de (toch niet) helderziende pinkassa
woensdag 23 juni 2010 om 23:16
Edwin kwam vandeweek thuis met een tas boodschappen en een vreemd verhaal over de pinkassa. De kassa had al een bon met "betaald" erop uitgedraaid vóór hij zijn pincode had kunnen intikken. Er was zelfs nog iemand van de klantenservice bij komen kijken, maar niemand kon zeggen waar het mis wasgegaan. Àls het al mis was gegaan.
Thuis bleek dat het bedrag niet was afgeschreven. (Technisch gezien gelukkig, want op helderziende pinkassa's, die je pincode al doorgeven voor je hem intoetst, zit niemand te wachten ;-})
Mij knaagde het een beetje dat wij nu twee gratis maaltijden zouden eten. Terwijl het een alleszins vriendelijke supermarkt is. Hoort een jongen van de vulploeg Rosalie tegen me zeggen dat ze naar de WC moet? Dan zijn ze nooit te beroerd om uit te leggen waar de WC is. Ontbreekt er iets in het assortiment? Twee weken later is het ineens uitgebreid, ondanks de uitleg dat het product best lastig ligt.
Niet dat ik nooit blij ben geweest met onverwachte mazzel, zoals die ene keer dat ik als op-kapucijners-levende-student geld opnam bij het postkantoor (ja jeugdige lezers, dat was héél vroeger, in de tijd voor de pinautomaat ;-)) De loketbeambte telde de briefjes af. En telde te lang door. En ik? Ik begon te twijfelen aan het bedrag dat ik op de girobetaalcheque had geschreven. Later bleek het toch echt teveel. (Of zou ik er zo arm hebben uitgezien? Nee. Onzin. Het postkantoor is geen LegerdesHeils.)
Enfin, ik stuurde vandeweek een emailtje met de kassagegevens naar de bedrijfsleider. En met het aanbod om de bon nogmaals te komen pinnen.
Toen ik vanochtend na een telefoontje de bon opnieuw ging betalen, stond er een fles wijn voor ons klaar. Is dat niet allerhartelijkst?
Dat zou niet iedereen hebben gedaan, verklaarde de mevrouw van de klantenservice. —Jawel toch? dacht ik bij mezelf, Peter-de-bassist heb ik het wel 'ns zien doen, Pannekoekenhuis Strijland en ik wed dat Mack het ook gedaan zou hebben ;-)
©