vakantie met en zonder demonen
zaterdag 8 mei 2010 om 15:08
Soms lukt het: koffers pakken, en alle demonen thuis laten. Vorig jaar in Spa bijvoorbeeld. Prachtvakantie.
Afgelopen week op de Veluwe —leuke camping, mooi zwembad dat alle regen weer goed maakte— beet ik op een steentje. 't Voelde alsof ik op een priem beet, terwijl de tand nu net volledig genezen had geleken. Ibuprofen gekocht, dat hielp redelijk. Alleen stonden in 1 klap alle demonen weer op de stoep: de herinneringen aan traumatische tandartservaringen, gesprekken als "Wat? Heeft u pijn? Maar dat kàn niet mevrouw.." En dan ga je vervolgens naar huis met een hevige pulpitis.
Enfin, zomaar een voorbeeld. Meer wil ik er ook ècht niet noemen, want dat rakelt teveel op. Gesprekken die me flinke angst voor contact met tandartsen gegeven hebben.
Inmiddels zijn vrijwel alle problemen opgelost door een allervriendelijkste, deskundige tandarts. Met geduld en gevoel voor humor.
Maarja, wat ga ik tegen de goede man zeggen volgende week— spookte het elke vakantiedag door mijn hoofd. Het ging zó goed, ik waande de tand volledig genezen, alleen, toen beet ik op iets hards in het eten... En gek genoeg zeurt ie nu weer dagelijks? Ik had zó graag goed nieuws gebracht..... :-( Ontkennen of bagatelliseren werkt niet. Maar wat doet de goede man als ik toch weer moet bekennen dat er afgelopen week kennelijk iets is misgegaan? Gaat hij gillen? (Nee Jolie, daar is hij gelukkig te professioneel en zakelijk voor.) Ik hóóp dat hij zegt dat het hoogstwaarschijnlijk met rust vanzelf weer overgaat. Dat zeg ik ook de hele dag tegen mezelf ;-}
Toch had deze vakantie ondanks dit Gevecht Met De Demonen nog een héél feestelijk staartje ;-) Wiens woonplaats stond op de tas van onze Veluwse Snackbar?? Die van Adnil en Mack! We waren dus in de buurt! Juich!
En jahoor, ze bestaan *echt!* Mack is géén verzinsel van zijn toetsenbord. Ook L., H. en T. zijn In Real Life minstens zo leuk, hartelijk, humoristisch als ik ze al jaren ken uit geestige comments en tweets.
U begrijpt dat dus de trànen in mijn ogen sprongen toen ik na al die jaren digitaal meeleven bij de familie H. over de drempel stapte ;-) WAT een leuke mensen! Het web mag dan uit z'n voegen barsten van de spam, nonsense-tweets, flamewars, twitterblocks en commerciele meuk: Mack en Adnil bestaan!!!
P.S.: foto van moi met erafgesnikte en weggepinkte make-up naast Elvis op de site van Mack ;-)
©