breinkaping
vrijdag 22 januari 2016 om 15:08
De blog-fotomap met ‘Uitgevoerde Goede Voornemens’ ligt stil sinds 11 januari.
Mijn brein is gekaapt, op 12 januari, even na 9 uur 's ochtends, op het moment dat ik de vraag ‘heb jij de sleutel van Joost?’ hoor, achter Guus een wespkleurig uniform zie, en in een fractie van een seconde weet wat er gebeurd is.
(Ja, sorry lezer. Deze zin is te lang. De blogacademie verbiedt het. Maar hoe schrijf je dan, over de dood, die iedereen zag aankomen en niemand kon voorkomen?)
Kortom. Mijn brein is gekaapt. Regels hoe je wel en niet mag schrijven sluipen met bivakmutsen naarbinnen. Het afscheidslied dat Joost koos, dat Guus onder zijn verscheurende film monteerde, vormt mijn hoofd om naar een jukebox met één plaat. Hoe ik mijn best ook doe om The Kinks op te zetten, de jukebox springt weer terug. Gesprekken, op straat, in de tuin, fietstochten langs pergola's, gesprekken bij de koffiemachine of naast de verwamingsketel. Gesprekken die zich weer hebben laten gijzelen door privacy-overwegingen.
Ik lees mijn commentaar van 9 oktober: "[...] omdat ik me soms vreselijk zorgen maak als kennissen, vrienden 'gewoon depressief' zijn. Wanneer is 'gewoon' niet 'gewoon' meer.. Wat dat betreft val ik soms m'n omgeving lastig met SMSjes als "Joehoe, hoe gaat het, ik maak me zorgen over de stilte!" "
Ja, Joehoe in die zin was Joost.
Misschien lukt het me, ondanks de bivakmutsen, nog 'ns om iets te schrijven over de Joost die ik leerde kennen. Of over de alarmbellen, die in mijn hoofd afgingen bij zijn woorden.
Maar mijn breinkaping laat zich waarschijnlijk het best bestrijden met het oppakken van de blog-fotomap met ‘Uitgevoerde Goede Voornemens.’ Als het me lukt, want ik loop tegen een muur van moeheid deze dagen ;-}
© 