|
maart 2012
zaterdag 31 maart 2012 om 18:23
En daar is de Kalender voor April (1,5 MB, Pdf) om te downloaden en printen. Met deze maand speciaal voor Tammar naschrift: ze bleek een andere jarige/dochter van een andere Linda ;-) om af te strepen.... tot haar Verjaardag! De meeste figuurtjes en bloempjes komen ook deze keer uit de Library van Illustrator.
maandag 26 maart 2012 om 23:17
De milde griepepidemie schijnt alweer voorbij te zijn, en ik dacht dat ik de dans ontsprongen was. Maar nu heb ik 'm sinds zaterdag toch. Als laatste van de huisgenootjes. Het (de koorts enzo) zal morgen vast wel weer over zijn :-)
Mocht u hier leesvoeder missen :-) dan verwijs ik eventjes naar een stukje dat ik op het Poppenforum geplaatst heb. Over de Poppenbeurs van begin maart, waar ik naartoe geweest ben met de dametjes en hun vriendinnetje :-)
donderdag 22 maart 2012 om 19:55
Een Lezer stuurde me een verschrikkelijk bericht.
In de vroege nacht van 12 maart, heeft een brandstichter een einde gemaakt aan het levenswerk van Cora en Meindert Plinsinga. Hun 400 jaar oude Antiekboerderij Klein Hilbingshof, waar ze 38 jaar lang aan opgeknapt hadden, werd volkomen verwoest.
Het echtpaar zelf heeft de brand ternauwernood overleefd, met niets dan hun nachtkleding.
Compleet onbegrijpelijk. Wat bezielt iemand om zoveel zinloze, wrede schade aan te richten en zoveel historie te vernietigen.
Toen ik net de Site van de Hilbingshof wilde bekijken, zag ik dat de Hostingprovider de site met deze tekst uit de lucht gehaald heeft: "In verband met betalingsproblemen is deze website offline geplaatst - Zodra de rekening betaald is, wordt de website weer online geplaatst!"
Bij zo'n tekst raken mijn wenkbrauwen mijn haargrens van verbazing. Website-hosting betalingsachterstand..? Wie durft daar over te beginnen na zo'n ramp.... En waar hebben we het over, wat zijn de kosten (technisch gezien) van een site. (Lees: Nulkommaniks mensen. We hebben het over een Rijksmonument, niet over een pornowebsite die in de Serverkasten staat te smelten ;-/ )
Maargoed. Dat terzijde.
Mijn allereerste gedachte was: je zou iets voor die mensen moeten kunnen DOEN. Een project opzetten met vrijwilligers, steen voor steen schoonpoetsen en terugmetselen. Voor materialen die ontbreken collecteren en kopen in Eemnes.
En als elke Poppenverzamelaar in Nederland één antieke pop aan Cora en Meindert Plinsinga kon geven, dan zouden ze....
Maarja, alleen in de Film laat een Happy End zich organiseren.
Of heeft iemand een goed idee..? Al was het maar iets kleins? Want met sterktewensen alleen.... Ik weet het niet, in elk geval kan ik dit soort onrecht slecht aanzien.
woensdag 14 maart 2012 om 23:32
Of de kloof tussen Word en Prepress, beter gezegd. Maar dat klinkt zo onbegrijpelijk, omdat Word en Prepress synoniemen zouden moeten zijn, dat ik maar even het woord ZIEKTE gebruik ;-)
Voor de lezers die nog niet afgehaakt zijn: ik ben al WEKEN bezig een Wordsjabloon te maken ;-)
Weken? ik hoor het u denken, dat doe ik in een minuut! ;-) Graag, lieve Lezer! Onthul mij uw geheim! ;-)
Wat is het geval? Ik heb in Adobe Illustrator een basislayout voor een huisstijl gemaakt. Ja, dat kan ook in Quark Xpress, maar ik hoopte met Illustrator niet alleen fijn het logo te kunnen tekenen, maar ook zo compatible mogelijk te zijn met andere software en de Drukkerij.
Het bedrijf werkt in verschillende tekstverwerkers, zowel Open Office, als Pages als Word. En dat is toe te juichen. Waarom zou je alleen in Word werken? Maargoed, dat is een andere discussie, want daar ligt het probleem niet. Om precies te zijn: Pages is het probleem niet.
Het probleem ligt bij de vertaling van de vormgeving naar het OpenOffice- en Word-sjabloon. Ik heb een bestandje of 96 bewaard, geëxporteerd, aangepast en opnieuw bewaard, naar om het even welk formaat. En Word en Open Office blijven zich gedragen als Horrid Henry in eigen persoon.
Logo en achtergrondafbeelding verschijnen maar op één pagina, en/of tekstblokken laten zich niet koppelen naar een nieuwe pagina, header-, footerteksten en adres-balkjes verschijnen maar op één pagina, of: uitvullen werkt niet terwijl het wel is aangevinkt. En Open Office plaatst overal een marge-met-de-maat-van-een-airbag omheen. Kortom, het enige dat zich als ‘sjabloon’ gedraagt is het .....lettertype ;-/ En tja, daar heb je geen sjabloon voor nodig.
De volgende hulppagina's heb ik gelezen en uitgeprobeerd:
mac2.microsoft.com/help/office/14/nl-nl/word/item
office.microsoft.com/een-word-document-opslaan-als-sjabloon/
www.easytemplate.nl/word_sjablonen_maken/
creativepro.com/hergeekness-says-convert-custom-letterhead-microsoft-word-templates/
Als ik terugdenk, naar 18 jaar geleden, toen ik zat te leren voor m'n Staatsexamen desktop publishing waarin bestands-import/-export ook voorkwam, had ik NOOIT kunnen vermoeden dat ‘dat gedoe van in Programma X ziet het er ZO uit en in Programma Y zus’ en ‘Programma X kan niet zus en Programma Y kan niet zo’ vandáág nog zou bestaan.
Het is toch ook volslagen overbodig?
Het ENIGE dat er ontbreekt is namelijk......... de mogelijkheid om vanuit Adobe Illustrator en vanuit Quark Xpress te exporteren naar ........Word-formaat.
Maar nee. Dà t kan niet. Terwijl Word ongetwijfeld de meestgebruikte tekstverwerker is. Maar dáár is de industrie (lees: de softwareuitgevers als Adobe en Quark) te arrogant voor. Je zou maar eens buigen voor Microsoft.
Aan Quark —het geslonken marktaandeel van Quark— kun je zien waartoe dat gebrek aan flexibiliteit heeft geleid. Ondertussen doet Adobe hetzelfde ;-}
Maargoed, het ligt natuurlijk niet aan Adobe Illustrator, het ligt aan ...mijn onvermogen een werkend Word-Sjabloon te maken ;-)
woensdag 14 maart 2012 om 11:16
Kleine reparaties aan poppen kun je zelf doen. Tenminste, hier kun je zien hoe ik een porseleinen popje opnieuw geëlastiekt heb :-)
woensdag 14 maart 2012 om 11:15
Soms bereiken me verdrietige berichten van familieleden (die mijn weblog niet lezen ;-}) dat ‘iedereen Petra's verjaardag vergeet.’ Nu schrijf ik stukjes als onderstaande ook al een beetje uit angst voor die berichten (zelf zou ik Petra's verjaardag niet vergeten, óók niet als ik er n i e t s over schreef) maar juist uit een soort van geruststelling voor de familieleden schrijf ik er dan over, terwijl het me soms best zwaar valt, ook telkens een nieuwe invalshoek te vinden en niet in herhaling te vallen ;-}
Maargoed, mochten er nog ongeruste familieden zijn: vandeweek hebben Petra's/mijn vriendin Fien en ik een keurig onderhouden Nieuwe Ooster bezocht (en achtergelaten met nieuw geplante bloemen, gele tulpen en narcissen van Fien en primula's van mij.)
Terwijl wij Petra's verjaardag herdachten is trouwens Edwins Oma op de leeftijd van 101 jaar overleden. Edwins moeder en zusje Marlous van harte gecondoleerd...
maandag 12 maart 2012 om 14:30
Vijfenveertig jaar zou mijn zusje vandaag geworden zijn. Vroeger waren er onwillekeurige momenten waarop ik me realiseerde dat ik haar niet voor me kon zien als 45. Gedachteflarden die ik snel weer wegdrukte, want ook Eugène had ik me niet kunnen voorstellen als 45, en hij werd maar 32. U begrijpt dat mijn brein sindsdien een beeldverouderinsgmodule heeft geïmplementeerd waarmee je je zelfs Barbie kunt inbeelden als 70+ ;-]
Vijfenveertig is een leeftijd waarop je niet meer meetelt, zoals Mirjam Schöttelndreier zich in de Volkskrant afvraagt waar de haat tegen alles wat 45+ is vandaan komt.
Zelf ben ik geneigd om te antwoorden: Maar lieve Mirjam, ben je er nou nòg niet aan gewend, het ligt niet aan je leeftijd, maar aan onze generatie. Onze hele generatie is overbodig. En dat wordt ons al ingepeperd sinds onze tienertijd, zoals Brigitte Kaandorp ooit al eens hilarisch schetste. Vlak voor mijn afstuderen kreeg ik bijv. les in subsidies en uitkeringen aanvragen. Het werk dat ons was voorgespiegeld, was er namelijk niet. In het hele land waren 190 functies op ons eerstegraads niveau, en het was duidelijk dat die allang allemaal vervuld waren en de komende dertig jaar niet zouden vrijkomen. Ook op kunstschilders zat niemand te wachten, want daar kon je al sloten mee dempen.
Die ene lesdag maakte duidelijk duidelijk dat ik mijn studietijd verspild had. Want in het bewaren van afwijzingsbrieven om daarmee uitkeringen aan te vragen, zoals het dwingende advies van de les luidde had ik helemaal geen zin. Ik schreef me dus als een paniekhaas in bij filosofie aan de UvA —en schreef me ook evenhard weer uit toen een paar maanden later bleek dat mijn studietijd op was. En dan noem ik mezelf een paniekhaas: ik had in die tijd ook klasgenootjes die een eind aan hun leven maakten. Dat u niet te licht denkt over de boodschap die het leger overbodige mensen geboren in de jaren zestig meekreeg ;-]
En inderdaad, bij elke stap over de drempel van Uitzend- of Arbeidsbureau mocht het duidelijk zijn: ik was begonnen aan een zinloos leven. Gymnasium, eerste graads bevoegd, maar toch in de bak "ongeschoold" want sorry mevrouw, u heeft geen typediploma. Deemoedig genoegen nemen met laagingeschaalde gatenkaasbaantjes en vrijwilligerswerk.
Nee, Mirjam Schöttelndreier mag zich gelukkig mag prijzen dat ze nù pas merkt dat ze tot de categorie ‘pestlijders en uitkerinsgvreters’ hoort ;-)
Mijn zusje was er het type niet voor om zich in een categorie te laten drukken. En al helemaal niet in de categorie ‘Mensen Die Niet Meer Meetellen.’ Op een gegeven moment telt ervaring, kennis en competentie. OK, die moet je dan wel kunnen opdoen. Maar Petra was dan iemand die een baan nam als AGNIO of vrijwilliger bij een goed doel als de Witte Jas, als er even geen werk- of opleidingsplek was. En daarmee doe je ook ervaring en kennis op.
Ik kan niet zeggen Als ze nu 45 geworden was dan.... (Had ze zich overgegeven aan de botox en de fillers? Was ze een even venijnige opleider geworden als ze zelf verfoeid had tijdens haar studie? Had ze een carrière-switch gemaakt naar een ander, minder stressvol of creatief beroep?)
Misschien is het enige dat we kunnen zeggen: Zelfs als je 45 wordt en niet meer leeft, tel je nog steeds mee. Zoals Eugène een rol speelt in de gedachten van zijn voormalige huisgenootjes (“Hoe zou Eugène op zo iets gestoords gereageerd hebben? Met de slappe lach toch?â€) telt mijn zusje mee voor haar ouders en nabestaanden. Want hoe graag hadden die niet gezien dat ze vandaag die verfoeide leeftijd van ‘oud en 45’ zou hebben gehaald — daar zijn eigenlijk geen zinnige woorden voor. (Dan Papa en Mama en iedereen, gecondoleerd..)
vrijdag 2 maart 2012 om 23:44
Schreef ik net nog een stukje op het Poppenforum.. ;-)
vrijdag 2 maart 2012 om 14:06
En daar is de Kalender voor Maart (1,3 MB, Pdf) om te downloaden en printen. In Februari had ik een coderingsfoutje gemaakt waardoor het downloaden niet goed ging, deze keer heb ik daar goed op gelet :-) De figuurtjes en bloempjes komen ook deze keer weer uit de Library van Illustrator.
|
© mailto: Jolie, 2002, 2015
