|
oktober 2013
vrijdag 18 oktober 2013 om 00:47
Het XS4ALL-team nam vandaag afscheid van één van haar sterspelers: Oliver Daudey. Achttien jaar lang werkte hij bij systeembeheer. Destijds leerde ik hem kennen als het technisch wonderkind achter postmaster@. Een stille jongen met, zo bleek later, een hartkwaal.
Als veel XS4ALLers had hij een fabelachtige technische kennis. Niet alleen van zijn eigen vak, UNIX-beheer, maar zelfs van grafische techniek. Zo kwam hij eens met een lieftallige glimlach en —inderdaad, die twinkeloogjes— laten zien dat hij afbeeldingen in Postscript kon programmeren. Razendknap. Open maar eens een EPS in een teksteditor. Ik moest hem helaas teleurstellen dat voor mij zoiets uhm overkill zou worden: "Ik hou me maar bij Illustrator, Oliver, anders ben ik dagen bezig met één cirkel..." :-)
Oliver kon technische dingen ook op een begrijpelijke manier uitleggen, laten zien hoe dataverkeer werkte, hoe datapakketjes in kleine onleesbare onderdeeltjes over een lijn gaan, en later weer samengevoegd worden. Als leken lezen we dat soort dingen in boeken, maar Oliver kon het laten zien.
Daarbij was hij ook nog 'ns enorm integer. Zo herinner ik me een gesprek over een mail, waarvan Oliver vond dat die niet voor hem bestemd was. Aan wie was de mail geadresseerd? vroeg ik. "Aan mij, en mijn naam stond in de aanhef." Nou, dan mag je hem lezen. Dit speelde zich af in een vorig millennium, het mailtje was inhoudelijk ook nog eens volkomen onbelangrijk, maar het was zo tekenend voor Oliver en XS4ALL, dat het me altijd is bijgebleven.
De wereld verloor op 11 oktober een bijzonder talent, al zal Oliver's naam in veel internetarchieven voortleven, compleet met zijn machinenaam caffeine. Zijn uitvaart werd vandaag bezocht door veel meer mensen dan er in de zaal pasten: op de gang staan vond ik in deze situatie helemaal niet onprettig, integendeel: een waardig eerbetoon.
U begrijpt vast dat ik nu even een algeheel verbod op voortijdig afscheid nemen moet afkondigen. Meer obituaries kan deze blog(schrijver) niet aan. Dus bent u nog geen 100, dan bent u gewaarschuwd!
dinsdag 15 oktober 2013 om 19:21
Vanavond besteedt Opsporing Verzocht aandacht aan de zaak Madeleine Mccan. Aanleiding zijn nieuwe compositie-tekeningen en een nieuwe tijdslijn van de vermissing, die de BBC gisteren toonde.
Als ik de Britse kranten zo lees, biedt dit nieuwe onderzoek nog steeds geen verklaring voor de cadaverine-sporen die de speurhonden in en om het appartement en de huurauto van de McCanns aantroffen, zoals ook te lezen was in het boek van politieinspecteur Gonçalo de Amaral. In het bewuste appartement of de huurauto is nooit iemand gestorven, bleek uit onderzoek. Waar komt die geur van lijkgif dan vandaan?
Heeft de kidnapper in de compositietekening het kind gedood, twee uur (de tijd die nodig is om de geur te ontwikkelen) lang op 4 verschillende plekken in het appartement verstopt, en dat allemaal zonder ontdekt te worden door de ouders die elke 15 Ã 30 minuten bij hun kinderen kwamen kijken? Zou de kidnapper daarna toevallig dezelfde auto gehuurd hebben als de McCanns drie weken later zouden doen, de huurauto waarin de speurhond ook lijkgif aantrof?
Niet dat ik de ouders ergens van wil beschuldigen, er zijn onschuldige verklaringen te bedenken. Maar na al die jaren opnieuw gaan zoeken naar een kidnapper?
Nu hou ik sowieso niet van Opsporing Verzocht, en ik denk niet dat ik er vanavond bij wijze van uitzondering naar kijk. Het doet me meer denken aan een soort collectieve waan, of Britse hoop dat het meisje nog in leven is. Al zou het mooi zijn als de speurhonden (en ik met mijn conclusies) het hebben misgehad.
Meer informatie is te lezen achter de links.
vrijdag 11 oktober 2013 om 01:21
Vanavond is het precies 10 jaar geleden dat de artsen besloten dat het goed was om de beademingsapparatuur van mijn zus af te koppelen. Die handeling was niet meteen dodelijk, maar hoe dan ook was de strijd vergeefs.
Bij Petra's herdenking, afgelopen zondag, heb ik de novelle uitgedeeld die het thema dat haar fataal werd behandelt. De eerste vijf pagina's van die novelle wil ik ook hier aanbieden. (Het ‘gezonken bootje bij Malta’ waarover de personages daarin spreken, was overigens al geschreven vóór de scheepsramp bij Lampeduza.)
U denkt misschien: Waarom niet gewoon alle 20.402 woorden in één downloadbaar PDFje? Zou dat niet een mooi eerbetoon zijn..? Ja, dat heb ik overwogen, maar ik heb ook even overlegd met Arnoud ;-) Het manuscript is namelijk van A-Z te lezen als fictie, maar draait om waargebeurde feiten als seksueel misbruik. En ik zou bijv. eerst een uitgever moeten vragen of een zeker personage voldoende geanonimiseerd is.
Goed. Misschien doe ik dat ooit nog 'ns. (Ik werd niet heel optimistisch van de websites van de uitgevers.)
Synopsis:
Een systeembeheerder met zeilen en wrakduiken als hobby ontmoet op zijn sterfbed een mysterieuze arts. Ze vraagt zijn hulp bij een merkwaardig project, waar hij onmogelijk positief op kan antwoorden. Toch probeert hij haar te helpen en daarin ontrolt zich een griezelig verleden.
Het landschap, de geschiedenis van het landschap speelt een rol, het vak van mijn vader, fysische geografie, is daarin terug te lezen. Het aantal personages is beperkt; het is nadrukkelijk een novelle over een omlijnd thema, geen biografie.
Wie graag het hele manuscript wil lezen, kan het per email opvragen.
Zijn er al reacties?
Ja, een lezer zei aan de telefoon: 'ik ben verbijsterd.'
Het klinkt misschien gek maar... Dat vat alles samen. Dat was al het werk (en alles dat er afgelopen weken door is blijven liggen, mijn excuses aan iedereen ;-}) waard.
dinsdag 1 oktober 2013 om 16:53
De tijd vliegt. Daar is de downloadbare+printbare kalender voor oktober 2013 (pdf, 2,7 MB) of png-versie 206 KB. alweer...!
|
© 