Ach, die arme familie Schmittmann
maandag 7 april 2014 om 12:21
Het zijn vragen die je je niet mag stellen, maar ik heb altijd een paar dagen nodig om ze —onbeantwoord— uit mijn gedachten te verdrijven.
Wat beweegt een geslaagd en beminnelijk mens om een einde aan het leven van zijn gezin en zichzelf te maken? Ik noteerde de vraag zondag al, maar dacht nee, geen blogpost, elk antwoord is speculatie, doet onrecht aan de nabestaanden.
Een omwonende zei in een tv-journaal: "ik was blij te horen dat het een gezinsdrama was, (!) ik had eerst nog aan Mevrouw Borst gedacht en me afgevraagd of we hier nog wel veilig woonden..."
Een opmerking die naijlde tot ik hem afdeed als Groot Onbenul. Want inbrekers kun je buitenhouden, maar tegen aanvallen van je ouders of partner helpt geen enkel alarmsysteem.
De Volkskrant bericht vandaag op de voorpagina over het onderzoek van psychiater Nils Duits. Zijn team heeft een methode ontwikkeld om onderzoek te doen naar de motieven van zulke daders. Ook begeleidt het team slachtoffers en nabestaanden. Goed nieuws. Misschien leidt inzicht in de toekomst tot minder slachtoffers.
Ik weet het niet hoor. Misschien moeten we ons allemaal vaker afvragen welke krenking nu zo nodig was. Maargoed, voor ik uitglij, een link naar boeken over het thema rouw na suicide.
©