je rug, jaren voor de specialisten het syndroom ontdekken.

Maar daar, in die rij, tussen het broertje en beide zussen, was er geen spoor van Asperger te bekennen. Ohja, misschien heel even, bij zijn vraag naar familiegraven. Jazeker, mijn grootouders en overgrootouders hebben daar ook familiegraven, maar daar zal het bij blijven. En daaraan denken is op zo'n moment voor iedereen een steen teveel op de maag.
Want het is al erg genoeg, dat we daar staan, in de zijkamer de kist van dat kleine vrouwtje met die rode krullen, dat altijd zo vrolijk praatte. Die ik nog zie zitten, in een rotan stoel met gebloemd fluwelen kussens. Die kleine dame waarover ik mijn Oma nog hoor vertellen. Voor ze die winkel hadden, was mevrouw R. de vroedvrouw in het dorp... Mijn Oma kon dat uitspreken met groot zeeuws respect voor het gespreksonderwerp, ook als dat gespreksonderwerp veel jonger was dan zijzelf.

We namen afscheid toen de zaalwacht ging afsluiten. De vier kinderen verbraken hun rij, en wij liepen naar onze jassen.

mijten

13 Nov 2005 14:04:

Heerlijk, om 's ochtends wakker te worden zonder rode ogen, tranende neus, prikkend verhemelte en oren. En dat allemaal dankzij een nieuw matras. Na maatregelen als kussens vernieuwen, kon alleen de matras nog mijten-woonplaats zijn. En als je allergie-medicijnen wilt beperken —wat wel moet bij borstvoeding — kun je alleen de woonomgeving verstandig inrichten.

Zodra het woord allergie valt, krijg je helaas al snel te horen dat je huis zeker te schoon is. Nou nee dus. Was dat maar zo ;-) En al zou de hygiëne-hypothese —schone huizen zouden onder de laatste generatie allergie veroorzaken— bewezen zijn, dan nog is het verband niet om te draaien: je hebt allergie dus je huis is te schoon ;-) Alleen bereiken de onderzoeken die de hygiëne-hypothese relativeren of nuanceren, de populaire bladen (nog) niet.

Ik zou mijn kaarten eerder zetten op blootstelling aan milieuverontreiniging, als oorzaak voor een allergisch imuunsysteem, dan op een te schoon huis als oorzaak. De huizen van onze Oma's waren in elk geval schoner ;-)

link

14 Nov 2005 11:57:
Ja, een nieuwe link, Ben, tussen Bart en Bram. Die kennen wij. Aardige gozer, koele dude, allemaal lezen dus ;-)

Een link bijplaatsen of verwijderen doet me nu denken aan Mack, die nuances plaatste bij links-verzamelen en vooral verwijderen. Want dat is inderdaad pijnlijk, een link weghalen omdat (zoals ik wel eens deed) het tarotkaartengehalte me wat verlammend werd. Of omdat iemand muziek op z'n log zette, waarvan de pasgeborene wakker werd.

Eigenlijk vind ik navelstaar-gebabbel als waarom zijn mijn vrienden stom en huil mannen moeten me niet erger dan tarotkaarten of harde muziek. Een keer, OK, we hebben allemaal stomme vrienden en nare exen — maar als een repeterende breuk? Zonder reactie op de reacties? Get a grip. Dat valt voor mij rechtstreeks onder de categorie die Mack samenvatte met: “Goh, leest hij dat en dat? Nou, dat hadden we niet van hem verwacht.” Kortom. Plaatsvervangende schaamte. Ik ga er vanuit dat lezer die dat soort teksten achter mijn links tegenkomt, snapt dat ik ze niet op de bookmark had verwacht ;-)

Maar weghalen doe ik niet graag — ik plaats er liever leuke links bij. Dat doet mij denken... wanneer zal die jarige-van-vandaag (gefeliciteerd!) zíjn log publiceren?

memory

15 Nov 2005 15:38:
Het paarse beertje moet ook meedoen met memoryEn dan is er nog iemand met een spek-en-bonen kaartje in de hand

We spelen het niet vaak uit. Meestal wil Leora enthousiast kaarten schudden en neerleggen. Voor het omdraaien heeft ze al minder geduld —tenzij ze zelf aan de beurt is natuurlijk ;-) Sinterklaas komt wat dat betreft op een juist moment: tijd om meer spelletjes op drie-en-eenhalf-jarigen-niveau uit te zoeken. De lens flare bij het beertje heb ik trouwens niet gephotoshopt, dat is echte lens flare. En anders moeten we 'm maar eens insturen naar zo'n site ;-)

experiment

15 Nov 2005 01:17:

Gisteren toonde Netwerk zijdelings het Asch conformity experiment. Solomon Ash wilde aantonen dat mensen groepsdwang kunnen weerstaan. Tegen zijn verwachting toonde hij dat één op de drie mensen bereid was met de groep mee te gaan. Zelfs wanneer ze met eigen ogen konden zien dat de groep zich vergiste.

Het experiment deed mij denken aan een vreselijke godsdienstles op mijn twaalfde. De godsdienst-docent —het was een christelijke school, zo'n bedompte in een moerassig veengebied, die ik aan het eind van het jaar gillend verruild heb voor een grotere school elders— stelde de vraag: Bijbel of Darwin, Schepping of Evolutie?

Iedereen moest zijn hand opsteken. Bekend met de vreselijke ruzies die over dat onderwerp kunnen ontstaan, stak ik mijn hand op bij Bijbel. Ik waande me tenslotte in een christelijke school. Tot mijn twaalfjarigen-verbijstering volgde er geen enkele andere hand. Ik kon wel door de grond zakken. Zo'n hand die iedereen al gezien had weer intrekken was ook weer zo laf, flitste door me heen, misschien volgen er nog... Maar nee. Pas bij Darwin gingen de overige handen de lucht in.
Volslagen onpedagogisch, zeker met een groep kinderen die nieuw zijn in een klas en school. Ik heb als leraar dan ook nooit zoiets met kinderen uitgehaald. Dat terzijde.

Waar zou ik in het Asch experiment gezeten hebben, vroeg ik me af. Bij groepsvolgers, of juist bij de mensen die zwetend tegen de groep bleven ingaan?

Hoe misplaatst loyaliteit kan zijn, heb ik er volgens mij juist door dat soort gekke ervaringen geleerd. Hoe dan ook... die 66% van Asch die niet met de groep meeging, ik vond dat getal nog reuze meevallen ;-)

foto's

16 Nov 2005 21:36:
Leora, nog in pyama, eet haar gevulde schoen leegDaar werkt iemand, met een verfschort, aan een nieuw raam
Rosalie heeft lol, terwijl ze net zelf een eigen armband heeft gemaakt.....daar kan levend kunstwerk Fabiola (in hoogtijdagen met pols-tulband) nog van leren ;-)


gedichten

17 Nov 2005 14:04:

Het weer zit mee vandaag: de Herfstgedichten.

sloffen

18 Nov 2005 20:29:
Wat heb ik *nu* aan mijn voeten?Oh! Nijntje-sloffen met rammelaartjes! (Van Valeska en goed voor de babybuikspiertjes ;-))


realiteit

18 Nov 2005 02:01:
Klaasavond 2000; overigens ook een van de weinige foto's waar mijn zus (helemaal links) haar haar niet geblondeerd heeft

Vroeger had ik bepaalde verwachtingen, nou, meer vanzelfsprekendheden. Zo ging ik ervan uit dat ik feestdagen samen met mijn zus zou doorbrengen. Sinterklaasavond, dat soort feesten. Zeker als we kinderen zouden hebben. Het ene jaar bij onze ene ouder en het andere jaar bij de andere.

Maarja, zij is dood, die spreekt niet meer met die en die sprak toch al nooit met die. Ik loop nog steeds op eieren. Zwijg zo veel mogelijk. Geen wonden openhalen.

Per saldo levert het niets op. Moet het iets opleveren dan? Ja, nou, wat dacht je van nog iets ervan maken? Het zit er gewoon niet in. En waar het op neerkomt, is dat wij gewoon alleen onszelf hebben om Sinterklaas mee te vieren. Niet erg hoor, ik geloof alleen in ongedwongen keuzes. Het is gewoon de realiteit. Mijn kinderen hebben elkaar.

Een andere realiteit is dat het mij ook nog eens domweg verdriet doet. Alsof zo'n zelfgekozen afscheid niet genoeg is.

Zoals Grunberg al schreef in Blauwe Maandagen, wie populair wil zijn, moet vaak liegen -om en nabij, even uit het hoofd. Als ik niet uitgekotst wil raken, kan ik mijn fotootjes van sinterklaasavonden beter voor me houden. Dan wordt het misschien ooit nog wat. Omdat wij dit jaar toch alleen onszelf en zwarte piet hebben, kan die foto er ook nog wel bij. Veel stof op de scan. Zo hing hij in de gang.

koffie

18 Nov 2005 00:29:

Zijn we op de koffie bij Oma, missen we de langverwachte digitale geboorte van een weblog ;-)

ballon

19 Nov 2005 18:19:
Help Mama, Leora kreeg een ballon bij de Sinterklaas-intocht, en nu mag ik 'm vasthouden....goed dan, bij Papa op schoot durf ik het wel......al is het boekje dat Leora leest veel leuker!


vlo

19 Nov 2005 18:17:
Het is het warme weer of het kattenoppasje dat Zip lang achtereen naar buiten liet. Want vlooiendruppels, zeven keer per week stofzuigen en drie keer per week moppen volstaat niet meer. Grrr. Ik heb gisteren ook nog maar een spray aangeschaft. Achja, het houdt een mens van straat nietwaar. Nee, op straat, want die vloeistof vereist dat je de kamer(s) verlaat ;-) Iemand nog andere peutervriendelijke tips?


was de cycloop een mammoet?

21 Nov 2005 13:19:

De reusachtige neusholte in de olifantschedels uit het Pleistoceen, zouden de Grieken hebben aangezien voor een oogkas. Een oogkas van een reus met één groot oog in zijn voorhoofd. Zo stelde Adrienne Mayor in haar boek The First Fossil Hunters: Paleontology in Greek and Roman Times. Het was niet helemaal haar eigen idee, Othenio Abel suggereerde het al in 1914 en Mayor onderbouwde het.

Inderdaad, de Grieken vonden die antieke botten en bewaarden ze in hun tempels. Ze probeerden, zo stelt Mayor, het uiterlijk van de prehistorische wezens te reconstrueren, en zochten verklaringen voor hun uitsterven. Voor het laatste, waren ze voornamelijk aangewezen op hun fantasie, en dat leidde tot de mythische verhalen over fabeldieren als de cycloop. Mij klonk het, toen ik eens een boekbespreking van Mayors boek las, volkomen logisch. Ik was haar theorie eigenlijk helemaal vergeten, tot N. op diens site zijdelings naar de Cycloop uit de Odyssee verwees. Het lijkt mij leuk als Mayors theorie over deze pleistocene botten eens bewezen zal worden (verklaard.)

het werkt!

21 Nov 2005 10:25:

De eerste slachtoffertjes zijn gevallen, met de anti-kattenvlooien-tip van Esther: ’s nachts lage bakken met water en afwasmiddel neerzetten met een kaars in het midden van de bak. U begrijpt, dit zullen wij vaker toepassen...

jarig

21 Nov 2005 00:29:

Edwin ‘mag’ Leora's feestmuts op.
De foto's daarvan bleven beperkt tot deze ene, want.. de camera-accu sloeg af. Oh well. Het was een heel gezellige dag met enkele (familie-)bezoekers. Een heus feest met veel vrienden, ‘bier en borrelnoten’ wilde de jarige dit jaar zelf niet, wieweet volgend jaar...

weg

22 Nov 2005 11:53:
Het schilderij op de foto is van de vorige bewoner, en ziet er op de foto beter uit dan in werkelijkheid ;-)

De ‘rondleiding’ door onze kelder laatst, toen de familie Schlep hier was, inspireerde weer om wat vuilniszakken te vullen. Werk dat gewoonlijk klem komt tussen al het andere werk. Deze keer zitten ook al mijn mappen vakdidactiek, notities van de woorden van Wout, tussen de keukenblikken en ouwe rommel. Natuurlijk, het Studiehuis verdwijnt weer, mijn materiaal wordt weer actueel ;-) Alle ‘stencils’ —wie heeft dat toch bedacht, dat dat woord binnen scholen synoniem is voor fotokopie-met-lestekst?— bij de kunstgeschiedenisdia's blijven dan ook nog even in een doos. Iemand nog op zoek naar Joost-mag-weten-wat? [ Lezer Fronz, ik hoop de decemberdrukte voor te zijn ;-) ]

sleeswijk

23 Nov 2005 23:36:
Schilderij van A. Sleeswijk, achtergelaten door de vorige bewoner, gehavend door (waarschijnlijk) tabak en zware objecten, behoeft minimaal reiniging

De schaarse vrije tijd gaat hier nog steeds naar het opruimen. In het verleden gebruikte ik de kelder als beeld- en schrijfplek, en ik zou hem best graag weer willen kunnen gebruiken. De laatste 15 maanden is 'ie letterlijk dichtgesneeuwd met spullen, die uit de weg moesten omdat we ruimte voor babyspullen moesten maken. Ruimte die we gewoon niet hebben in onze 52 m2, terwijl we ook nog vijftig verhuisdozen hebben staan. Afijn. Gelukkig kreeg ik van Peng de tip gratisoptehalen.nl! Er zal ook wel e.e.a. naar het grof vuil inzamelingspunt moeten. Sleeswijk doe ik er nog niet naartoe, al was het maar omdat ik altijd beweerd heb dat echte luxe een schilderij van een ànder aan de muur hebben is ;-)

snebbe of snavel en ander vertalersleed

24 Nov 2005 23:09:

Als er bij Proust snavel staat (bec), staat er bij Cornips snebbe. Souvant vertaalt ze met dikwerf...Zo vertelt dit artikel hoe een vertaling een oorspronkelijk vloeiende tekst, stijf en onnatuurlijk kan maken. Destijds las ik het schaterend, zodat ik het Paroolkatern bewaarde om het ooit te kunnen herlezen. Niet alleen de boodschap was leuk en herkenbaar, ook de vorm waarin die gegoten was, met de Proustiaanse beschrijving van de Oudemanhuispoort oftewel het ‘landschap van de jeugd.’
Toen ik het vanmiddag zag liggen, dacht ik aan O. van de Taalvlinder. Die het misschien leuk zou vinden zo'n geestig stukje van vakgenoten te lezen. Of, die misschien zou zeggen: wieweet waren de jongens ook een beetje jaloers op de prijs die mevrouw Cornips voor dit vertaalwerk kreeg —dàt kan ik zelf niet beoordelen.

Manolito

25 Nov 2005 23:41:

bloemen van W.

Vandaag alleen een snel kiekje. Tussen het gebruikelijke werk door kwam vandaag W. langs, om te praten over een sculptuur voor zijn zoon. Elk verhaal dat ik erbij noteer, klinkt zo tragisch, dat ik me afvraag of ik de lezer niet wegjaag. Ik hou het dus maar even vaag vandaag ;-]

betrapt!

26 Nov 2005 01:56:
Hij was de camera net te snel af, maar wat hij vannacht in de schoen achterliet......is een fotogeniek chocoladepopje


roestige staken met gips

27 Nov 2005 00:28:

figuur opgezet in ijzerdraad en wat folie

De titel boven dit stukje slaat op een Academie, en niet op mijn eigen werk ;-)

Had ik maar ruimtelijk gekozen bij mijn opleiding, dan had ik nu meer materiaal ter beschikking om een sculptuurtje te maken.

Ik kwam destijds wel met een klein dozijn beelden, allemaal naaktmodellen, toelating doen. Bij de rondleiding bleek de afdeling ruimtelijk vol te staan met roestige staken waar de studenten gips tegenaan gegooid hadden (beelden.) Waar zou je zulke gevaartes thuis moeten neerzetten, na een semester op zo'n opleiding? Het leek me wijs om me te beperken tot mijn map met tekeningen. Echt wijs was natuurlijk een echte studie geweest, zoals ik het nogal eens heb horen formuleren, maar dat terzijde ;-)

Rechts het figuurtje, dat op een bol komt te staan, terwijl hij een bol draagt. Uiteraard is het ijzerdraad alleen een kern, er komt boetseermiddel omheen. Als ik nu een toepasselijker opleiding had gedaan, had ik het in was kunnen maken, om het te gieten. Misschien moet ik net als Peng een beeldhouwcursus gaan doen :-) Maarja, ik moet nog zoveel doen.. ;-}

paaien

28 Nov 2005 14:40:

Hier doet iemand een poging de Goedheiligman te paaien met een heleboel kopjes thee, uit haar exclusieve porseleinen serviesje :-) Dat had ze helemaal zelf bedacht gisterenavond.

taart

28 Nov 2005 01:07:

Vandaag (gisteren alweer) hebben we ook nog een precies één jaar oud stukje taart gegeten :-)

weg [2]

29 Nov 2005 22:43:

Het aantal vuilniszakken groeit nog steeds. Al wilde ik af en toe dat ik klakkeloos kon weggooien. Boek, 200% uit het pre-AIDS-tijdperk. Weg ermee, denk ik dan. Echt? Zegt mijn twijfel. *ECHT*. Punt.
Soms lijkt het wel of ruimte kostbaarder is dan spullen. Of zou dat alleen voor de hoofdstad gelden? Of ..voor mijn verzamelde spullen ;-)

stekelhaar

29 Nov 2005 15:36:
kale plekken, precies de beruchte ‘inhammen.’terugkerende stekels, grrijs ook nog

Laatst zag ik Nilgün Yerli in een nieuwsprogramma. Ik dacht ‘die is net bevallen, kijk maar, stekels op haar voorhoofd.’ En ja hoor, even later begon ze over haar pasgeboren baby.

Ja lezers, ik weet het, zeuren over haaruitval mag niet ;-) En u weet het ook, er bestaan geen grotere leugens dan vrouwenbladen. Het is namelijk onzin dat de enige haren die je verliest na zwangerschap de haren zijn die ‘langer op je hoofd bleven’ tijdens zwangerschap. Je verliest gewoon hele bossen, en wel precies op de plekken waar mannen ook hun haar verliezen: bij de beruchte inhammen.

Vervolgens dan loop je een hele tijd met een idioot kapsel: stekels, korte plukken, tussen de rest van je haar. En ja zeker, ik ben blij, blij, zeer blij, dat dit gezeur m'n enige kopzorg is ;-)

oma wordt 18

30 Nov 2005 23:19:

Leora:
Morgen is Oma jarig...
Oma wordt ...18.

Ze pakt haar sleutelhanger in, Spons-bob, vanochtend gekregen van Sinterklaas. Pakt hem weer uit. Het is is wel een èchte Spons-bob.... Pakt hem weer in.
Pakbandje.. Papa?
Papa scheurt een plakbandje van de rol.

Als Leora naar bed is, vindt Rosalie een leeg ‘pakpapier’ —smaakt goed— en gelukkig is ‘morgen’ eigenlijk overmorgen. Leora kan nog een echt cadeautje kopen ;-)


      RSS  php-icon © Jolie, 2002, 2006