potlood

[ reacties ]



Jolie's weblog


december 2009
november 2009
oktober 2009
september 2009
augustus 2009
juli 2009
juni 2009
mei 2009
april 2009
maart 2009
februari 2009
januari 2009
december 2008
november 2008
oktober 2008
september 2008
augustus 2008
juli 2008
juni 2008
mei 2008
april 2008
maart 2008
februari 2008
januari 2008
december 2007
november 2007
oktober 2007
september 2007
augustus 2007
juli 2007
juni 2007
mei 2007
april 2007
maart 2007
februari 2007
januari 2007
december 2006
november 2006
oktober 2006
september 2006
augustus 2006
juli 2006
juni 2006
mei 2006
april 2006
maart 2006
februari 2006
januari 2006
december 2005
november 2005
oktober 2005
september 2005
augustus 2005
juli 2005
juni 2005
mei 2005
april 2005
maart 2005
februari 2005
januari 2005
december 2004
november 2004
oktober 2004
september 2004
augustus 2004
juli 2004
juni 2004
mei 2004
april 2004
maart 2004
februari 2004
januari 2004
december 2003
november 2003
oktober 2003
I.M. 11 oktober
september 2003
augustus 2003
juli 2003
juni 2003
mei 2003
april 2003
verhuizing 2003
december 2002
november 2002
oktober 2002
septestber 2002

december 2005

kinderen zien geen kleur

02 Dec 2005 01:02:

Gisteren, op de zoekocht naar december-boodschappen stond ik met Leora en Rosalie te wachten op Edwin, die even op de speelgoedafdeling was ;-) Leora zag drie kinderen spelen, twee jongetjes van zes à zeven en een meisje van een jaar of vier. Een noordafrikaanse familie, meende ik, en anders uit het midden-oosten. De kinderen hadden alledrie een ballon, een blauwe, van een reclame-actie.

Zonder aarzelen wurmde Leora zich tussen hen, om hun ballon een zetje te geven. Ik zei nog “je kunt ook zeggen, ik heet Leora, hoe heet jij, mag ik meespelen?” Nergens voor nodig. Al snel waren ze allevier samen aan het ballonnengooien. Toen hun moeder eindelijk uit de kassa-rij kwam en de kinderen naar huis moesten, gaf het oudste jongetje zijn ballon aan Leora: “Alsjeblieft, voor jou, ik ben er eigenlijk toch te oud voor.

Kinderen die in de rest van hun leven nog vaak zullen horen: “identiteitsbewijs alstublieft, preventieve controle” En wat dies meer zij aan maatregelen waaraan Donner en zijn club vandaag werken. Maatregelen waarbij eenvoudige agenten geen enkel ander mechanisme zullen hebben dan mensen met een tintje eruitpikken en vragen naar hun papieren.

filter-gekte en vermeende adlt-foto's...

04 Dec 2005 00:32:

Mijn spamfilter heeft weer eens teveel mailtjes tegengehouden. Zeven van de 686 vastgehouden berichten waren privé. Vastgehouden, want er zijn er ook die het filter meteen weggooit, naast de mail die hij direct doorlaat.

Edwin en ik hebben daardoor wel de oorzaak gevonden. Afbeeldingen verplaatsen zich over het internet als een soort tekst, beter: letterbrei. In die letterbrei kunnen willekeurige letters per ongeluk een woord vormen. En dat woord kan voorkomen in een filterlijst, waardoor een mailtje onbedoeld in de spam-bak op de server terechtkomt, en niet op mijn computer in de inbox.

In bovenstaande plaatje zie je zo'n ‘woord’..... ;-))

Na deze zoektocht kan ik eindelijk Sabine bedanken voor de mail met baby-foto en de fam. Schlep bedanken voor onderstaande sfeervolle foto uit het stadje B. te D. ;-)

Deze foto bevatte in de sourcecode per ongeluk de term “ADLT” mijn filter gaf daar de interpretatie “ADULT” aan (en ja ja, ik had het filter zelf interpretaties meegegeven ;-))


nee míjn sokken

05 Dec 2005 14:29:
sokken (“Barbie-sokken”)Rosalie oefent ondertussen kruiphouding

In de jaren zeventig was het hip om je kind zo sekse-neutraal mogelijk op te voeden, zo liepen wij met kort haar en lange broeken, en speelde ik met meccano. Niets mis mee hoor, wieweet ben ik daardoor vrij handig met technische snufjes. Maar meisjesdingen had ik, op een paar poppen en een enkel rokje na, niet.

Nu mijn voeten bij maat 36 zijn gebleven, koop ik vaak meisjessokken. Met roze hartjes en mierzoete bloemetjes. Net uit de droogtrommel, is het wel moeilijk te zien wiens sokken het zijn, zeker voor Leora. Zo meende Leora me vanochtend te betrappen met haar sokken. Haar Barbie-sokken! Ze bleef maar roepen, die moet je uittrekken! geef! Als compromis draagt Leora op dit moment veel te grote sokken met olifanten, wèl uit mijn kast, maar niet van mijn voeten gerukt ;-)

foto's

06 Dec 2005 00:32:
Wat een reuzeletter - oftewel, een (e)Lfje zoals Leora de letter zelf noemt... ;-) [ja het duurde ook even voor ik haar snapte] Leora blij met mickey-muts - naast de houten boerderij en nog wat kleine dingenRosalie scheurt haar cadeautje aandachtig uit het pakpapier


de EO en kosjer

06 Dec 2005 17:27:
Lieve lezers, luistert en huivert wat ik vanochtend van de EO ontving. Het programma “ik mis je” heeft de decembermaand (goede timing!) uitgekozen om nieuwe kandidaten te zoeken.... [ lees verder ] en laat vooral uw mening horen!


haar kammen en letters eten

07 Dec 2005 23:58:
Leuk, zo'n zusje dat je haar kamt...... en je daarna ‘in’ een poppespiegeltje laat kijkenWie heeft er nu een reuze-L en sinterklaas-snoep aan mijn bureau (baah ;-)) gegeten?


spelen met Conchita

08 Dec 2005 23:22:
‘Voor mij!’ riep Leora toen de bel ging, want vandaag kwam Conchita spelen..... en bij het afscheid, verstop je je gewoon....samen in een doos! Want des te langer duurt het voor je ingepakt bent om te gaan ;-)


zoiets verwacht ik alleen van SBS

09 Dec 2005 19:39:
De EO zei, zoiemand heeft een In Memoriam op een weblog, een massa-medium, dan kun je zo'n vraag verwachten..” wist de journalist die vandaag contact opnam over mijn EO-emotie-TV-verslagje.

Die vraag had ik mezelf ook gesteld. Een weblog is georchestreerd: het lijkt een dagboek, maar is in werkelijkheid een overdachte keuze.

Natuurlijk wilde ik vaak dat ik geen rekening hoefde te houden met anderen, dat ik elke oprisping, elke traan, wurgende herinnering, maar ook elke rare manager, elke gecrashte bedrijfs-server, elke uiting van snobisme of nouveauricherigheid in mijn omgeving, kortom, om het even welk schandaaltje, hier kon beschrijven. Mijn weblog als een soort Geenstijl.nl. Ik zou genieten, ik zou me dagelijks een kriek lachen achter mijn toetsenbord. Maarja... Waarom zou ik anderen onnodig kwetsen? En dat geldt zeker voor de stukken waarin mijn zusje figureert. Van haar verhaal staat een strak-beperkt deel online. Iemand die dat heel uitgebreid noemt, kent duidelijk het hele verhaal niet ;-)

Zodra je een camera op dat verhaal zet, ben je de regie kwijt. Een tv-productiebedrijf zal elke traan uitmelken, elke tragedie vergroten voor de kijkcijfers. En voor de geloofsreclame, in het geval van de EO. Nalatenschap is te kostbaar om te dienen voor kijkcijfer- en geloofsreclame-doeleinden. Een EO-verhaal doet mijn zusje geen recht.
U mag nog gerust reageren hoor, zo zwaar als dit klinkt is het allemaal niet ;-) ]

P en O

10 Dec 2005 22:01:
Waren wij even bij de Praxis vanmiddag, wijst Leora naar een reuzegroot bord met OPRUIMING erop: “Kijk Mama! Daar staat PO!” Ik vond dat èrg knap voor een kind van drieëneenhalf dat van ons in elk geval niet leert lezen. We wijzen hooguit letters aan, op het toetsenbord, als ze er zelf om vraagt. Een kind moet gewoon kind kunnen zijn, is onze houding, prestaties en leren moet geen moeten zijn. Ook is ze dol op het Van Dale Kinderwoordenboek, dat ze van Edwin's moeder kreeg. En inderdaad, daar staat de P van Po ook al in ;-) [ Voor de mensen zonder peuters, Po is de rode Teletubbie, die Leora ooit kreeg van Missgiens' zoontje Thomas. ]
reacties ]

blije baby kan zitten

10 Dec 2005 14:12:
Rosalie kan zittenRosalie kan zitten

De laatste dagen legden we al wel kussentjes om Rosalie heen, zodat ze eventjes kon oefenen zonder hard op grond te vallen. Leora's speelgoed op de grond is natuurlijk véél interessanter dan de babydingetjes in de box. Zo heeft ze gisteren voor het eerst echt zittend zitten spelen met duploblokjes en een rammelaar. Zelf gáan zitten kan ze nog niet goed, dus omvallen leidt tot huilen. Maar lang zal dat vast niet duren.
De foto's zijn gemaakt met een 400asa-instelling, van de flitser kan ze zo schrikken.

archeologische dienst voor internet

11 Dec 2005 15:42:
Per ongeluk liep ik vandaag tegen de DDS Archeologische Dienst aan. Een pagina waar mensen oud DDS-materiaal, uit de eerste jaren van internet in Nederland kunnen uploaden. Als het lukt om daar een verzameling bij elkaar te krijgen, kan dat een nostalgische site worden. Want eigenlijk is het jammer dat materiaal op internet zo'n kort leven heeft. Zeker de teksten uit de eerste jaren konden zo allerliefst zijn. Erwin van der Zande onderscheidt drie internet-tijdperken: Verlichting (1994-1996), Verzakelijking (1997-1999) en Volksvermaak (2000-). De eerste twee tijdperken klinken aardig getypeerd.

Zo blikken we tijdens een diner met vrienden wel eens terug naar het internet van ‘vroeger.’ Daar hadden de nieuwsgroepen, Usenet, een vrolijk en idealistisch karakter. Men schreef er weemoedige gedichten, zoals Ace in NES, men kende een fenomeen Truus. We babbelden op IRC, maakten ruzie op de mailinglijst van Digitale Burgerbeweging ;-) Sommigen avonturierden in de inmiddels ontmantelde MOO's en iedereen wist nog waarom we sterretjes schreven om /me-acties als *inimini sluipt stilletjes weg* ;-) Namen als De Muijz, La Spaink, Gonggrijp, Rodriquez en Flint stonden voor digitale volkshelden.

Het eerste jaar van dat internet heb ik gemist, ondanks —of dankzij ;-)— die allereerste zaterdag in mei, 1993, waarop ik om 20:42:10 keek naar een ‘~’ op een monochroom beeldscherm, met de tekst Welcome to xs4all, flagship of the Hack-Tic Network. Edwin, alias user Ranx, leefde op dat moment in 1993 al vier jaar op internet. Zijn eerste website stamt al uit 1994, en was één van de eerste drie homepages van XS4ALL. Hij heeft ongetwijfeld ook nog materiaal voor die DDS Archeologische Dienst.

Maar nostalgische sites zijn kort leuk, je mist het nu zolang je bladert door het verleden. Weblogs maken volgens mij goed wat er is verdwenen met de verloedering van Usenet en projecten als DDS. Want al noemt Erwin van der Zande internet anno nu volksvermaak, veel logs hebben toch wel hetzelfde idealistische of luchtige karakter als destijds te vinden was in de Huizen van DDS.

Gimp en Photoshop

12 Dec 2005 19:00:
Vandaag kwam Fien langs. Dat was reuzegezellig. Op haar eigen computer gebruikt ze The Gimp. Dat is een verschrikkelijk COOL programma ;-) Desondanks was ze erg benieuwd naar Photoshop en zo hebben we nog een hele tijd Photoshop-features doorgenomen, en.. een hele nieuwe kop-afbeelding voor Fiens weblog gemaakt.

Dat kan vast ook in The Gimp, maar omdat ik er nu pas achterkom dat er behalve een versie voor Windows en uiteraard voor Unix ook een Mac-versie van The Gimp is, heb ik geen idee wat de laatste versie precies bevat. In de uitgebreide documentatie is het allemaal te vinden. Voor iedereen die een Open Source fotobewerkingsprogramma zoekt, is The Gimp een aanrader.

flits

13 Dec 2005 15:41:
Wie flitste hier vandaag spontaan voorbij? Anna-Maria die toevallig in de stad was. Ze ziet er precies zo uit als op de foto in haar log, en je kunt haar niet missen, met de felroze sjaal :-)! Het leuke is, ondanks de extraverte kleur, en klank van haar log, klinkt ze in het echt heel bedachtzaam. Dat is vast een uitstekende combinatie, zo op weg naar een culinaire wandeling.

wat is het toch, die discriminatie door gelovigen

14 Dec 2005 23:12:
Ik vraag me met regelmaat af waarom de Beminde Gelovigen (om het even welke kerkkleur) toch zo mògen discrimineren. Nu we binnenkort weer Het Moment Dat De Vredestichter In Eigen Persoon Op Aarde Neerdaalde herdenken, moeten we het daar toch eens over hebben.

In mijn omgeving zie ik vaak hoe mensen die zich nadrukkelijk tot een bepaald genootschap beschouwen, anderen die minder nadrukkelijk hun levensbeschouwelijke kleur uitdragen, buitensluiten.

Ik begrijp dat niet.

En dan wil ik het even niet hebben over de vraag ‘Of je met zulke mensen wel wilt omgaan.’ De wedervraag, die ik altijd gesteld krijg als ik het onderwerp ter sprake breng. Het onderwerp, discriminatie door gelovigen, moeten we namelijk kunnen bespreken, in een land dat allerlei wetten tegen discriminatie kent.

Het Christendom (maar ook andere geloven die ons land alle vrijheid geeft) gaat prat op naastenliefde. Waarom houdt die naastenliefde zo vaak op bij de deuren van de eigen kerk?

Nu verwacht de lezer misschien concrete voorbeelden van me. Is altijd lastig. Het zijn niet de gewone ruimdenkende Gelovigen (die hier ook lezen.) Ik heb het over de mensen die zich beter wanen dan andere groepen, en die met mensen uit andere groepen helemaal niet willen omgaan. Ik kom bijvoorbeeld uit twee heel grote families. Als kind zag ik héél vaak neefjes, nichtjes, achterneefjes en nichtjes. Ik kende iedereen bij naam en toenaam.

Nu ik iemand ben geworden die anderen uit respect nooit lastigvalt met levensbeschouwelijke overtuigingen, is mijn familie heel klein geworden. Hetzelfde verschijnsel zie ik bij andere geloofsgenootschappen. Alleen contact met mensen uit de eigen groep, iedereen weren die die ene groep verlaat. En ondertussen Discriminatiebureaux nodig om de pesterijtjes aan te kaarten. Gek hè.

Ik heb het niet over de vraag ‘Of je met zulke mensen wel wìlt omgaan,’ maar over de vraag wat het verschijnsel is. Binnen het Christelijk kader is er veel tegen het gedrag in stelling te brengen. Dat is voor andere geloven vast niet anders. Zijn de Beminde Gelovigen soms zo onzeker, dat ze bang zijn, dat anderen hen (zouden willen) overtuigen van hun (eventuele) ongelijk? Het zou een mooi gebaar zijn, deze maand eens na te denken hoe men de deuren weer op een kier kan zetten. Iedereen die in Zuid-Europa ooit wel eens een kerkgebouw is binnengelopen, en er een kaars aanstak, weet hoe het ook kan. Maargoed, met deuren-alleen is de oprechte gastvrijheid nog niet terug...

Just For Men

15 Dec 2005 23:00:

Vanavond was hij er weer. De televisie-reclame voor Just For Men. Telkens als die voorbijflitst, denk ik: Ideaal! Doe mij die haarverf! Luistert u even mee..:
Al uw grijze haren binnen 5 minuten weer hun kleur terug! Verandert uw oorspronkelijke haarkleur niet! Eén behandeling houdt uw haar 6 weken mooi, hoe vaak u het ook wast!

Waarom bestaat zo'n haarverf nu niet voor vrouwen? Wij moeten een half uur rondlopen rondlopen met folie op ons hoofd. Precies op de klok uitspoelen. Uitkijken dat nietgrijze haren geen gekke kleur krijgen (net als welgrijze haren overigens ;-}) Kleurpreservatoren laten inwerken na het uitspoelen van de verf.

Dan vraag ik me af, wie wordt hier in de maling genomen? Wij vrouwen met onze half-uur inwerktijd? Of de mannen die dit in hun haar smeren?

Eén ding is zeker. Ik zou het metéén kopen. Als het echt bestond ;-)
reacties ]

over rommel gesproken..

15 Dec 2005 20:28:
In de verschillende weblogs uit de lijst hiernaast, is vaak te lezen over de dramatische proporties van een huishouden met kleine kinderen. Zelf hou ik me wel 'ns de woorden uit deze column voor, blij dat ik niet vaak ongemeend “ja mooi hoor” roep bij een wankel torentje dat bekeken moet worden. En evengoed verdring ik diezelfde wijsheid weer op momenten dat de bergen werk tot mijn oren rijzen .. ;-)
Vaak staat de helft van dit speelgoed in de kelder. Want boven een zekere grens doen kinderen niets dan het omkieperen.....om vervolgens in de gang, de enige plek waar nog loopruimte is, met Papa te gaan ballen...
...en in de woonkamer weer folders te versnipperen, gelijktijdig met het peuterinitiatief tot Modeshow (zie jurkje òver trui ;-)) met de kleertjes van Fien's dochtertje......waarna Mama ook —och we waren toch bezig— de hele kledingkast kan opruimen. Ja, een kastslot staat nog op mijn to-do-lijstje.. ;-)


gedragscode (of waarom ik Amsterdammers waarschijnlijk nooit zal begrijpen)

18 Dec 2005 13:17:
Vrienden maakten eens een rondreis door de Verenigde Staten. Overal kwamen ze vriendelijke mensen tegen, vooral in de eetgelegenheden en wegrestaurants die ze aandeden. De rondreis eindigde in New York. Bij het betalen van een rekening in een New Yorks restaurantje werden ze aangesproken door een geërgerde ober:
Was er iets mis met het eten ofzo? Met de bediening?
Uh.. ? Nee.... Het eten was heerlijk meneer.
Vanwaar dan jullie BEROERDE FOOI!?
De groep vrienden bleek de hele reis een voor de V.S. ongebruikelijk bedrag aan fooi berekend te hebben. De eerste Amerikaan die er pas iets van durfde te zeggen, was een New Yorker. Het typeert de beleefdheid van de ‘plattelands’-Amerikanen.

Ik heb de eerste helft van mijn leven doorgebracht in de provincies Groningen, Overijssel, Utrecht en Gelderland. In provinciesteden kom je een heel eind met beleefdheid.

De tweede helft van mijn leven begon met de zin “Seg, ken het oowk in het Neejderlans!” Zulk commentaar op mijn betrekkelijk accentloos Nederlands had ik nergens meegemaakt. Het was immers ook nooit in me opgekomen om commentaar te hebben op mensen die dialect tegen me spraken: Kistedan gaain grunnings verstoan?

Waar de Groninger welwillend vraagt of je hem begrijpt, heerst in de hoofdstad de gedragscode van de kritiek. Kijk een Amsterdammer per ongeluk een fractie te lang aan, en hij roept iets als “Seg, het ik iets fan je an?” Kijk op straat vrolijk om je heen en er hangt wel een sjaggerijn uit een raam “Soow lleuk is het lefe andersj helemaal niet.” Omgekeerd kan ook, uiteraard: “Hee! Ken je niet wat frolijker kijke!” Oh, en begrijpt u de Amsterdammer niet verkeerd, dit is LEUK. Dit is AARDIG BEDOELD.

Ik geef het op. Ik doe geen moeite meer om er niet van te schrikken. Amsterdammers moeten er maar eens aan wennen dat niet iedereen hun volume en gezanik kan aanhoren zonder blikken of blozen.

Niet dat Amsterdammers dat ooit zullen doen natuurlijk. Amsterdammers zijn geweldig, fantastisch, goddelijk en onverbeterlijk ;-) De rest van Nederland weet gewoon niet hoe het hoort. Zelfs New York is ook ooit begonnen als Nieuw Amsterdam.

voorbestemd

19 Dec 2005 16:06:
Destijds las ik de voorpublikacties van Peter Siebelts Eco Nostra in HP/De Tijd. Interessant, omdat het wrang is dat groepen mensen die beweren geëngageerd te zijn, gewelddadige actie propageren om hun doel te bereiken. Het eindproduct heeft meer weg van de geschiedschrijving van de Milieubeweging in Nederland, gelardeerd met een stevige complottheorie.

Het laatste zou het boek spannend als een thriller kunnen maken, maar ik heb het nog niet ontdekt. Clichee-zinnen als ‘X. werd gebombardeerd tot voorzitter ’ en de oubollige naamgrapjes van de Milieu-splinters als "Tegen Autoritaire Anti Revolutionaire Types (T.A.A.R.T.)", "Vlees Noch Vis" en allerlei Boze Aardappelrassen, maken het erg droge kost.

Ik geloof dat ik het maar weer opberg, hier word je maar één ding wijzer van: Peter Siebelt en de Millieubeweging verdienen elkaar. Compleet aan elkaar gewaagd en voorbestemd elkaar tot in lengte van dagen te bespioneren.

hij staat

20 Dec 2005 15:03:
We hebben dit jaar (nog) geen nieuwe kerstballen gekocht, maar met slim selecteren ziet de boom er weer heel anders uit dan vorig jaar... [ Naschrift: er stond geen kerstboomfoto in m'n weblog van vorig jaar, dus ..hier een ±mislukte oude foto ;-)]
Leora was al moe van het ballen en slingers ophangen, naar bed bij deze foto......en dit is (geen) reclame voor Java-magazine, maar Edwin en Rosalie bij de boom ;-)


memory-spel

21 Dec 2005 13:07:
Iedereen (inclusief Po) doet toch wel mee met dit memory-spel? Nouja, Papa werkt en Rosalie slaapt..

reacties ]

kind en kat

21 Dec 2005 11:28:
Eén van de eerste communicatie-pogingen van Leora-als-baby was ook al gericht op Zip de kat. Op een filmpje staat nog haar luide “Huh! Huh!” tegen Zip die veilig in de boekenkast zat. Veilig, want hij vond dat krijsende wezen aanvankelijk niets ;-) Zip toonde zich al snel van zijn allergoeiigste kant, baby Leora mocht hem aaien en aan zijn oor trekken. Voor Rosalie is hij gelukkig nog even goeiig. Alleen als ze te hard tegen hem kraait, rent hij weg. (Gek woord trouwens, dat ‘kraaien’ van babies, zou het verwant zijn met het engelse cry?")
Waarom moet ik nu weer naar dat fototoestel kijken......ik was net zo leuk het de poes aan het aaien


foto's, feesten, wensen

24 Dec 2005 12:47:

Leora draaide op het fototoestel aan het knopje sluitertijd vastzetten. Zo zijn alle foto's die Leora maakte mislukt.
Een weblogstukje over slechte managers staat nog even in de ijskast, maar bij het volgende geintje moet het handelsmerk ‘sukkelige stagières®™ en dito managers’ toch 'ns besproken worden. (De familie Schlep begint nu homerisch te lachen ;-))
Vandaar, een foto van Leora en Rosalie die allebei in een doos met speelgoed zitten te spelen. Vooral Rosalie heeft daar veel lol in. Kun je rustig op je gemak spulletjes bekijken zonder dat ze te ver weg kunnen rollen of een rondstampende peuter tegen je aanbotst ;-)
Wensen we tenslotte iedereen...

fijne feestdagen, het beste voor 2006!



banksy

26 Dec 2005 20:04:

de meest originele kerstplaat van 2005

Mijn moeder had smakelijk gelachen om het werk van deze kunstenaar, vertelde ze, en las deze URL uit het artikel op. Daar vond ik niet alleen de afbeeldingen uit het artikel, maar ook bovenstaande kerstplaat.
reacties ]

bladeren harken

26 Dec 2005 19:36:
Het begon te hagelen toen we net op de Nieuwe Ooster waren. De tweede witroze roos naar W.'s zoon Manolito brengen lukte niet. Met kind in draagdoek en een fikse keelpijn, wilde ik niet ook nog een tocht door de hagel maken. Die keelpijn heerst volgens mij, ik lees en hoor iedereen erover..
Leora neemt Po overal mee naartoe, gisterenavond mee naar Oma en Opa en vandaag naar ‘het tuintje van PétaEven snel voor de hagelbui de bladeren weghalen en een lichtroze roos plaatsen. De roze stip, links van de witte vaas, is de broche van Fien

reacties ]

kerstfoto's van Leora

26 Dec 2005 11:48:
Een snapshot van m'n zusje, op schoot bij mamma 's ochtends vroeg..Ik 's ochtends in mijn pyama, met de zelfontspanner gemaaktDe kerstkaars (waarmee ik al mijn hele leven speel; aansteken was toch niet zo'n heel goed idee want dan blijkt hij te slinken)
Me ouweluiDe camera op tafel gezet, met de zelfontspanner, gericht op de stoel maar dat moet niet uitmaken ;-)En hier schraapt mijn mamma de laatste restjes uit een ijsbak


keldercam

27 Dec 2005 14:47:

Laatst zocht Edwin een kabeltje. Bij het helpen met zoeken, kwam ik m'n antieke webcam tegen. Hij deed het nog. Voor de gein heb ik 'm op een sculptuur in de kelder gericht. Tegenover het beeld staat immers een even-antieke 604e. Niet dat de cam nu ook meteen 24 uur per dag zichtbaar is: het is teveel werk om een continue upstream te maken ;-) Voor de gein staat hier een uurtje cam-beeldjes.
Update 16u55: Edwin vond het ZO'N leuk antiek gadgetje ;-) hij heeft een upstream gemaakt zodat er nu elke minuut een nieuw beeldje laadt..! Ik zal er af en toe even een gekke bek trekken ;-)  ]

blokken

29 Dec 2005 19:55:

Kijk eens in de kamer Mamma! hoorde ik vanochtend, toen Rosalie uitgedronken was. Beneden in de kamer stond een reuzedoos vol blokken. Die had Anna-Maria langsgebracht voor Leora. Prachtige houten blokken, sommige met raampjes en deurtjes erop, zodat Leora haar boerderij kan uitbouwen naar een kasteel. Dankjewel Anna-Maria! Leora heeft er veel plezier mee en was zelfs trots toen ze ze aan het eind van de middag allemaal zelf had opgeruimd ;-)
reacties ]

CSS-stylesheets - ik haat ze ;-)

29 Dec 2005 19:54:
Riep Edwin vanochtend:
“Ik ken dè methode om pixelnauwkeurig te positioneren die werkt in èlke browser!”

Daar moest ik hardop om lachen, want dat klinkt als “Verlies 10 kilo in één week terwijl je elke dag een banketbakkerij leegeet.

Maar Edwin begon heel overtuigd in code te (s)preken ;-) Met veel “position: absolute;” erin. Eerst dacht ik nog: het zal alleen Mac Explorer zijn die het niet keurig uitvoert. Neehoor, Explorer voor Windows, de meestgebruikte browser, kon er ook niet mee overweg. Zelfs de opdrachtgever zag iets heel geks in beeld verschijnen.
Na een uur —wat zeg ik, uur?— code tikken, reloaden, code tikken en reloaden heb ik de pixelnauwkeurige positie opgegeven. Teveel workarounds in de code maakt een site tot een gedrocht. Helaas is het nog steeds waar. All browsers have CSS bugs. Eigenlijk haat ik ook geen stylesheets, ik haat BROWSERS ;-)

Tenslotte kwam Edwin nog met een leuk artikel over CSS, dat met een hilarisch voorbeeld illustreert hoe iets dat met een paar regeltjes code klaar zou moeten zijn, nu paginalange workarounds voor elke browser vereist...
reacties ]

werk

29 Dec 2005 00:23:

Ondertussen probeer ik een opdracht af te ronden. Als ik tijd had ;-) zou ik daar hilarische verhalen over kunnen vertellen. Over alle denkbare onderbrekingen die kinderen verzinnen — nee, niet verzinnen, gewoon meebrengen. Van Mama mag ik een blikje worst tot ik heb geknoeid met het potje. Nu heeft Edwin het laatstgenoemde rampje gedweild en zo is er altijd wel eèn ouder de klos. Geen probleem, zeker niet als je je eisen en ambities weet terug te brengen tot het haalbare ;-) In dat opzicht blijft het jammer dat een dag maar 24 uur heeft... Enfin, vandaag bleef er geen tijd over voor log-bezigheden. Terwijl het eigenlijk de verjaardag was van mijn eerste site, die werd vandaag gisteren 10 jaar. Voor een website is dat verschrikkelijk verouderd ;-)

klaar voor het feest

31 Dec 2005 11:49:
Alle inkopen gedaan, de laatste wasjes (voor dit jaar dan ;-)) gedraaid. Helaas heb ik wel keelontsteking, opgelopen met de kerstdagen (ik kan dus ook niemand aansteken omdat anderen 'm al gehad hebben ;-}) Moet die arme Edwin alleen nog Fishermans Friends voor mij halen vandaag, en dan kan het feest beginnen... Iedereen een vrolijk en gezond 2006!
Rosalie in de maxi cosiEdwin krabt de ruiten schoonLeora -met Po- via de glasbak op weg naar de dirk

reacties ]

beeld

31 Dec 2005 11:39:

Het is weer een heel eind opgeschoten, het beeld voor W.'s zoon, dat achter de keldercam te zien is :-)


      RSS  php-icon © Jolie, 2002, 2006