Zou het erbij horen?
donderdag 20 mei 2010 om 00:58
Op de keper beschouwd was het vandaag een enig feestje. Het gezelschap 7- en 8-jarigen heeft parfumpjes gemaakt (recept volgt, beloof ik bij deze.) Maskers geschilderd, een zelfgemaakt levend ganzenbord gespeeld in de speeltuin, en tussendoor Edwin goocheltruuks geprobeerd te ontrafelen. Zou ik bijna de stoelendans vergeten, net als andere spelletjes die het gezelschap tussendoor zelf bedacht.
Toch... zal L. hier waarschijnlijk morgen zeggen: ik vond het niet zo'n leuk feestje. Ja, inderdaad, L. is een eerlijk kind, dat daarnaast niet zoveel opheeft met leugentjes-omwille-van-de-beleefdheid —wat ik wel 'ns moeilijk kan vinden ;-] Rosalie is soms weer wat handiger in kijken naar dat éne positieve aspect, en dat benoemen. Enfin, al die eigenschappen —goudeerlijk zijn of juist het verdoezelen van minpunten— hebben hun voor- èn nadelen.
Als ik eerlijk ben, moet ik L. gelijk geven. Af en toe waren er, vanmiddag op het feestje, inderdaad momenten waarop ik dacht: Dames, 8-jarigen, moeten jullie nu ècht zo kibbelen? Moet er nu echt geroepen worden "anders ben ik nooit meer je vriendin"?
Het was ronduit vreemd om te zien hoe kinderen die ik elk afzonderlijk ken als schattig, lief meisje, in een groep te zien veranderen tot niet-meedoeners of anderen-buitensluiters. Met alle grote tranen tot gevolg.
Hoe ik dat volgend jaar kan voorkomen weet ik nu nog niet. Maar ik denk dat ik komend jaar moet proberen L. voorzichtig uit te leggen dat zèlf goed met iemand kunnen opschieten geen garantie is dat die persoon ook automatisch met al je àndere vriendinnen kan opschieten.
Lastig, heel lastig. Maar ik kan ook moeilijk aan de meester gaan vragen welke kinderen door één deur kunnen. Als de goede man al tijd heeft om het bij te houden.
Of zou het er gewoon bijhoren, en hebben 8-jarigen gewoon moeite met het gladstrijken van egoplooitjes in groepspellen?
©