mei 2018

Klein, groots, met daverend applaus: het boek van regisseur Guus van Waveren (85)

donderdag 10 mei 2018 om 00:01



‘Je schrijft daar.... "Gelukkig ben ik geen Bekende Nederlander geworden...." Dat moet je uitleggen aan de lezer Guus, want ie-de-reen wil tegenwoordig Bekende Nederlander worden.’
‘Ja, ze zijn gek, het lééd dat erachter schuilt...’
‘Dus dan moet je die nadelen uitleggen... Desnoods in één zin.’

Zo spraken Buurman Guus en ik afgelopen 3 jaar over het boek 'Weerzien' waaraan hij werkte.

Er kwam veel tussendoor. Een nieuwe hartklep, de dood van Guus' vrouw, de dood van onze andere Buur, een ernstige nierkwaal en verschillende operaties.

‘Moet ik er niet mee stoppen..?’
‘Natuurlijk niet, Guus! Het was eigenlijk vorig jaar al klaar...’
‘Maar ik heb nog stapels foto's...’

Vanavond, op de 85ste verjaardag van Guus, was er dan de langverwachte boekpresentatie. Guus toonde fragmenten uit zijn TV-films en documentaires, las voor uit het boek. Vrienden, collega's en familie uit het hele land vormden het publiek.
Een fantastische avond.

Inmiddels —10u 's ochtends, 10 mei, — is het boek niet meer te verkrijgen. Helaas ook niet (meer) via de Webshop van de Uitgeverij. Guus kan gezien zijn dagelijkse nierdialyse niet ‘door het land gaan reizen met het boek’ en had voor een kleine oplage gekozen. Gelukkig is het boek nu Bestelbaar! Helaas sorry.... —21 mei 2018— OOK in de Webshop ontbreekt de koop-button weer... Ik zal er achteraan gaan, of er een nadruk komt...

Omslag-informatie:



Guus van Waveren (Amsterdam, 9 mei 1933) is naast televisieregisseur en scenarioschrijver ook kind uit de Dapperstraat. Geboren in het ‘fluwelen endje’, het blok zonder marktkramen naast de brandweerkazerne, beleefde Guus de armoede tijdens de vooroorlogse crisisjaren, de oorlog en de vroege jaren vijftig met de opkomst van de Jazz. Na zijn dienstijd als telegrafist bij de Marine, werd hij toegelaten tot het avondonderwijs aan de Kunstnijverheidsschool, de huidige Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam en vond hij werk als reclametekenaar. In juni 1962 kwam Van Waveren als cameraman in dienst bij de NTS. Even keerde hij terug naar de reclame, om de eerste reclametelevisie te maken. Van Waveren merkte al gauw dat de reclamewereld hem niet meer lag. Als regisseur keerde hij terug naar de NTS en maakte tot zijn pensioen in 1994 — en nog jaren daarna — honderden producties voor de NOS. Weerzien De vierjarige Guus neemt de lezer mee naar de jaren dertig in de Dapperbuurt. De kleuter ziet een beertje sneuvelen in de kachel en de lezer ervaart de pijn van een scheiding. De armoede van de crisisjaren, de oorlog, de joodse families met hun koffers, op weg naar het Muiderpoortstation. De naoorlogse jazz, wederopbouw en de opkomst van media als televisie. Klein geschreven, zonder overbodige franje. Korte verhalen die je niet kunt lezen zonder de link te zien met hedendaagse crises, veranderende media, hang naar populisme, ijdelheid, menselijke zwakheden en onvermoede kracht. Van Waveren houdt ons een spiegel voor, vol kleine, komische, tijdloze en tijdsgebonden beelden.