|
september 2015
zaterdag 19 september 2015 om 22:12
 |  | | het straatje voor de makelaar | het huisje voor de koper |
Sommige dromen worden werkelijkheid. Zoals gisteren, de dag dat ons fijne huis aan het straatje-dat-zijn-naam-ontleent-aan-de-hageprekende-Protestanten, een sympathieke nieuwe eigenaar kreeg.
Aanvankelijk leek de verkoop zich in sneltreinvaart te voltrekken: de eerste bezichtigingen waren er al vóór het huis op Funda stond. Ook een bod waarmee we blij waren volgde al snel, —oké, gezien de aankoop en verbouwing destijds vlàk voor de crisis maken we flink verlies, maar daar hadden we op gerekend. De vraagprijs hadden we al lager gelegd dan de prijs waarvoor we het huis zelf, in achterstallige staat kochten.
Goed, het huis was dus al verkocht vóór we het te-koop-bord in de tuin konden plaatsen :-)
Maar toen...... kwam het hypotheekvolk om de hoek. Onze koper kwam terecht in een labyrint van dwaalsporen, documenten raakten kwijt, informatie kwam niet door. En keer op keer kreeg de koper te horen dat zorgen echt onnodig waren.
De datum voor de overdracht werd gepland, de datum van de ontbindende voorwaarden verstreek na verlenging.... En toen, vlàk voor de overdracht, de nachtmerrie van elke makelaar en huis(ver)koper: "Beste klant, de bank geeft u geen hypotheek." Direct na die mededeling verdween de hypotheekadviseur ook nog eens, zodat elke vorm van uitleg of verhaal onmogelijk was.
Wij zijn simpele leken, dus wij dachten nog even "Is dit zo erg...? We kunnen toch gewoon de naam van onze eigen hypotheekadviseur geven..?"
Maar het was dus wèl erg, en heeft onze makelaar vreselijk veel kopzorgen bezorgd. Op zo'n moment treden officieel allerlei juridische contracttoestanden en ingebreke-stellingen in werking. Uiteindelijk heb ik er ook veel slapeloze nachten om beleefd, net als de koper en familie.
"Gevoel" wordt vaak een slechte raadgever genoemd, maar we hebben hier toch ons allereerste gevoel gevolgd. Wetend, dat het juridisch een hele hoop gedoe kon opleveren. Onze eigen hypotheekadviseur was op vakantie, maar via-via is de koper toch bij dezelfde betrouwbare partij terechtgekomen. En dáár is de hypotheek niet afgewezen.
En zo kreeg het huis gisteren, maanden later dan gepland, een nieuwe eigenaar :-)
De moraal van dit verhaal... Neem altijd een betrouwbare hypotheek-adviseur in de arm, het liefst via Vereniging Eigen Huis. En zoek als het even kan een aankoopmakelaar. Een aankoopmakelaar herkent signalen, die zal zeggen "hoezo moet je je daar geen zorgen over maken? Misschien is een andere hypotheekadviseur beter.."
Bij de foto's: Omdat het zo'n uitzonderlijke verkoop was, heb ik voor iedereen een cadeautje gemaakt. Een huisje voor de koper, en een straatje voor de makelaar, gevuld met Delpher-knipsels.
donderdag 17 september 2015 om 22:01
Johan Remkes. U had hem vast net zo uit uw geheugen gebannen als ik, onze mummel-minister van bestuurlijke vernieuwing uit de Balkenende-periode.
Onlangs sprak de Hilversumse burgemeester met Johan Remkes over de opvang van 1500 vluchtelingen in Hilversum. Het terrein Crailo, waar jarenlang een groot asielzoekerscentrum was, zou opnieuw als opvanglocatie kunnen dienen. Hilversumse Gemeenteraadsleden pleitten in oktober 2014 al om de leegstaande Crailo-gebouwen te gebruiken voor de opvang van Syrische vluchtelingen.
Maar nee, Remkes, tegenwoordig Commissaris van de Koningin in Noord-Holland, wil het Crailo-terrein liever verkopen. Natuurlijk, er zijn nog niet genoeg leegstaande kantoorlocaties, dus liggen er plannen ('ambitiedocument') voor een bedrijventerrein en woonwijk.
Vooralsnog is het terrein niet verkocht, en zijn de plannen nog in ambitiestadium. Dus wat houdt Burgemeester Broertjes tegen om samen met de omliggende gemeenten daar vluchtelingen op te vangen?
Het 'neen' van Johan Remkes alias De Provincie, volgens de Gooi- en Eembode.
En waar moeten de vluchtelingen nu naartoe — de vraag die elke grotere gemeente bezighoudt? Naar het omroepgebouw van KRO-NCRV, naar voormalige kloosters of scholen? Naar het circusterrein aan de Diependaalselaan?
Dat laatste lijkt me dieptriest en modderig.
Zou 't bedacht zijn door onze lieftallige mummel-minister, die Noord-Holland omschrijft als "alles wat in Nederland ook is, behalve Hunebedden.."? (Om Remkes te verstaan moet u 'm vast 2x afspelen...).
woensdag 9 september 2015 om 16:07
Af en toe schrijf ik nog wel 'n postje, maar aarzel ik of ik 't plaats. Denk ik, het internet staat al zo bol van de teksten en kreten. Wat kan ik er nog aan toevoegen. Weinig nieuws. Zo ook bij onderstaand.
Zal ik er nog woorden aan vuil maken? Terwijl twitter, facebook, google+, nouja, alle media, ontploffen in berichten van "verslagenheid" tot "diep getroffen", de schok uitgemeten in geretweete superlatieven?
Nou. Een paar woorden dan.
Joost, je bent gedegradeerd.
Van relatieve held, boekenkast-meubelstuk, van wie ik dacht 'zijn beste boek komt nog', tot stakker.
Want ja, al schok ik de lezer, ik vind je een stakker. En ja, ik was woest gisterenavond, toen ik ("haha, wie schrijft dat? Powned?") erachter kwam dat het geen hoax was.
Je hebt een einde gemaakt aan je briljante analyses, je kinderen opgezadeld met de averij, het geestelijke brandmerk dat je zelf zo trefzeker beschreef.
Je wist, besmet met de tijdsziekte, bewonderenswaardig genuanceerd te schrijven over zelfmoord.
Maar Jezus man, wat theatraal: muziekstukken uitkiezen die allemaal betrekking op de dood hebben, vervolgens niet komen opdagen in het betreffende radioprogramma, want vlak voor het verschijnen van je boekje over 'het verlangen er niet te zijn' een eind aan je leven gemaakt te hebben.
Tja.
Ik ga dat boekje niet lezen Joost.
Natuuuurlijk, we putten ons uit in woorden als Respect, Eigen Keuze, Niemand Is Verplicht Te Leven, bla bla bla. Maar van sommigen verwacht je inzicht dat leven en levenslicht zoeken, hoe onverteerbaar afmattend het ook zijn kan, vele malen interessanter is dan de dood als gimmick.
Tabé, Zwagerman. Het klinkt bijna te wrang om je familie hiermee sterkte te moeten wensen.
P.S. het linkje nog maar een keer, boeken voor nabestaanden.
|
©