Hamster in huis
dinsdag 10 januari 2012 om 00:17
Er zijn van die dingen waarvan je als ouder denkt: dat ga ik nóóit doen. Mijn kind zal geen peuter-TV kijken. Bijvoorbeeld.
En voor je het weet roepen ze elke dag Bibie kijkah/Tie-te-baah Aan! — en strijk je met je hand over je hart. Hetzelfde gaat het met de computer, de Nintendo-DS, speelgoed-hypes als Ah, toe... Mama mag ik OOK een Malitoponie?
Dan dènk je dat je de grens (van het zelfbedrog natuurlijk) bereikt hebt. Merchandising, dáár trappen we niet in.
Maarja, dàn kom je met je zesjarige in Albert Heijn. En staat daar een kleuterhoge Hamster. Op kleuterooghoogte. Oh Mama...... [stilte van diepe verrukking..] Mag ik hem ALSJEBLIEIEFT....? De rest van het parcours tot aan de betaalautomaten gaat het alleen nog over De Hamster. Die ik tot die dag altijd had weten te omzeilen, als karikatuur van inhaligheid uit reclames die ik oogrollend wegzap.
Dus (??) ben ik het beest, samen met Rosalie gaan opmeten, ja heus, met een centimeter: 55 cm hoog, 80 cm buikomtrek. En heb met haar afgesproken dat ze een tas met precies die maten mocht vullen met knuffels waar ze toch nooit mee speelde, om weg te doen, en als dàt lukte, mocht ze hem kopen.
Het bleek eigenlijk een te wrede opgave :-/ Ineens waren alle knuffels lievelingsknuffels. (ik had ook inderdaad zelf al eens stiekem de meest verlopen exemplaren apart gelegd, op weg naar Max de Zak.) Maar de zak kwam toch (bijna) vol.
Zo kwam Hamster ons huis in, op de bank, aan de eettafel, naast het bed. Nahja, zolang ze zegt: Nu ik Hamster heb, ben ik 's nachts niet bang meer, heeft het beest nut ;-)
©