Altijd 32 en andere onzichtbare dimensies
zondag 31 augustus 2014 om 12:33
Het internet voegde dimensies toe aan de wereld die tot dan toe onzichtbaar gebleven waren — vond ik 19 jaar geleden — en als ik me niet vergis, kom ik nog steeds onbekende dimensies tegen.
Over de slechte (denk: James Foley) wil ik het even niet hebben: wij hebben dat filmpje niet bekeken, maar alleen al ons gesprek erover, heeft Rosalie een hele nacht wakker gehouden.
Een van de bijzondere dimensies die internet toont, zal ik voor het gemak 'innerlijke leeftijd' noemen.
Nu kun je over leeftijd lang praten, wat hoort bij welke leeftijd en wat niet, allemaal heel rekbare en betrekkelijke begrippen. Ondertussen blijft het een gefixeerd gegeven in een paspoort, dat toont welke delen van de geschiedenis een mens wel of niet heeft meegemaakt. Soms relateerd aan opgedane wijsheid, aan verloren engagement, verwondering en nieuwsgierigheid. Er bestaan vast statistieken, die aangeven hoeveel je van deze eigenschappen op welke leeftijd opgedaan of verloren hebt —al was het maar diep verborgen in ons onderbewuste: Ah, wat een wijsheid, vast een zeventig-plusser. Je kunt dat vooroordelen noemen, prima, ik denk dat het vaak onbewuste vooroordelen zijn.
Internet heeft me vaak getoond dat bijvoorbeeld een vijftienjarige heel wijs kan zijn (Suus) of een tachtigplusser met dezelfde levendige verwondering kan schrijven als een zevenentwintigjarige (Guus, het rijmt ;-))
Blogger Leibele was ook een van de mensen me herinnerde aan de leeftijdsloze dimensie van internet. "Een jongen van 32" was mijn onbewuste inschatting geweest bij zijn commentaren op andere blogs. Tot ik op zijn eigen blog geschiedenissen las die een andere leeftijd deden vermoeden.
Het allernieuwste blog van Leibele wees me op à ndere onbekende dimensie. Eén die door heel veel mensen betwijfeld wordt.
Het was mij bekend dat Mevrouw Leibele (ik noem haar maar even zo) zó ziek was, dat zij waarschijnlijk het einde van 2013 niet zou halen. In februari van 2014 ging op Leibele's blog een stilteperiode in. Herhaalde vragen van bezoekers leidden niet tot opheffing van de stilte.
Op 27 juli moest ik ineens aan Leibele en Mevrouw Leibele denken. Leibele's blog was nog steeds stil. Vragen durfde ik eigenlijk niet meer. Stel je voor: je wenst een zieke beterschap, terwijl die zieke niet meer leeft? Of je condoleert iemand met een verlies, dat (nog) niet heeft plaatsgevonden.
Ik besloot te Googlen: misschien was Leibele ergens een nieuw blog begonnen. Misschien onder een andere naam, de naam van hemzelf en mevrouw Leibele misschien. Geen nieuw blog, alle internetsporen leidden naar dezelfde Grote Stilte.
Op 13 Augustus kreeg ik een berichtje. En begreep ik ineens .....iets dat ik niet begrijp: die andere dimensie, waarvan ik op 27 juli een flard had gezien. Nog zichtbaar in mijn 'browserhistory.'
Het nieuwe Weblog van Leibele is hier te vinden. Verwacht u nou niet dat die jongen nog altijd schrijft als een 32-jarige, na dit jaar van slopend verlies: onderhand loopt Leibele tegen de veertig, denk ik ;-)