schuimsneeuwpop
maandag 16 februari 2015 om 20:59
Bij gebrek aan èchte sneeuw moet je toch iets ;-)
Rosalie maakte deze sneeuwpop —en deze foto— met een schuimspaan en het schuim van het afwaswater ;-)
februari 2015
Arnoni: Wacht u voor de liefde
maandag 16 februari 2015 om 19:51
Waarom ontbreekt M.S. Arnoni op Wikipedia?
Zelf zal ik geen b(ibl)iografische gegevens toevoegen aan Wikipedia, niet alleen omdat Wikipedia zo rammelt, maar omdat het antwoord op de vraag misschien ligt in Arnoni's boek 'Moeder was niet thuis voor haar begrafenis' (1982).
In het hoofdstuk 'Testament' richt Arnoni zich tot zijn vrouw, en smeekt haar om hem te vergeten. Arnoni wil in zijn dood verbonden worden met zijn dierbaren, die anoniem vermoord zijn en geen graf hebben. Ze mag alleen een kaars voor hem branden op 26 augustus, de dag dat zijn moeder in Auschwitz vermoord werd, en hij in Birkenau aankwam. Verder vraagt hij haar hem te laten wegkruipen onder de deken van anonimiteit, die de miljoenen bedekt van de door de Holocaust uitgeroeide mensheid.
Toch heeft het ontbreken van (de boeken van) Arnoni op Wikipedia iets wrangs. Hij kon prachtig schrijven, er spreekt een enorme vitaliteit uit zijn persoonlijke getuigenis van de Shoah, en hij plaatst de Holocaust bovendien in politicologisch en sociologisch perspectief.
Zijn betoog, deze massamoord kon zich voltrekken dankzij liefde, niet uit haat, is een betoog dat ook in deze tijd nog actueel is. En juist in dat hoofdstuk, "Wacht u voor de liefde" roept Arnoni ook op tot gedenken waartoe deze waan van de liefde — voor een religie, het eigen volk, een leider, een idee — in staat is.
Als lezer kan ik Arnoni's wens om zijn sterfdag niet te herdenken, begrijpen. Maar zijn werk mag bekend blijven. De titels van zijn boeken zouden best passen op Wikipedia. Met dit engelstalige stukje bijvoorbeeld. Of met de informatie van het IISG - klik op overige informatie voor de bibliografische gegevens.
Ook de VPRO heeft nog werk van Arnoni online: een gesprek met een generaal, een psychiater en een vakbondsvoorzitter over
vrijheid, conditioneringen, de mens als diersoort, positief en negatief narcisme.
Enfin, met alle extremisme die telkens weer in het nieuws verschijnt, denk ik onwillekeurig toch weer aan dat hoofdstuk: "Wacht u voor de liefde."
het verhuis-domino-effect
zaterdag 14 februari 2015 om 11:44
Ja sorry, ik ben in overtreding, van Mack's Blogwet ;-) Maar ik heb een drievoudig excuus ;-) a) Door de nieuwe server (..ja ja, een externe, niet-menselijke schuldbron.. ;-)) weet ik niet of ik wel voldoe aan art.1 lid 1, de zogeheten aantallen-vereiste, omdat elke vorm van statistiek of feedback op de nieuwe server ontbreekt: ik krijg niet eens meer een maitje bij eventuele reaxies! b) Wij zijn ook druk doende ons Schattige Lieve Oude Huysch aan den Geuzenweg te verkoopen c) Er komen voortdurend allerlei werkzaamheden om de hoek kijken (zeg: maak je een afspraak voor gevel-isolatie, blijkt dat alléén te kunnen als ook de pergola (met roos en prachtige wijndruif.....) wordt afgebroken enz enz enz.) Laat ik dat het verhuis-domino-effect noemen ;-)
P.S., ja, het zijn Flits en Buddy, en ja, het zijn mijn klompen (en ja, ik loop er op in de tuin bij werk om de pergolaloze-wijndruif te redden ;-))
V-Day
zaterdag 14 februari 2015 om 11:44
Nog een uit de Anglo-Saksische cultuurgebieden overgewaaide traditie: Valentijnsdag.
Een soort "we herhalen de Liefde- en Chocolade-Wensen van December nog een keer." En met Moederdag herhalen we ze nòg een keer, met Vaderdag opnieuw, dan is het weer even wachten op de Hartjesdagen en dan.... kom je tot de conclusie dat er in Oktober een feest ontbreekt ;-) Ohnee: Dierendag. Nahja, whatever. De plaatselijke middenstand heeft het er hopelijk goede dagen aan ;-)
Time to Talk Day
donderdag 5 februari 2015 om 11:53
Vanochtend zapte ik even naar BBC Breakfast — RTL-nieuws was al aan de 2e herhaling bezig en WakkerNederland ervaar ik als rechtspopulistisch jeukpoeder ;-) Op de BBC viel ik nèt in "Time to Talk Day" — een oproep om 5 minuten te praten over depressie.
Inderdaad, op depressie en verwante psychische klachten rust, zoals de BBC ook stelde, nog altijd een stevig stigma. We reageren al snel met de mantra's van deze tijd "Wel van genieten hè!?" of "Gewoon doorgaan met ademhalen." of "Nog even je best blijven doen."
Dergelijke mantra's werken aardig in alledaagse situaties, zeg, even 'vol Mindfullness de WC schoonmaken', maar voor mensen met een serieuze depressie, die al maanden bewust bezig zijn met 'gewoon doorgaan met ademhalen' en 'nog even je best doen', klinkt de meestgehoorde mantra van vandaag — "Wel van genieten hè!?" — als zwarte komedie.
Weet ik helaas ook wel uit ervaring. Want depressie komt voor in beide kanten van mijn familie, en natúúrlijk ben ik de vrolijkste thuis, en anders wel de grappigste *kuch* *hoest* ;-) maar ook ik voldoe al jarenlang aardig aan de MDD-kriteria. (Daar zal ik een andere keer 'ns over schrijven. Onder het kopje '35 jaar lang terugkerende accute haaruitval' ofzoiets.)
Dus als ik straks langs de Kringloopwinkel ga om een tasje met te-kleine-kinderschoenen e.d. af te geven, zal ik 'ns kijken of ik het advies van de BBC kan opvolgen.
Het hoeft van mij niet per se meteen over depressie te gaan, maar een klein praatje dat slechts informeert ("hoe gaat 'ie?") in plaats van adviseert ("Wel van genieten hè!?") kan al een slok op een borrel schelen.
Op de foto: mijn (door mij) tijdelijk gerepareerde bureaustoel (omdat de IKEA-nieuwe-pootjes niet pasten) ;-)
©