falende opvoedmethoden
donderdag 3 maart 2016 om 12:13
Ja, ik hoor u denken.. Wat een stilte... Nou, dat zit zo: ik probeer al wekenlang mijn (lees: ons) huis opgeruimd en schoon te krijgen.
In ons huishouden is dat een ernstig geval van "Gebrek aan Super Nanny Jo Frost" ;-} Het mag gerust een wonder heten dat er ooit in een héél ver verleden Havo-4-leerlingen zijn die naar me geluisterd hebben.
Ik kan alles 100.000 keer uitleggen: rommel ondermijnt je rust; zoeken naar spullen die kwijt zijn, maakt mensen ongelukkig; als je alles terugzet op de plaats waar het hoort, hoef je nooit iets op te ruimen en ben je nooit iets kwijt; als je vuile kopjes naar de keuken brengt, beschimmelen ze niet en scheelt het werk: we hebben geen vaatwasmachine, weetjenogwel? En ondertussen denkt iedereen gewoon 'mama kletst maar wat. Als zij er last van heeft, ruimt ze het zelf maar op.'
Elke afspraak die ik erover maak, loopt spaak.
-Mag ik koekjes bakken?
-Ja, àls je zelf de bakplaat schoonmaakt.
Optimistisch denk ik: deze keer zal het goed gaan. We hebben het toch duidelijk afgesproken.
Maar nee. Bakplaat blijft weken vies in de keuken staan.
Vervolg:
-Niet in de oven zetten, die vieze bakplaat, dat zal enorm aanbranden. X moet die zelf schoonmaken, dat heb ik afgesproken.
Vieze bakplaat wordt, tegen mijn opdracht in, tòch in de oven gezet. En brand dus vre-se-lijk aan.
-Je weet dat ik 's nachts slapende handen heb, omdat er telkens een zenuw in mijn pols klem zit: ik kan dat dus niet schoonmaken. Bovendien was dat gewoon niet de afspraak. Maak het dus zelf schoon. — Ja ja, sorry, ik dacht dat het wel kon, maar ik beloof het: ik maak het schoon.
Vervolg:
Vieze, nu ook nog zwart-aangebrande bakplaat, staat weken in de keuken. Als ik mensen wil uitnodigen, zal ik het zèlf moeten schoonmaken, of voor gek moeten staan met een huis vol verslonsde objecten, sinaasappelschillen, bordjes, kopjes, kledingstukken en andere spullen die wachten tot de rechtmatige eigena(a)r(es) zich uiteindelijk aan de opvoed-instructies houdt ;-}
De aangebrande bakplaat is inmiddels schoongekrabd, door moi.
Maar als mensen vragen: wat wil je op je verjaardag, de 4e maart? ;-} Dan zeg ik: huisgenootjes die zèlf hebben geleerd om mee te werken aan een leefbaar huis. Meer niet.
Helaas is het geheel en al mijn eigen schuld. Ik kan niet tegen gehuil en geschreeuw: mijn opvoedmethoden hebben gefaald ;-}