Het breekt je hart als...
dinsdag 15 april 2014 om 23:53
Tussen het avondeten en naar-bed-gaan mocht Rosalie nog even Minecraft spelen.
Op Minecraft had iemand iets voor haar gemaakt, en daar had ze het al dagen over. Vanavond zou de overdracht zijn.
De Minecraft-techniek kent wat gaten, en daardoor was het mogelijk dat een andere gebruiker, Aisha25, die kennelijk nèt even sneller kon typen dan onze 8-jarige, het plot van Rosalie afpakte.
Rosalie is een kind dat dan heel stil wordt.
Met rode ogen wilde ze naast me op de bank zitten, niet naar bed. Nee, ze wilde er niet over praten.
Uiteindelijk heb ik het verhaal te horen gekregen.
Diep kinderachtig natuurlijk.
Maarja, op Minecraft zitten pubers. En daar is dat wat de 8-jarigen in haar klas, of haar vriendjes Yari en Jari nooit zouden doen, ‘normaal.’ Rechtvaardigheidsgevoel is iets voor kinderen en slimme volwassenen. Daartussen zit een groot uitgestrekt grijs gebied.
Wat moet je dan zeggen als ouder? Welkom in de wereld? Of Welkom in de wereld van slecht-opgevoede typetjes? Welkom in de wereld van Halen-Hebben-Houen? Ikke-ikke-ikke?
Of moet je de maker/gever /medespeler opsporen en vragen om gezamelijk een postje naar de server-beheerder te schrijven?
Of........ Moet je als ouder zeggen: Het is afgelopen met dat Minecraft. We hebben het gekocht, maar het was een miskoop. Wissen die software.
Rosalie bouwt prachtige dingen op Minecraft. Uit haar hoofd zelfs. Haar veertien- en zestien-jarige neefjes waren zelfs onder de indruk. Moet ik haar favoriete software wissen omdat er andere kinderen zijn die zich niet aan de regels houden?
Ik weet het niet. Maar ik voelde wel iets breken bij het aanhoren van het verhaal :-/
©