Homepage Jolie
In Memoriam Petra, mijn zusje
portretje jolie
                  webcam in de kelder

                  Jolies weblog

                  Echo, Narcissus, Kaa de Slang en de Gnosiscursus

                  maandag 27 oktober 2014 om 13:22

                  Al een paar weken zit ik me af te vragen hoe ik een stukje schrijf Zonder Namen en Locaties te noemen. Ik kies voor deze vorm. Noemt u s.v.p. geen namen en locaties in de reacties.

                  In beide nieuwe scholen van mijn kinderen hangen in de gang posters. Cursus Gnostiek, las ik ergens. Het leek me onschuldig, en een aardige manier om de achtergrond van de school te leren kennen.

                  De eerste cursusavond werd geleid door een allerliefste oudere dame. Naast de cursusleidster waren er nog 10 andere aanwezigen. Cursisten, dacht ik aanvankelijk. Maar al snel bleek dat 5 van hen, net als de oudere dame, deze cursussen al heel vaak gevolgd hadden.

                  Eigenlijk waren er dus maar 5 echte cursisten.

                  Eén van de Hotel California-aanwezigen, type directeur van een klein IT-bedrijf, bleef maar doorpraten over het ego. Ja, Narcissus, goed dat de oudere dame die genoemd had, daar wilde hij wel een woordje, of honderden woordjes, over kwijt.

                  “Kent iemand de andere helft van het verhaal?” vroeg ik voorzichtig toen de IT-directeur uitgesproken was. Andere helft? Welke andere helft? Was er een andere helft dan? Ja, Ovidius vertelt het verhaal van Narcissus samen met het verhaal van nimf Echo, de liefde die hij negeerde, tot er niets van haar over was dan een stem in de bergen.

                  De tweede cursusavond waren opnieuw alle 5 de Hotel-California-cursisten aanwezig, net als de oude dame, de 5 'nieuwe mensen' en, tot mijn verbazing, een twaalfde persoon. Deze twaalfde persoon was een traagsprekende man, die de klemtoon in zijn naam op een ongebruikelijke plek legde. En dan bedoel ik niet een naam als Antonie, waarbij de klemtoon op verschillende plekken past, maar meer iets als Fransiscus: met zo'n naam noem je jezelf geen FransisKUSSSSS.
                  Maargoed, een kniesoor die daarover zeurt natuurlijk.

                  FransisKUS, laten we hem voor het gemak zo noemen, nam het woord. Dat woord werd al snel trage soep van woorden, begripsverbindingen die niet samengaan, maar wel heel interessant klinken. Met langgerekte klanken, lang vastgehouden zzz- en sss-en, waarbij ik in mijn hoofd het vrolijkste sketsje van mijn zus zag: “Kijk Jolie, zo doet Kaa de Slang... *Schaterlach*” Ik verlangde al snel naar het notitieblok waarmee ik wartaalsprekenden graag volg, maar helaas had ik vooraf ergens gelezen dat dit ongewenst was in deze cursus en het thuisgelaten.

                  In plaats daarvan bestudeerde ik de groep. Na de eerste cursusavond had ik thuis al schetsjes gemaakt van de opstelling, en nu viel het me op dat beide mannelijke Hotel-California-cursisten en FransisKUS in een driehoek in de cirkel rond de tafel zaten, en het woord voortdurend aan elkaar gaven. Alsof ze om de beurt hun woordensoepje mochten debiteren.

                  “Je hebt nu de Oosterse filosofie genoemd, en de Westerse Filosofie,” onderbrak ik de woordenstroom van Fransiskus, die geergerd opzij keek, “Maar daartussen zit ook nog iets... de mystiek uit het Midden-Oosten, toch?” Mijn stem had vriendelijk en vragend geklonken, maar KUSSS was overduidelijk geirriteerd. Hij somde een rijtje vroeg-christelijke gnostische bewegingen op, dat eindigde met de Manicheërs, de Bogomielen en de Bulgaren.
                  “Die ken ik niet,” zei ik beleefd, en daarop sloot de Driehoek zich weer.

                  Men richtte zich op een boek dat geschreven is in de 17e eeuw, volgens de auteur zelf als Ludibrium: komedie, persiflage. Nu heb ik het boek gelezen, en de auteur zou zèlf best gelijk kunnen hebben ;-)

                  Maarja, de prekenboeken van mijn Overgrootvader komen mij ook voor als Ludibrium, en die worden toch ook door groepen mensen gezien als zeer serieus. Net als dit boek, door deze mensen. Wie ben ik om dan te beweren dat de schrijver van dit boek zèlf gelijk heeft? ;-)

                  Ik weet niet welke indruk dit op u als lezer maakt.
                  Misschien bent u ervaren met Gnostische Cursussen en zegt "Ooooh, zo gaat dat altijd, overal."

                  Ik heb hiermee ook geen verslag gedaan van de complete avond: dat was onmogelijk omdat notities maken niet is toegestaan. De 5 echte cursisten stelden nog vragen, zodra ze ertussen kwamen. Mijn vraag betrof een boek waarnaar ze verwijzen in hun Brochures en op hun (nieuwe) Site, en dat ontegenzeglijk racistisch en antisemitisch is. Ik had verwacht dat ze zouden antwoorden met lachen en zeggen "Och ja, da's net zoiets als sommige stukken in het Oude Testament, vandaag doen we er niets meer mee."
                  Maar nee, Hotel California ontkende glashard. Die man, dat boek moest van een andere orde zijn. Ze noemde de naam van die orde. Thuis heb ik het nageslagen: juist die àndere orde neemt er nadrukkelijk afstand van.
                  Zo ver is Hotel-California nog lang niet. Ik heb hun site opnieuw gelezen en, ja heus, ze verkopen het boek, en verwijzen er op veel punten naar. Niets afstand dus.

                  Prima hoor, we zitten allemaal vol met latent racisme. Waarom zouden we er ook moeilijk over doen :-/

                  U begrijpt het misschien: ik heb de cursus opgezegd. Wie deze cursus blijft volgen, eindigt als de niet-vertelde helft van het Narcissus-verhaal... :-/


                      RSS  php-icon © mailto: Jolie, 2002, 2015