Oh heilige Kinderachtigheid der Volwassenen
donderdag 22 januari 2015 om 10:17
Kent u dat gevoel, dat je verbijsterd staat te denken "Lieve Mensen, het leven is hier TE KORT voor...."?
Ik kreeg een mailtje —nee twee— binnen en heb er accuut weer een aanvalletje van.
Samengevat. We organiseren een feest. En nu heeft degene in wiens huis het plaatsvindt bedacht dat "Kinderen niet welkom" zijn. L. en R. teleurgesteld, die hadden zich verheugd. "Echt...? Mag ik niet mee...? Maar... Maar ik ben toch geen baby meer..? Ik doe toch nooit iets geks? En ik hou zoveel van (X).. Ik ken (X) al mijn hele leven..."
Bovendien zijn L. en R. ervaren feestgangers. Ook op heel saaie feesten, zeg, uitvaarten, of het voorlezen van 102.000 namen in Westerbork snappen ze dat gek gedrag ongepast is. Normaal zijn ze zelfs welkom bij de 'kindsceptici' ;-) onder onze vrienden. (Dat zijn dan dus ook niet DEZE vrienden.)
Goed. L. en R. zijn niet welkom. Want dat zijn de kinderen van anderen ook niet. Kinderen moeten leren dat ze niet overal welkom zijn. Dat kun je niet jong genoeg leren. We gaan wel een oppas regelen. (Tenminste, dat wil E. Als het aan mij ligt gaan we gewoon niet.)
Als u maar weet wat ik ervan vind. Na deze avond is het Schluss.
©