|
november 2014
zondag 30 november 2014 om 23:27
Kunt u het geloven? Het is dik na elven, en ik zit nog naar een kind-dat-ondanks-haar-nachtmuziek-playlist (we zijn ergens halverwege de 11 uur ocean-sound ;-}) -niet-kan-slapen te luisteren. Afgewisseld met huilen-troosten als ik de herhaling "Jaaaa, maar NU gaan slapen hè" iets te streng heb uitgesproken ;-(
SuperNanny zou nu natuurlijk zeggen dat je een kind ook niet moet troosten, maar zonder iets te zeggen moet terugdirigeren. Zeker. Maarja, verhuizen is ook zo spannend en slopend. Daar wilde ik nog over schrijven, maar met nergens-rust is dat lastig :-/ Misschien komt het er later nog van. Back-ups maken wil ik ook nog doen voor ik met m'n computer ga slepen.
donderdag 27 november 2014 om 00:56
Hemel, wat kan een mens vergeten hoe traumatisch verhuizen is... ;-} Dagenlang plannen met lijstjes, codes en plattegronden, en toch zoveel (letterlijk) kwijt zijn, dat ik er wakker van lig. Maargoed, we gaan stug door, inpakken, weggooien, inpakken, weggooien. Nu maar hopen dat we die 3e december halen, want dan staat de Firma De Wit en Zonen op de stoep om alles naar het nieuwe huis te brengen.
Op de foto ziet u de webserver, waarop deze weblog draait... ;-) Ja, ook die zal moeten verhuizen. We hebben in het nieuwe huis (inmiddels!) weer <luid gejoel> XS4ALL </luid gejoel>. Dus hopelijk valt de downtime van dit blog en alle sites die op deze server draaien, volgende week mee.
Helemaal klaar is het nieuwe huis nog niet. We moeten de keuken en badkamer nog renoveren. Veel mensen zouden daarmee beginnen, maar..... dan hadden we een ongeisoleerd en brandonveilig huis gehad, met zwevende schoorstenen, antieke metalen electra en overal zachtboard of dubbele lagen schrootjes. Daarbij vergeleken is een keuken en badkamer plaatsen een eitje.
Maar dat komt volgend jaar. Eerst alle dozen en meubels over. En de dametjes leren dat er voortaan kastruimte is om spullen op te ruimen ;-}
Ondertussen gaan we door met inpakken, weggooien, inpakken. Met (hooguit) de pretentieloze muziek van Jonathan Richman (4 uurs 5 uurs playlist @ YouTube) op de achtergrond. Daarmee heb ik vroeger zoveel examens gehaald, dat ik er deze keer ook die vierde december mee moet kunnen bereiken ;-)
dinsdag 18 november 2014 om 14:35
Kent u iemand met een Smartphone zonder WhatsApp? Zonder Facebook? Zonder Twitter? Nee? Jawel: mij ;-)
“Pardon?†hoor ik dus vaak, als mensen mijn nummer vragen om me te kunnen WhatsAppen, “GEEN WhatsApp?â€
Yep, goed gehoord: Geen WhatsApp. Niet van deze tijd. Klopt, ik ben nog van vóór de Tachtigjarige Oorlog, wat zeg ik, ik heb nog met Mozes op de kleuterschool gezeten, toen 'ie net uit zijn biezen mandje kwam ;-) ;-)
Zonder gekheid, de ‘WhatsApp’ die ik gebruik, heet Gliph.
De voordelen van Gliph:
- Alle ontvangen berichtjes kun je met Gliph zowel op je telefoon als op je computer bekijken. Én beantwoorden. Ook zonder Smartphone dus.
- Telefoonnummers uitwisselen hoeft niet bij Gliph: een naam —of een alias— is voldoende.
- Privacy is speerpunt in de Terms of Service en Privacy Policy van Gliph. Er lezen geen Advertentie-Reuzen of -Dwergen met uw berichten mee.
- Zelfs cloaked email, bitcoins en meer dat ik niet meteen nodig heb, hoort tot de mogelijkheden van Gliph.
Nadelen? Gliph heeft m.i. geen nadelen :-) In het verleden werkte het met symbooltjes. Best lastig. Daarom is Gliph overgestapt op namen/pseudoniemen.. Bij Gliph mag dat elke naam zijn die je wenst. Probeer dat maar 'ns bij Google, FB, YouTube etc :-/
Bij behoefte aan een Nederlandstalige handleiding wil ik die best 'ns maken, voor nu verwijs ik naar de Engelstalige Get-Started.
Ben hiermee24 uur per dag bereikbaar? Helaas: nee. Maar dat ligt niet aan de applicaties of het toestel. Ik gebruik alleen veilige WIFI, en...... om elk moment uit mijn concentratie gehaald te kunnen worden? Nee. Dat vond ik met IRC en noem alle 24uurs-contactmogelijkheden van het vroege internet al onprettig :( Dus ligt mijn telefoon vaak buiten gehoorafstand.
Sorry Lieve Mensen. Het ligt niet aan u. Ik ben gewoon toch niet van deze tijd ;-) Maar... u mag me 'whatsappen' via Gliph en buiten WIFI-bereik, via SMS. Mijn Gliph-pseudoniem is jolie ;-)
woensdag 12 november 2014 om 23:31
Goede herinneringen heb ik niet aan PGP-versleuteling. Alles wat ik ooit encrypted ontving, was de moeite van het decrypten niet waard: discussies over geplet hennepzaad als lunch en waanzin als de kat van X at mijn weed-planten, hou me tegen want ik wurg dat beest — collega Fronz†zou hier niet bijkomen uit een schaterlachstuip ;-) maar ik hoop dat naast Fronz-in-de-Hemel niemand zich deze 'werkgerelateerde discussies' herinnert.
Toch lees ik af en toe artikelen op The Intercept waarbij ik denk: ik moet PGP een tweede kans geven.
Het kan handig zijn om te kunnen vaststellen of een bericht echt van X of Y afkomstig is. Of ....een wachtwoord te kunnen versturen zonder dat een ander het kan lezen. Ik noem maar 2 eenvoudige voorbeelden.
Installatie van GPG, de OpenSource-versie van PGP, bleek reuze mee te vallen. Mocht de lezer er interesse voor hebben, dan maak ik een tutorial (Mac, Windows, Ubuntu —meer OSen hebben we niet in huis ;-)) maar de online tutorial is ook prima te volgen.
Mijn Public Key van maart 1999 bleek nog te bestaan, [1024D/keyblock hier]. Fingerprint: 214A 3F0E DE74 BA06 AEB2 2962 FA88 486C 0C60 5E66. PGP keyID: 0x0C605E66. En inimini heeft nog een 2e mailadres met 2048R-Key. Fingerprint daarvan: BC1E F3EE 3764 030C 8286 D1A8 6DBC 0443 DC5F 4CD2.
Kortom, u kunt me weer encrypted mailen, zolang het NIET over geplet hennepzaad, wied-etende katten of andere lunchgewoonten gaat ;-)
dinsdag 11 november 2014 om 22:13
Een tree op de ladder naar volwassenheid: zèlf, zonder meelopende mama, met Sint Maarten langs de deuren :-)
zondag 9 november 2014 om 01:25
Vandaag was de uitvaart van een klasgenootje. Dat soort zinnen zou een mens voor z'n tachtigste eigenlijk niet moeten schrijven, —maar dat ter zijde.
Of ik over het klasgenootje iets zal vertellen...? Nee: ik denk dat hij dat niet gewild zou hebben. Hij was bescheiden, op de achtergrond, maar ook: een niet te negeren factor, een humoristische, relativerende rots, iemand bij wie je midden in de nacht nog kon aankloppen ('fiets even langs, ik heb paracetamol.')
Terwijl ik dit schrijf, kan ik nog steeds niet bevatten dat ik dit schrijf; ik wist dat mijn klasgenootje ongeneeslijk ziek was, hij meer tijd 'kreeg' dan de artsen hadden voorzien, en toch wil het besef er niet in. Klasgenootjes gaan niet dood. En al helemaal niet tientallen jaren voor de leeftijd die hun ouders bereikten.
Toch, hoeveel tranen er ook uit mijn ogen liepen bij de woorden van zijn moeder, collega, schoonzus, vriendin en zijn partner, zag ik ook een intens geluk in deze dag.
De zichtbare liefde, — ja hoe zie je dat, ik begin maar niet eens aan het omschrijven ervan.
De glimp van alle bekenden, dertig jaar niet gezien, toch herken je ze al op de rug gezien: klasgenootjes, leraren (heel veel leraren), je hoeft ze niet gesproken te hebben om te weten: het gaat hen goed, ze zijn er, ze zijn er nog, in de tachtig misschien al, en toch zijn ze er. Wat een wonder.
Dat heb ik als een groot onverwacht cadeau ervaren. De paar klasgenootjes die ik sprak, de leraren, die ik ogenblikkelijk herkende. Zeker dertig jaar niet gezien, en toch weet je meteen met naam en toenaam... "Mevrouw.. mijnheer... Van Duits.. Geschiedenis... Engels..."
Elk woord, een enorm cadeau.
U denkt misschien: Oh jee, wat emotioneel. Ja, zo kan het klinken, maar voor mij... (Ik heb hier even enkele herinneringen en gesprekken op basis daarvan gewist: stel dat u er geen touw aan vast zou kunnen knopen......)
Voor mij bevatte dit verdrietige afscheid meteen ook een groot cadeau: die zichtbare liefde, en al die onverwachte aanwezigen. Onverwacht ook voor de familie, begreep ik: er waren bijna 100 mensen meer dan het verwachte aantal gasten.
En jij lieve Luppo, ik hoop dat je meekeek uit het hiernumaals, en met een daverende lach (zo'n daverende lach als je kon lachen) zag dat het goed was..
zaterdag 1 november 2014 om 19:29
In augustus begon ik er aan, en vandaag was 'ie klaar :-) De complete downloadbare+printbare kalender voor 2015 (PDF, 38,2 MB). De kalenders worden nl. zo vaak gedownload en gegoogled, dat het me handig leek om de 2015-kalender nu al online te zetten. Voor de goede orde: licentie: CC-BY-NC-ND. Gebruiksaanwijzing: printen op A4, en met magneetjes op de ijskast hangen :-)
Wie de PDF met alle kalendermaanden-2015 van 38,2 MB te groot vindt, kan de afzonderlijke maanden als kleine PNG (±350 KB per A4-vel) downloaden: januari | februari | maart | april | mei | juni | juli | augustus | september | oktober | november | december |
|
© 
