|
februari 2012
woensdag 22 februari 2012 om 20:47
En toen vond ik héél snel een koper voor de 3 Billy-kasten — waarvan we er twee al hadden leeggeruimd en vervangen door vaste planken :-) Geen nood, integendeel, dit versnelt het geplande opnieuw inrichten van de Kinderboekenkast — al staat de kast die naar de Kinderkamer gaat nog in het achterhuisje, vol mappen ;-)
Iets heel anders, ik zat vandaag te lezen op de LopaDoku-site, in verband met het rapport van Keith Still — een thema waar je hele blogs over zou kunnen volschrijven, niet alleen over de inhoud ervan, maar ook over het grote cultuurverschil tussen Duitsland en het Verenigd Koninkrijk —maar dat terzijde ;-)
Ik las op die pagina ineens een bijzinnetje [screencapture] dat ik nog niet eerder gezien had. Het is natuurlijk maar gewoon een verduidelijking, maar toch: wat aardig :-)
maandag 20 februari 2012 om 18:34
Af en toe heb ik deze dagen moeite met de toestand van Johan Friso. Ik heb mijn beide ouders al (geprobeerd) te bellen, omdat ik vermoed dat zij nog erger dan ik last hebben van Johan Friso.
Nee, niet omdat mijn familie of ik reusachtige Oranjefans zijn ;-} Maar omdat zij en ik weten welke horror Beatrix, Alexander, Mabel en hun kinderen deze dagen moeten meemaken.
Het gekoeld houden van het slachtoffer, de bijbehorende narcose, het opheffen van die koeling en narcose. En dan het angstige wachten of iemand na de uitwerking van het narcosemiddel wakker wordt.
Kennis, informatie die je heel mondjesmaat en onverwachts toekomt. Artsen die ‘nog niets kunnen zeggen.’ Een verpleegster die terloops —maar voor mij, op 9 oktober 2003 veelbetekend— opmerkt: Oh, dit is trouwens haar eigen coma: het narcosemiddel krijgt ze niet meer..
‘Je bedoelt...?’
Ja.... Ernstige blik, haar eigen coma...
Langzaam maar zeker ...groeit het besef dat je naaste familielid niet meer wakker wordt.
Ik hoop dat het eventuele hersenletsel dat Friso heeft opgelopen bij dit ongeluk meevalt.
Maar omdat de berichtgeving schaars is, ben ik er niet gerust op. Eerlijk gezegd geloof ik de RVD's bewering dat het tot vrijdag kan duren voor er een prognose is niet zo. En die rel over die arts wiens echtgenote, Jannetje Koelewijn, bij de NRC werkt, vind ik ook vreselijk schijnheilig. Waarom zou de hele wereld moeten denken dat Friso een schedelbasisfractuur heeft? Of moeten denken dat Johan Friso 'hersendood' zou zijn, zoals een Oostenrijkse krant op vrijdag schreef? Het is de taak van de journalistiek om berichtgeving te controleren op (on)juistheden en informatie waar nodig te nuanceren. Heel goed dat Koelewijn beide zaken —Schädelbruch en Hirntod— ontkracht heeft.
Maar waarom geloof ik de RVD niet?
Omdat ik denk dat de RVD best wel een paar regels de wereld had willen insturen, mocht het zo geweest zijn dat Friso gisteren, na het uitwerken van de narcose zouzijn bijgekomen. (Het lijkt mij tenminste héél wat belangrijker nieuws dan ‘Friso is hetero’ - en dat was de RVD destijds wèl bereid te berichten.)
Verder vertrouw ik het RVD-nieuws niet omdat ik weet dat de oordeelvellende SSEP-test al op dag 3 gedaan wordt. OK, misschien wachten ze daar in Oostenrijk een hele week mee. Het is te hopen, voor de geloofwaardigheid van de RVD. Over de (vreselijk slechte) prognose bij afwezigheid van somatosensory evoked potentials na Anoxic Brain Injury, kunt u hier alles lezen. Dit is overigens niet identiek aan hersendood, maar dat terzijde.
Ik hoop dat er op vrijdag (pas) een SSEP-test bij Friso gedaan wordt, en dat de uitkomst dan goed zal zijn. En hij snel wakker zal worden uit zijn coma, met geen of minimale fysieke gevolgen.
En mòcht de uitkomst van de SSEP-test anders zijn, dan hoop ik dat Beatrix, Alexander en Mabel een Stan bespaard mag blijven.
Stan was een fictieve naam. Zijn echte naam ben ik vergeten. Maar bij al het nieuws over Friso, zag ik hem weer even voor me. Het jeugdige, zielige, ongespierde, vadsige mannetje, waarmee ik met terugwerkende kracht medelijden heb.
Ik heb het oude weblogstukje van 9 oktober 2003 teruggezocht — dat ik destijds met al het nieuws over mijn zus van mijn site moest afhalen, van bepaalde familieleden. Hier is het.
Stan the schlemiel
Hij was lelijk, blond en had varkensogen. Zijn leven voorbestemd voorbij te gaan zonder één wapenfeit. Eindelijk had hij zijn diploma (nieuwe stijl, studiehuis) op zak. Hij deed mee aan de loting. Zo begon Stan the Schlemiel in het legendarische jaar Tweeduizend Drie aan zijn studie Medicijnen.
Stans Allereerste Zaak was Het Slecht Nieuws Gesprek. Dat moet je óók oefenen niet waar. Die obducties komen later wel.
Hij frummelde aan zijn witte jas. Dat was wennen. Zo'n witte jas.
SSEP Nul. SEP Nul, repeteerde hij. Daar moest hij het over hebben. SSEP Nul.
"Jij bent de expert," giechelde de èchte arts, een Duitse vrouw van de leeftijd van de patiente, en stootte hem aan.
"Eh. U bent hier voor mevrouw. Het is niet is niet zo goed. We kunnen u vertellen dat de hersenen zuurstofgebrek hebben gehad," probeerde hij. De hersenen, die dus. De gespreksparters hadden zich dit immers on-mo-ge-lijk zelf kunnen bedenken.
En zo bazelde Stan een kostbaar kwartier over SSEP Nul.
Zonder ook maar één zinnig, laat staan nieuw woord uit te brengen.
Stan was een aanwinst voor De Wetenschap. Een Sociaal Wonder. En Stan kreeg vast een ruime voldoende voor zijn Eerste Studie-opdracht.
De verpleegster huilde.
En jij? Jij verdiende geen Stan.
Of hoe hij ook heette. Zijn naam zal onmogelijk ooit iemand bijblijven.
Petra is jouw naam. Jij veegde vloeren aan met Stan.
Destijds gepost op: 10 Okt 2003 02:29
donderdag 16 februari 2012 om 23:55
Omdat het hier anders heel stil zou kunnen lijken ;-) verwijs ik even naar een stukje dat ik voor de Poppensite geschreven heb: hoe identificeer je een pop? Oftewel, CSI voor poppenverzamelaars ;-)
Marktplaats laat zich trouwens op poppengebied niet van haar beste kant zien. Keer op keer kom ik poppen tegen die half uit de ene soort, en half uit de andere soort bestaan. Of verschijnen er berichten van mensen die niet de geadverteerde oude pop ontvingen, maar een replica. Of, die gewoon helemaal niets ontvangen, na overmaking van het afgesproken bedrag.
Naar mijn smaak biedt Marktplaats hier te weinig oplossingen voor. Er is geen betrouwbaarheidsmeting of -rating van Verkopers (of Kopers.) Ja, je kunt een advertentie aanmelden als "hoort niet in de rubriek antiek, want dit is een replica" — ik heb niet het idee dat Marktplaats er iets mee doet.
Maargoed, ik kom elke week bij de Kringloopwinkel, —als ik L. naar Dansles breng en het geen zin heeft om op en neer naar huis te fietsen :-) Een pop zelf kunnen bekijken bij een eventuele aanschaf, heeft toch echt z'n voordelen. En dat de Kringloopwinkel in 99 van de 100 gevallen verschrikkelijk-lelijke-beesten-van-poppen heeft, is alleen maar handig: groot zal een verzameling niet worden van een Kringloopwinkel ;-)
dinsdag 14 februari 2012 om 21:54
Het idee is van de Juf van Groep 3: alle kinderen van de klas van Rosalie hebben een hart gemaakt voor een ander kind.
Rosalie maakte een hart voor Y. en Y. maakte een hart voor Rosalie. Omdat ze samen altijd zo leuk met de ‘petshops’ spelen. Met toestemming van de Ontvangster mag haar Valentijnskaart op internet :-)
vrijdag 10 februari 2012 om 23:33
Het is zo mooi geschilderd, ik kon dit kleine paneeltje niet laten liggen, vandaag bij de Kringloopwinkel.
Bij het prijzen-bedenken hadden ze deze keer kennelijk een kiene vrijwilliger in dienst, want ze hadden er ook maar meteen een prijssticker met 35 euro op geplakt. En inderdaad, het viel ook erg op tussen de gescheurde doeken met huisvlijterige landschapjes, toeristische tafereeltjes in paletmes-techniek en met-de-liniaal-geschilderde namaak-Daan-van-Goldens.
Nu moet ik alleen nog een rail maken om het aan op te hangen, want mijn collectie "onweerstaanbare brocante-markt-paneeltjes" begint te hoog te worden om op de boekenkast opgestapeld te houden ;-)
P.S.: Deze C. van Duin schijnt geboren te zijn in 1904, en zou lesgegeven hebben. Meer heb ik —helaas— niet over hem kunnen vinden.
woensdag 8 februari 2012 om 23:54
Van half werk hou ik nooit zo, —behalve als het half huishoudelijk werk is natuurlijk ;-) en van halve hobby's ook niet ;-)
Dus ik heb me een flink stuk in mijn kraag gelezen. Aangenaam ontspannend, boeken over een totáál ander onderwerp dan werk of zwaarwegende thema's.
Maar dat er zoveel verschillende poppen bestaan, en dan kom ik nog steeds poppenmerken en -makers tegen die nergens in staan. Als het kòn ging ik ook nog even stage lopen bij een antiquair of een reparateur. Maarja, helaas, dan wordt het weer werk, en geen hobby ;-)
zondag 5 februari 2012 om 23:02
Zelf kan ik het nog bijna niet geloven :-) maar ik heb in korte tijd een nieuwe site gemaakt. Maandagavond kwam ik op het idee —een site over Poppen-Identificatie, kortgezegd— en registreerde Edwin de domeinen. En vandaag, vijf dagen later, heb ik de laatste bestanden online gezet. Het enige wat ik er nog graag aan toe wil voegen is Google Fonts, als ik me daarin verdiept heb.
Het Waarom is op de site zelf te lezen: Welke pop is dat? Bij de site hebben we ook een Poppenforum opgezet, waar poppeneigenaars o.a. hun onbekende pop kunnen bespreken.
Het zal wel even duren voor de Site en het Forum bekend zijn — weet iemand misschien of je op Marktplaats een site mag / kunt adverteren? Want juist op Martplaats speelt het onderbieden en het aanbieden-onder-onjuiste-specificaties. Opkopers die hopen dat een aanbieder ‘snel van zijn pop af wil’, en een veel te laag bedrag bieden. Of aanbieders die de initialen op de nek van een pop niet goed kunnen lezen — en een ogenschijnlijk onbekende pop aanbieden. Waar niemand op durft te bieden. (Ja, de opkopers, met hun lage bedragen.)
Enfin, ik hoop dat er onder de lezers nog meer Poppen(liefhebbers) uit de kast durven te komen ;-) ;-)
vrijdag 3 februari 2012 om 19:58
Op de Van Leeuwenhoekstraat nummer [bij de redactie bekend]
woont de Bakfietsmoller. Ik weet dat al enige tijd, maar omdat de goede man vandaag ruiterlijk toegaf dat hij zo vriendelijk geweest was een slag in mijn achterwiel te vouwen, leek het me een goed moment om eens een stukje te schrijven over de bakfietshaat.
Je hebt van die mensen, zoals deze allervriendelijkste heer Rudy Volkerink, die tegenover een school gaan wonen, en verbaasd zijn dat daar dagelijks tweehonderd kinderen door hun ouders worden afgehaald. Die zich ergeren dat er onder die ouders ook nog mensen zijn die te beroerd zijn om aan te sluiten bij de stationair draaiende, roet-uitstotende SUV-opstopping op het kruispunt, maar die met een —God betere het— bakfiets durven te komen.
Ga eens opzij, ik moet er langs met mijn fiets! sommeerde Volkerink mij namelijk vanmiddag, wijzend op mijn bakfiets, —omdat zijn innrit werd geblokkeerd door een (!) geparkeerde auto, en ik mijn fiets aan het inladen was op de stoep voor het ligusterhegje van nummer [bij de redactie bekend], zijn buren.
Jahoor, was mijn antwoord, want laatst heb je ook een slag in mijn achterwiel getrapt hè.
Inderdaad, stelde Volkerink, want hij blokkeerde mijn oprit, heb je dit bord niet gezien? Dáár moet je gaan staan! wees hij naar een stukje stoep dat ook altijd vol is: met een vast groepje moeders.
Dit is de openbare weg, meneer, overal staat het vast als de school uitgaat en overal sta je mensen in de weg. Je had hem kunnen optillen, zo — deed ik het voor — en hem zònder schade kunnen wegzetten. Nu zit er een slag in mijn wiel en loopt hij aan. Weet je wel wat een achterwiel kost!?
Het is trouwens al een half jaar geleden!, riep Volkerink. Wat ik beaamde met een blik van: nu weet ik helemaal zeker dat jij het geweest bent en niet je vrouw. Want inderdaad, ik rij al een half jaar met een achterwiel dat me als een krukas heen en weer zwiept. Dat mij dag in, dag uit, herinnert aan de bakfietshaat.
Wat is dat toch vandaag. Kranten die ‘kakfiets’ (oh ha ha ha ha, dijenkletser van een woordspeling!) schrijven of ten onrechte stellen dat ze gebruikt worden ‘om witte kindertjes naar witte scholen te brengen.’ Oh Really. Rare rechstdraaiende typetjes die spreken van ‘bakfietsterreur.’ Of zo'n vrome Pinkstergemeente-jongen uit Ommen, die naar Hilversum verhuist en het geoorloofd vindt om even een door de Heilige Geest bevangen slag in mijn wiel te vouwen bij het ‘wegzetten’ van mijn fiets.
Ik weet niet hoe het zit met zo'n Volkerink, maar in de tijd dat ik opgroeide, decennia eerder dan Volkerink, wàs je iemand als je rekening hield met de Schepping. Rentmeesterschap, noemden ze dat. Natuurlijk, tegenwoordig is ‘het Milieu’ niet meer hip en hot. En klaarblijkelijk hebben ze zich bij de Pinkstergemeente ook ‘bevrijd’ van het Rentmeesterschap. Tja. Godsdienstvrijheid, zullen we maar zeggen.
Maar dat je dan zelfs de Wet aan je laars lapt. Zèlfs als ik mijn bakfiets had geparkeerd voor een inrit met een wegsleepregeling, dan nog staat het de eigenaar van die inrit alleen vrij om de fiets te verplaatsen: het vernielen of beschadigen van andermans eigendom blijft strafbaar.
Maarja, neem het zo'n man eens kwalijk. Als de media al eerder spreken van bakfietsterreur dan van automobielterreur, de politiek zich liever druk maakt om het hoofddeksel van Beatrix dan om geweld tegen hulpdiensten (om maar een voorbeeld te noemen) en gemolesteerde leraren iets is waar scholen zich tegenwoordig in bijscholen......... Ach, dan is een slag in je wiel nog maar een onbelangrijke illustratie van de verhuftering.
Tegen de tijd dat Volkerink kinderen heeft, die hij —ongetwijfeld— ver weg moet brengen, hoop ik dat hij daar buurtbewoners treft die nèt zo over hèm denken als hij over mijn bakfiets. Het is hem van harte gegund.
woensdag 1 februari 2012 om 00:21
Digitale kalenders zijn niets voor mij. Nooit geweest ook, veel te lastig, dat telkens inloggen en kijken wat er op de lijst staat. Veel handiger vind ik een to-do-lijstje op een magneetbord. Dat het liefst op een centrale plek in huis hangt, zodat ik geen dansles of ouderraadsvergadering zou kunnen vergeten.
Langzamerhand werd het lijstje een beetje opgetuigd met bloemetjes en lieveheersbeestjes die standaard in Adobe Illustrator zitten. Een eigengemaakt kunstwerkje wil ik het dus zeker niet noemen :-) De Kalender voor Februari (1,7 MB, Pdf) is hier te downloaden. Voor wie een ouderwetse invulkalender op de ijskast ook goed uitkomt :-)
En ja, ik zal het invullen: 29 x, weblog, weblog, weblog, weblog ;-) ;-)
|
© ![bijzinnetje [screencapture]](https://jolie.nl/weblog/images5/ohkijkdatmaaktmijndagweergoed.jpg){kind=link}