|
maart 2010
zondag 28 maart 2010 om 20:11
Vannacht droomde ik dat mijn hele, maar dan ook werkelijk mijn hele familie, ooms, tantes, neefjes, nichtjes, als verrassing op mijn verjaardag was gekomen. Die ik vierde in een veel te krappe kelderbox.
Als dank voor ieders aanwezigheid moest ik een toespraak houden. Het lukte me niet om één woord uit te spreken, zo hard, droomde ik, stond ik te huilen dat mijn zus er niet bij was.
Ja lieve lezers, het klinkt een beetje ondankbaar, meer dan 50 mensen op je feestje hebben en dan nòg zo hard staan te janken om één afwezige. En dan ook nog de hele dag zodra het beeld je weer voor ogen komt, in tranen uitbarsten.
Ik zou echt mijn leven zó moeten organiseren, een flink aantal zaken eruit moeten gooien, tussenschoolse opvang bijvoorbeeld, om tijd vrij te maken om een mooier, groter monument voor haar te maken. In welke vorm dan ook.
Of ik moet een biograaf inhuren. Maarja, een biograaf. Kan zoiemand de ziel van een leven neerzetten? Meestal is het toch een bloedeloze omcirkeling van wat en wie iemand was. Wat ik zelf nu net had willen voorkomen (en waar ik ook al niet in slaagde.)
Enfin. Het blijft modderen.
vrijdag 26 maart 2010 om 22:53
«Ik ga niet in mijn één naar boven...!»
«Mama, mag ik nog een glaas / beet / poffer?»
«Waar is de handdoek! Het is koud in mijn bloot!»
Zomaar wat uitdrukkingen, waarin Rosalie consequent het verkleinwoord weglaat: geen eentje, glaasje, beetje, poffertje of blootje. Achwelnee, die rare grote mensen met hun verkleinwoorden. —Of welke gedachte ze ook heeft bij het weglaten van het achtervoegsel -je of -tje. (Dat is als we het haar vragen niet helemaal duidelijk.)
Grappig klinkt het wel. En waarom zouden we ook zoveel dingen bestempelen tot aandoenlijk klein, bescheiden, met behulp van -je of -tje?
Een frisse kijk op taal, op de omgeving. Van kinderen kunnen we nog een hoop leren :-)
zaterdag 20 maart 2010 om 22:54
Kijk een rivier! riep Rosalie vanmiddag enthousiast, terwijl ze uit haar slaapkamerraam naar buiten keek. Mijn eerste gedachte was Nee, toen ze vroeg of ze naar buiten mocht met de paraplu. Alsof één paraplu bestand zou zijn tegen zoveel hoosbui ;-/ Tenslotte heb ik toch Ja gezegd. Ik had eigenlijk beloofd dat we iets buiten zouden gaan doen, oefenen met fietsen bijvoorbeeld. Dat er zo'n stomme regenbui eh, regendag, tussenkwam was al pech genoeg.
Op het parkeerplaatsje in de buurt bleek het straatriool over te lopen. Binnen een paar minuten klotsten de laarsjes van L. en Rosalie ook over ;-) (GJ, de lezer uit Groningen denkt nu vast ook aan het verschijnsel dat we destijds in de seventies kletspot'n hebben genoemd ;-))
Na een half uur stampen in de plassen waren de dametjes zó doorweekt en —nee *rillend* ik wil nog niet naar huis— verkleumd, dat ik ze thuis in een warm badje gezet heb. Want hoe lekker fris regenwater ook kan zijn, of deze gemeente een riool met terugslagkleppen heeft, ik weet het niet ;-)
vrijdag 19 maart 2010 om 17:45
Op allerlei sites is te lezen dat Sander V. een verleden had van zelfmoordneigingen en zelfbeschadigingen.
Bezorgde burgers reageren daarop met teksten als "Het wist toen waarschijnlijk al dat ie dit leven eigenlijk niet waard was,want zeg nou eerlijk deze man is toch gewoon het prototype van een gevaarlijke sadist?" Alsof in elke wanhopige, beschadigde puber een seriemoordenaar schuilt.
Ik zie het gegeven suicidaal en zelfbeschadigend als een aanwijzing dat Sander V. zèlf een verleden heeft als misbruikt kind. In de boeken over suicide is dat nl. één van de terugkerende thema's: zelfbeschadiging en suicideneiging als symptoom van misbruikt-zijn.
Het is een trieste zaak, met trieste wendingen, waarover elk woord er één teveel is. Maar het is veel te gemakkelijk om de verkeerde interpretatie aan suicidale wanhoop te geven. Bij rector, decaan, huisarts of ouder moet de alarmbel Misbruik afgaan, zodra een kind met mesjes in zijn of haar arm snijdt. Met opvang, geestelijke hulp, aanpak van de misbruiker kunnen dan in de toekomst suicides voorkomen worden en - in een heel enkel geval klaarblijkelijk ook - moord.
Als je dat al kunt voorkomen.. :-/
woensdag 17 maart 2010 om 16:53
Het verzamelde plastic, voor de gescheiden afvalinzameling. De bakken die nog nèt in de foto zichtbaar zijn, zijn voor papier en groente-/fruit-/tuinafval. Glas, batterijen, kleding kunnen we inleveren op de parkeerplaats van de supermarkt. Het enige wat ik nu nog mis, is een bak voor metalen. Verpakingkjes die aluminium bevatten. Het lijkt me de moeite waard dat ook te hergebruiken.
Tot zover mijn testje van het nieuwe CMS ;-) ;-)
zaterdag 13 maart 2010 om 10:44
In de Kringloopwinkel herkende ik een paar vrolijke suède schoenen ogenblikkelijk als "mijn maat." Gek genoeg bleken ze volgens de zool maat 35. Geen 36. Ik heb ze dus teruggezet en toen ik ze een week later nog niet vergeten was (en wat is nu vijf euro) heb ik de gok gewaagd.
Ze passen prima, ook na een dag lopen knellen ze niet. En wat blijkt als ik ze naast een maat 36 van zo'n dertig jaar geleden hou? (Ja ja, wie bewaart die heeft wat ;-)) Maat 35 lijkt vandaag wel groter!
Het vreemde is, als ik daar schoenmakers- of fabrikantenlogica naast zet, dan zou ik zeggen dat maten juist klèiner moeten worden: hoe kleiner de schoen, hoe kleiner de materiaalkosten, en des te hoger de relatieve opbrengst. Zou je zeggen ;-)
Maar kennelijk krijg je anno 2010 méér schoen dan vroeger. Of ..leven mensen tegenwoordig op grotere voet :-)
vrijdag 12 maart 2010 om 18:32
Lieve mensen, mag ik u er WEL even opwijzen dat ik toekomstig premier Job Cohen al in Mijn Kristallen Bol®™ zag staan, op 1 maart jongstleden?
Wat ik wel moet toegeven, is dat ik de wijsheid van Bos onderschat heb ;-)
vrijdag 12 maart 2010 om 16:26
Waarom werk je liever binnen kleine, losse projecten dan binnen grote, vaste? Dat is toch zonde! Met jouw opleiding / ervaring / talent / achtergrond / gedrevenheid kun je toch....?
Ik hoor mijn ex nog echo-en over zijn Goede Doelen Moeder en de dreigende huissloverij. Sssst. Af! In je mand! Ga een gezellige Kusturica-film kijken!
Maar inderdaad, mijn ex had dat perfect voorzien. Terwijl hij zestien jaar geleden nog niet eens kon weten dat het sterfbed van mijn zus daar ooit een schep bovenop zou doen. Want wat heb je eraan, dacht ik na haar dood: drie kinderen die je nauwelijks gezien hebt door al dat werk, werk en nog eens werk?
Vandaar dus, dat ik vaak met veel meer liefde en overtuiging met iets kleins bezig ben :-) Al die dingen die een mens voorzien van extra treden op de maatschappelijke ladder of extra geld op de bankrekening... Mwach.
En op de dag dat ik bovenstaande zinnen wilde schrijven, met een verwijzing naar de verjaardag van mijn zusje, roepen Wouter Bos en Camiel Eurlings deze dag ongewild uit tot vaderplicht-roept-dag. Prachtig! Vaders mogen het eindelijk zeggen!
(Nu moeders nog —zonder verguizing, statusverlies etc.... ;-))
Het werk hierboven is gemaakt door kinderen in de leeftijd van 4 - 8 jaar, een vervolg op het kunstproject van afgelopen weken.
woensdag 3 maart 2010 om 23:20
Op de plek waar deze verwaarloosde Jugendstilpandjes stonden, komt hoogbouw, van minstens 7 verdiepingen. Even verderop, naast het station Hilversum, komt hoogbouw van (na protesten) "slechts" 45 meter. (Lees: 12 verdiepingen.)
Hilversum heeft geen Maarten van Poelgeest. Ook geen Vincent van Rossem, die prachtig kan verwoorden hoe stadsvernieuwing woonbuurten kan vernielen. Dus waar moet je dan in vredesnaam op stemmen, op een dag als vandaag? Van dat kieskompas werd ik niets wijzer: ik was het met 4 partijen voor 70% eens. Uiteindelijk heb ik het gevonden: er bleek maar één partij te zijn die van Hilversum geen potsierlijk Den Haag op de Hei probeert te maken en tegen hoogbouw is, ook op de plek waar bovenstaande huisjes stonden.
U begrijpt natuurlijk wel dat mijn stem lokaal is ;-) Dat u niet denkt (óók Maurice de Hond niet) dat ik bij landelijke verkiezingen ook maar 1 seconde zou overwegen om op schuddebolletje-wiebelhoofdje Rutte te stemmen ;-)
dinsdag 2 maart 2010 om 00:23
De PVV zoekt: wetenschappelijk talent, bekend met boeken en voltooide vmbo-opleiding
Met dank aan @edwinm :-) De PVV heeft de pagina zelf alweer uit de lucht gehaald, vandaar deze screencapture van m'n webhistory.
Maar wat zouden ze nu eigenlijk met die zwarte vlieg bedoelen...? In het gunstigste geval bedoelen ze dat ze een kikker zoeken...;-?
[ Naschrift: ] er schijnt onduidelijkheid te zijn of wbpvv.nl echt van de PVV, dan wel gehackt is. Volgens "PVVstemmer Marie-Ellen" is hij van "OVH." Jaha: alsof pvv.nl níet vaag en naamloos van eatserver.nl is. Enfin, ik zou 'm niet van echt onderscheiden hebben, want zelfs ik die zich nooit tot klakkeloze, selectieve kritiek op Wilders heeft laten verleiden, begint het idee te krijgen dat er een klein wit puntmutsje op Wilders z'n hoofd groeit, waar uiteindelijk alleen twee kijkgaten in zullen overblijven.
maandag 1 maart 2010 om 17:56
In mijn kristallen bol zie ik het toekomstige kabinet al staan. Naast Beatrix geen kemphaan, populist of partijleider. Die blijven in de Tweede Kamer, waar ze ongehinderd door een ministerrol, het debat kunnen voeren dat de kiezer wil zien. De links-rechts-verhouding van ongeveer 75-75 kamerzetels, vereist een premier die van zoeken naar bindende factoren zijn of haar handelsmerk gemaakt heeft. Omdat ik altijd "Te Oud!" hoor zodra ik hier aan de borreltafel Jeltje "niet wegpesten maar samen optrekken" van Nieuwenhoven roep, blijft er maar één persoon over: Job Cohen, de man van de dialoog en gematigdheid.
Toch geloof ik niet dat de illustratie boven dit stukje werkelijkheid wordt. De ijdelheid van Wouter "ik dien niet onder Balkenende" Bos kan daar wel 'ns te groot voor zijn. Weer drie jaar bijrol —noem het maar bijrol, minister van Financiën in crisistijd— nee: ik vrees dat Bos nu Boss wil worden. (Is dat grapje al gemaakt? Vast wel ;-)) En het risico dat ik op "Premier Bos" stem, straks in juni, zou ik niet willen lopen. Evenmin als ik op dorpsniveau zou willen stemmen op een partij die op elk lapje grond een minimaal 45 meter hoge woontoren wil bouwen.
Enfin, schuift u gerust aan, aan deze borreltafel ;-) wie ziet u het liefst als premier?
maandag 1 maart 2010 om 17:56
Lieve lezers, het is natuurlijk altijd goed nieuws, als E. te druk is met opdrachten om aan zijn CMS (lees: ook mijn weblogscript) te werken. Het CMS-project is opnieuw in de eindfase gestrand. Het is maar goed dat ik in een vorig millennium met programmeurs gewerkt heb, anders zou ik van teleurstelling onder een steen kruipen ;-)
Wel ben ik onderhand grijsgestreept vermoeid van het systeem waarop deze weblog draait — bij gebrek aan beter. In 2002 was mijn zelfgeflanste systeem al eenvoudig, in 2010 vraagt het om akelig veel code-getyp, handmatige RSS en meer van die dingen die je als vormgever gewoon niet eens zelf wilt kùnnen ;-/ Kortom: een weblogstukje schrijven en voorzien van fotootjes, archief en you name it, is een hopeloos tijdrovende bezigheid geworden.
Misschien moet ik dit jaar maar ns Wordpress voor m'n verjaardag vragen. Dan ben ik over 4 dagen, 3 inmiddels, verlost van deze vreselijke, onwerkbare weblog! ;-)
|
© 
