|
augustus 2010
dinsdag 31 augustus 2010 om 21:47
Zo, het boek is naar de Drukker...
En dan nu... achterstallige was, stofnesten, kalkaanslag, verzopen planten, en —uiteraard (?)— bergen al of niet prachtig gecomponeeerd speelgoed, ontregelde kinderboekenkasten, maar ook vrienden, familieleden, huisgenootjes (uitgestelde picknicks inhalen) en ...achterstallige weblogs lezen ... ;-)
(Hoe dóen al die mensen dat toch die altijd 50 uur per week achter hun computer zitten ;-))
De foto's zijn aanklikbaar voor inzoomen en bijschrift. En een aanzienlijk deel van de rommel is opgeruimd, anders zou ik de foto's niet hebben durven plaatsen ;-)
zaterdag 21 augustus 2010 om 12:32
Aan het eind van de dag kan ik bijna niet meer zonder: de leesbril. ;-}
De ironie wil dat het ook vooral onzichtbaar werk is dat me zolang bezig houdt. Onzichtbaar in de zin van: in een factuur zal geen klant het terugvinden.
Een voorbeeld: bij het uitwisselen van PDF-preview blijken er vreemde karakters in de whitespace tussen de woorden te staan. Tenminste: zodra je uit de PDF kopieert en plakt.
Zoiets oplossen is ontzettend tijdrovend. Zoeken naar whitespace PDF, annoying extra characters between words of "whitespace characters" +"\h" +°©. Fonts en software opnieuw installeren. Alle mogelijke preferences doornemen. Test-PDFs schrijven met alle mogelijke instellingen — en bekijken op een Windows Toshiba.
Aan het eind van zo'n dag, waarop ik vooral bugreports terugkrijg, en mijn naam verwijderd zie van de pagina over het boek waar het grootste deel van deze vakantie in verdwenen is, ja, dan heb ik zo'n Roze Bril echt nodig ;-(
Kijk, als ik even Bijgeloovig was geweest als de Menschen in de stichtelijke Levensbeeldenboeken die ik vroeger gelezen heb -uitgave 1908, (alleen mijn vader snapt deze zin ;-)) dan had ik natuurlijk geweten dat die Lelijke Bril de straf is voor het plagen van die jongen die vandaag jarig is, met zijn (best schattige) Dikke Jampotbril ;-)
Enfin.
Wie ervaring heeft met PDFs —vooral: met kopieren uit PDFs en dan zonder dat alle spaties er zo uit gaan uitzien of het kan natuurlijk altijd gekker— is van harte welkom de oplossing hier te posten :-)
[ Naschrift 22:37: ] ik denk dat ik de oplossing gevonden heb...
schrijven naar Postscript, en dat openen in Acrobat Pro... aaaarh, werkt het ECHT?? ik kan het BIJNA niet geloven.. :-)
dinsdag 17 augustus 2010 om 01:12
Hoe groot het effect van angst op een dier is, had ik tot vandaag nog niet gezien. Zip de Kater ging vandaag namelijk compleet onderuit, letterlijk en figuurlijk. Van een bezoekje aan de dierenarts.
Dat hij bang is, wist ik. Hij heeft ooit een heupje gebroken, om een lang verhaal kort te maken. Fan van reizen was hij al niet, maar sinds het gebroken heupje laat hij zich nauwelijks meer in een vervoerskooi dwingen. Enge mensen, röntgenfoto's, injecties, narcose en pijn. Of zoiets, lijkt hij te denken — met al z'n poten gestrekt om niet in de vervoerskooi te passen. Zo had Zip al een jaar of 8 geen vaccinaties meer gehad.
Miesje wel vaccinaties, en Zip niet, het leek me een beetje oneerlijk. Hup, weg met de aanstellerij. Zachte heelmeesters.. enz enz. Dus Zip maar weer eens proberen mee te nemen. Nou, ik weet nu weer waarom hij 8 jaar thuisbleef.
Zip zakte letterlijk door z'n poten, toen we thuis het vervoersdeurtje opendeden om hem weer vrij te laten. Liet alles lopen, urine, ontlasting, kwijl, hij moest overgeven — het was zo'n zielig gezicht. Hijgend als een hond, tong uit de mond, sleepte hij zich op doorgezakte poten naar een hoekje naast de bank. (Rosalie: "Oh Mama, hij is in de war! Door de hond in de wachtkamer! Hij denkt dat hij een hond is geworden!" En L. was bang dat hij doodging.)
Medisch gezien is er geen verklaring voor, Zip is een kerngezonde kater van bijna 11, op een beetje tandsteen na mankeerde hij niets. Het kan alleen angst zijn geweest. (Ik heb nl. nog even gebeld met de dierenarts, wat het kon zijn.)
Hij is inmiddels alweer flink opgeknapt. Heeft samen met Miesje —luid spinnend— zoutloos (zelf-)gebraden gehakt gegeten. En daarna lang op L.'s bed gelegen.
Nu is hij naar buiten. Z'n vaste route lopen. Ik hoop dat ik snel het kattenluikje weer hoor.
zondag 15 augustus 2010 om 00:11
Je zou als lezer het idee kunnen krijgen dat we er niet zijn, maar we zijn er wel hoor ;-) Thuis op vakantie. Zonnige dagtripjes. Picknicken op de Westerheide. En ook aan het werk :-)
De foto's zijn aanklikbaar voor inzoomen en bijschrift.
|
© 
