Wat zegt het suicidale, zelfbeschadigende verleden van Sander V.?
vrijdag 19 maart 2010 om 17:45
Op allerlei sites is te lezen dat Sander V. een verleden had van zelfmoordneigingen en zelfbeschadigingen.
Bezorgde burgers reageren daarop met teksten als "Het wist toen waarschijnlijk al dat ie dit leven eigenlijk niet waard was,want zeg nou eerlijk deze man is toch gewoon het prototype van een gevaarlijke sadist?" Alsof in elke wanhopige, beschadigde puber een seriemoordenaar schuilt.
Ik zie het gegeven suicidaal en zelfbeschadigend als een aanwijzing dat Sander V. zèlf een verleden heeft als misbruikt kind. In de boeken over suicide is dat nl. één van de terugkerende thema's: zelfbeschadiging en suicideneiging als symptoom van misbruikt-zijn.
Het is een trieste zaak, met trieste wendingen, waarover elk woord er één teveel is. Maar het is veel te gemakkelijk om de verkeerde interpretatie aan suicidale wanhoop te geven. Bij rector, decaan, huisarts of ouder moet de alarmbel Misbruik afgaan, zodra een kind met mesjes in zijn of haar arm snijdt. Met opvang, geestelijke hulp, aanpak van de misbruiker kunnen dan in de toekomst suicides voorkomen worden en - in een heel enkel geval klaarblijkelijk ook - moord.
Als je dat al kunt voorkomen.. :-/
©